143 resultaten.
Kerstwensen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 750 hij kwam ...
in zelf-gecreëerde huid
zelf-gekozen armoede
als een lam
tot slachting aangeduid
hij bloedde
uit liefde, hij
had je lief
die god in dat kind
met die herders en zo
nam het initiatief
heeft je bemind
tot in de dood ... en zo
hij leeft, hij
schreeuwt in een stal
‘t is hier plaats om
te worden geboren
tussen piek en…
Buikjes rond gegeten
hartenkreet
3.0 met 65 stemmen 5.919 Vrede op aarde
Twee dagen lang
worden buikjes
rond gegeten
Alle ellende ff
vergeten
arm Afrikaans kind
met je bolle buik
arm dier
anoniem geslacht
totaal uitgebuit
vrede op aarde
twee dagen lang
waar moet het naar toe
waar moet het heen
als wij niet kunnen
en willen delen
't is Kerst 't is vree
wel twee dagen lang…
Kerstmis 2006
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.317 Rond Kerstmis komt het allemaal weer boven:
De engeltjes, de herders en de stal,
De goede wil, en ook het goed geloven,
Dat Jezus alles wel weer klaren zal.
Of moeten wij nu, meer dan ooit misschien,
De krachten van onszelf weer laten zien.…
Liefde is weer schepping
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 er was niets
tot ik je ogen zag
de wereld keek me aan
je lach een oceaan
van warmte je liefde
liet me nooit meer gaan
je ademt met de geur
van leven handen geven
wat ik nodig heb
we praten vrijen zacht
als de nacht haar maan en
ons de sterren heeft gebracht
liefde is weer schepping
tederheid ontdekking
jij bent mijn paradijs
ik ben…
torens hoog
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.014 van woede en verdriet
het explodeert
maar één ding te veel
het knalt eruit
je stapelt het op
in blokjes
torens hoog
van blokjes
maar één blokje teveel...
BOEM!!!…
Marie-Louise
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.388 De wind is koud en
winterdagen dwarrelen,
fluisteren als droge bladeren.
Ik herinner me opeens
onze wandelingen in Parijs,
de boulevard, de Seine,
het jubelen van de felgekleurde herfst
onder onze voeten.
Waarom zijn we toen
niet verder gegaan?
Waarom moest het begin gelijk
ook het einde betekenen?
De wind is koud en
winterdagen…
De rechtsgang
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.005 Misplaatste zorg
Onstuitbaar wervelend hard grof banaal
Tierend vervloekend alles en allemaal
Stijgt zijn lustmoorden tot grote hoogte
Als watersnood en eeuwige droogte
Schurftig en ziek tot in eeuwigheid
Leedvermaak tot het eind der zaligheid
Gniffelend vals en loens verwensend
Geeft hij steeds weer toe aan zijn drang
En zorgzaam wordt…
Hart van leven
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 800 De koele omarming van het wad,
de blauwe hand die het land zo
stevig in haar greep, de herfstzon
levend houdt, de bewondering
naar einders bouwt.
Ik leg me te slapen in de wind
de wilde ongedwongen zwaai
van ritmische luchten, adem woorden
die in de weidse stilte breken.
Een bed vol sterren, de nacht
bewaakt het leven, het wad zucht…
Levenslijn
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 582 In de palm van uw hand
staat een levenslijn geschreven
kort lang of on-der-bro-ken
en
de palmlezer leest
koel en winterkoud
een leven uit de palm van uw hand
jong of oud
mijn vraag
misschien gênant
‘leeft u ook een dubbelleven?’…
Sikkelmaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 246 zou de kraai schreeuwen
over de brede aardrug
langs de grenswal
in koude nachten rouwen
doelloos en onwetend
omdat ik het gevederd licht
van de maan nooit
gewogen heb
zou ik minder wenen
of zonder duisternis
wanneer ik de zee
inloop
woorden laat verdrinken
die ooit in mijn handen
lagen
eens uitgesproken
horen dat de zomer…
Ver van hier
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.175 Ver van hier
in mijn hart
zo dichtbij
tranen glinsteren
als zonlicht
in de rivier
gedachten lijken
dwaalwegen
als schimmen glijden zij voort
gelijk wolken in de nacht
dromen zijn onvatbaar
vast gehecht
aan de maan
ver weg
maar ik ben zo blij
dat jij er bent…
Verlichting
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.285 Zwijgend loopt hij doelloos en eenzaam rond
door de stad waar niemand weet dat hij leeft.
