203 resultaten.
de mijmeraar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 wat is mijmeren
anders dan soezen
met neuzen
boven laag water
weemoedig verzonken
in spetters
met spleten en splonken
adders en grassen
muizen die plassen
vogels die fluiten
kikkers die kwaken
pauwen met staarten die slepen
de havik hakt wilde patrijsjes
als wij witte radijsjes
nu nog de poedelpoes
en het is uit met de roes…
Het laatste uur heeft nog niet geslagen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.476 het laatste uur heeft nog niet geslagen
de chemokuur slaat je beroerd in hoop
op eindigheid van deze kwelling
vecht hoop op dood de hoop op leven aan
een dichter vecht met heel zijn wezen
zijn levensdreiging droef vol verwachting aan
een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt
misselijk met walging voor haar voortbestaan
beiden kwamen ze…
quarantaine
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 691 niet voorbij de rode lijn
afstand om leven
levend te houden
terwijl het enkel levend
wordt door dichterbij…
Misbruik wordt bestraft
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 1.000 Natuurlijk moet het er wel zijn
die telefoon voor de vreselijke pijn
die kindermishandeling tegenwoordig
vertegenwoordigd
Natuurlijk is het goed dat kinderen in nood
weten tot wie te wenden om te worden gehoord
als het water of de handen afgedrukt staan
in het lijf en de ziel.
Natuurlijk vinden de meeste mensen
dat mishandeling niet mag…
De Kraai en de Kolibri
hartenkreet
3.0 met 53 stemmen 7.279 Het was heerlijk toeven in de warme zon
En net toen de kraai zijn dagelijks dutje begon,
Klonk plotseling een schelle stem in zijn oor,
Goedenmiddag meneer, sorry dat ik stoor!
De kraai keek op en schrok zich een hoedje
En bromde toen nors, huh, wat moet je?
Ga toch eens zitten man, jeetjeminee!
Wat een rare ben jij, of heb je adeehadee?…
Zonsondergang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 465 Ik keer terug
naar de zonsondergang
Waar ze zomaar verscheen
en ik toekeek vol leven
Roze lucht
Koele bries
Witte paarden
Hoefslagen om me heen
Mijn lichaam is blind
...
Ze komt me niet redden…
Vredeslied
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 722 Wat moeten we met mensen
met leiders en met landen
die alles op alles zetten
om de wereld te verbranden.
Wat moeten we met ruzie en wat met soldaten
die we uitsturen naar alle hoeken, laten vechten in alle gaten
wat moeten we met leiders die van politiek niets begrijpen
die terreur willen vernietigen maar zelf wel onrust laten rijpen.
Waarheen…
Pascaline
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.445 Pascaline, met deze woorden
wil ik je bereiken
en tot die dag hoop ik
dat je mijn hart niet zal ontwijken.
Waarom moet onze liefde nu al sterven
zonder namen in een boom te kerven
Nu zal onze liefde verdwijnen
en nooit zal onze vlam meer schijnen.
Pascaline, waarom ben je verdwenen
wat heb ik gedaan dat ik dit verdien
zo'n leegte in…
Najaar
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 462 Zelfs hier is de herfst voelbaar
ondanks de warmte van het middaguur
word ik in de schemering steeds meer gewaar
dat er kilte heerst buiten het avondlijke vuur.
Van de bergen in het noorden
rollen wolken naar het dal
waar jij en ik het traag verval
beseffen zonder grote woorden.
Laten we nog één keer de sintels van het licht
met onze adem…
ZEE VAN RUST
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.389 hectiek bedolven
onder immense golven
ze spoelen mijn gedachten schoon
in een zee van rust
waar euforie grilligheid laat smelten
en vrijheid terugbrengt
naar het diepste van de ziel
een zee van rust
waar liefde tot leven komt
verbeelding ontwaakt
en starre blikken verdwijnen
in een hemelse glimlach…
Morgenstond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 368 Er zweeft iets
afwachtends
in de rust der natuur deze ochtend
alsof de ziel
van dit gras
mijn heuvels en bomen
het heideveld in schaapjeswolken
nog even niet meespeelt
met het spel van licht en bestaan.
Toch zie ik aan de horizon
op een zandweg
witte paarden naderen
ze zijn te vroeg om
echt te zijn
meer schoonheid kan de dag
nu niet…
ijs
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.732 ze kijkt hem
van onder haar brilletje
minzaam aan
terwijl ze
met haar lepel
kieskeurig
haar eenkleurig
vanilleijsje
voorzichtig proeft
beide tachtig jaar
grijs en krom
maar naast elkaar
misschien heel wijs
ze kijkt hem
zo nauwkeurig aan
niet op zand
gebouwd
maar op het ijs.…
Het randje van bestaan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 280 zwijg je met je handen
als je woorden
voren ploegen in gevoel
werk je aan later
als in het heden dromen
breken zonder doel
droom dan je zwijgen
laat je handen
woorden zien met smoel
breng emoties koel
woede zal verdwijnen
en in liefde overgaan
leef je uren
zonder dagen en versier
het randje van bestaan
zon flitst dan
weer…
jij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.103 jij wilde me al zo lang
maar het kwam er niet van.
eerst was er het leven
ongeweten.
dan.............
de zon en jij
opening in mijn ziel.
geopend........gespleten.....opengereten.
mijn wezen doorlicht
in jou.…
Rommy (in herinnering)
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 1.548 Wanneer woorden ontbreken
en zinnen niet ontstaan
dan kan ik alleen maar
mijn arm om je schouders slaan
de wereld bleef gewoon draaien
maar voor jou stond alles stil
ik kan de woorden niet vinden
hoe graag ik het ook wil
ze was als een bloem in de knop
en nog lang niet ontloken
jullie bleven samen achter
ontsteld, verloren, gebroken…
duikend naar de diepte
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 981 wie heeft jou lief
als je het daglicht klauwt
met ongetemde slagen
als je knaagt
aan blootgelegde schedels
in het land van schaduwgras
je misleidt de dood
hoog in het zuiden
verstilt de aarde naderbij
grijpt breed de blauwe lucht
wijd uitgestrekt in ‘t zweven
volg de wind, volg je vleugels
in het dalen van de dag
vlieg, volg…
modieus 2006
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 305 de mode is duidelijk
dit jaar zijn het stippen
klein of groot, bollen alom
op stof in kleuren en geuren
die je om oog en neus slaan
vergeet de schoenen
dat is een stap te ver
de draagtas, laten hangen
dat is een hap te versmaden
als je een hoge ontwerper bent
de finale toets, zo je wil,
kan je leggen in je haar
met een knoop naar keuze…
Vriendendienst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 288 Genadeloos fileert
het 'vriendenmes'
verstand mijn
innerlijke wereld
haar in segmenten verdeeld
op sterk water zettend
samen iets opbouwen....
een veilig gevoel...?
dranghekken borgen nu
mijn belevingswereld
zij nemen de plaats in
van vertrouwen
de smeulende resten van
afgedankte illusies
vergrauwen in rook
langzaam trekt…
Laat mij je haar bedekken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.399 Laat mij je haar bedekken,
Je gezicht omknopen met een doek.
Laat mij je haar bedekken
Je ogen omlijsten met een doek.
Je mond, je ogen onderscheiden je
Immers van alle vrouwen.
Laat mij je haar bedekken
Maar sta geen burqa toe.
Sla óp je ogen wanneer ik je weer ontmoet,
Ik sluit je in mijn armen
Jij sluit je ogen toe.…
Gedichten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.553 Een gedicht moet je kunnen voelen
gedichten moeten je soms raken
Deze schrijfsels moeten ergens
bij jou het verschil kunnen maken
Je snapt ze of snapt ze niet
discussie is uitgesloten
Je leest er gewoon overheen
óf je hebt ervan genoten
Gedichten zijn slechts ontsproten
aan één iemand zijn brein
Verklaringen of commentaren
kunnen er eigenlijk…
Scherven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 370 Ergens in mij
ligt een bladzij
waarop geschreven
staat
wat mij is gegeven,
mijn levensdraad.
