Alle inzendingen, jaar 2008, week 3

vrijelijk bloeiend zijn zoete passiebloemen een lust voor het oog…

Schelpen in het zand Werpen lange schaduwen Langs de waterlijn…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

Alle jaren die verlangens Nog nooit je hand gevoeld Nog nooit je lippen beroerd Alleen in dromen zo bedoeld Al was je maar een dag verliefd Nimmer zou ik je meer storen Niemand ontnam dan dat geluk Alleen jij kon me dan horen Al drie jaar lang zo verliefd Nu nog meer dan toen Nu moet je me echt iets geven Al was het maar een zoen…

slonzen voor de brunch uit het warme waterbed niet te vroeg opstaan te schoon aangekleed op en neer de kempenaer straat in de regen truitje strak trekken warm broodje met spinazie en gatenkaas ... kaasblokjes met spek op twee spiegeleieren een sportbustehouder op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

Ik wil je vangen in een woord zacht uitgesproken, je warm wegbergen in de palm van mijn hand en mijn vingers voorzichtig om je sluiten zoals een kind een vogeleitje. Ik wil je openbreken in een woord vol hartstocht of scherp als een vlijm, een steen gooien met kracht en vol intens genot luisteren naar 't gerinkel, met mijn hiel,…

Haat dat ben ik. Sommigen vinden mij gewoon raar. Ze vinden mij dom en sloom. Ze vinden mij niet goed snik. Ik haat iedereen vrienden ouders broer. Ze beledigen mij of behandelen mij als een kind. Ze vinden mij aardig. Maar ze doen kut tegen mij terug. Ik haat ze en toch doe ik aardig. Mijn ouders behandelen me als een stuk klei dat ze kunnen…

zij stond voor het raam in het holst van de nacht hij had haar gezien gewurgd en verkracht. zij hadden hem gezocht opgejaagd en gevonden hij werd opgebracht geslagen en gebonden. hij zat hier stil dacht aan zijn vrouw wachtte op zijn lot kende geen berouw. het einde was wreed zijn ziel bleef hem trouw nu hangt hij wat rond gewurgd…

Welk mens wil niet vertoeven aan de oever van het meer vol prachtige herinneringen, daar zijn, en niets te hoeven dan verwijlen nog een keer. Ze langs zich heen zien glijden als zwanen op dat meer, gevolgd door 'n spoor van schitteringen, getrokken langs hun zijden. wie wil dat niet een keer? Waarom nog langer kniezen, blij wordt ieder die…

De bestudering Van het grote oppervlak Vermoeide ogen…

Doelloos dobber ik tot de dag uitdooft. Donker doemt de nacht waarin ik mij verbergen mag en eindeloze slaap betracht. Dwalend in dit belegen bed waar wij elkaar hebben bemind Bang dat ik het ditmaal niet red Bevreesd dat ik geen rust meer vind. Honderd schapen en toch, te gauw hangt daar opeens het ochtendlicht van februari bleek en…

Er zijn veel dingen Die ik men niet vertel Het gaat ze niet aan Of ik heb geen behoefte aan hulp Er zijn veel dingen Die ik liever achterhoud Misschien omdat ik me ervoor schaam Of mensen slecht vertrouw Er zijn te veel woorden die je pijn kunnen verzachten maar er zijn er meer die naar je zoute tranen smachten Om je even weer pijn…

Ze zat zomaar te zitten, zomaar te zijn, zomaar te kijken zonder te zien. De laatste jaren van haar leven. Ik dacht het kan niet erger, maar het kon wel elke dag wat minder haar kind te zijn.…

Traag en bedroefd langs de deuren Ziet men hem steeds maar weer gaan Om met wat rozen te leuren Doel van zijn trieste bestaan Hij houdt zijn tranen verborgen Diep met het hoofd in de kraag Angstig en bang voor de morgen Zo is het leven een plaag Vaak is hij met zijn gedachten T’rug in de tijd van weleer Rustig ontspannen de nachten Zonder…

