Alle inzendingen, jaar 2007, week 21

Ik weet dat ik met mezelf erg in de knoop zit Maar ik dacht dat het nog wel beter zou worden Met hulp van iedereen die mij dat kan geven Ik zou het aanpakken met beide handen Nu zeg je tegen mij Dat het allemaal geen zin meer heeft Ik word niet meer beter Ik ben er te ver ingezakt Ik snap het best Al je me vraag wat ik nog wil Is de dood…

het waren geen halfuitgevoerde plannen het was een dag zoals een dag moest zijn we hoeven onze paspoorten niet te laten zien om over te steken van oost naar west of omgekeerd gespleten werden de zeeën wat overbleef is de dijk waar water nu aan weerskanten van afdruipt de afsluitdijk gedicht in verovering van een gesloten droom…

De schoonste dag in 't leven is eenendertig mei ik word mijn tuintje doorge- dreven de bloemen volgen mij ach, meiesschones vogellied je breekt me in de zinnen deez'lieve lust; ik kan het niet het keert mij terug naar binnen naar wat verdichter leven biedt, de klok, de meubels en tv: materie tegen zingen…

Steeds wordt er door De Mol wat nieuws bedacht: Straks laat hij ons vast naar drie vrouwen kijken Die allen hun verliefdheid laten blijken Als een gorilla schijnbaar naar hen lacht En u mag dan per sms gaan stemmen Wie met die mensaap hokken mag in Emmen.…

Daar lig je op je jacht Slechts denkend aan je teint Zo vol van levenskracht Achter je masker in je element Daar sta je in driedelig blauw Hoog boven al verheven Voor ’t oog gezagsgetrouw Achter je masker ongedreven Daar rijd je in je BMW ’t Gevoel van arrogantie de overtuiging van een dominee Achter je masker intolerantie Daar ging…

De fles aan je lippen Je delirium doet zeer Bij anderen Je pijn verdrinkend Geef je hartzeer Aan anderen Je zorgen vergetend Nieuwe zorgen creërend voor anderen je grenzen verleggend wordt een grens getrokken door anderen de fles aan je lippen ga je gang de anderen zijn weg.…

Als de doden konden praten Weten ze dan ook nog de details die ze tijdens het leven vergaten? Zullen ze dan de waarheid spreken? Mogelijk gevolgd door bestraffende preken? En wijzen ze ons de weg naar aan lang gezocht antwoord? Hopend dat iemand ze nog hoort en hun gevoelens voor ze verwoord? Als de doden toch eens konden praten en ons bij…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

mijn russisch was niet goed haar engels zoveel beter we lachten in een groet ze haarde blonder dan veroostenlijke genen waar ooit haar grootouders in afstamming verschenen amandelde met ogen in een blik die dostojewski ook zou mogen maar zonder schuld en boetekleed met schik rook naar toendra's was de lente in siberisch bos…

Ik ging niet wandelen met de hond, de hond ging wandelen met mij. Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat: je snuffelt wat, je kruipt eens onder groen, je doet daar wat je daar moet doen, je kwispelt - nee dat kun je niet - loopt achterna wat vleugels heeft, je rolt je op je ene zij, je andere zij, je ene zij, je mond staat op de tocht, je zoekt…

Aan de bosrand op een bank - vol ingekerfde harten, pijlen, initialen en de woorden Rietje is een hoer, bij haar kun je ‘het’ gratis halen - rust een oude vrijster uit en zucht als zij de teksten ziet: “Och lieve hemel, was mijn naam maar Riet!”…

Daar lig je naakt Opgewonden Een beetje huiverig Wachtend op contact Blind gebonden Een zachte kus Aan de zijkant van je lippen Je wilt meer, maar Ik ben weer weg Plagend speelt mijn tong Met je oor Fluisterende hunkering Je adem stokt Je fluistert terug Mijn lippen raken De jouwe Een hete zoen Tongen verstrengeld In eeuwige…

Toen zat ik op zíjn stoel legde zout op slakken zette kruisjes in vakken gaf volop ruimte voor persoonlijke groei Met voorbeeldige gesprekstechniek stond ik eerst serieus op zijn tenen gaf toen lachend een schouderklop Ik speelde hem de bal toe (raakte net nog zijn schenen) pakte hem terug en kopte in Hij kon er mee leven, beloofde…

Normaal lijkt een kind op z'n familie kind zojuist in 't ziekenhuis geboren heeft afwijkende neus en oren. Het lijkt op jou, vóór je operatie ontviel haar broer in de verwarring daarmee het familie-geheim verraadt. Haar partner raakt totaal van de kaart als de foto van voor haar verbouwing het uiterlijk van het kind verklaart. Innerlijk…

