197 resultaten.
de dood van december
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 500 Traag valt een herfstblad op mijn pad
en ik dien nederig te wezen
- tegen elk wat wils -
wanneer ik mijn tred verzet
door afgestorven bladeren
geen schaduw of verlangen
bietst van het geluk om me te raken
en het is alsof
december de dood zacht in mij laat spreken
ofschoon ik met liefde de adem proef
welke in mij een weeïg gevoel…
Woordenstroom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 dichten is als zandweten
terwijl mijn bloed fluistert met de golven
en mijn hoofd blauw en helder is
waan ik mij zeegodin
nooit van de kust verlaten
dan ... en pas dan
vloeit de woordenstroom
dwars door me heen…
verleidingsaanzoek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 281 losgeweekt in het nachtkleed
reist ze van kust tot kust mee
tot een ommezwaai in vertrouwen.
op het keerpunt van een unieke wind
klikte de stille romance goed.
een weldadige dikke boom
keek door het donker raam heen.
op het nachtkastje scheen
warm licht van het ogenblik.
gevel en comfort riepen :
rep je voor het elan,
want met koele…
Valse hoop
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 384 Slijmerig modder
Afgebroken zwakke tak
Gifruikende sloot
Bruine bladerdrap
Vies vuil grijze
Tegel
Zwart moordend asfalt
Verloren geliefden
Huilende zielen
Verdwijn
Maagdelijk wit
Onder
Grote vlokken
Spierwit verdwenen.…
Aan Zoetermeer 1967
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 206 Op rechte regels
schrijft men stadswijk in je huid
jij leest het wel
maar spreekt de letters uit
zoals kinderen doen
die het spellen wel beheersen
maar gaandeweg
het woord
verliezen
in het geluid
van al die losse letters
Als al jouw groene schriften
zijn beschreven
en je toch vlinders tekent
tussen letters door
heb je misschien…
Theo
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 162 Als het spotlight aflaat niet meer streelt
En men denkt het verkregen alleenrecht te verliezen
Hergroepeert innerlijke onrust in darmen die kraken
En revancheert hij met ongenuanceerd populistisch braken
Theater concurrentie geen Oude Diva zal hem verstoten
Van zijn publiekelijk verkregen niet altijd even fijnzinnige troon
Aangehoord met…
Dakloos
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 616 Ik had een huis, een vriendin en een goede baan.
Voordat ik het wist, Was ik alles kwijt,
dakloos en eenzaam.
Ik had honger en niets te eten.
Geen water, kon nog geen eens
uit mijn lichaam zweten.
Het was wennen zonder geld en vrienden.
Ik liep de hele dag over straat
om warmte en eten te vinden.
Op dat moment werd mij bekend waar…
Afscheid van het kind
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.497 Hij trilde van verlangen
Zo lang had hij gewacht
Hij kon niet meer
Ze was ten slotte de zijne
Doe je jas uit : zijn stem
klonk schor.
Ze wist dat ze er deze keer
niet onderuit kwam
Krampachtig dacht ze aan
haar geliefde.
Haar gezicht verraadde haar
gevoel niet .
Het kleine meisje zwaaide
Ze onderging haar lot , hij
was immers…
Ons schilderij.
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 664 De ontkieming in het levenslicht
kleurt een schilderachtig tijdsgewricht,
pendelend van kleur naar penseel,
streellichtende schildering:
zacht warm en emotioneel.
De jongleurs jongleren behendig in dit tafereel,
Kabouters dansen vrolijk rondom een prieel
Prinsen en prinsessen vormen statig een geheel,
Ridders en piraten strijden moedig onder…
Mijn critica (poëtica 2)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 289 Zij leest mijn versjes en ik huiver.
Haar taalgevoel is scherp en zuiver.
Ze legt de vinger op die feilen
die ik probeerde bij te vijlen
of te onttrekken aan ’t gezicht,
maar niets ontgaat haar streng gericht.
Ze laakt gemakzucht, rijmelarij:
bij ‘n ander mag dat, niet bij mij!
En je zult zien, als ik mij inhoud,
verwijt zij mij gebrek aan…
Inzicht
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 476 soms
is mijn wereld
zo groot
dat het geringe
genoeg blijkt
zoals leegte
mateloos ruim
kan zijn in
verlatenheid
daarom
besproei ik
het uitzicht vaak
met stilte…
Wonderful Copenhagen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 293 Hele horden hoeren zijn - zo is gebleken,
Zeer onlangs in Kopenhagen neergestreken,
Om er met hun lichaam en hun charme,
Mens en aarde verder op te warmen.…
Woordkruim
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 333 Balans in gedicht
in alle zinnen open
gewichtig overlopen.
Soms voelt een gedicht
zich een verstekeling
met of zonder gezicht.
Zonder de poëzie
was de kruim tot leven
aan anderen gegeven.
Muze, is verleiden,
alleen te zien ene zijde,
nooit ziet men het geheel.
