Alle inzendingen, jaar 2009, week 32

Het is zo mooi, Want vandaag zie ik het licht Voor mijn mooiste droom Het is weer zo prachtig, Want dit licht heeft vele kleuren Dit geeft mij zo veel lucht Het geeft mij passie, Want ik ben schilder In hart en ziel Dit licht is nog veel mooier Dan alles op aarde, Want dit heeft mijn kleur De kleur van de liefde, Maar ook de kleur…

Misschien is hij niet echt Die pijn Leugens in de vorm van pijn Pijn houd ik uit maar leugens niet Waarom? Die pijn hoort bij ons zeg je Nu is het voorbij en bel jij weer Maar die pijn hoort bij ons zeg ik nu Leugens heb ik allang weggegooid Verzetten tegen die pijn Weerstand bieden aan jouw verleiding Ik zeg nee met pijn in mijn hart…

Verlangend naar jou zit ik hier te wachten Wanneer zie ik je Bij jou voel ik me goed Ik weet niet wat ik moet Smachtend, ik kan niet meer Jaloers om wat je doet Verdriet om je verleden Wat wordt dat in het heden Nooit wou ik geloven Iemand anders dan mijn vriend Die mij zou veroveren Waar heb ik dit aan verdiend Mijn hart verscheurd…

De zon komt op en gaat weer onder De maan verschijnt en verdwijnt Jij bent daar en gaat weer weg Ik hou van jou Dat blijft…

Sprankelend Universum Vol sterren en glitter Honden langs de Catwalk Elle en Voque rakend door elkaar Zomaar Liefde Schoonheid om niks Heerlijk Damelijk zijn Lekker Puh-Pumps PreFeb MaKe-Up Push-Up to the Top Krolse katers spinnen in een web Flitsers vliegen kleven speels de touwen op en neer. Trouwjapon zacht gezucht en hard…

beluister me, belees me zoals de wind ruist door het fijne blad bespied me, beleer me als al mijn fouten aan het licht bedenk me, bedroom me wanneer de avonden zacht achterom bedrink me, bespreek me ook als er niets meer is…

Engel.. lieve zachte engel, zo dicht bij mij in deze volle glinsternacht.. ik voel jouw sterke veren engelarm rond mij, zacht strelend... Engel, ik hoor je adem jij raakt mij met je pure zuiver witte vleugelslag.. je engelenkracht, je mannenmacht, zacht zilveren engelenharenpracht Mijn engel, ik ben zo blij dat ik je heb.. dat jij bestaat…

lippen bewegen spuwen vuur met de rug tegen de muur kleur je rood de drang om eerlijk te leven betaal je met de marteldood…

De hemel, dat moet na het eeuwig ogen sluiten, Ontwaken zijn in het land van water, vuur en ijs Op een eiland, nauwelijks ontsloten, Kaal en ruw, nog in de steigers Maar onwezenlijk mooi. Monotoon en afwisselend tegelijk Klaterende bergrivieren sterven in het dal Watervallen stuiteren over rotsen of Kijken in een onmetelijke afgrond Zeehonden…

iedere noot die ik neerpen draag ik op aan jou samen met de woorden componeer ik een lied iedere noot die ik spelen zal zal echoën in onze wereld waar jij ook bent of gaat de muziek zal je vinden ik draag dit liefdeslied op aan diegene waarvan ik hou ook na het scheiden in de dood zullen de tonen blijven zweven het blijft Ons Lied…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw. kijk nu nog even naar het blauw…

daadkracht krachtig in de vrucht verborgen o kijk toch naar de dag van morgen…

in de balzaal van de hemel drinken saters met goden scharlaken rood hun dijen van kletsen met de katers ridders en rapalje vechten om de verloren eer van liefdesgodinnen die hun hongerige lijven in naakt verval draperen rond de noeste appelboom zijn vingers geschikt voor huiverend begeren petrus sluit ontluisterd het hemels café…

Ik mis je... ik mis je lach ik mis de tranen in je ogen toen je zei dat je van mij hield ik mis dat knipoogje dat je me gaf toen ik je voor het eerst zag míjn hart zal eeuwig het jouwe zijn maar jóúw hart zal nooit meer van mij zijn…

Geen zondag ging voorbij of hij bad voor Hare Majesteit de Koningin en haar gezin. Nooit heb ik gevraagd naar het waarom, het hoorde gewoon bij hem. In mijn beleving schiep deze predikant door zijn gebeden een Koninklijke band tussen het aards en Hemels Vaderland.…

