240 resultaten.
Een buiging voor mijzelf
gedicht
2.0 met 58 stemmen 27.675 Ik maak een buiging voor mijzelf
uit angst en eigenwaan
mijn hoofd raakt de grond
dieper! deemoediger!
verdwijnt in de grond
lager! smadelijker!
volmaakte buigingen zijn fataal
ik ben het, ik ben het maar
er is een koninkrijk onder de grond
onbeheerd en schitterend
ik weet het.
------------------------------------
uit: 'Minuscule…
Liedje
gedicht
2.0 met 199 stemmen 35.866 Hoe ik kan laten zien
dat ik mij herinnerd heb
hoe jij bent, kijk maar
hoe ik je kan nadoen.
Niemand die mij ziet
denkt dat ik jou ben
maar zo denk ik aan jou
en verder aan niets.
-------------------------
uit: 'Liedjes', 2006.…
Sonnet XIV
gedicht
3.0 met 36 stemmen 14.349 als dan het koperen keteltje vol as
van wat ik was wordt leeggeschud
over het geduldig gras,
mijn lief, sta daar niet voor schut
en veeg de rimmel van je wangen.
Denk aan de vingers die deze regels schreven
in onze tijd van verlangen
en die je streelden tijdens hun leven.
En lach om wat ik was, onder meer
het gesnurk in de bioscoop,
de…
Geboekstaafd is alles
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.433 Geboekstaafd is alles behalve.
Zakdoek voor het aangezicht.
Wacht u voor de honden in de straat.
Schoonheid van roest.
De bek vol stenen.
De piramide van oude appeltjes.
Bij wijze van proef.
Het blauw van de plekken.
De ontmoeting vond plaats.
Bij het mosterdgas zijn wel wat
ongelukjes gebeurd.
In mijn doodgezwegen zwijgen.
---------…
[de golven vallen]
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 312 de golven vallen
uit hun rol en gestrand
doneren ze schuim…
De neus van Frederik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 De meerdaagse hooikoortsverwachting
van Frederik van Eeden
psychiater dromer auteur poëet
tachtiger met roepnaam kees
was hermeneutisch onder behandeling*
Over zijn oeuvre gebogen
op zoek naar de rol van zijn neus
vanuit de vraag wat doet hem de geur
daar hij jong zijn reuk verloor
Kees stond minder alleen
dan men tot dan veronderstelde…
Disques simultanés
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.262 Une nuit de Mai
zong je in
te verleidelijke kristallen
van mauve
En rood scheurde jij mij
Als een der wellustige Mainaden
in scherven uiteen
als een weerloos
bloot
in een bloedig bed
van bederf
Ik spatte uiteen
in abstracte lusten
zoog beelden
die ik enkel kende uit
een vage
en sneeuwwitte droom
Het kostte je
geen drank…
kissproof (senryu)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 167 liprode letters
tintelen als poëzie
gekuste woorden…
boomgaard
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 297 lonkende appels
opa's hand die hoger reikt
mij een knipoog geeft…
lotgenote
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 504 hij maakt haar tot nacht
achter de stilte
van het raam
en zij hoort niet
te spreken of
tegen
zoals de hoer die zwijgt
over haar erfdeel en hoger;
het geheel van
borsten
omdat het zo hoort
achter zijn woorden; de dragers
van macht
alsof ze slechts te keuren is
met zijn jas, dagelijks
aan…
Regen zingt tegen de ruiten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 315 Regen zingt tegen de ruiten,
tegen de onderkant van de auto's
die snel en ondoordacht
door de straten gieren.
Regen zingt tegen de ruiten,
en soms is er even wat licht
- niet te stuiten -
maar onverplicht
zoals de zon die morgen weer schijnt,
het kind dat lacht,
de lente die onhoorbaar wint
en de zachte krachten.…
gespletenheid
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 868 soms als een ja
- immers je ogen zijn nog toe -
op zich laat wachten
durf jij al de handen
te ontvuisten in kwetsbaarheid
verkrampt als zij waren
de geest moe
door duistere gedachten
weerbarstig
neergedaald ter helle
die door stemmen
daar henen geleid werden
om jou te tarten, te kwellen
al snij je diepe wonden
om te gehoorzamen…
zachte nacht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 daglicht breekt
de nacht in
bleke stukken waarin
schaduwen onwennig
concurreren met
door de duisternis
prijsgegeven beelden
geluiden
even nog te onderscheiden
voor de kakofonie van
leeg lawaai de
stad in dendert
de dichter wacht
tot ook deze dag
weer donkeren zal…
Cathedral Caves
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 over het slingerpad dalen we
naar het strand ver benee
het regenwoud omhult ons
met haar geheimvol groen
door de zee gevormde grotten
vallen altijd bij eb droog
op blote voeten betreed ik
eerbiedig deze kathedraal
eeuwen zijn hier voelbaar
van bruisend, beukend water
.…
Haar lot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 616 ‘n Langharige dame te Laren
Ging ooit met haar dochters uit varen
Doch zij zijn gestrand
Ik las in de krant
Over ’t lot van die vrouw en de haren…
Verzonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 330 en toen ik eindelijk keek
zag ik naast me op de bank
een blad
de leegte bleek
getekend
door een onbekende
ik zweeg
en streek voorzichtig
scherpe vouwen glad
beschaamd
daar ik te lang
in eigen werk gelezen had…
Uitgeslapen lente
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 730 het was al ruimschoots in de lente
maar het leek of alle wekkers achterliepen
waardoor merels nog steeds wintersliepen
door het ontberen van een pinnige dirigente
tussen wat witbevroren sprietjes door
piepten krokussen eerst heel nieuwsgierig
doch vermenigvuldigden zich al snel tierig
tot een blozend voorjaarsmetafoor
eindelijk is de zomerzwaluw…
Mijn kind
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 3.138 In verbaasde ogenblikken
schonk het leven
jou aan mij
verwonderd door
het wonder toch
uit het niets
kwam jij.
