Alle inzendingen, jaar 2009, week 46

Wij gedenken hen, die ons zijn voorgegaan Hetzij nog heel erg jong, hetzij al oud Mensen waarover wij veel hebben gerouwd Ze zullen in ons hart blijven voortbestaan. Vergeten zullen we al onze geliefden niet Wij blijven in gedachten met hen verbonden God, onze gebeden, schreiend opgezonden Vragend om bemoediging in ons verdriet. Heer,…

Verstandelijk gesproken hadden we het niet mogen laten komen. Wat hadden we? Niets dan elkaar, geen baan, geen geld, alleen een krakkemikkig krot. Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot. Jij was het meisje, lief…

zo onbereikbaar in woorden zomaar verdwenen de maangodin in haar baan raak ik het kwijt hoe schrijf ik je naam het is een traan die rolt over mijn warme wang het bestaat niet echt maar maakt me bang die beelden in de lucht die beelden in het vuur iedereen die droomt de seconde rond in het uur het uur van de waarheid dat ik maar niet kan…

Jij ouwe rakker, geef het maar toe je bent het rocken nog lang niet moe. Voor Angeline (mits aspirine) spring jij nog van 't dak als een kangoeroe.…

Sloterdijk; Station van multicultureel Amsterdam Turken en Marokkanen, een simpele zakenman De trein rijdt Rustig an. De trein is overvol De windmolens zie ik staan Een fiets ligt in de bosjes Fijn om met de trein te gaan Ferdi E. is overreden In Zaandam blijft Albert Heijn Zelfs na zijn overlijden Bleef hij hier altijd zijn Nog…

Oud en nieuw herenigd Toeristen, junks en jordanesen De grachtengordel en Carré Oh, nergens anders wil ik wezen Een homo op de Amstel Lichtjes op ’t Leidscheplein Winkeldieven, Joegoslaven, Maar nergens anders wil ik zijn Albert Cuyp en Johannes Vondel P.C. Hooft en westertoren Hoeren, pooiers, Nee, nergens anders zou ik horen Stad…

Een boerke uit HOUTHALEN had reden om te BALEN hij zat in zak en AS omdat hij vergeten was zij oogst binnen te HALEN. Een schipper uit WESTENDE verhuisde naar OOSTENDE omdat hij in die stad zijn VEERLE gevonden had en toen begon d'ellende. Een loodgieter uit SLUIZEN die had genoeg van buizen. Aan al dat zware werk stelde hij PAAL en…

Door het enorme hoge vliegtarief Heeft mijn zoon zijn werkweek dicht bij de deur Maar om af te komen van zijn gezeur Bood ik mijn zoon nog een alternatief Doe lekker asociaal, maar toon wel berouw Dan mag je naar New York, traditiegetrouw …Het voorstel om twaalf Amsterdamse jongeren op kosten van de belastingbetaler (25.000 euro) naar New…

Betonnen ding wat nooit bewoog nooit ging je omhoog een brugwachter zag je daar niet staan je kon gewoon er onderdoorvaren of overheen gaan iedereen sprak er af prille liefdesparen ook relaties waarvan men sprak in zoveel roddeltalen achterklap en staren stelen van een kus even vlug dat betonnen ding wat nooit bewoog altijd was…

kon ik als een uilenkop mijn hoofd draaien van voor naar achter en van achter naar voor, ik zou nog meer kunnen zien; maar het is zo ook wel goed, want ik kan het nu al niet op.…

Geweldig de hoeveelheid in mijn hoofd De gedachtestromen zijn haast niet te overzien Er is me gezond verstand beloofd Met alle vertakte ongein, weet ik niet of ik het verdien Van kwadengedachten beroofd Het paardenmiddel heeft me verdoofd Moet ik lachen terwijl ik grien? De stemmingen maken dat ik het daglicht niet wil zien Ik steek de kop…

Het liefdesvuurtje smeult soms dan wakkert het weer aan. Een blaasbalg is soms nodig om aan liefde te werken. Want vanzelfsprekendheid is taboe in liefde en oorlog Dus is een blaasbalg soms hard nodig om het vuur te doen oplaaien.…

" Besluitloosheid " is een Tijddief... - aan niets houdt hij VAST " Uitstel " is zijn voornaamste medeplichtige... - vreugdeloos en zonder LACH…

Het nieuwe antwoord ingekleed, had een lijst van joden gemaakt. Leed heeft de lange weg afgelegd, om zich opgesloten te verbergen. Gruwelen die zo rap niemand vergeet, dramadagen dragen ongerijpt begrip. Gebaren gevuld met korte woorden, verwijten met haast dodelijke stilte, versterkt met intensiteit, ditmaal nood, melancholie van duister…

