Alle inzendingen, jaar 2008, week 49

Terwijl menig kinderhart opgewonden klopte en wangen gloeiden van geluk ... dacht ik dat de wereld stopte jóuw gezicht naar mij gebukt ... hoorde ik je strelend vragen: 'Lieve schat, beloof me trouw?' en als vanzelf verliet m'n lippen: 'Ja, ik geef mijn ziel aan jou!'…

Nu de dagen korten en het licht soms dagen wegblijft, zoekt mijn ziel opnieuw naar Jou. Oeroud verlangen komt weer boven, en de zangen die ik als kind al hoorde. Rorate zingt mijn ziel vol van weemoed, verlangen en ontroering. De zon die ondergaat en het licht dat even nog wil dralen doet iets trillen in de kamer die in schemer wordt gehuld…

Wit wordt weer de wereld, stil en zacht het licht, glimlach die de wolken schrijft tot een gedicht. Wit wordt weer de wereld, dekt geluiden toe, zacht worden de harten van het zoeken moe. Wit wordt weer de wereld, alle hardheid wijkt, kinderogen glanzen, niets is wat het lijkt. Wit wordt weer de wereld, laat ons hoopvol zijn, even…

Weer valt het duister tussen de huizen, hier en daar brandt al wel licht maar velen zitten nog even te mijmeren en voelen de hunkering naar warmte en zin. Waar bleven de uren van vandaag, de gesprekken, de aankopen, het eten, de drank en de dorst, de zoektocht naar begrip en aandacht, naar vervulling? Soms is alles zo eenvoudig en tikt de…

Kleur van Ziel Vult de dag, Tot schemering inzetbaar wordt Voordat iets wordt gezegd Wordt glas na glas gevuld En al het leed dat er nog was Is in benevelen gehuld…

Bij het ontwaken van de dag ontwaken ook bewuste gedachten die tijdens slaap hun kans af hebben lopen wachten Zodat de werkelijkheid meteen de ogen spert, adem stokt in de keel Het is teveel... teveel dat doordringt tot diep in het hart, hoofd weer laat malen, emoties gaat vertalen in stromend tranendal Pak ik mezelf vast op het randje…

De Frogertjes, nu al bijna van de buis Hebben volop van de armoe genoten En zijn de voedselbank te hulp geschoten Nu genietend van luxe en weelde thuis De voedselbank is, voor mensen in de bijstand Nu een bank die niet in een crisis is beland ...De Frogers veroorzaken een run op de voedselbank. Door het programma `Effe geen cent te makken…

De weduwe van Windsor zucht Sinds hij zijn laatste adem blies Koestert ze een intens verlies Het rouwen is niet van de lucht Ze is pro puriteinse tucht Hult zich decennia in zwart Gebroken is haar vrouwenhart Negen maal droeg ze zedig vrucht Negen maal baarde ze nieuw leven Ze heeft geschiedenis geschreven Na ‘t heengaan van haar echtgenoot…

Wat was dat toch met ons Onze wegen kruisten elkaar geregeld Mijn verlangen werd dan een beker Die ik niet ledigen kon Ik raakte verdwaald tussen Gethsémane En Calvarie, wilde mijn geest in je handen Bevelen, mij Ik noemde mijn eerstgeboren zoon naar je Hoewel je niet zijn vader was en al die tijd Bleef het bevatten uit Ik ging verder…

Vroeger als de Sint weer was verdwenen Dan was je toch 't liefst bij je cadeaus Nu ben je een paar weken werkeloos En moet je onvrijwillig entertainen Want wil je naar kantoor, dan gaat het zo: Dan klinkt er bij de deur het 'ho ho ho'…

Jij de boter ik het koek'je Samen het...Boterkoekje Jij de peper ik het munt'je Samen het ...Pepermuntje Jij de sneeuw ik het vlok'je Samen het... Sneeuwvlokje Jij de boom ik de schors Samen het Boomschorsje Jij de dons ik het deken Samen het...Donsdekentje Jij de noot ik het dop'je Samen het Notendopje…

Je verre gedachten bereiken mij soms als het stil is,en mijn vingers tastend op de toetsen,rusten Ik voel mij dan ...jouw stem ...jouw pen ...jouw muziek Ik voel dan dat er iets is buiten jou en mij Dat er meer dan "iets" is in het beleven van onze tijd onze gedachten onze woorden En als wij dan samen het hoogtepunt van…

" Diamanten weerspiegelen niet - ZIJ SCHITTEREN - omdat ze zichzelf zijn "…

de stille herfstavond gaat aan tafel snijdt de bleke maan aan legt sterren op de borden waar eerder de onrust van een stormachtig verleden op lag uitgestald het brengt de mensen buiten trotserend de koeienkoppen boven de mist zij waren nergens zo thuis geweest de stille herfstavond gaat van tafel boert een bescheiden bries en…

poreus hier in deze kamer is stilte een ruimte waarin we ons verschuilen zo breekbaar als de dunne doorzichtigheid van haar schaal veilig is niet het woord verte ligt altijd op de loer het verdwalen in datumloze dagen wachtend op het onheil dat een plek zoekt om te gebeuren het uur waarop de rui zich aankondigt de vleugels…

meaux ik zag mijn overleden vader op de terugweg vanuit zuid-frankrijk in meaux, rue de la république in een rolstoel voor de etalage van een fotozaak met zijn drieën reden we richting senlis onze wegen keerden zich naar binnen deden de steden weemoed en melancholie het atlantis van voorbije tijden aan waar taal haar tekort manifesteerde…

