167 resultaten.
onweegs
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 583 De weg
Het pad
Het bos in
Niet te volgen
Bij de eerste bocht al
Uit het oog verloren
Vanaf daar
Gaat de weg
De eigen weg…
Skûtsjesilen op het IJsselmeer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 467 koppig bruisen de witte golven
tegen de zwarte bolders,
ze zien hoe veertien stoere tjalken,
met hun brede, bolle vleugels
de krachten van de wind beproeven
ik hoor de schippers woedend tieren,
het helmhout stevig in hun knuisten omvat,
ik zie de matrozen bij de zwaarden,
ze schreeuwen: 'het wetter is dik en swier'
hun handen laten de schoten…
geheel in 't wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 409 ik zag je komen
geheel in 't wit
ik riep je naam
er was geen ontkomen aan
een geur van oleander
hing in de laan
je liep langs bloemen
je had iets vrolijks aan
zelfs de sterren
was je glimlach niet ontgaan
het was ook niet
toevallig volle maan…
zijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 272 het onafgebroken rollen van de golven
op de kust suggereert de eeuwigheid
en tegelijkertijd messcherp de
vergankelijkheid van mijn bestaan
elke letter op papier
bewijst mijn zijn voor
deze ene seconde
er voor en er na
zal ik enkel herhalen
en wordt het scheppend bezig zijn
een grimas van het brein
ik zie de woorden
stromen uit mijn pen…
Lef, durf, moed en zwakte
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 974 En de mens wordt sterker en sterker
met meer moed en nog veel meer durf
en we hebben heel veel lef
we slaan en meppen om ons heen
we worden harder en meedogenlozer
nietsontziend en snelle reacties
we zijn in staat om al dan niet verbaal
ieder neer te maaien al dan niet met
fatale gevolgen,
de mens wordt sterker en machtiger
met of zonder…
voor N.F. negen wetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 zittend op een verweerde bank
lees ik, keer op keer,
een gedicht van weinig woorden
terloops kijk ik op
vier zwarte zwanen staren me aan
niet in staat tot bewegen
versteend door een wurgende angst
het is hun nabijheid die me beklemt
wanhoop maakt zich van me meester
ze sluiten me in
ze zullen verdwijnen
de vijver lonkt
of honger verleidt…
Postuum
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.214 Een gapend gat,
de grond nog vers
op wat wormen na.
Slapend in vergetelheid
rusten hier mijn botten
en lig ik te vergaan.
Kraaien plukken,
bode van de dood,
tot alle eindjes bloeden.
Zeg me, zwart gezelschap
of er voor dit dode lijf,
tranen vloeiden.…
lied van liefde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 682 Mijn hand glijdt langs zijn hals
Mijn vingers in zijn snaren
Fluisteren al wat hij
Als geheim moet bewaren
Ik stem hem precies goed
En speel zacht een liefdeslied
Als ik hem zo omarm
Huil ik, maar zo voelt het niet
Maar voor ik weet wat ik doe
Sla ik hard de snaren aan
Speel zo hard als ik kan
Mijn God, wat heb ik gedaan?
En gebroken…
Waterzon
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 518 Ze straalt doorheen de wolken
van 't zomerland
dat grijs is van verveling;
de heling
van zoveel ongeziene wonden
gebeurt in stilte en in dulden;
de schulden
van alle mensen zijn zo groot
dat Hij, de Ene, niets kon sparen
al heeft ook iemand ooit gepleit
voor Sodoma en Gommora
...
De waterzon
die nieuwe regen meldt
en die ons hier en…
kruisbesjes in zeven smaken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 689 profrenners fietsen niet in gedachten
zetelen zij in zeemleren lappen
op sponsjes die droog zonder verslappen
soppend naarstig naar herenleed smachten
anekdotes waarin zij van hun stuk raken
tellen sappig zeven kleuren kruisbessmaken…
twee tranen...
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.733 Even een gevoel van verdriet,
'n traan van jou en een van mij,
vloeiden samen en werden één.
'n Warm vertrouwen in jou en mij
sterkt het gevoel van het "ons" zijn.
Want ik vind jou lief en jij mij...
Dus kussen we de tranen weg,
gaan verder waar we bleven,
op weg naar onze toekomst....samen!…
Haiku
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 285 Lentezon doorbreekt
de herfst in natte ogen
een regenboog vormt…
Gedicht in spiegelschrift
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.775 Hij raakt verdwaald in een doorsnee park,
ontdekt een vijver die langzaam ademt,
veegt het roet van een zwarte zwaan
en valt daarna in slaap van geluk.
Dit moment vormt een schiereiland
in de duur van zijn bestaan.
Er loopt een barst door zijn denken.
Hij ziet een gat ontstaan in de lucht.
Zijn voet weegt zwaar en schreeuwt
om woorden,…
donkergrijze regen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 334 zo schets ik mij
in lege straten
weggezonken achter
klokgelui van eindige dingen
zonder slaap
word ik herkend
zoals de steen
die stilte uitspuwt
blind en grijs
de ademhaling
het harde vocht
aan het vlinderraam
vertelt de nacht onafgebroken
hoe waarheid schreeuwt
in het vaarwel
door het veroordelen van verwachting
vergat ik…
vertrouwen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.471 wachten wachten, ik zit te wachten
op dat wat anderen van me verwachten
om de pijn te iets te verzachten
doe ik maar wat ze willen
maar van binnen, loop ik te rillen,
rillen van angst en onwetendheid,
want, krijg ik wel ooit die zekerheid
zekerheid van liefde, eerlijkheid en trouw,
ik word echt gek zo, vooral omdat ik van HEM hou,
ik doe het…
Sust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 704 Heel even
kust ze stilte
verlangt rust
in avondrood
bloeit onverbloemd
wanneer armen
eenzaamheid vangen
oogluikend verdwijnt
haar laatste lach
in ijzige verte
terwijl wij
weerloos loslaten
sust zij reeds
verloren rust…
clown
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 390 clown
heel grappig
met rode fopneus
is hij een kloon?
dubbelganger…
Kus
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.825 Ik drink haar lippen
als honingzoete wijn en
voer mijzelf dronken…
Schikten in liefde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 423 jij hebt
je laten gaan
in blauwwitte wolken
wiegde in prilgroene wind
ik was het kind dat
mocht spelen met jou
samen plukten we
wildere bloemen dan ooit
schikten in liefde
ons mooiste boeket
jij koos de kleur en ik
liet de bloei zacht ontwaken
wij waren samen
gaven de uren
de meest lieve namen
niemand heeft ons gemist
alleen…
Wachtende pijn
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 859 Verlaten op het zwijgende bed
deelt ze haar lichaam met een gulle pijn.
Bewegen is verliezen wat ze wil aanraken
en bewaren met haar vingers die haar nog niet verlaten hebben.
Haar ogen tellen de ogenblikken waarin ze haar leven ziet en de pijn
vergeten mag.
De levende tijd is haar vergeten toen ze steeds eenzamer werd en de…
WANHOPIG LIEF
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 269 mijn lief zal nooit meer slapen,
niet met mij, nooit meer in dit bed,
onrustig woelt hij, draait en draait,
hij praat in onrustige dromen, roept
woorden die ik niet verstaan kan,
schokt en schreeuwt soms nachtenlang,
ik probeer zijn zacht, onrustig lijf
met zachte, zoete streling te kalmeren,
ik pak zijn hand en proef het zweet
dat op zijn…
Ras-smoezen (1)
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 1.192 De Giro ging in Groningen van start,
De Tour de France begon dit jaar in Londen
En bovendien ging deze Franse ronde
Door België en Spanje voor een kwart.
Geen wonder dat bepaalde domme Denen
Soms niet meer weten in welk land ze trainen.…
Gefaald?
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 875 Verscheurd door angst, pijn en verdriet
zo ken ik mezelf niet
Voor anderen rechtop, het hoofd geheven
maar diep van binnen gebroken en vol beven
Lachend en roepend: "Alles komt wel goed"
maar innerlijk zit ik zonder moed
Ik heb gefaald en ben niet goed genoeg
ondanks mijn vechten, ondanks mijn gezwoeg
Hoe kan ik ooit zijn wat van mij wordt…
Ontmoeting
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 717 hoe gaat het
goed
met jou
ook goed
de waarheid
zorgvuldig vermijdend
praten ze over koetjes
kalfjes
zeggen gedag
vervolgen hun eigen weg
leeg van woorden
vol verdriet…
geen lichtpunt,
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 789 Ik wil me vestoppen,
me terug trekken in de eenzaamheid.
Daar voel ik me veilig,
Daar heb ik zekerheid.
Zo nu en dan komt er iemand die me
uit de duisternis wil trekken.
Ze proberen me te helpen,
helpen om het licht te ontdekken.
Ik durf niet in het licht,
ik wil niet zichtbaar zijn.
In het licht ben ik kwetsbaar,
en ik wil geen pijn…
klein drama
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 829 kleine stapjes op het tapijt
zo stil dat niemand kijkt
de kleine val niet ziet
van een mens in opbouw
te wankel voor verticaal
het groot geluid, daar
waar de zachte schedel kraakt
tegen het houten geweld van
de schuldige eiken kast
zonder waarde, zeker na vandaag
klaar voor de brandstapel
en dan opnieuw de stilte
geen wijzende vingers…
mijn hartje
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.427 Je doet iets met me,
je hebt echt geen idee.
Ik geef me over,
en geef aan jou me hartje mee.
Wees wel voorzichtig,
het is nogal broos.
niet iedereen was even voorzichtig,
maar speelde ermee, schaamteloos.
Toch bij jou durf ik het aan,
en leg mijn hartje in je handen.
Ik kan niet in de toekomst kijken,
dus maar zien waar we belanden.…
Ik wil het allemaal
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.097 Ik zie een rivier
het zijn oceanen die ik wil
je moet me alles geven
maar alles is niet genoeg
het is mijn verlangen
me aan jou over te geven
soms
Soms probeer ik
soms lig ik naast jou
soms huil ik
soms sterf ik, dat is de waarheid
ergens vind ik iets dat lief is in jou
En ik heb de lijn weer overschreden
een lijn die ik in het zand…
Lees dit niet!
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 728 Dit wanproduct moet u niet lezen.
U bent dus gewaarschuwd bij deze!
Oké, dat is dat.
(Er ontbreekt immers, wat
een verrassende wending moest wezen.)…
Wakend licht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 401 Herfstzon vult plasjes
licht in avondstil moment
en het blad verdwaald…