Geschreven woorden
verkort en in de breedte
oneindig even.…
melodie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 183 horen
hoe een vogel
voor het raam
de prille dag
bezingt, weer
zichtbaar maakt
hoe de klank
herkenbaar
wordt
van luisteren
(naar J.Deleu: landschap)…
fascinerende kronkels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 234 blijf mij
halverwege ontmoeten
nog groen in onzekerheid
geniet
van wat niet
uitgesproken wordt
maar door
fascinerende kronkels
wordt verwoord
in plaats van
te dicht bijeen
begeerte te vergeten…
Haar droomland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 soms zonder onbespiede
ogen die blikken
brokkelt er een steentje af
van de door haar
opgebouwde muur
laat ze de fluister toe
bevangen
in een droomland
van verlangen
het zou zo anders
kunnen zijn
slaat ze koesterend
haar warme dekbed
om zich heen
als ze maar weer durfde
dan weer sluit ze het gordijn
stapt terug
in haar echte wereld…
Kerst is nu gaan leven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.351 zij passeerden
boom voor boom
de takken kalend
maar ieder had in kleur
een eigen droom
ze waren opgetuigd
met stemmingen van toen
het groen met zilver
rood met goud alleen de piek
doorstond het jaarlijks onderhoud
steeds kleiner het formaat
ballen schitteren herinnering
het kalend groen heeft
plaats gemaakt voor kunst
de lampjes hangen…
levenslicht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 201 we
smolten
ineen
van liefde
in het
beddenzacht
jij bent mijn licht
om te willen leven
dag en nacht…
zoals het is
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 240 in dit gedicht wil ik wonen
nu het af is en geschreven
kruip ik er opnieuw in
zie hoe ik kan staan
in deze woorden
langs de lat gemeten
van geweten
trek ik ze aan
als een geheime voering
in een jas
misschien
maar zo is 't
zoals het is…
Mag het een onsje meer zijn?
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 950 Het gaat met onze straatburgers heel goed:
Ze worden hier in Groningen gewogen
En zijn ze veel te dun in onze ogen
Dan worden ze verplicht flink bijgevoed.
En als ze veel te dik blijken te zijn
Dan gaan ze noodgedwongen aan de lijn.…
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 521 Nu jullie gans zijn uitgedoofd
zet ik de bijl in alle takken
van de stamboom in mijn hoofd
om het leven te herpakken
moet ik de verwachting doden
en in oude wortels hakken
zelfs het mooiste mij geboden
heeft nu alle vrucht verloren
van geloof in jullie goden
niemandsland zal mij bekoren
tot ik uit de laatste strohalm
als eerste nazaat…
lichtjes
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 740 soms
is alles donker en stil
donkergrijs en kil
niets dat nog wil
alleen en stil in huis
geen geluiden te horen
niemand gaat me storen
in dit donker en stil
hoe hard ik ook gil
hoe graag ik ook wil
niemand zegt sst stil
ze slaapt
straks
is het weer licht
het einde in zicht
zal het duidelijk zijn
rauw en bezeerd
van deze pijn…
kom
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 487 aan ieder die
een masker draagt
aan ieder die nooit echt
lacht
aan iedereen die eenzaam is
aan ieder die zich vaak vergist
aan ieder die zonder zit
aan ieder die probeert
in licht
aan ieder die anders is
aan ieder die midden in het leven staat
aan ieder die nooit in het systeem past
aan ieder die
begrijpt
aan iedereen
die kijkt
naar…
zonder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 Zonder een vrouw
is een man altijd
onvruchtbaar.…
Samen één
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.672 Je lijkt een kind als vele kinderen
Omdat de buitenkant niets vertelt
Maar diep van binnen, binnen in jou
Raast er een storm van geweld.
In dat kleine koppie van jou
Steekt alles nét even anders in elkaar
Het wereldje waarin jij leeft
Is vol van angsten en gevaar.
En ik, ik wil je zo graag laten zien
Dat jouw wolven gemakkelijk…
HERFST...IN HET VELD
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.178 We dwaalden langs akker
en door veld
door veld en langs akker
Zon en wind
hielden ons wakker
we kenden tijd noch uur
We maakten zo
ons avontuur...
uitgedaagd door 't landschap
Jij zei:
we hebben wind
in de rug
Ik zei:
we blikken
in een laagstaande zon
Op de weg terug
was het net
andersom.…
tranendal
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 534 onze aarde
tranendal
van pijn
en vreugde…
j'accuse l'église
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 waarom heb je nou niet gezegd
dat je van plan was dood te gaan
ik had je zo graag nog even geknuffeld
nu lig je daar in dat koude graf
en ik mag er enkel voor staan
met zoveel mensen om ons heen
die niets weten van mijn straf
niets weten van mijn pijn
van de warmte die eens was
en eigenlijk niet mocht zijn
toen we
tot de vrees voor paus en…
De plek is er nog
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 483 Om de hoek waar het was
de plekken waar het gebeurde,
cafés met namen als Vaarschuit
en Pinkster.
En op de andere hoek weerklinkt
nog altijd de galop van het paard,
zijn box in een steeg, oude stad.
Het hakken, het maken van wat
erin zit heeft zijn eigen hoek,
en hoek nummer vier was de plek van
het ziekenhuis waar jij ter wereld…
hortensia's in de winter
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 301 nog even en dan
zullen ze zich als
bruiden weer tooien
met voile en
ragfijne tule
van inwitte sneeuw
ze laten zich niet
over het hoofd zien…