Liefde is geen rozengeur, Liefde is geen maneschijn, Liefde is onzekerheid en gaat vaak gepaard met zoveel pijn. Begrijp me niet verkeerd; je bent alles wat ik wens! Maar je perfectie maakt me doodsbenauwd, ook ik ben maar een mens. Een meisje met gevoelens, Een meisje met twijfels, Een meisje met gebreken, Heb je me zo al eens bekeken…

Uit elkaar gerukt In twee delen. Beiden delen een eigen ziel. Beiden zielen hun eigen pijn. De ene ziel verscheurd door liefde, De andere ziel verpest door haat. Zullen ze ooit weer samenwerken? Ooit weer omsmelten tot één ziel? Zal ik ooit weer één worden Zodat ik weer één met jou kan zijn?…

Zijn bloeddoorlopen ogen Staken rechtstreeks in haar ziel Als een bot mes in haar hart Hij draaide het nog een slag "Sorry" zei hij zo vaak Met een uitgestreken blik Emotieloos; genadeloos Zo leefde zij dag na dag Haar ziel is eindelijk veilig Nu heeft ze nooit meer pijn Maar als iemand haar gered had Zou ze nu nog in leven zijn…

Er bestaat geen therapie tegen het gemis van jouw armen om me heen, een strelende hand en een blik dat alles goed is. De wereld is vol monden; ze praten, lachen, eten, Maar jij bent daar niet bij. Er gaapt een afgrond vol vrieskou tussen jou en mij.…

Zie je Ruth lopen met op haar rug een zak vol gelezen aren, zie je haar ogen waarin de glans van wat ze heeft ervaren? Zie je Maria die na het bezoek van de engel begint te zingen, zie je haar bewogen hart, overmand door zegeningen? Twee begenadigde vrouwen, vol geloofsvertrouwen, in Ruth een ontluikende liefde voor haar gevonden…

Volgens een duister Europees besluit, draait iedereen over een aantal jaren, met de bedoeling het milieu te sparen, verplicht het peertje van z'n lamp eruit. Het stroomverbruik gaat dan wel naar benee, maar hóe krijgt iemand nog een goed idee?…

Lang was ik niet meer gegaan, het sprak mij soms totaal niet aan. Vaak met een vloek en een zucht ben ik ooit naar buiten gevlucht. Maar ik ging weer binnen in Gods huis, Ik zocht Jezus, ik zocht het Kruis. Maar tot mijn grote schrik was Hij, op grote afstand, weg van mij. Achter het altaar keek Hij op me neer. Is dit mijn Heiland,…

(bij het huwelijk van mijn dochter) Huisje van glas kind van ons hart. Daar lag je zo klein zo teer. Je was, van was. Breekbaar was je. En wij mama en papa totaal geen ervaring met zorgen, keken uit naar elke dag. Naar elke morgen Huisje van glas dat is bij ons gebleven. God wat was je ver weg voor ons! Maar dat glas hield…

Hebt u net als de meeste landgenoten Uw burgerplicht onlangs per post verzaakt En geen keus voor het waterschap gemaakt, Dan zou u moeten worden afgesloten. Maar wie dat net als ik wel heeft gedaan Verdient juist extra water uit de kraan.…

Het CPB geeft aan voor het jaar negen De toekomst niet rooskleurig in te zien En pas in het jaar tweeduizendentien Belooft de glazen bol weer heil en zegen. En daarom staat mij het idee wel aan Dat wij het komend jaar maar overslaan.…

Waar is de ochtend en het voelen van de avond het opblinken van mijn blos. Vanzelfsprekend is de nacht waarin wij slapen naar de sleur van weer een dag Waar is de melodie waar is het koor, en het crescendo Aahh oouii! Wij slaan slechts toonladders en kraken de noten. Waar bleef het laven aan elkaars steelse blikjes de vallende…

Ze lijkt op een zigeunerin vandaag hier morgen daar met wilde rozen in het rieten haar rood wit blauw leven stroomt door aderen zeën voeten dansen barrevoets door brandend zand van verre continenten…

in het stralend licht op de rots zie ik mensen zonder een gezicht in het verleden en heden moe gestreden wachten in slierten van mist omgeven door ijlende schimmen met open opgeheven handen omhoog kijken naar de hemel hopen op regen die de verschroeide aarde bevochtigen zal…

De klok en haar alloude wijzers, doen dat wat voor mij onmogelijk is. Een kop koffie in de morgen, ironisch door jou geschonken, maakt dat mijn verdriet elke dagontwaking aan voelt als stroop. Bittere klanken, achter mijn lach van toewijding. Wanneer ik de lente nog geringe keren heb mogen zien, doet het me pijn dat de winters steeds maar…