182 resultaten.
Ik heb geprobeerd een vlinder te aaien.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 633 Ik heb geprobeerd een vlinder te aaien
hoe dom dat was zag ik pas
toen ze daar met haar beschadigde vleugels
reddeloos verloren lag
Ik heb geprobeerd een vogel te vangen
geen nuttelozer daad dan dat,
ik besefte het pas toen ze wegkwijnend
ineen zat, zielig en terminaal
Ik heb geprobeerd mijn hart te vermoorden
het was me bijna gelukt…
Fietsje
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 976 Jij stond boven op de berg
met vier linten aan je fiets
vol verwachting daar te wachten
op een teken of zoiets
Nou -toen zwaaide ik mijn armen
en reed jij in volle vlucht
zo de berg naar beneden
met je beentjes in de lucht
En ik stond er bij te kijken
als een snottertje van acht
want mijn vader op mijn fietsje
ging veel sneller dan ik…
Kreun...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.172 Zwijgend, hijgend, ademhappend
val je terug op het bed
Je borstkast zwelt en daalt
terwijl je lichaam zwetend straalt
Ik genoot van je oerkrachten
daarnet, je kreunen en steunen
je spieren die zwollen,
taal even ongekuist
toen je het loodzware bed
hebt verhuisd…
Ode aan Marieke
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 961 Ook daarom dit gedicht
de woorden zijn gericht
en pronken zij aan zij
als pauwen vol van kleur
als rozen zwaar van geur.
Marieke, neem dit boeket van zinnen
laat je beminnen
ranke benen,lieve geest
ik was er 100 jaar geleden
en zal er over duizend jaar
kabbelend over de wereldzee
nog fluisterend zijn.…
een dag met de wind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 434 opgestoken, voortgaand in vlagen
zuigt zij mij mee vandaag, doorheen
de witte abelen, de ratelpopulieren
langs kerktorens en haantjes
grijpbaar boven het malse koren
zij rust even uit in een oude eik
zuigt zich vol en waait verwoestend
door de hagen, waar slierende mussen
mij kwetterend belagen, schelden
we naderen de zee waar westenwind…
Hogere sferen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 413 Door de hoge ronde ruimte
galmt veelstemmig gezang
van het Romaans mannenkoor
Perfect gedragen harmonie
verbreekt iedere stilte
met ijle en zware klanken
Zo zou het kunnen klinken
in de relatieve eeuwigheid
beluister dit ad fundum
als voorproefje op ooit…
Eenrichtingsverkeer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.188 Iedereen gaat eens dood
Dat is zeker
Maar wat dan?
Is er een soort brug?
Waar je overheen loopt
Tijdens je sterven
En dan je vleugels spreidt
Net als een vogel
En vliegt dan naar de zon,
Waar de wolken op je wachten…
Of bestaat er een wegwijzer?
‘Hemel’, ‘Hel’?
Zijn we misschien net als blaadjes?
Vallen van de boom
Verteren…
verbrande brug
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.437 Ik verbrandde de brug
tussen verleden en toekomst
en ik sta onstabiel aan de overkant…
Ik kijk nog één keer om
naar de puinhoop die overblijft
van een verscheurd verleden
vergiftigd met tranen
die er niet hoefden te zijn…
Ik draai me weer om en
angstig en onzeker
stap ik de duistere toekomst in
zoekend naar dat ene lichtje
dat de juiste…
Luchtkasteel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.720 Met het drijven van de jaren
bouwden zij mijn luchtkasteel
waar ik dromen kon de dagen
op de allerhoogste deel
met mijn vlindernet vol vragen
en mijn hemels gekrakeel
konden zij mijn zucht verdragen
was geen wervelwind teveel
Speels verdroomde ik verhalen
die ik speelde -één voor één
hoog daarboven voor de sterren
en de wolken om mij heen…
Genesis 1
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 423 Ik droom dat ik ouder ben als 't heelal
in zwanger ruim wacht op dingen die komen;
ruimte explodeert in uitdijende golven die
als baringswarmte door m'n lijf stromen.
Materie-nevel condenseert in groeiend ruim;
zwaartekracht verdicht nevel tot eerste
sterren, planeten en zwervend puin.
Uit sterrenstof van 'n geëxplodeerde ster
vormt zich…
wolkenpijn
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 745 ik kijk omhoog
en
de wolk is groot en wit en prachig
en allemachtig
kijk
hij lijkt op mijn ongeboren kind
een foetusafdruk in de lucht
en
ik voel weer de pijn
nog steeds als dolken
nu
komend via de wolken
in mijn nietmoederzijn
zucht
ik kijk nog
en zie alleen nog nevel…
debutante reminiscentie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 boulevard als lichtend lint
verraden zal hij ons niet
in die kuil in vaalduister strand
verlaten door oosterburen
in ’t afkoelende zand
van die intieme enclave
streel ik knullig haar hand
gevoel van plots ontwaken
dan hapert ons fluist’ren
naar een schromende kus
door onze onwetendheid
volmaakt onschuldig
en altijd bleef ik…
Hout, smeerolie en verf
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 737 de schuur met ingevallen schedel
wacht al jaren op een nieuwe huid
haar roestige klink kraakt schor en
luid aan de vergroeide deur
binnen hangt de geur van
hout, smeerolie en verf
in de getekende werkbank vangt
het vale licht een vergeten scheur
Zundapponderdelen op de plank
een slagorde van sleutels aan de wand
verfblikken kleurig op…
Patroon
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.109 Haar stoel staat nog bij het raam
twee handen op een verschoten leuning
plukken nog steeds in het niets
het tapijt waar voeten rust vonden
is versleten, verbleekt en wel kleurrijker
dan het laatste mooie boeket rozen
haar schaterlach en ondeugende ogen
worden gevangen bij het sluiten van
de lange velours overgordijnen
die de grond net niet…
nederland waterland
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 371 de straat is leeg
druppels vallen in een plas
of ernaast en maken nieuwe plassen
mensen zijn de regen vooruit gerend
schuilen in portieken
waar spruitjeslucht hun naaktheid toont
ze wachten met de overgave van een hond
die niet eens zijn vacht meer schudt
nog staat het dorp stil
en bewegen grauw en grijs de wolken
straks malen molens…
De havik
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 146 Met een kunstige precisie
achterhaalt hij elk bijzonder detail.
