Alle inzendingen, jaar 2009, week 27

dit is wat een schilder zou zien: de gebleekte graskant, kastanjes en linden, het warme maar heengaande licht van de avond en tegen de haag op de andere oever een loper, en zijn gedachten, hoe schilder je die en boven het water de meeuwen en tussen het licht- en donkerder groen de plecht van een jacht, het schuiven der dingen, de richtingen…

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend raakt als eerste verstrikt in de nacht. Tot in het holst van de kast loert nageslacht. Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren elkaar op een lentebriesje blazend zich vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen voortplanten, dan je aangesproken voelen bij het noemen van je naam en ook nog…

Spilzieke zomer: het grote dringen van mensen, beesten en browsers, van al wat zich voortplanten wil. Daarbuiten het best bewaarde geheim van de wereld: de eindeloosheid en wat daaromheen ijlt. Er zal nog het een en ander passeren, daar kan men donder op zeggen of vast een boek over schrijven, bladzijden vol over stranden waar personages zich…

Ik strijk je speldje mooi in je haar. Dank je wel mijn lieve man. Het is een blauw speldje van een lieve truttenwinkel. Wil je ook mijn speldje van mijn beha openmaken vroeg ze. Nee, zei hij, we gaan eerst een kopje thee drinken samen.…

Mijn ogen dwalen in duisternis hongerend naar je schoonheid Als een standbeeld blijf ik staan Het gevoel van oriëntatie ben ik kwijt Langzaam bekruipt mij een angst dat je bent opgelost in dit zwarte licht Net als ik bijna verstrikt raak voel ik de hitte van je adem tegen mijn gezicht Met mijn handen probeer ik je te pakken slechts grijpend…

Een dag, een heerlijke dag niet zomaar een dag maar een warme Vriendschapsdag Dank jullie wel, Cobie en Maria, voor jullie eeuwige Vriendschap Dank jullie wel aardige Marokkaanse jongens om de deuren van de tram speciaal voor ons nog even open te houden Dank U wel lieve Heer: als U bestaat, voor de bijna-onder-de-tramdame…

Een vriendelijke blik een aardige groet een knikje opzij geeft de burger moed. Een vraagje hoe 'n ander het maakt is iets wat steeds verder op de achtergrond raakt. Maar een vriendelijke blik, een aardige groet maar de wereld ineens een beetje mooier, en: Zo hoort het en zo is het goed.…

Ik kan het en wil niet maar moet het accepteren hoe jij jouw eigen leven leeft. Maar ik kan het niet, wil het niet afwijzen, omdat ik ook niet weet hoe het beter moet. Mag ik zeggen dat jij niet bent, wie jij altijd was, jij bent anders, je bent veranderd. Met een spiegel, zo helder als het water uit de lucht, wil ik laten zien…

Lang zal ze leven, achttien toch? Een giechel nee joh oma, elf, dat weet je best wel Tjonge elf jaar alweer, mijn oudste kleinkind, ze groeit hard, ik groei mee zeker in de rondte, zij in de lengte Gossie, ze is zo'n schat zo puur, zo lief vanaf de eerste seconde dat ik haar zag was ik dol op haar mijn meissie mijn prinses…

Drie jaar, wat er in die drie jaar niet kan gebeuren... Liefde, ruzie, dood, ziekte, vreugde, positieve spanning, negatieve spanning, uitdaging, tederheid, creatief omgaan met geld, huilen, lachen, schateren, samen intens kunnen genieten met koken maar ook je leven vergooien door drugs en drank... De drie jaar pakken ze me niet meer…

Geleerdheid grijnst van alle kanten Hier door een stemmig donker heen: Ach! met de eerwaarde folianten In perkament, als achtbre tanten, Ben ik, zo jong, niet graag alleen. Hu! ijzegrimmige kwatrijnen, Gij staart mij zo verschriklijk aan, Als waar’ hij erger dan profaan, Die aan uw saaie schuifgordijnen Zijn wufte handschoen durfde slaan.…

dacht ik dat het simpel was zit ik toch wel in zak en as is het mij nu toch wat te veel en glij ik toch een beetje af maar wil ik omhoog en wel in draf herstel mijn blik en recht mijn rug richt op de toekomst kijk niet meer terug gedane zaken nemen geen keer denk aan mijzelf nu en relatieveer ga ik vanaf nu met frisse moed door het leven…

Aan het einde van de horizon gloort voor jou een heel nieuw licht je mag nu met de engelen zingen samen voor Gods aangezicht Hij heeft je aardse lijden gezien en gaf antwoord op jouw vragen het was moeilijk afscheid te nemen maar Hij zal je voor eeuwig dragen Rust nu maar uit, je strijd is voorbij je bent nu voor eeuwig thuis God zag…

Na de schrik en Begenadiging, Onder ’t snikken Van verzadiging, Na de feesten Van het vlees Keert de geest en Rijst de vrees: Deze extase Keert niet weer. ’t Licht doet dwaas en ’t Leven zeer.…

Heel soms vind ik haar een oude zeur Kan ik niks met haar gedoe Heeft haar hoofd een rode kleur Schudt ze geagiteerd zo af en toe Soms kan ik niks met haar gevoel Inleven heeft totaal geen zin Ze blaast en bromt zonder doel En we gaan er niet meer tegenin Maar soms, dan heeft ze een goede dag Dan lacht ze is vrolijk en blij Vraagt of ik…