Dus besloten ze te gaan protesteren. Ze zouden dingen gaan zeggen Nee, schrèèuwen… Wat nooit gezegd mocht worden Want wat zou de wereld wel niet denken? De avond van te voren. Zijn ze goed voorbereid? Ze gaan met allèèn hun mond als wapen. Want krachtig is het woord. Maar ze waren zich bewust van het gevaar. Hun vreedzame demonstratie…

Wrede natuurlijke selectie aan de poort van het leven in geschikt en ongeschikt voor gezonde voortplanting - afkeur achterlaat in de berm van de evolutie om te sterven lijkt het werk van de duivel niet van ‘n god van de liefde. Zoals ‘t leven, gevoed door zonlicht zich eonen geleden uit natte lauwe aarde wrikte zo ontworstelt…

als ik ben, gelijk de doorsnee mens en dat ben ik wijk ik niet af van uw goed en kwaad of lief en leed in luiheid en verboden daad als ik mens ben gelijk allen ken ik u en speel ook toneel met geopend doek kijk dan de zaal in gevuld met uw zielen maar door de belichting blijkt dat een schimmige look oh zeker, ook ik…

Verwacht van een ander niet, wat jezelf nooit doen zou, want al staat vragen vrij, het is altijd hem of mij.…

De kinderen van nu, hebben teveel, de kinderen van toen, hadden te weinig, toch zitten de kinderen van nu, altijd binnen?…

alsof ik besta uit cellofaan zo kijk je naar mij staar je mij aan dwars door me heen noemt me mevrouw je weet niet eens mijn naam ik kom naar je toe maar wat kom ik hier zoeken je kamer is bezaaid met stukjes jou maar in je stoel zit een vreemde vrouw elke keer een stukje meer dood sterven lijkt erger bij beetjes…

Symce Vijf letters in graffiti op de muur gespoten ze vormen je naam Symce dat is er wat er overbleef van jou een stoere jonge knul van nog geen zestien die uit trein surfen ging het ging mis zelfs nu na twintig jaar huilt jou mama zoveel tranen als je luistert naar de stilte hoor je haar zuchten in de wind zo droef…

ik wil je ogen zien drinken van het koele water dat je hart verkilt dieper in je ziel zal ik me overgeven tot de bodem gaan samen zullen we de grens verkennen verleggen als een wens bang voor weidsheid angst om te verdwalen reikend naar een nieuwe tijd want ik wil jou in een apart begrijpen en kijken wat er komen gaat…

Ach laat de nacht de dag maar zijn, de dag lacht mij al langer uit Als de dag weer dag is, trek ik er weer op uit Ach laat de traan de lach maar zijn, de pijn straalt in beide door Pas als de lach de lach is, dan ga ik er weer voor Ach laat het licht het licht zijn, zodat ik altijd schijn, op dag, op nacht op traan en lach…

Wanneer u voor terreur kiest, kies maar uit: Uit brandnetels, stinkzwammen, wilde haver, Klaprozen, kogelbloemen, slagveldklaver Of nachtschade of blauwe bonenkruid! En tevens zorg ik als terreurbloemist Ten slotte voor een bloemstuk op uw kist!…

begraaf me niet onder verhalen die ik niet heb bestaan laat liever los wat naar beneden zou halen gedenk me zoals jezelf en beloof me…

Feilloos drapeer ik tranen op de grond ze moeten zichtbaar zijn want ik wil iets duidelijk maken want nee, ik ben niet blij of gelukkig kijk me aan schat, je bent nu nog van mij wil je me laten gaan of voel je mij en hou je me tot aan grijze krulspelden aan toe? Het is godvergeten dat ik je moet vragen of je nog van me houdt en of je me…

onophoudelijk achter joelende jongens slaan de golven om…

Aanschouw de paarden die over planken en vloedlicht galopperen, in een voorgeschreven tracé, met goede luim beklede manen, bereden en bezeten door met lak gelaarsde heren, gezeten op hun van hout gelooide zadels, om zich in overdaad te laten eren, een cliché van plichtmatigheid, een verhuld bedrog, met verwijzing naar passiviteit, geen…

Sonny haalt diep adem en trekt meteen van leer: baldadige noten stormen uit de koperen ploert. Ik hoor verdomd een muzikale ets van Escher: ladders op en ladders af, niet van deze wereld. Van het ene been op het andere: calypso, blues, een polonaise van een eeuw. De sax, de baard, de ogen stralen. De colosale man staat eenzaam in het witte…