Schreeuwende neonverlichting die streeft
naar gezelligheid op je kerstavond.
In lange rijen loopt hij langs ruiten
met mooie geklede modepoppen.
Een triest exemplaar laat hem plots stoppen.
Nu weet hij hoe zijn verdriet te uiten.
Zichzelf behangen…
Midwinter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 263 traag rolt de mystiek
van een verre hoorn
door de melkige nevel
bomen met hun kanten takken
zweven boven het witte niets
tegen vervagende bosranden
oergeluid tot de onzichtbare einder
de weemoedige roep
van bezinning op deze verre heide
herinneringen aan een ver verleden
gedachten komen tot rust
in de intimiteit van de sluimerende…
Kerstgroet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.080 Het was een kleine kerstboom
een onooglijk ding
maar trots droeg het
vijf ballen en een piek
tussen de zilverslinger
en wat engelenhaar
hing een gekreukeld briefje
lieve mamma
fijne kerst
ik hou van jou
en mis je
kusje
Evelien
met tranen in mijn ogen
liep ik het kerkhof af
in wetenschap dat ik zojuist
het hart van Kerstmis
had…
Woeste zee
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.624 Zwaar teisteren de zwarte zwepende golven mijn schip
Dalend en steigend, honend en deinend, met het gevaar van een klip
Met kommer en kwel door het donderdend geraas
Er schijnt geen eind te komen aan dit helse relaas
Maar wat valt er op mijn oog
Licht sterker dan de zon doch het staat niet hoog
Het is geen boze bliksem of duistere donder
Wat…
Kerstgedachte
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 434 Overvolle karren
hebberig in een rij
de één nog meer dan de ander
te dringen zij aan zij
alsof er oorlog op komst is
er voorraad moet zijn in huis
tegenstrijdige beelden
veel mensen hebben niet eens een thuis
verlichting knippert fel langs ramen
als compensatie wat ze zelf zo missen
steeds meer pracht en praal
maar wat de ander beweegt…
Nee, lieverd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 387 nee, ik hou er niet van
de stilte splijt de zwam
van wantrouwen daar
waar jij en ik moesten zijn
hij loopt een hoekje om
met zichzelf, de enige
waarom hij niet geeft
dan omdat zij het vraagt
geen nieuws te rapen
zijn land bestaat
beslaat nog steeds zijn wereld
die eigenlijk de hare is
aan de deur geen gezeur
komt hij weer thuis
een…
Amarcord
netgedicht
3.0 met 135 stemmen 16.114 kind nog in Rimini
deint met Federico Fellini
weemoed in een relaas
heiig in een waas
vloeien beelden naar alle kanten
gepast ongepast bestaan niet
als steeds geen boodschap aan ons
- non voglio dimostrare niente
voglio mostrare -
verdwijnt elke distantie
schijnbaar uit de regie
ontstaat tablau vivante
beweging in mozaiek
verhaal schiet…
Volk en mensheid
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.426 Knapen met bebloemde helmen
Reizen lachend naar de grenzen,
Sterven zalig voor de leuzen
Die zij van hun ouders leerden.
Dat is oorlog! In hun harten
Openden zich diepe sluizen
En de donkre dammen braken.
Vloeden van gemeenzaam voelen
Overstromen de genoten.
Met een kinderlijk vertrouwen
Scharen zij zich om hun leiders.