U schreef proefschriften vol verzen die nooit verdorden. Toch moet u - 't is te dol! - nog altijd doctor worden. P.S. Op dit kwatrijn heb ik kort moeten zwoegen. Hopelijk is het niet tot uw misnoegen. Door doctorandus Z…

los van de basis middelpuntvliedend het centrum uit beeld geen houvast meer biedend op drift door de ruimte de oorsprong verloren samenhang zoekend een mens wordt geboren…

Vluchten in de toekomst is niet meer Verleden is duister en onomkeerbaar Verankerd onder het schaambeen Huilen baby’s met grijzen haren…

Als kleine tollenaar inde ik van het Wad liefde, liefde die broos me omarmde en die mij bevrijdde van het juk om steeds maar drenkeling te wezen het koor van zout zonder een duidelijke dirigent braken de golven en tilden het schuim ver boven mijn kunnen zodat ik balanceerde tussen de mimiek van het klassiek of de garderobe die het heden…

we stonden daar maar te kijken naar jou zoals je niet meer was wie je was en toch weer wel hoe je de wind gebruikte om gek rond te buitelen tegen ons op te springen zodat we verschrikt terugweken ik hoorde je lachen om onze tranen zag je in de wierook naar boven kringelen en verdwijnen…

'Het puzzelen lukt me steeds beter,' zei 't blondje verheugd tegen Peter. 'Sint Nicolaas kwam met een groot cryptogram van tenminste een vierkante meter!' __________ |1.......|2......| |____|____| |3.......|.........| |____|____| Horizontaal 1 Antwoord op 'Hoe?' (2) 3 Lekker glad. (2) Verticaal 1 Vrouwelijke…

'k voel altijd dat 'kind' van binnen dat wil praten, springen, zingen 'k laat het heel veel,ver komen ken geen grenzen in m'n dromen m'n omgeving laat heel veel toe maar ik maak hen vaak zo moe 'k wordt gewezen op m'n leeftijd gezond verstand, tikkie gekkigheid 't gaat erin voor zoete koek 't lijkt of het me niets doet maar…

Een roodborstje landde op de hoek van een haag een bolletje rood maar niet van de kou een vluggertje zo te zien en zo groen was mijn haag…

ooit zat ze met samengeknepen billen op een kotter tijdens een zeetripje haar hart klopte haar ogen vertelden het verhaal van ooit vroeger op de Schelde ze moest het roer overnemen van haar papa als rechtgeaarde schippersdochter binnen de vaargeul van de boeien blijven het ging fout een zeestomer loeide angst geboren deed haar…

in de doodslag van taal smokkelde ik de laatste resten uit haar mond in besef wat ik had gered, wist ik dat het haar oude taal niet meer was alleen het alfabet ving ik nog op de nagedachtenis is een voorrecht mijn enige strijdmiddel is nu mijn pen en papier en teken letterkundige hoofden gerijpt in ruwe bolsters en getekend in zoetheid…

heb stenen gestapeld rond je navel en draag olieschalen aan de korte lont ontvlambaar door het eerste licht van morgenstond ze balanceren op de zachte ondergrond van borst en buik tussen heuvels en vallei spelen wij het passiespel van langzaamaan naar snel de volle maan zwiept op tot halen en weer brengen om de climax te verlengen…

als het licht net aan door een kier schijnt verwart het mij nogmaals schrijf ik jou mijn maan de zon ooit begon de tijd met rijmen ooit begon de storm in Leiden de stad mijn stad jouw schat hadden wij zoveel spinsels in gedachten die zich als draden door mijn geest lachten omdat deze clown een boek schrijft waarin alles echt lijkt…

Bij het afscheid hebben we beiden een paar woorden gebruikt: “een fijne dag nog!” Al denkend: wat doe jij nou? En ik dacht nog: Nee, nee, niet praten, als je opnieuw gaat praten, gaat zij vragen stellen, een gesprek dat wordt alleen maar vervelend en ik ben een slechte luisteraar. Een gesprek: zij vindt het zogenaamd geweldig wat ik zeg, ik…

De Belgen trokken aan het langste end En dus zijn in ons land de druiven zuur, Want niet Jan Peter, maar een Zuiderbuur Is straks Europa’s eerste president. Een grijze muis was, zei men, een vereiste, En onze muis was blijkbaar niet de grijste.…

Gisteren viel er een blad omlaag. Er ontstond een gevoel. Dit is wat ze noemen “melancholiek”. Bladeren doen niet bepaald weinig moeite een melancholieke reactie uit te lokken.…

Een celibatair zei in Aken: Ik weet wel het zijn niet mijn zaken Maar is het niet flauw Dat Hij ooit een vrouw Zo mooi als die Eva moest maken?…