156 resultaten.
Dood geluk
hartenkreet
4.3 met 14 stemmen 1.774 Als zelfs de liefde vergankelijk is
Hoe geloofwaardig is dan geluk
Hoe kan ik trouw nog hopen
Als dromen doodgaan
Stuk weer stuk
-’t Is als een vlinder
in de lucht
het geluk zit hem
in haar vlucht-
Kan liefde nog edel geloven
In een enkel verganklijk ogenblik
Als dromen doven
Stuk na stuk
Hoe…
Vreemde vogel
hartenkreet
3.2 met 12 stemmen 1.561 Een kok zei me laatst te Versailles:
Ik vraag altijd aan het journaille:
Als gij een recept
Voor 'n blinde vink hebt
Ach, stuur me dat dan toe in braille…
tanende liefde
netgedicht
5.0 met 17 stemmen 350 dode letters in wanhoop
in schaduw van vernietiging
gevoed in korrels van rampspoed
in golven van verdriet
tanende liefde gehoond
uit één gereten
schoonheid weggetrokken
in vensters van gevangenschap
littekens in gespierde pijn
liefde gekooid in droefheid
trillend in blinde vingers
aan rakend , maar net niet…
Leed
netgedicht
1.9 met 8 stemmen 496 waar het leed leidt
lijdt het leven
het leed…
Calculatie
netgedicht
3.4 met 14 stemmen 3.246 Ik hield me vroeger altijd op de vlakte
en dacht bij 'werk' aan iets op een kantoor.
Vandaar dat ik me voegde in het koor
van mannen met gevoel voor het exacte,
die, niemand uitgezonderd, zich verpakten
in grijze maatkostuums als metafoor
van evenwicht en als een omnivoor
braaf slikten wat passeerde; waarvan akte.
De stukken heb ik volgzaam…
nieuwjaarssuite op het friese platte land
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 421 nieuwjaarsavond
één jammerende windvlaag
en de maan verschijnt
bij de kerststal -
steeds meer menselijke
activiteiten
op nieuwjaarsmorgen
een stijve klop op de deur
voor de thee op bed
een witte morgen
licht achter de oogleden
hemel op friesland
na de vuurpijlen
geurend naar een hooiberg -
de kat komt terug…
knipoog
hartenkreet
2.5 met 11 stemmen 2.467 als ik
voor jou
vanvond in alle stilte
een scheutje licht
kan decanteren
fonkelend in de wijn
zal dit
mijn allermooiste
knipoog zijn…
Regenplas
netgedicht
4.2 met 60 stemmen 1.585 Meisje uit de regenplas
je
bent niet meer!
spetterend springend!
lichtgolvend als jouw haar
maar
altijd warm
jouw sfeer hartenmeisje
als jij lachte sneeuwde het rozen
ontvlamde mijn libido alarm
dit gevoel deze herinnering…
is wat ik mis
maar
altijd warm.…
Alweer een hit
netgedicht
3.2 met 12 stemmen 1.146 hit hithit hit hit hit hit hithit hithit
hithit hit hithit hithit hit hithit
hit hithit hithit hit hit hithit hit
hit hithithithit hithit hit hithithit
hithithit hit hithithit hit hithithit
hit hit hit hithit hit hit hithithit
hit hithit hit hit hit hit hit hit hit
hit hit hit hit hit hit hit hit hit hithit
hit hit hit hithithit hit hit…
Getrouwheid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 405 onder de tomeloze liefde
tijdens het langzaam wijken
bespeuren ze ongewild de angst
voor een laatste maal de daad
hoe zuiver toch volbracht
het vlieden van hun minnekracht
bij het verschijnen van de dag
samen met hun gedeelde dromen
zomaar weggevlerkt op vleugels
die zich niet lieten vermoeden
toch nog voor een stuk omwenteling
van hun…
Boom
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 1.795 Ik wens je fraaie bladeren
die pronken met een rand,
streelzacht en gaaf,
soms speels gegolfd,
soms scherp of diep getand
en ed'le takken, majestueus
en sterk als een gewei,
dat,ongesnoeid,
naar boven groeit,
heel trots gracieus en vrij.