Dag liefde van mijn leven Dag moeder van mijn kind Ik heb zo veel om je gegeven Dat is niet genoeg nu je door een ander wordt bemind Dag allerliefste schat van mij Hierbij verlaat ik al mijn dromen Maar het moet, ik laat je vrij Vreselijk dat het zover is gekomen De drank de drug misschien de tijd Heeft ons toch uit elkaar gedreven…

Zo jong Je broze afscheid Een witte vlek Op de keukentafel Zo jong De omhelzing Van je dierbaren Niet gevoeld Zo jong Een dans macabre Op de thermiek Van spijt…

Opeens lag ze daar begreep niet wat er gebeurde gevoelloos zag ze hoe haar bloed de stenen kleurde handen omklemden haar keel, ze spartelde tegen zonder kracht in staat hemel en aarde te bewegen opeens merkte ze hoe een sterke hand haar van de moordenaar scheidde gevoelloos lag ze daar met de afdruk van stenen nog in haar hoofd haar…

De nachtelijke hemel Zwak lichtgevend Onbewolkt bij heldere maan De strepen op het wegdek Die flitsend aan me voorbij gaan Net als de filmbeelden Waarin ik in gedachten Terugkeer naar de afgelopen drie dagen De tussenliggende nachten Waarin we in elkaar’s armen lagen De snelweg naar Nederland is leeg Het hart is vol En overschrijdt…

Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne, Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken, Geen sterveling die weet waartoe ze dienen. Je hoort dus overal de luide klanken Van tuba en trompet en mandoline En ziet er mensen langs de straten trekken Met feestgetoeter en plezier voor tienen. Dit is een stad van louter lachebekken. Hun meester is de…

't Is Oogsttijd. Ginds in 't donker woud verscholen, Bespiedt de Dood met gierig oog het veld; Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld, Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen. 't Is Oogsttijd. Zie hem grijnzend nader treden; Hij heft de arm, en de aren vallen neer; Zijn buit vermeert zich meer en meer, En halm bij halm…

Bekijk mij niet als mijn grimassen spiegels breken als ik me wend en keer naar venster, wand in slapeloze nachten als zelfs de lakens zuchten Of hoe ‘k mij voorwaarts tast blind geketend aan mijn pijn (want zelfs van die kun je nog houden) enkel te zijn als ik mijn verzen lees Ooit was er slechts één woord van jou genoeg om mij te laten…

je vertrok in weer en tegenwind ik was je even kwijt maar in de ochtendzon daalde de duif met je boodschap als ontbijt heb de zon genoten jij jouw geliefden weer gesproken samen in hetzelfde licht ik ben je niet vergeten de seconden weten hoe ik je hebt gemist…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

je fluistert je angst om me nooit meer te zien kom in mijn armen je doorschijnt al mijn woorden ik ben bang voor je handen om beelden van glas te breken uit liefde onze dood te sterven in rood bang niets over te houden angst voor de scherven stilte te erven je vervalt tot punten en strepen historie gewist je ziel…

Voor het glas stond een mooie vrouw Ze keek naar de vissen die gracieus en schijnbaar moeiteloos in het water voortbewogen Naar die mooie vormen en die prachtige kleuren Wat een Schoonheid! Ze droomde er van dat ze voor even één van hen kon zijn Dat ze ook zo vrij en ook zo gracieus kon rondzwemmen in onmetelijke…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

Een scherpe naald de ziekte verspreidend Door drugs de dreiging niet beseft De dood die zo haar onderdaan treft Met HIV morbide de lust begeleidend Zo verdraait men in walgelijk groepsverband Een kennis tot ongewild bloedverwant…

De violist bespeelt de avond en ik mijn gedachten om vooral niet te vallen maar weg te zeilen naar onbestemde havens. Ik loop over het water en verdrink in een onpeilbare waterval van hopeloze zinnen. De nacht duikt mijn dromen op te ver om van te houden, te dichtbij om in te wonen.…

Het is donker Slechts hier en daar een licht Het einde van een lange nacht nog niet in zicht...…

Voor mij heeft liefde geen kleur ik hou van jou in zwart/wit ik hou van je grijze haren en je kin waar een kuiltje inzit Maar als je het heel graag zou willen schilder ik voor jou een mooi gedicht in een lijstje met goud omrand en geniet dan van jouw blozend gezicht Onze liefde heeft geen kleuren nodig geen palet en ook geen penselen we…