Alle inzendingen, jaar 2007, week 28

de bomen druipen van verdriet ellende moddert tussen wortels tussen tenen sompig riet, ween niet ween niet wolken zwelgen van de tranen en het regent open kranen van een somber droevig lied dat geheel geen uitkomst biedt waarom niet jij wiens wil geschiedt…

Het geluid van stilte is niet te overtreffen ik zou het wel willen kunnen maar ik kan alleen maar keffen het geluid van stilte is mooi en goed ik ken geen beter geluid dan die van de stilte het geluid van de stilte werkt kalmerend werkt ontspannend het liefst zou ik doodgaan in stilte stilte voor de dood stilte voor de barre tijden…

Een middel om verveling te verdrijven als tijd of vrijheid neigt naar overdaad is ’t nemen van een toevlucht tot het schrijven daar dit nog vaak te wensen overlaat Een woord op schrift zal lezers lang beklijven en lettervreters zijn erbij gebaat een leven lang van zin voorzien te blijven en dat dan weer het liefst met regelmaat Dan droom…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Ontluikende stroompjes opgestuwd met zachte hand tasten lustig mijn lichaam af Loom verlangen onderhuids wordt voelbaar gewekt door onverholen lichaamstaal Als vaag gestreepte schemering bekoorlijk binnenvalt beroerd zinnenstrelend licht jouw geurige huid Vrijwillig ontvoerd door opgezweept begeren tikken onze harten schaamteloos de tijd…

Lom en Luster daartussen de smalle weg hoog op de kille ongenaakbaarheid in de breekbare ademlucht van de koude bergen zomer en herfst daartussen witte kleden op hun rug gehuld in frêle sluiers en afhangend kant van vallend water staan onwrikbaar de hoge bergen de weg krult zich intussen vergenoegd met aan zijn zij het…

Zwaluwen gieren de zomer in vogelvlucht rakelings voorbij…

met zomers geronk vult een vrolijk vliegtuigje de wijde hemel…

Vergeetmenietjes staan eenzaam in een vaasje met droge voetjes…

Eindelijk is het dan zover! De familie staat bepakt We gaan naar de camping toe Eenvoudig of bekakt! Verbroedering heerst daar alom Want allen zijn we één! De wijn vloeit welig en ´t Blonde schuim is er voor iedereen! De bingo kost voor een avondlang Maar een eurootje of tien Na afloop showt men dan de winst Een ieder mag het zien.…

de spiegel vertelt mij wie ik ben van buiten weerspiegeld hoe ik er uit zie mooi, knap, geweldig maar ziet niet dat ik van binnen mijn hart leeg huil…

Langs maanden rent zij voorbij de tijd waar later haar ademloos inhaalt zijn schaduw plots verschenen onder de lantaarnpaal vlakbij die ene blauwe luifel waagt verward slaat zij beide armen om haar schouders verweren helpt niet de laatste run is wankel het ijs smelt…

Vriend, ik wil je even zeggen dat het gras bij jou groener lijkt en de heuvels als bergen zo hoog zie jij dat ook, zo af en toe? Vriend, ik wil je even zeggen dat de wind bij jou een melodie blaast met een zuiverheid die ik nog niet hoorde hoor jij dat ook, zo af en toe? Vriend, ik wil je even zeggen dat ik jou soms…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

Ik kijk in de spiegel van jouw ziel Ik zie mezelf niet Toch ben ik uitgeput…

des ‘s nachts doorsneed de maan het venster vlijde zijn tranen op ‘t mij lege bed ik was de droom (die mij gejaagd) ontvlucht toen ‘t kaarslicht na een lange tijd uitdoofde was ook de maan zijn weg gegaan probeerde ik alsnog de slaap te vinden te zwaar bleken de stenen op het koude laken met naast hen scherven van de dode droom en ik omhulde…

één woord in liefde zou de dag moeten dragen van dag naar avond, avond naar nacht nacht naar een woord tot op de dag dat ik sterf wij sterven in de ochtend, als het goed gaat met het dagelijks spreken in een doosje zo'n klein doosje dat nauwelijks groter is dan een woord dan mijn pink, pinkroze zoals glasparels die breekbaarheid…

tien vingers bewegen sierlijk als ballerina’s over de zwart-witte toetsen van de oude bruine piano hard dan weer zacht bezeten edoch teder enkel en toch samen verenigen zij zich in betoverende klanken tot een hoorbaar ballet buiten zinderende hitte binnen vurige extase maar het hoofd ventilatorkoel de noten van drie klassieke meesters…

ik waaide vleugels jij loste nog wat engelen wij droomden vrijheid op een warme wind thermiekten samen naar een ongekend hoogt tot de cumulus zich boos over ons boog draaiden door de luchten konden onweer en de storm nog ontvluchten en oogden eindelijk orkaan in zijn stilte konden we weer rusten en langzaam aardwaarts gaan maar…

"Yippieee!" Klonk het luid door de bibliotheek Terwijl het door de stilte nog luider leek "Shhht!" siste iemand verongelijkt uit de hoek Maar ik, ik zat veilig verstopt achter mijn boek Deed quasi in trance alsof ik niks had gehoord Alsof een ander de serene rust had verstoord "Yoeghee!" klonk het plots volslagen onverwacht "STILTE…

hij denkt zichzelf dichter bij deze wereld brengt het ongebrachte vanuit het voorgeborchte onder de ogen van zij die anders niets ook niet van iets zouden geweten hebben de boodschap in franje als bomen in de bloei of bloemen die onverwelkt natuurwetten tarten durven een grijze steen die hardop dromen durft van malse vlagen hij brengt…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

De Tour wordt na alweer een dopingzaak In Duitsland niet meer rechtstreeks uitgezonden, Maar wel bij ons, want hier stelt onomwonden Mart Smeets het onrecht ’s avonds aan de kaak. Dan waarschuwt hij na zeven glazen wijn Hoe erg het is om dopingslaaf te zijn.…

De handleiding was na een aantal jaren eindelijk vertaald Een leven gedeeld dat opeens eindig blijkt Overwinning op overwinning, maar ineens de finish gehaald Niemand die nog met de eer strijkt De enige zekerheid maakt zo onzeker Tijd is niet altijd de wreker De levenslijn hoort niet ineens te breken De gedachte “hoeveel tijd kan ik hier nog…

Ik zag je lopen Had mijn gedachten Zoals een ieder die dat zag Jouw stil verdriet Wie kon dat weten Toch steeds maar weer een nieuwe dag Een vlotte vraag Een simpel antwoord Het was een schreeuw recht uit het hart Een hart teleurgesteld en duister Jouw leven Boordevol met smart Je hebt mij zeker laten schrikken Met jouw keuze voor de dood…

Ik ben in staat om zo m'n spullen te pakken en te vertrekken de boel de boel te laten de rotzooi de rotzooi de berg puin waarin ik dagelijks eet, drink, slaap leef en voel en lusteloos voor het leven wordt met enkel verval als doel Ik ben in staat m'n biezen te pakken en de nooduitgang te nemen want waar ik niemand meer vind die mij…

Ademloos dichtbij..... zo voel je voor mij aan, als een cocon vol geborgenheid, als een symfonie die weerloos mijn ziel beroert. Ademloos dichtbij..... zo voel je voor mij aan, als ik in je ogen kijk, als een stralende zon bij een heldere hemel. Ademloos dichtbij.... na een tijd op een woelige zee, vaar ik nu op kabbelende golven. Ademloos…

Hij leek zich intensief op tijd te concentreren draaide steeds met breed gebaar zijn pols ving met een glimlach spelend zonlicht in ‘t gekraste glas vertelde trots hoe oud opa geworden was…

pesten is iemand pijn doen pesten is iemand belachelijk maken pesten is iets anders dan een zoen dat is geen manier van zaken pesten is rot pesten is iemand lijden tot zelfmoord pesten houd je niet onder schot elke slachtoffer gaat dood,de slachtofferstelling scoort!…

Waarom moeten ze mij nou hebben? Ik ben toch ook maar een mens, Ga een ander kwellen.. In de pauze staan ze me op te wachten. Denk je dat ik er blij van wordt? Ik haal geen negens of achten... Ik ben gewoon niet goed in sport. Handbal, volleybal en gym, Ze kijken me aan... Maar ik ben er gewoon niet goed in!…