Dat je bloemen dragen mag
en zongerijpt, vers fruit,
zelfs als een schalkse wolk haar…
Handlezen
netgedicht
1.7 met 7 stemmen 679 Hij kijkt naar zijn handen
en volgt de lijnen als onbegaanbare
wegen door een onherbergzaam landschap
met her & der een huis.
Uit een ervan komt een man
met een toeter en een vlag.
Hij zwaait, gebaart en steekt de duim omhoog:
‘Zo doorgaan jongen en je wordt gelukkig!’…
Eb en vloed
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 544 De gedachteloosheid
greep om me heen,
tot in de uitgestrektheid
van mijn verste vingers
en mijn keel snoerde
me de handen.
Mijn maag wentelde
zich in zichzelf en liet
mijn tanden klapperloos achter.
Mijn mond ging onwillekeurig
open en sprak een lege wind.
En ik, ik liet mijn lichaam
zijn gang gaan. Het spoelde
zich in de branding…
Fragmenten
gedicht
2.7 met 63 stemmen 17.540 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
Licht werk in het donker?
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 1.186 Z'n eigen zakken werden voller.
De zaken liepen goed.
Een loper was de zakkenroller,
die dacht: 'Ik ren te voet.'
In Mook was 't donker als de nacht.
De mensen gingen klagen.
Vergeefs werd op het licht gewacht:
het wilde maar niet dagen.
Het leed, dat zo was toegebracht
werd slecht door hen verdragen,
want in hun stad had onverwacht
een…
Stilte schreeuwt je schuldig
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 644 je telt tegels tot oneindig
wilt verdwalen in de zon
schrijnen doet de pijn verdwijnen
je mag niet weten wie begon
vandaag is gisteren vergeten
alleen maar morgen telt
je ogen hebben het geweten
zijn handen hebben jou gepeld
je haat het stomme hijgen
doet alsof je er niet bent
je maakt je los uit deze lijven
wil niet dat hij je zo kent…
Als ik ’s ochtends vroeg
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 872 Als ik ’s ochtends vroeg
mijn ogen open wrijf
dan is het maar met moeite
dat ik zo zitten blijf.
Ik zit dan wat te gapen
en rek mij ook nog uit
terwijl ik liever liggen blijf
en mijn ogen maar weer sluit.
Me nog eens lekker instop
en nog eens driftig gaap
en dan weer even wegzeil
in een diepe slaap.…
Bekentenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 405 In mij
beginnen hele orkesten
hun instrumenten
te stemmen,
als ik jouw blik vang.
Begrijp je nu
die benauwde kramp
in m'n lijf,
op m'n gezicht,
als ik probeer
die muzikale explosie
te onderdrukken
tijdens een
achteloos onderonsje
over, zeg maar, 't weer?…
Waan
hartenkreet
3.8 met 11 stemmen 1.773 Waar jouw prachtige
lange benen staan
telt de waarde
van je omgeving niet meer
want van daarboven kijk jij
op alles minachtend neer
Op een afstandje
kijk ik naar jou
en naar het totaalbeeld
dat wat ik zie is
iets dat toch
al gauw verveelt
Jij wil gezien worden als
een ranke, slanke sexbom
met een hoerige haardos
maar ik zie jou…
Mater familias
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.186 Daar lig je dan
zo dood te zijn
dat ik blind ben
voor wie je was.
Dat is verdriet
dat is woede
dat is ontzetting
dat is afscheid.
De hemel is grijs
ontkent het licht
waarmee je mij
trots gedragen hebt.
Nu ben je te zwaar
lood in mijn armen
een bodem van zink
een ei van zwavel.
Kon ik maar stromen
in het bloed dat
mij heeft…
Bouwpakket
snelsonnet
4.1 met 29 stemmen 1.589 Ik heb geworsteld met Ikea-kasten
Met schroevendraaier, hamer, zaag en boor,
Een strijd die ik toch keer op keer verloor
Omdat ze van geen kant ten slotte pasten.
Maar na instructie op het Internet
Heb ik wel bommen in elkaar gezet.…
Slinger van Rode Rozen
hartenkreet
4.6 met 28 stemmen 2.318 Een slinger van rode rozen
Gedrapeerd rond mijn hart
Doornen secuur verwijderd
Een geurende nieuwe start
Mijn glimlach lijkt oneindig
Zweef licht door mijn leven
Als een dansende zonnestraal
Van een roze gloed omgeven
Ogen vol levenslust stralen
Iedereen die naar me lacht
Dromen lijken uit te komen
Zo gehoopt zo lang gewacht
Schaduw…
Raar genoeg(en)
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 1.033 weet je dat vuurvliegen
in vlugheid alles melden
schoonschrift stralen
in zwevende zinnen
vrouwelijk
met een glanspunt
dans om te beginnen
schreven ze gisteren
over opgeblazen kikkers
vertrouwelijk
noemden ze modderfiguren
slijmspuwers uit eigen waan
van hun voortplanting
zonder gedaante
wacht nog even
toen ze vroegen
hoe ik…
Als ijspegels
hartenkreet
4.9 met 20 stemmen 1.398 Ik staar in het water
Een bevroren gelaat
Tranen als ijspegels
Voor troost nu te laat
Ik staar in het water
Spiegel van mijn zijn
Verwoestend en kil
De schaduw van pijn
Ik staar in het water
Aura vol met verdriet
Voel enkel nog leegte
Ik ben er en toch niet
Ik staar in het water
Laat mijn leven varen
Golven van wanhoop
Die de dood…
Godzoekers
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 591 getekend door een sober bestaan
van eenvoud, werken en gebed
raakt de monnik in zijn lege kluis
van alle ruis verschoond
ontwaart hij stilaan de fluistering
van het levend geworden woord
zo alledaags aanwezig als de zachte
lichtval door het venster
zo tastbaar als de kruimels van het
vers gesneden brood
-inspiratiebron :…
lichtinvalcorrectie
netgedicht
3.5 met 65 stemmen 2.485 ----------- I --------------
Hier draait een opgeheven hoofd
dat zijn atlas kent als trefpunt
van ja en nee bewondering.
Naar links en rechts neigt
voor hoofdelijke aansprakelijkheid.
----------- I I -------------
Boven de adellijk blauwe borst
torst een prins onbenoemde cellen.
Daar geeft de olifantenhuid de aderen nooit bloot.
Herkent…
Jij
hartenkreet
3.7 met 22 stemmen 3.270 Jij hebt mijn hart beroerd
met de allerliefste woorden
ze sloegen aan als mooie muziek
gespeeld met de mooiste akkoorden
Jij hebt mij innerlijk geraakt
met alle liefde wat je had
je bezorgde me kippenvel
toch had ik het nog nooit
zo vreselijk warm gehad
Jij die altijd alles voor me deed
en elke dag met liefde doet
jij bent gewoon…
Dr. Frankenstein
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 353 Ik stuur mezelf het huis uit. Genoeg gegaapt
naar kalken kerstekindjes en monotone broze dromen.
Vrijgelaten van hun inspiratieloze klokkenslag
wil ik eigenhandig zijn
huis bouwen of het hunne afbreken,
koraalrif langs de Noordzee,
met veel lucht, licht, prachtig uitzicht
en weinig inhoud.
Ik knokkel mijn conventies in elkaar,
wars van…
Het leven - tussendoor - uitgelicht
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 566 Dagen zijn kort en het leven in gang
Moslims even tevreden en Joop niet
Zijn gewetenloze kookkunst verliet
Jezuïeten ijlings weer homobang
Er is altijd iets om op te frissen
Och, zal daar echt niets van willen missen
--------------------------------------------------------
Bron: verschillende nieuwsbulletins.…
De storm is gaan liggen
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 912 Dakpannen zijn gesneuveld
bomen sterk als reuzen,
zijn geveld
auto’s als miniatuurtjes
opgepakt en elders
neergekwakt alsof het
niets voorstelt.
Ons land in de ban van de
storm,
doden te betreuren die
op het verkeerde moment
op de verkeerde plaats waren
de zee, met monsterhoge golven
het aanzien meer dan waard
maar gevaarlijk.
Niet bepaald…