Flitsend spiedt hij de horzon af
tot hij zijn doel heeft bereikt.
Een schoen waaraan
een geschiedenis vastzit.
Een zonnebril waarin
levens spiegelend voorbijgaan.
In een moment van stilte,
een tel zonder fluistering
wordt de essentie vastgelegd;
het gevoel in een beeld.…
In en uit het zwart
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 303 zwaar weegt alle gram
allengs in mij afgestort
zo drukkend dat dit zijn
vol zwarte gaten schiet
en al het licht verdwijnt
mij rest laatste kracht
dankzij voorbije zonnen
ik zag ze moedig ondergaan
in eigen dagen opgeslokt
door hun diepste nacht
nog verwerk ik loden grein
maar schijn nu eindelijk
lang verhoopte supernova
trek…
Soms is het stil
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.008 Ik hoor alleen
het kraaien van de haan
regen die tikt
tegen het raam
wind fluistert
in het ontwaken
van de nacht
als zachte bries
over het glooiend
landschap verdwijnt
en stilte
zich onttrekt
aan geluiden
van de ochtend
is de stilte verdwenen
en begint
een nieuwe dag…
Als de dood
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 761 Een niet te leven leven
Is als de dood
Ik was als de dood voor het leven
Nu ben ik
Ook al als de dood
Voor de dood…
Kat volgen via Google Earth
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 451 Een kattenliefhebster uit Rheeze
die dit in haar krant zat te lezen,
zei: ‘Da’s niet zo dom
zo’n kattenTomTom!’
Zelf heeft ze wel drie CIAmezen.…
het mooiste moment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 655 koperen piekjes
zeeën van honing
en gesmolten chocola
een toet vol koek
en een beetje zand
en in je oor
dat ene woord
waarin zijn hele wereld
besloten ligt…
Het eeuwige boek
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 516 als ik schrijf...
herken ik mezelf soms niet
het gaat beter dan het uitdrukken
van mijn verhaal en emoties
indien mijn mond zou spreken.
als ik schrijf...
gaat er een euforie over me heen
een ijdelheid dat ik niet kan plaatsen,
enkel actief bij het opstaan
en stopt laat in de nacht.
als ik schrijf...
beveelt de pen wat ik wil zeggen,…
silhouet
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 319 ik hijs het licht
weg
tot silhouet
diep tast ik
de ruimte af
waarin de morgen
ligt te sluimeren
het geschuier van een stoffer
voorkomt stilte
over uitgeputte wegen…
nummervlinder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 380 je vraagt
waarom
mijn dromen
niet voor zomer kiezen
wanneer
rupsen uit mijn kleren kruipen
en in de nacht vallen, onherkenbaar
voor de dichter die naaktheid aankleedt
met het zeehemd nog in zijn handen
gevouwen onder een heldere hemel
en fonkelende vrouwenborsten
in overmoed
van liefde en het bevelend
vuur
dat vreet…
Ooit
hartenkreet
1.0 met 19 stemmen 1.599 Toen jij mij
was en
ik jou deed,
liet liefde
zich overhalen.…
Er was geen naakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 334 je kleurde
rood tot donker
in een slapeloze nacht
het heldergele licht
in volle maan we hadden
alles al gehad
van zacht tot hard
je lach en weer ontspannen
de humor bleef steeds hangen
er was geen naakt en rood
we bedekten slechts in morgenbloot
ons warm intens verlangen…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Ricco & Co
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 743 Het gaat bergopwaarts met de wielersport,
Want weer is er een renner opgesloten
Die kennelijk geslikt heeft of gespoten,
Zodat de Tour goddank steeds schoner wordt.
Haal heel het peloton dus uit de strijd,
Dan is die schone Tour voorgoed een feit.…
Samen één
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.118 Op een naakte rots
in de harde branding
van het leven
stond zij
alleen, verlaten
Toen kwam hij
die leefde
in de fantasie
van haar nachten
Hij omspon haar
met woorden
zo zoet
Ze streelden
haar droomgezicht
zo zacht
overspoelden
haar geest
met zalige extase
Toen zijn aura
haar aanraakte
ontvouwde zich
een wonderlijk geheim…
Op de vlucht
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 841 Ik vlucht weg van mezelf
Als een wolk voor de wind
Vlucht weg van mijn gedachten
Waarin ik geen rust meer vind
Ik vlucht weg van de anderen
Met altijd die kritiek
Ik kan het niet meer hebben
Word van binnen gewoon ziek
Ik vlucht weg van de drukte
Verlangend naar mijn vrijheid
Alle dingen die ik nog moet doen
Ik wil alleen wat tijd…