Hoeveel lentes...jij telt? ik weet het niet ben -eerlijk gezegd-de tel kwijt geraakt De veertig... heb je zeker volgemaakt kom je niet bij vijftig in de buurt? Ik weet je hebt tafels en stoelen servies en bestek voor een viering gehuurd Want vieren... wil je het compleet met polonaise en stoelendans Het geeft mij de kans alles te…

Ga maar lieve schoonzus geef je maar over aan Hem neem Zijn uitgestoken hand en luister naar Zijn lieve stem Hij heeft voor jou een plaats bereid in Zijn hemels paradijs neem Zijn hand en volg Hem maar op het einde van je reis Hij zal je verenigen met hem je verlossen van pijn en zorgen laat maar los wat hier nog rest er wacht je daar…

Toen ik heel erg klein was, was mijn moeder heel erg groot, daarom zat ik op haar arm en heel vaak op haar schoot. Dan kon ik haar haren strelen die zacht waren als satijn en haar ook even knuffelen dat vond ze fijn! Ik kon haar hart horen kloppen, dat gaf me veel plezier en daardoor weet ik: dat van mij zit hier... Dan voelde ik haar…

De hemel boven mij, werd in die weken slechts door jou sterrenbeeld beheerst en of ik nimmer had gekeken zag ik zo'n wereld voor het eerst. Mijn probleem was... te verlegen? Terwijl elke tegel naar jouw huis wist dat ik je al lang had lief gekregen en heb ik dus een mooie tijd gemist. Maar nu,na al die lange jaren, nadat mijn wens toch…

Dode dode stad het licht waarin je bent geboren helemaal zoek zoals verloren toch ben ik gekomen naar hier door de sneeuw door sporen en voren niet om te zoeken maar wel om te vinden mijn liefde voor jou ooit was het hier mooi sterren stonden hoog wolken knielden voor blauwe lucht en jij was het zonnetje het zonnetje in mijn droom…

Jij. Allerliefste jij. Ik kus de dag waarop wij elkaar ontmoetten, een lange kwijlzoen op de datum in mijn agenda, waardoor de woorden verdoezelen in de speekselklodder en de bladzijde een geheel andere dimensie krijgt. Ja, jij. Jij, jij, jij, jij, jij. Mijn hoofd spoelt over van jou. Jij bent het water en ik het putje en de kraan…

Zachtjes knijpt hij in haar hand en fluistert haar iets toe. Zij lacht ietwat verlegen en antwoordt onopvallend: 'Je weet toch dat 'k dat doe'. Kerkdeuren zwaaien open voor bruidegom en bruid. Kwistig wordt er rondgestrooid met wensen en met rijst. De bruidsmars weerklinkt luid. Zij ondersteunt zijn arm, 'Doe jij maar rustig aan'.…

Alexia kwam kijken in de klas Bij haar aanstaande onderwijzeres. “Ik kom bij jou op school,” zei de prinses - Maar dat gebeurt na de vakantie pas. Dan kan haar ouderpaar haar eerst nog leren De juf niet onbeleefd te tutoyeren.…

Tot mijn opgestaan genoegen zag ik eenmaal nog genegen met mijn ogen er de Kaap mijn hartlam uit een erfenis en ik dacht terug aan affodil aan rookmis en die akkedis die appelkoos en kanniedood die wildebees -de wildernis Mijn Boesmanland werd Anderland mijn thuisland weer een overkant ik droom van tokkelossie dan als zon voorgoed verdwenen…

Onrust in mijn hart tranen over mijn wang Klein kleiner kleinst god wat ben ik bang Onrust in mijn hoofd gedachten slaan op hol Kronkels kraken braken nachtelijke uren vol…. Onrust in mijn lijf Stress dat is al er is Dat radeloze gevoel als ik jou weer eens zo mis…

ik kan niet meer tegen de pijn ik kan niet meer tegen dat gevoel niks, helemaal niks is meer fijn en niemand die snapt wat ik bedoel ik ben nu helemaal op jullie hebben me voor altijd geraakt ik was een bloem, nog in de knop jullie hebben dat kapot gemaakt waarom vraag ik me af wat had ik misdaan niemand verdient zo'n straf hadden…

Ik voel je in mijn armen Ik voel je in mijn huid En hoe ik ook zal krabben Je gaat er nooit meer uit…

Nu na al die jaren nog steeds pratend met jou tijdens maandelijks bezoek, wroetend in je aarde Fluisterwoorden stijgen God mag weten waar Herinnering als lood maar voelend liefde sterker dan de dood…

Maakte mijn komst jou blij? Heb je ooit gehouden van mij? Je hebt het nooit tegen mij gezegd, en nooit iets uitgelegd!    Jij hebt nooit je liefde voor mij getoond, Ik deed alles fout, werd nooit beloond. In jou ogen deed ik nooit iets goed, in alles ontnam jij me de moed!   Ik heb de banden verbroken tussen ons, en gaf je op mijn manier…

Hij ziet haar, zij hem Wat vindt hij van mij? denkt zij, terwijl hij zich afvraagt: Wat vind ik van haar? Best een gemis Als hij zou denken Wat vindt zij van mij? weet hij ook wat onzekerheid is…