Vriend of vreemd…
Hemel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.227 Ging zij ooit open in het oosten,
het noorden wachtte op de zon
de terugkeer van het licht
symbolisch in het dennengroen
in deze koude winternacht
bedenken dat het zuiden straalt
en onze nacht in 't westen daagt:
het is nooit overal hetzelfde
de maan is rond, de maan is rond
en uit het donker stralen sterren
als alles zo om alles draait…
Kleurt de ballen vroom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.194 jij kerststalt mij
in winterse herinnering
ik ezel warme adem over stro
jij hoedt in
nachtelijke weide de
schaapjes op het eigen droog
op het verschieten van
de ster kan je niet wachten
de koningen zijn nog te ver
zingt dennenboom
en kleurt de ballen vroom
voor bethlehemse nachten
ik sneeuw nog steeds
kou heeft mij al jaren…
Christen Unie
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.385 De kabinetsformatie gaat nu vlug,
Want Rouvoet mag dan wel streng christen zijn
Goddank doet hij veel water bij de wijn,
Al keert de zondagsrust natuurlijk terug.
En wat het tempo ook zou kunnen remmen
Is het verbod om straks gemengd te zwemmen.…
Kerstgedachte
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.188 Een wijsgeer zei onlangs van Kerstmis:
Ach weet je wat het met die kerst is?
Ik denk als dat feest
Er niet was geweest
Ik ook nimmer wist of ik kerst mis…
Voor het vertrek
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.454 Waar de zilveren maan
in de pupillen verdwijnt
het spookt, in december motregen
één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene
zwijgende op het gezicht van mijn moeder
voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello
traag, traag, traag
innerlijke beweging die strekt zich als
herinneringen en liefde
dolken en verwijt en weer, liefde…
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.109 'Schrijf je nog gedichten?'
vroeg een vriend.
'Soms', zei ik.
Het geboortehuis
met de zeventakkige beuk
kwam in zicht,
gleed voorbij
terwijl we ons voortspoedden
over de Desselsedijk
richting Aberg.
'Wat is poëzie eigenlijk?'
vroeg een ander.
De vraag bleef hangen
in de schemering
die het ouderhuis opslorpte,
de vallei toedekte…
Het gekerstmis
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.520 Man staat voor het raam.
Het sneeuwt in zijn hart.
Hij draagt een witte trui.
Achter hem een lege stoel.
Er omheen de ruimte van de stilte.
Hij kijkt achterom.
Hij ziet niets, behalve dan
de lege stoel. Wanneer hij
zich weer omdraait,
ziet hij in de weerkaatsing
van de ruiten dezelfde
leegte, maar dan buiten.…
Jonge Liefde
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.240 Gedeeld door twee vluchtige zielen,
die, in elkaar geraakt door aangestoken vuren,
verstrengeld elkaars geesten binnenvielen,
omringd door vier hoge onstoffelijke muren.
Aandachtslos, egocentriek en consideratieloos
De aarde mag nu tot stof verbranden
momenten van hartslag, van adembroos
Vier diepe ogen, vier onhandig tastende handen
Twee…
winterbeeld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 596 ijzige mist belaagt
een kale bomenrij
en op de wazige dijk
staan schapen roerloos
in het witte gras
zo lijken tijd en beeld
hier in stilte bevroren
mijn blik wat meer
naar binnen gekeerd…
Je regent wat
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 352 ik zie je staan met in je hand
de lijnen acht en negen
borsten recht vooruit
je neemt tram zeven
je wisselpassen raken
naturel mijn ritme
om problemen snel en
ongezien voorbij te lopen
ik droom mijn weggaan
als je komt jouw denken
weeft ons samen tot
vegeteren in geborgenheid
we lopen ieder
op een eigen pad
ik pak mijn zonnebad…
Hoe zacht en teder
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.522 Hoe zacht en teder wil mijn hart nu worden,
nu Kerstmis zo vlakbij komt en de engelen
straks van vrede zullen zingen of toch niet?
Zeker, er is armoe en veel honger, oorlog, onrust,
mensen zoeken naar de zin van hun bestaan;
staks gaan ook de herders weer op pad nadat
ze 't lied dat klonk voor hen hebben verstaan
dat er een Redder zou geboren…