In jouw huis voelde ik het, de warmte. In jouw huis sprak jij het, mijn taal. In jouw huis zag ik het, het begrip. In jouw huis proefde ik het, jouw liefde. In jouw huis vond ik het, mijn thuis.…

In Naaldwijk op een groene rijtjeslaan zwabberde een auto in het ongewisse met onbekende aan het stuur klokslag ’s morgens vijf uur geen kip kon het missen of daar zat een luchtje aan De chauffeur zei van onder zijn wit uitstaande snor ik ben Haags zonder daartoe strekkende bescheiden de man werd te verdacht geacht om te laten rijden en…

er heerst een diepe rust gerestaureerde kerkjes zijn koel in de voormiddag het goede leven neuriet langs stoelen op terrassen en toost op voetstappen en vrolijk gelach van oprechte poëten die in honger van geest in kronkels prevelen en hoe potloden uit de vingers glijden en over de vloer rolden woorden wegvlogen in de diepe duisternis…

het mobieltje is zojuist de sleutelbos gepasseerd in de lijst van voorwerpen waarvan men bij verlies het meest onthand is het condoom is weer een plaats gezakt en bungelt nu ergens onderaan terwijl de pinpas op de eerste plaats is uitgekomen de pil zit ook weer in de lift en is fors omhooggegaan echter deze keer moet dit aan het…

De tram ritst door de stad soms begerig soms nieuwsgierig glijden ogen soms ook koel achter het getinte glas…

Je ademt zachtjes in mijn oor. Ik kus je, maar jij slaapt lekker door. Dan zie ik je ogen lachend en blauw, Omdat ik fluister 'Ik hou van jou'.…

Een enkele vogel in het morgenlicht dat stilaan vroeger ons komt groeten vertelde dat de lente komt, al kan ze nog wel even wachten. Hoe wonder toch dat ieder jaar opnieuw dezelfde dingen weer gebeuren maar telkens met een ander, nieuw akkoord. De grote symfonie van 't leven wordt nooit herhaald, altijd is er iets anders: een warme tederheid…

met gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog…

Zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door ontelbare mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschonden regels die vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…

ik heb te weinig tijd om aan iets te beginnen. veel te weinig tijd om het af te werken. maar een zee van tijd om er over te vertellen!…

s’Heeren wegen stevig vormgegeven jarenlang de mist met rook bestookt smog met huid en haar verweven remmend rubber asfalt zwart berookt piepende remmen piepende longgeluiden die zeer ongetwijfeld krachtig duiden op ongeplande traag lopende massamoord een tragisch ongewild drama ongehoord de trein is het ultieme rustbeleven geen gedoe met…

groen had geel en rood als bodemtooi gekozen nu grijst het bruin en komen alle kleuren zich in winters zwart verschonen nog afgedekt met wit de lente al op zicht wanneer zal zon dit schilderij voltooien…

ik probeer het nog een keer daarna nooit meer nimmer weer zo gek krijgt u mij nooit…

De allerdomste jongen van de klas Lag languit in de bank en snurkte luid, Maar later legde hij zijn leraar uit Waarom hij diep in slaap gevallen was: “Omdat uw lessen uiterst leerzaam zijn Maakte ik gauw meer ruimte in mijn brein.”…

Schoorvoetend liep ik naar de telefoon toetste de nummers in eindelijk vond ik de moed om jou te bellen de zoemer ging over vijf zes keer en ik wachtte met een brok in mijn keel maar het bleef stil er werd niet opgenomen de moed zakte in mijn schoenen tranen sprongen in mijn ogen driftig veegde ik ze weg morgen probeer ik het weer…

ik zeg even gedag laat zien dat sinds de vorige keer we waren toen samen in die ijzige sfeer ja, ik maak er maar van gewag, elkanders ziel doopten in stinkende teer onze woorden kleefden aan tongen met pek we waren kemphanen met een opgezette nek en ik tegenover jou stond, mijn lijfde trilde toen jij, ja jij mij naar het…