Alle inzendingen, jaar 2007, week 16

Jij zigzagt als een haas door de defensie. Ik sta hier met een kater langs de lijn. De geur van gemaaid gras verzacht de pijn, maar 't wachten blijft nog op die ene actie. Dat vaders mislukt zijn, weet jij nog niet. Ja, hij houdt hem nog wel honderd keer hoog. Maar dat hij zijn duizend dromen bedroog, moet jij doen vergeten in 't strafschopgebied…

zich van geen mens en wereld bewust scharrelt hij wat rond in de tuin pikt er de kruimels van het tafelkleed ik volg een vlijtige huismus vanuit het keukenraam is het omwille van zijn simpel bestaan dat ik hem bij vlagen zo hevig benijd?…

volle treinen met het duister voor ogen in stille lijdzaamheid voortbewegend in wanhoop bad men trein sta stil.. sta stil.... sta stil….. als beesten weggevoerd uit Vught en Amersfoort een uittocht met grauw gelaat er werd geleden tussen hoop en vrees herinneringen komen weer op je af maar wat heeft het toen te maken met nu…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

Als des avonds de lichten uitgaan en de vogels steken hun bek in de veren, dan zal ik den trap opgaan en uittrekken mijne kleren. Na de wekker te hebben gezet, sla ‘k een kruis en vouw m’n handen, dan spreek ik tot god, heel nauwgezet, de volgende woorden mijner verlangen: God, lieven heer, als ik morgen ontwaak, Zie dat het gras dauw op…

Ik heb stil genietend zitten verlangen naar jou daar aan de waterkant wat verderop zaten twee mannen rustig met een hengel in hun hand Ik hoorde vogels lustig fluiten ieder op hun eigen manier en ik bleef nog steeds verlangen en had binnenpretjes en plezier Maar opeens was daar dat vliegtuig dat mijn heerlijk genieten verstoorde en ik…

Die avond trilt de telefoon zet in beweging die al gaande was maar in bedekte termen stikt terwijl de avond op de toppen van opgewarmde afkoeling terrasvolk op zijn bodem heeft vergaat een wereld, wordt de meter weer op nul gezet…

de lente doet me denken aan verlies er zijn weer negen maanden dood, begraven wat overschoot is voedsel voor de raven de bron van al wat leeft is vuil en vies de lucht is zwanger van het zaad, ik nies en druppels vinden in de grond een haven een groef ontvangt het vocht vol overgave er rijst iets op, er scheurt een maagdenvlies zoals…

II Ach, wat blijft me uw afzijn kwellen! Scheiding, ach, een ijslijkheid . . . Doch – ik zal eens even schellen Om Katrijn, de linnenmeid. Diep in droefheid neergezeten, Schrei ik om de dood en ’t graf, - Kom, Katrijn, de kamer vegen! En veeg ook mijn tranen af! Scheiden is niet uit te houên Lachjens, lustjens gaan…

Als ik een liedje zingen wil en ik ook de woorden ken dan kan ik dat het beste als ik dronken ben. Ik kan de diepe bassen en de hoge c daar heb ik na wat jajem heel geen moeite mee. Maar als ik nog steeds droog sta en ik drink dan geen fluit dan komt er geen geluid bij mij mijn strotje uit.…

Op een recht, zwart kousenbeen, dunne rokjes opgeheven, dansend in de vroege regen en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen, 't witte bloed omhooggestegen, vlinder-hoofden wijd omgeven door hun aller-eerste dromen. Met hun smalle voet in 't gras, ingetogener en lomer staan zij later in de zomer na te peinzen hoe het…

sprak ik gisteravond tot een man oud klein grijs gedrongen op het VSB Poëzieprijsfeest in De Rode Hoed bent u niet de dichter Louis Th. Lehmann die ik zo bewonder vooral om zijn zeggingskracht waarachtig gevarieerd en heel bijzonder hij draaide zich om en ik stak schielijk mijn hand uit terwijl hij aarzelend ja schudde en daarbij licht…

ik zie je weer in strandloos zon licht nacht je op in badpakloos behagen de bikini kleiner dan je vormen konden dragen golft ogen als de zee je brandingt traag in lome slagen maken zo wil ik met je mee helaas vergroent het rood ik moet je gaan verlaten…