Onthutst stel ik vast
dat niets meer past,
mijn blad is wit
de letters ontglipt.
Zij liggen
als scherpe scherven
en bederven
mijn zicht.…
Voor nu en altijd
gedicht
3.0 met 24 stemmen 14.028 De bomen in de schemer het zwartst
en schrikbarend groot
als de geesten van straks.
In een vijver gaan eenden mopperend slapen.
Er is niets te voelen na zonsondergang,
afwezigheid.
Niets te vermoeden,
nacht is nooit weg. Bomen
maken de dag, ze stralen
met jong maar bezadigd lommer
dat aan zijn voet kuilen graaft,
schaduw kweekt voor later…
Hoera!!!
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.377 Het stiekem lachen kan ik maar niet laten.
Ik voel me goed; het kan gewoon niet beter:
ik zit hier in de Bijenkorf met Peter,
de tekenaar met achternaam van Straaten.
Het is na jarenlang vergeefs proberen
door toedoen van een vriend dan tóch gelukt:
m'n versjes zijn geïllustreerd gedrukt!
Vermoeid zijn onze handen van 't signeren.
Er staat…
lijkt wel een gevang
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 439 ik zie de mensen weer
van lang geleden
ze groeten me
ik was verbaasd
vroeg ze naar hun heden
maar iedereen had haast
ze maakten me onzeker
ik wilde naar mijn huis
maar niemand wist mijn thuis
ik weet nog dat ik
ben gaan dwalen liep
gewoon door vroegere verhalen
de nachten zijn hier lang
het lijkt wel een gevang
wie zal…
Gebed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 609 Als vaders sterven
En haat als zaad
In voren raakt,
Dan branden landen
Als moeders zorgen
En haat als kind
Ligt in een wieg
Dan branden landen
Als broeders vuisten
En draait de wind
Dan branden landen
Als zusters hun
Aangezicht kluisteren
Dan branden landen.
God geve
anders.…
Favela
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 433 Armoede is niet zozeer de leegte
van magen of handen,
maar veeleer de afgewende blik
van kinderen die niet langer
de wereld in kunnen kijken
zonder pijn of schaamte.
Armoede is de wanhoop
van de moeder die zichzelf
niet langer in staat ziet om
haar kroost te beschermen
tegen het lijden
dat gepaard gaat met verachting.…
God, Nederland (en Oranje)
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.341 Onze vorstin heerst bij de gratie Gods
En dus bij Allah’s gratie lekker niet
En al is straks hier driekwart islamiet
Wij houden onze christelijke trots.
Nee, in dit land van Jezus en Maria
Zal er nooit ruimte zijn voor de shari’a.…
talent dicht elcke dag
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 476 het litteraire mensch
loopt immer syne natuur getrouwe
nooddruftig op alle daeghen
woorden zinnen vaerzen
draeghen sorgh voor den staet
ener innerlijcken springvloed
tapschgewijsch volgt ontlasting
door uitstoot soms spuwing
uit het vaeck onttande gat in 't hoofd
van grijschgroene letterbrij
een krijsch het was een hele heisch
den Heere…
Mooi-weerslied
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.532 Een zonnestraal,
Een wonderstraal
Is in mijn borst gedrongen:
Mijn matte ziel herleefde weer,
Ik twijfel en ik haat niet meer
En heb mijn lied gezongen.
Een blij geruis
Om 't zonnig huis
Verkondde mij de vrede.
Van liefde en lof klinkt heel mijn hof,
't Juicht alles en geeft juichensstof:
En noodt: o dank toch mede!
'…
Voor Adrie
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 10.743 Stralende, zomerse septemberdagen
ze lijken te vervagen
Donker is het door verdriet
Naderend onheil aan de einder
Het gouden licht verbleekt
Een ijzige mist lijkt op te doemen
De hoop vervlogen, het afscheid onafwendbaar
En toch zal het worden doorstaan
En komt er een moment dat het goud weer helder wordt.
Het afgesneden zijn zal…