Alle inzendingen, jaar 2007, week 38

Ze zijn er, ze borrelen en bruisen, zoals de wervelende bruisigheid tussen de mix van een bruistablet en een bruisbadbol in een kolkende rivierstroom, Schitterflikkerende nevelsterren flonkeren snuitguitig op mijn snoet, wat 'gevoeltjes' al met iemand doet... één steelogenblik lang vang ik de zachtwimperige lievigheid uit je…

Staar mij niet zo plagend aan Jij mooie man daar op het bed Raak mij toch niet steeds zo diep Wàt heb jij in gang gezet ? Jouw ogen boren zich tot in mijn ziel Zetten mijn lijf totaal in brand Hijgend vraag ik mezelf af Wàt is er met mij aan de hand ? Voel mezelf totaal verloren Starend in jouw zwoele blik Bloed bonkt door mijn hete lijf…

de strijd is gestreden en het verzet gebroken nu is er vrede op je allerlaatste vlucht onderweg naar bevrijding breek de hemel open! ------------------------- Erik Hazelhoff Roelfzema, 3 april 1917 - 26 september 2007. Muziek Rogier van Otterloo: http://www.thedreamersdream.eu/Soldaat.mp3…

Een PvdA-lid uit Oling gaf, desgevraagd, even zijn mening: ‘Eerst zijn ze ervoor, nu gaat het niet door. Dat noem ik een volksverraadpleging!’…

Dinsdag acht uur in de ochtend - portaal Den Haag centraal Holle stappen gaan voorbij - haastig allemaal Zwartgelakte schoenen - en een zwarte aktetas Een hand omvat een creditcard in een zwarte overjas Op een stoeltje zit een zanger in de weer met zijn gitaar Een eiland in de drukte - in een holle ruimte waar zijn langdoorleefde stem weerklinkt…

morgen valt de sneeuw in de zomer is de ochtend het laatste moment voor ik ga slapen de wereld draait door en verder zelfs op zijn kop lijkt alles dichtbij door perspectief vertekend braakt de uil haar maaginhoud in chaos sneller dan ik denken kan volgt de dag de nacht de nacht de dag wordt eikel boom waaronder kinderen nietsvermoedend blindemannetje…

opbouw bloei beton geur van nieuw woonblok de auto start niet meteen duwen lachen springen de deuren klappen dicht zodat de richtingwijzer naar buiten wijst de ochtendzon geeft vanzelf- sprekend licht verf kalk cement geuren gezamelijk tegelvloeren tegelwanden voor en achter glazen puien in staal gezet het is nog vroeg in Rotterdam…

Het jagen wordt zoals vermeld bedreven door de hoogste adel welke gezeten in het zadel jagen op, en van ons belastinggeld. Kapitalen, schaamteloos verspild Door hebzuchtig adellijk wild …Ministerie van Wonen, Wijken en Integratie betaalt het jagen op zwijnen door de Nederlandse adel……

Over koesteren van wat je hebt Wat gaan de dingen snel voorbij Ik lees de krant van een dag terug Voor even ben ik even bij Wat gaan de dingen vlug Wat zijn de dingen gauw vergeten Ik nader snel hetgeen nog komt Vliegensvlug een hapje eten Intens contact dat snel verstomt Wat verliezen dingen snel hun waarde Zoals een herhalingnieuwsbericht…

liefde bedrijven is pogen blijvend te verblijven tegen warme lijven die gewillig aan elkander willen beklijven om op herhalende vluchtige dromen te drijven en als zacht schurende schijven de passie nog nog meer opdrijven…

Zwaar, traag en deinzend op weg naar de afspraak van zijn proces. Op de dag wanneer de cirkel kwam van de onvermijdelijke rekening. 'Schapen verbergen zich niet tussen schapen! Steevast!' dacht hij overtuigd met de logica van een gespotte verstekeling. Al zijn poriën ademden schuld en al het onoverkomelijke waste iedere laag vernis van zijn…

Zij hebben ons hart ingepikt, Onze groei, onze poppen genekt, Onze tuin op de trein gezet, Ons verblind met hun lichtende as. Zij hebben de zwarte zak Van hun afwezigheid strak Over ons heengetrokken En toen onze oren verpest Met de ruis van hun hemelse spraak. Dus waar ik vandaan kom, daar Moet je die opgebaarde Nog lichtjes blozende…

welkom in Siberië waar de plicht verplicht bestaat bij eindeloos sneeuwgetij het water warm te schenken aan wie daar gewoon om vragen zou dit land bestaat erin rijk te zijn in alles waarvoor het gekend zomaar uit te delen in de vorm die helpt al heerst er soms wat droogte ieder hoogseizoen zijn mind're kant dan komt dat ander bod wat…

de zee droomt het landschap het neerleggen op mij de rust, het keren de kleine verzen dwalen mag ik licht boven licht op blote voeten het zachte praten op en neer van volmaakte ogen het zuiden, jouw ziel teder het voelen de warme buik van duinen en gras de zon spoelt aan in ’t stijgende water zo onvertaalbaar heb ik je lief…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden…

ik had een rode bal zij kleurde mijn heelal daagde uit tot spelen want stil liggen was vervelen moest rollen en ik hollen om bij haar te zijn zij was mijn fenomeen wij speelden en met haar was ik nooit meer alleen…