Ik droomde met mijn ogen open dat je daar weer voor me stond en net als toen we gingen lopen keek ik met liefde naar je mond. Alsof je wist wat er ging komen bleef je heftig aan het woord wees mij op natuur, de bomen die daar stonden onverstoord. Toen je zag dat het zo laat was waarheid aan het licht gekomen wist je ook dat ik in je ogen…

welk gelijk heb ik nog als de volle baard grijs van begrip geen wijn wil drinken welk begrip heb ik nog als ik aan zit aan een tafel waar een wonder uitblijft aan de andere kant ik steek uit, steels mijn hand, en ik kom niemand tegen…

Een zachte wind waait bladeren tussen de spijlen Een merel wipt langs en blijft er even zitten Een fietser gooit een klokhuis in de richting Een voorbijganger leunt er tegen aan Waar ben ik voor? denkt het hek Mensen lopen voorbij Een lekker stukje appel, denkt de merel De voorbijganger voelt aan het hek De bladeren wanen zich een windstilte…

De medici zijn geen geneesheer meer En daar zij doodsoorzaak zijn nummer één Wil ik hen niet meer om mijn ziekbed heen Al doet mijn arme lijf ook nog zo zeer. En toen mijn vrouw laatst toch een arts ontbood Dacht ik verschrikt: o jé, die wil mij dood!…

De kinderen speelden op 't schelpenpad, En deden een vond in 't zand; Naar huis vloog de vinder, de kleinen schat In de opgestoken hand. Een waardeloos zilveren kruisje was 't, Beschadigd door weer en tijd; Drie lettertjes schenen er wel gekrast In 't plaatje aan de achterzijd'. De moeder…

haar lach straalt zonlicht onder felblauwe ogen als het hemelse gewelf met onzichtbare sporen van geweken verdriet veranderd door kracht een nieuwe toekomst overweldigend gevoel van intens genieten…

Ziels speleoloog was mijn spel in de ruimte zonder tijd en tijd, zonder ruimte, bracht jou uit mijn duisternis naar boven en nu, jij steigert in mijn schoot als wereld voor en na zondvloed mijn man, zei ik gisteren, ik hou van jou… maar met ochtend bedacht ik me ineens hoe heb ik jou van mijn geribde dromen gebouwd en toen jouw adem in de…

Terugkijkend op het leven en de tranen die hij liet in zijn zee van wanhoop Zij vielen in het niet Bij die ene traan Die viel Op het sterfbed Van de dromer Bespot en veracht Eenzaam en verguisd Een illusie armer en dan... de dood Een laatste traan En het besef Dat hij niet geleefd had Maar gedroomd…

leg eens een moslim te slapen tussen het laken van je moeder - spreek met twee woorden - en laat de wacht aan de nacht de ochtendkoffie kijken of hij er nog is en alles staat nog gelijk waar het stond ochtendstond en mond geluid uit de badkamer en jij met jezelf of je er wel goed aan deed verscholen in alles van morgen beter, altijd…

Zoals vandaag zomaar gewoon tussen alles door even bij jou het feest van het licht in onze ogen het aanraken van elkaar lichaam en ziel huid en haar even bij jou tussen alles door gewoon zomaar zoals vandaag…

volgroeide velden onder trilling van de zon het groen was rijper dan de dag die hij met volle teugen drinken kon ranken tilden hem omhoog zijn plek, zijn graf dat hij gewon zo vol en zo verfijnd dat hij er stierf totaal verwijnd…

Golvende beweging Op en neer Terwijl jij wegging In één keer… Ik was naïef Vertrouwde jou Mijn lief,……

Gelaten hoort ze het slechte nieuws aan met sereen getoonde kracht een opwellende traan glinstert in haar oog en breekt haar gelaat in ongeloof en diepe onmacht…

In een mooie grote vijver zie ik van alles bewegen met heel veel wedijver willen ze allemaal leven. Midden tussen dat gewoel zie ik een mooie waterlelie dienst doen als leunstoel voor een aartsluie amfibie. Een libel scheert heen en weer haar vleugels wijd gespreid ik verbaas mij keer op keer over zoveel kleurige schoonheid. Ik loop…

Kaarslicht haar ogen vlammen een blik muziek soft melodieus romantiek zonder woorden erotiserend hypnotiserend jouw silhouet schaduw op strak witte muur maakt sprakeloos mooi.…

de buurvrouw hangt haar was op tien witte tenten op één rij blij dat het haar waslijn is 't vrije uitzicht was van mij *…

Europa in de greep van het kwaad Vecht zijn vetes uit in de zwijnentrog Slagveld van de eerste wereldoorlog In de modder, drek van mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet…