Alle inzendingen, jaar 2008, week 16

de zon schijnt en wandelt met gelijken de nacht is soms de maan afstand maakt de ster het donker naakt en ik ben zomaar iemand dag licht ik ga slapen…

Zeg maar niets Houd me vast Laat me even op Jouw schouders leunen Mijn handen Door jouw Donkere krulharen woelen Even die kus Heel even proeven Hoe het kan zijn Ben seni seviyorum Klinkt het als een Zachte fluister Wonderlijke woorden Krullen lippen noem het liefde het troost…

Waar horen zij toch heen te gaan Als woorden alsmaar zinken? Waar gaandeweg de zinnen stroken Met een vrolijk plichtsbesef Zal zijn roep weerklinken? Krachtig zwellend ochtendlef Elke dag die onvermoeid Een kreet slaakt die nog sterker groeit Zich aan een schimmig tijdstip schoeit Waar zinnen niet meer slinken Zal zijn roep weerklinken…

Gedenken, herinneren hoe het was met jou. Lopend langs het stille zonovergoten strand, mijmerend langs de vloedlijn van ons leven. Ik kom tot besef dat niets zonder reden is gebeurd. Jij bent niet dood maar leeft en ik gedenk je bevrijding. De hemel lijkt zo blauw blauwer dan blauw gekleurd door mijn gevoel van vrede en de…

Heel kort en heftig Maar oh wat was het fijn Een bijzonder mens, dat ben je ’t Was goed even bij je te zijn. Ik zal nooit vergeten Hoe het ook kan zijn Je leerde me liefhebben Jezus, wat was dat fijn Ik kan nu weer verder Geloof weer in geluk Want geloof me mijn liefste Mijn vertrouwen dat was stuk Helaas kon ik je niet geven Waar…

onder een lantaarn een aansteker aansteken en opgaan in licht tien keer rondlopen langs de utrechtse veer haar hart staat open de paarse vogel heeft haar paarse tasje even vergeten dieprood mijn gezicht frambozen van de buurvrouw hangen voor mijn neus de kinderstemmen na schooltijd in het hofje worden één stem…

Matthijs, Hij is lief, Hij is romantisch, That`s me! Matthijs, Samen lol maken bij de waterflat, Samen ijs eten, I love you... Matthijs.…

hoe beestachtig is het ratelen met wiekende woorden, en dan zweven op taalthermiek naar onbeschreven windstreken waar ogen niet sluiten voor de schitteringvan leegte, maar ons aankijken vanuit hun pauwenstaarten waar het geplette gevederte zinvol hun bestemming pennen tot ronde vormen loskomen in een sleep van waaier…

Gezichten vervagen als een levende herinnering Stemmen verstommen tot er enkel een stil gefluister te horen is de gevoelens van het moment worden steeds intenser aanrakingen telkens weer herbeleefd de vlinders zijn in zwermen aanwezig laat mij nu maar gewoon genieten en uitkijken naar later ik mis je nu al maar ik ben op weg naar later…

Ook als het koud is in je hart en je geen warmte uit kunt stralen. Ook als je denken je verwart en je moet gaan door diepe dalen. Ook als je niets dan zorgen ziet en je alleen moet door de dagen. Ook als je eenzaam je verdriet en onbegrepen pijn moet dragen. Ook als je zelfs geen woorden vindt voor je ontmoedigde gedachten. Ook dán zoekt God…

Drogend in de kortste tijd Zonder al te veel gezeur Gister met een brave plicht Hier en daar een gat gedicht Vandaag heb ik een beetje spijt Heb hier en daar terreur verricht Langs de stenen met zijn geur Zoekt een bijtje naar zijn deur…

Wat is dichten? Woorden vinden voor wat niet gezegd kan zijn: geur van zomer, kracht van winden, iets van vreugde of van pijn; Alles wat een mens kan raken: levensmoed of dankbaarheid, doelloosheid of lichtend baken, juichen soms om wat verblijdt. Wat is dichten? Veel vermoeden, weten dat je 't niet verklaart; zoveel hoofden, zoveel hoeden…

ik sta in het vuur dat door God is ontstoken vandaag is 'n heel nieuwe tijd aangebroken mijn doorns en distels verbranden als gras van de duisternis in mij rest enkel wat as nu wetteloosheid de geest heeft gegeven ontvang ik de vonk van goddelijk leven vurige liefde ontvlamt in mijn hart gehuld in genade begint mijn nieuwe start…

ze hoorde zijn stem als een waterval vanuit de verte al klaterend naderen liep hem tegemoet met zelfvertrouwen wankeler dan haar hoge hakken maar zijn spraakmakende uitstraling reduceerde haar tot een stamelende stoethaspel en voor ze wat woorden bij elkaar kon sprokkelen was hij alweer gevlogen haar achterlatend met schoenen vol…

