Alle inzendingen, jaar 2007, week 3

Dit las ik: Clinton, Oval Office, vrouw… Destijds bleek het een slechte combinatie maar straks (fraai staaltje van emancipatie) is Hillary daar mogelijk in touw. Een vrouw in ’t Witte Huis, da’s mooi, bravo ! En meer nog: ditmaal bóven het bureau.…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

ik wacht en ik wacht en ik wacht ik kan het gevoel niet benoemen en heb ook geen tijd om me met mijzelf te verzoenen. van spiegelbeeld naar boven zelfs de zon verbergt zich bij mijn aanzicht toch vraag ik Hem om Zijn licht. ik ga zitten op mijn groene stoel met mijn knieën over elkaar strijk ik mijn haar glad als een trotse pauw vorm ik…

De vele woorden moeten uitgebeend tot er een harde pit van waarheid blijft die steekt en brandt tot waar geweend, geliefd wordt en gebeden. Te lang heb ik geleden en in de overvloed versteend mijn eigen wezen uit zijn kern gericht. Wie weet hoelang dit stralen duren zal en of al iedereen, gezwicht, geloofd heeft en betekend, vergeten of…

We zijn de wortels van één boom die diep in 't donker leven en sappen trekken uit de stroom ons onverdiend gegeven. We zijn de klanken van één lied dat helder klinkt of klagend het heimwee van de ander ziet en stilte wordt, verdragend dat ik nooit jou kan zijn, nooit proef de bitterheid die jij moet drinken. Maar weet dat ik in jouw buurt…

Licht dat Licht zijt, ongeboren, oerbegin en bron van Al, Licht dat vreugde zijt en Liefde, Licht dat gloeit in het heelal; Licht dat alles hier doet leven, Adem zijt en levenskracht, Licht dat trilt in elk beginnen, Licht dat denkt in elk gedacht; Licht dat doel is van elk streven, eindeloos verlangen wekt, Licht dat lente doet ontwaken…

De pennen worden weer geslepen, de inkt vloeit als een stroom naar zee; de dichters voelen zich geroepen en iedereen doet even mee; De woorden zijn helaas niet meer van waarde we weten het, maar doen toch voort, want iedereen wordt o zo graag gehoord tot hij of zij de rust vindt in de aarde.…

Mijn tranen doen je niks zei je In mijn pijn geloof je niet Jij weet beter. Door geen enkel vuur ga jij voor mij Zelfs niet door een regen Jij weet beter. Jij hebt mij al losgelaten maar ik heb jou nog vast Jij weet nu eenmaal beter en ik ben slechts een fantast.…

Denkend aan jou Stroomt mijn bloed Echt heel veel sneller Denkend aan jou Voelt mijn lijf warmer aan Een voortreffelijk Gevoel.... Denkend aan jou Voel ik een Enorm verlangen Denkend aan jou Bemin ik jouw mooie lijf Klaar voor een heel mooi Doel.... Denkend aan jou Droom 'k ons samen In ons eigen paradijs Denkend aan…

Zij leerde mij de liefde, om Nooit te vergeten Zij leerde mij haar leven Maakte mij blij. Echter; Zij, mijn ex-liefde, heeft Nooit willen weten. Mijn Leven, na 900 dagen anders; Wij Helaas Voorbij...…

In mijn hersens- feest, ik loop op dons Ik ben een vrije dichter, ruim van geest Evenveel engel, als demonisch beest Ondanks de grote liefde tussen ons Ben ik alleen in fijngevoeligheid Zo eenzaam als een huismus op een tak Sinds vader ging en niet meer tot mij sprak Snak ik naar warmte en genegenheid De sabelslagen van mijn moeders tong…

en steeds opnieuw zal ik mijn sporen drukken in jouw doorluchtig vers en zuigend zand ja steeds opnieuw wil ik je weer verrukken op jouw vereerd en begenadigd strand och kom, vergeet voorgoed die helse pijnen die onze zielen ooit hebben ontwricht laat weer de zon in onze harten schijnen in zoele warmte en gekoesterd licht het wolkengrauw…

verschoten plastic bloemen een rouwkrans van het werk zijn veel te jonge foto op regennatte zerk hier rust ons grote voorbeeld de onvermoeide ket hier rust de ruggegraat van onze jaaromzet wij zullen hem nu missen welhaast directielid de firma is hem dankbaar the sky was zijn limit…

Geef me vertrouwen en geloof, in mijn zijn, in wat ik ben, geef me de kennis, maak me bewust, van alle mensen die ik ken. Zie ik mezelf als geen ander, of is het een ander die me anders ziet, zie ik mezelf in de spiegel, of ben ik mezelf niet. Zeg me wat je ziet, zowel goed als slecht, want hoe ik dan ook ben, het is zeker, ik ben echt…

Z'n aandacht voor de groentevrouw was groot. Ze had een kersenmondje om te zoenen. D'r borsten deden denken aan meloenen. Met appelwangen was de meid een stoot. Hij keek gefascineerd naar deze schone en zag 'r in gedachten in z'n armen. Dat zij ook in de ban was (van z'n charme), was evident: de vrouw was in de bonen. Zo waren zij elkander…

Er gaan gezinnen naar hun mallemoer. De aanslagkansen stijgen per seconde. Hoeveel soldaten, naar Irak gezonden, krijgt Bush als lijk of zielig wrak retour? De anti-Bushpartij wordt voorgezeten door 'n tegenzitter van de president en bij een zitting van het parlement bestrijdt-ie Bush z'n politiek verbeten. Een oppositiebankstel in z'n flat…

Niks beters dan Gedichtendag beginnen Met dichten op de allerbeste lach De mooiste smile die Nederland ooit zag Dat geeft een heel apart gevoel van binnen Want Frans mag door zijn keelprobleem niet praten: De Mona Lisa van de zangprimaten!…

Mijn hart bonst maar verder is het stil mijn hoofd zit vol met gedachten die vechten voor een plaats Toch is het stil Ik zet een stap niets Heerlijk mijn zus slaapt nog lekker stil heerlijk ik draai me nog eens om Zo blijft het tot de vogels beginnen te fluiten totdat de haan begint te kraaien Hier en daar rinkelt er nu een wekker…

Mist kent alle verhalen en omzwervingen van ieders ziel vannacht keek ik in haar als onder het water met beide ogen open, kinderlijk verwonderd door onbekende vormen geuren en één roep, gezang kon net zo goed een vogel maar ook een lied van sirene zijn er was een zachte, verleidelijke dwang om die te volgen tot het uiterste…

Nu de bomen met wit zijn betogen wordt ik door hun stilte opgenomen en zal langzaam een droom geboren, waar sneeuwen zinken in mijn ogen, die als een eeuwigheid voortduren-, niemand telt meer mijn uren; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…

Storm raast over het land op zoek naar een stil verlangen soms gaat zij even liggen stokt het oergeweld dan steekt zij de kop weer op en schudt de gemoederen uit hun schone slaap…

De mens is van nature goed Het leven is als eb en vloed Strijd heeft niet altijd te maken met bloed Mijn grootste vijand is mijn gemoed Het wijze geweten Door omstandigheden aangevreten Als een golf op de klip gesmeten Fluistert zachtjes dat ik beter hoor te weten Lange tijd in dienst van een ander Hoe ouder des te meer ik verander Stommiteiten…

een echte held gaat jagen op patrijzen vereiste is een dosis heldenmoed en uiteraard een scheutje ‘Duytschen bloet’ je moet je ‘man zijn’ onverveerd bewijzen jawel, hij jaagt op vogels, onverschrokken al schiet de zoon van Bea meestal bokken ------------------------------------------------------ Onze dappere kroonprins Willem-Alexander hielp…

er heerst totale stilte in de straat de stoepen blinken door 't veelvuldig vegen hier zijn fatsoen en welvaart neergezegen de huizen staan erbij in vol ornaat een straatje weltevree en welgelegen bewoners ogen netjes en kordaat oneffenheden worden wijs verzwegen het perk is in een aangeharkte staat wat struikjes dragen fleurig bloem en blad…

jawel, we zien ze nu al jaren vliegen sprak zeer ontstemd het Haagse CDA dat kan toch zo niet doorgaan, denk eens na wat doen zij meer dan stelen en bedriegen hun luid gekwetter is toch al te dol ze luieren, ze eten en ze vechten ze fokken maar, bedreigen onze spechten het luchtruim in Den Haag raakt overvol verwijder a.u.b. dit groen gespuis…

Door de ramen zoeft van alles van de wereld in vlekken voorbij groene streep, boom of weiland, grasspriet of bloem.. Dat alles gesplinterd uitéén in dimensionale beelden vervormd, als een lachspiegel, stilte na "ka-boem"! Rood gespat voor vrede, de klok die afliep, vreugde verruild voor een occasion van het leven ruwheid voor…

In trance blijf ik snijden Dikke druppels bloed vallen neer Ik wil verlost worden uit mijn lijden Het doet niet eens meer zeer Door mijn huid zie ik nu het bot Gefascineerd kijk ik uit naar de dood Rustig wacht ik af hoe ik wegrot Langzaam kleurt alles om mij rood…

Plaats in een cirkel de stem in je hoofd die langzaam rustig zegt, daarin hemelsbreed een zee en het geluid als een schelp om de kusten. Leg nu de nacht op ooghoogte en daarmee de mond als een liggende maan. Sluit vervolgens het lichaam verlammend daaronder.…

Laten we verder kijken dan de leugen lang is Laten we zon en schaduw als familie beschouwen Laten we geen dubbelgangers van elkaar zijn Laten we mekaars naam vergeten en de lach onthouden Laten we traag reizen en elke korrel zand bewonderen Laten we de tuin omplooien tot een wuivend korenveld Laten we de woorden van elke dag…

Terwijl het Californisch citrusfruit In warme streken doodvriest aan de bomen Wil in ons land de winter maar niet komen En bot het jonge lentegroen reeds uit. Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…