Jij gaf me iets
wat niet bestond
voordat ik
jou aanschouwde
wie was ik
dat jij
je aan mij
toevertrouwde.…
zomerdroom
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 893 ze draagt een zomer in zich
door de lente heen
ontspringt haar nieuwe bron
de kracht om de strijd aan te durven
met mensenmassa’s en gezelligheid
ze sleept haar stilte achter zich aan
als een troetelbeest
een verweven stilte tussen
de aarzelende vingers
van een handdruk
de nakende zomer
stapt langzaam op haar af
het zal de eerste worden…
Eenzaam hart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 553 Verscholen, weet ik, weggedoken
ligt in onszelf ons breekbaar hart
Soms zo dichtbij en aan de oppervlakte
maar immer van binnen, eenzaam hart
In een omhelzing is de klop te horen
het oor vlakbij, maar voelbaar ook de pijn
Het geheim achter onze lieve woorden
is de troost die ze moeten zijn,
maar ook een weten en heel zeker
dat de dood,…
LANDSCHAPSSCHILDERIJ
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 Dit is een landschap
om in te lijsten
Als in een museum
maar dan buiten
Zover m'n oog reikt:
groene weiden,ruige heggen
aan de einder:
populieren,torenspitsen
Vingers wijzend
naar een of ander God?
Geen kwaad woord
kun je er over zeggen
Je hoort er
merel en lijster fluiten
Soms ook wel
een nachtegaal
Dit is eenmaal,andermaal…
Schitteren voor God
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 346 Maak ons als bergkristal
helder en doorzichtig,
onze liefde als robijn,
gekleurd en diep als karmozijn,
vertrouwd en evenwichtig.
Maak ons sterk als diamant,
weerkaatsende facetten
geslepen door Uw hand-
het licht dat van U komt,
genadig en barmhartig.
Laat ons als parels zijn
als aan een snoer geregen,
ons een gemeenschap zijn,
een schitterende…
de vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 375 in de bloei van je leven maak je
jezelf tegen beter weten in wijs
dat het altijd zo zal zijn...
maar helaas wanneer de bloemblaadjes
gaan verwelken en neer zullen
dalen op de koude grond
weet je het maar al te goed:
de vergankelijkheid zit je
'je korte leven lang'
op de hielen…
strix aluco
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.620 donder in het groene hout
geeft een zomer nat en koud
plus onrust op roestplekken
laat bij brosse braakballen
nu Pasen vroeg gaat vallen
ronde eieren verstopt rusten
februari gebaltst en gepaard
gebroed in de windmaand maart
werk je niet in de nesten
voor in april uilskuikens…
de engel, een kafee in antwerpen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 558 de lichte kamer
er spelen mensen
een onbekend spel en ze lachen
de vraag wie zal winnen
wordt eindeloos verschoven
in het wit van het licht
er kan geen winnaar zijn
als ze het bier maar
drinken tot ze
lachend naar buiten gaan
iedereen is zo duidelijk
wat hij graag wil wezen
dat het scherpe licht
geen pijn doet maar
afgietsels…
waar water wast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 225 zwarte tranen
vallen als zeldzame parels
langs zijn wangen
dwalen traag
over zelf gebaande paden
omlaag
waar langzaamaan
de kostbare waterlanders
verdampen
en neerslachtige wolken
zwaar van smart
watervallen braken…
Florence, la Luna
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 509 zou ik haar vragen
om in het terra
van de dansende
coulissen, geuren
parfumerend langs
de Arno, mee te gaan
naar Piazzo della Signoria
gevels met witte luiken
zijden jurken, losjes
en nonchalant over
de schouders, bandjes
zichtbaar, glimlachen
neergelegd in marmer
waar pioenrozen
uiteen vallen, de maan
zijn sikkel kwartiert…
Wat is het toch dat mensen raakt?
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.183 Wat is het toch dat mensen raakt,
hen voor een woord gevoelig maakt
of voor een klank doet zwichten?
Wat is het toch dat mensen voedt,
hen in een kinderlach begroet
en dichters dan doet dichten?
Wat is het leven rijk en groot,
de liefde sterker dan de dood,
mysterievol óp lichten.
Bij het overlijden van Maurice Pirenne
in 's-Hertogenbosch…
mysterie
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 396 o, diep mysterie knaag niet langer
aan mijn diep verborgen hart
laat donkere woorden schemeren
in het leven van het onbewuste
spookbeelden in mijn lusten
drijven onrust in mijn verlangen
arme woorden neergeschreven
in de gevels van de tijd
verbrast in het verlopen licht
van vroegere eeuwen…
Stenen kabouter
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 240 Wanneer de zandman nog eens komt
en het werelds daglicht even verstomd
tussen waken en het ongebreideld dromen,
fictie in een bizar verhaal, vermomd
tussen tovernaar en bedelaar, toch
beschreven in gewone mensentaal, een
gedreven prins te paard, die menig
onstuimig hart deed verleiden, om toch
in het ontwaken uit te glijden over
ongedroomde…