Cristòfor Colom zette zich in Amerika op de wereldkaart…

duizenden voeten lopen over kasseien van Brugge stilaan wachten zij tot de bloedprocessie nadert gelovigen zien eeuwen lang het verhaal van een ridder op kruistocht met heilig reliek zijn briesend paard stapt vendelzwaaiers, potsenmakers afgevaardigden van gilden trekken plechtig voorbij met hun embleem op banieren…

Gewichten aan haak Tibetaans gewichtheffer heeft werk gevonden…

heb een holletje gevonden mijn nestje opgebouwd met takjes die we kenden gestoffeerd met zachtjes pluis al eerder had mijn uitverkoren mees zijn jawoord al gekeesd op zoek naar een toch lichtjes sjofel onderkomen ben een simpelmees ons broedsel is te snel gekomen voor de de jongen van mijn dromen is het voedsel niet genoeg…

Doffe woorden verlies ik aan de stenen ogen die niet kijken maar vermalen wat ik wil antwoorden in het moment dat naar stof en minachting smaakt en me achterlaat met gedachten die langzaam versplinteren maar geen geluid durven te maken.…

Ik had je nog zoveel te zeggen, hoe moet dat nou? Ik had nog zoveel uit te leggen lieve vrouw! Die woorden, nog niet gezegd, niet uitgesproken, die meende ik hoor, ik meende ze echt.…

Als ik je nou beloof dat ik elke morgen als ik wakker word een gedichtje voor je zal schrijven en ik leg dat naast je kopje thee op je bordje schat, is dat geen goed idee? En als ik je nou beloof dat ik, als ik thuiskom een verhaaltje voor je zal maken en ik leg dat op je kussen, om zo je hartje te verwarmen hoe zou je dat vinden…

Het kerkvolk zat koortsachtig in de bank En met opvallend rode, bolle wangen Bracht het daar in eentonige gezangen Voor al hun vele zegeningen dank. En bovenal zong het de hoogste lof Over de jongste uitbraak van de bof.…

hoofdschuddend doekje voor het bloeden dat zij zal begaan, de dood bij voorbaat waarom zij weent bij de baard van de profeet, verscheurd een meiske van negen jaren duurt het al te lang en dan ploft een vergeten bom aan de rand van de samenleving het gebeurt, zomaar binnen de dijken en duinen staat men elkaar naar het leven sluipend…

De dood die onverwacht kwam Hij speelde mededogen Ik keek rustig in zijn ogen Hij dacht te winnen toen hij nam Met hem verdween de stille rouw Twijfel troef zet roem in gang Van pril begin tot durend lang Kaarten zonder harten vrouw Leven, omdat ik niet verloor Ik geef het nu zelfs door…

Water, heldere spiegel op bleke bergen koud sterrenlicht Eeuwig maagdelijk water zacht ruisend verhaal tekende zijn verre weg in onmetelijke rust En ik zag de glans van je schreden de wonderlijke gloed van de blauwe maan op je stil gelaat de schaduw van je tere silhouet dansend in het zilver van de fluisterende stroom Nu vraag ik…

Het rietveld en de roerdomp grotendeels verdwenen is er haast geen nood meer aan het camoufleren…

ik beukte, hamerde en sloeg nagelde, spijkerde een schroef krijtte, zaagde en spleet kerfde, vijlde en sleep ik pinde, boorde en trilde schaafde, schuurde en schilde lijmde, plakte en kleefde verfde, lakte en zweefde immer totdat het niet meer klopte; het geen hout meer sneed en 't kind was dichtgetimmerd.…

Jij wist mij steeds goed te vertellen Wat ik fout deed en waarom Maar nooit de kans het te herstellen In jouw ogen was ik dom Je te verplaatsen in de ander Is je nooit goed af gegaan Kijk naar jezelf en stel de vraag: "Heb ik zèlf ooit fout gedaan?"…

Ik heb mijn wangen gedroogd en de tranen weggewreven het is tijd voor vrolijk zijn en weer tijd om te leven Ik heb mezelf bijeen geraapt de blik weer vooruit gericht schouders gerecht en hoofd omhoog voorzichtig een glimlach op m'n gezicht Niet teveel achterom kijken wat geweest is is voorbij ben weer in staat vooruit te kijken 'k werd…

jij zingt onhoorbaar zacht een lied tegen de stilte in de oren strelend danst blootsvoets liefdesvlucht van pauwenoog verspilt geen toon om niet te wekken hondengeblaf dat ‘t lachen van glimwormen niet duldt in friswarme nacht bedwelmt jasmijn die nooit geplant verwaait waar fantasie wandelt met wolken over de horizon naar…