Wij zeiden hier tegen Europa nee En daarvoor worden wij nu streng gestraft En wordt het referendum afgeschaft Al hebben velen daar wel moeite mee. Dus lijkt mij toch een referendum goed Of men een referendum houden moet.…

Woorden komen simpel uit je mond Het is zo simpel om te praten Je doet je mond open Om de woorden er uit te laten Zo simpel om ergens over te praten Die woorden van binnen uit vrij te laten Het probleem is van binnen Daar blijven ze maar praten De woorden blijven je maar raken Spoken in je hoofd vele dagen Woorden blijven woorden Het is pas…

Chorus: chica, het leven is een rap fast, furious en fokking nep sure, ik wil wel met je chillen lekker gillen om tijd te killen samen met jou op de step naar een movie met Johnny Depp kijk wat ik voor jou over heb yes baby, het leven is een rap 1. ach dushi, laat ze me bashen ze kunnen me toch niet trashen ik wil niet in de gouden kooi…

Kleine kinderen die zijn overgeslagen mochten niet vragen…

Ik heb je leren kennen een aantal weken terug. Ik vond je meteen heel erg leuk en je was ook nog eens lief. Je wist me op mijn gemak te stellen, steeds maar weer, ook als ik het weer eens moeilijk had. Je leerde me ook weer te genieten na een hele lange tijd. Daar ben ik je ontzettend dankbaar voor. Maar ik haat mezelf dat ik je…

dit is niet mijn adem die ik via strottenhoofd in woordenloze non-betekenis uitblaas noch zijn het mijn voeten die door naar verder onbedacht cirkels draaien het zijn reddeloze ogen die me door niet-gebiggelde tranen mezelf laten zien onder jouw invloed…

als je lichaam af en toe weigert in je hoofd het steigert dan word je soms wel eens kwaad en hoop je dat het morgen beter gaat en heb je dan een goede dag straalt je gezicht met een brede lach iedereen mag dat dan ook zien deze dag krijgt van mij een tien.…

Zo stonden wij tegen het krakende hek, zo buiten de wereld als paarden. Het was weer aarde, gier en soir de paris, een avond van waar en wanneer. In mij kwamen vergeten regels omhoog, zachte op nacht rijmende landerijen, maar jij fluisterde: hier, hier is het het fijnste, waar je nu bent, waar je nu bent met je handen. Zo lagen we tegen…

Tranen van gisteren zijn vandaag nog niet opgedroogd. De blijdschap om de verworven vrijheid blijft vaak in nevelen gehuld zodat de tranen van gisteren blijven stromen totdat er weer een reden tot echte blijdschap is.…

‘k Heb eens gedacht: de tijd zal komen, Dat Poëzie heeft afgedaan; - ’t Is uit met mijmren en met dromen, Geen zang of zucht kan meer bestaan; - Of zal de kunst het veld behouden, Zij spare ons grotten, klippen, wouden, En minneleed en dweperij, - Wil ze in de branding niet bezwijken, Zij moet met kennis zich verrijken, En volg’ het weten van…

jij hebt stenen geraapt grote en veel kleine keien die zomaar op je pad verschijnen het patroon was je geleerd jij hebt het geprobeerd maar het klopte niet met hun en eigen lijnen je stapelde bouwde muren om je heen kon op het laatst geen kant meer heen brak en was alleen maar in de kleur wist jij jouw hart en ziel toch mee…

De verte roept. Ik kan dat niet negeren en hoop dat ik na even weg geweest te zijn hier met geïnspireerde geest op achttien januari terug mag keren. Ik zend u daarom nu vast, beste mensen, voor kerst en nieuwjaar allerbeste wensen.…

Het bleek niet eeuwig Ik zie je daar staan In het zilvergrijze kunstbont In de sneeuw valt een traan Je blonde krullen wiegen zachtjes op de wind Je lichtblauwe ogen omgeven door lange zwarte wimpers, je maskara met tranen verweven Je ogen kijken me aan Je trilt Van de kou, of misschien omdat je weet dat ik nog steeds van je hou…

Parijse voorstad Saint Marceau La ville est belle Le temps est beau Ik verf en erf met grote ogen weef ik wol zie ik tinten kleuren maken gobelinscharlaken Handgeweven Frans verworven Vlaams gewijd La main, mon ami en een getouw zijn het onderscheid…