Alle inzendingen, jaar 2009, week 6

De nacht is helder helder kijk ik naar de sterren boven mij ze zijn helder boven mij laat me lachen maakt me blij de sterren boven mij.…

Je woorden van venijn ze raken voor je gooit en smijt met porselein Je woorden je letters je grepen je tonen Ze klemmen en breken me…

Straks als de wind slaapt golven rusteloos zwijgen gesluierde mistvlagen zweven over de zee kun je ze horen praten meestal over vroeger toen ze nog liepen op het droge zand in plaats van over water als je samen verder loopt ben je plots weer thuis als kind in je ouderlijk huis waar alles door elkaar gebeurt uit heden en verleden…

Tere melodieën welven zich naar de einder. Daar ligt het ideaal dat de gedachte voedt en impulsen schenkt. Trage golfslag in viool en orkest. Maar ook doedelzak en virtuoze schittering geven mij dromen van eindeloze einders.…

Een “Eureka!” binnenkort verwacht Een dwaling doelloos aangedragen Daarna wordt dromerig nagedacht Na wat kamervragen Parmantig wordt er vergaloppeerd En gehamerd tot heel laat Een uitkomst schijnt gesuggereerd Totdat mijn wekker gaat Meetings ijlings opgeschort Een droom sust er van tussen In de tijd dat ik echt wakker word Sluipt uitsluitsel…

De dagen dat ik niet van je hou zijn niet bestaande dagen met jou begon mijn leven je ogen donker en krachtig katachtig maar dreigend dat past bij jou jij bent alles mijn geluk en toen……….. zag ik hoe je wegliep over nachtelijk asfalt lantaarnpalen beschenen de bevroren stoeptegels waarin ijskristallen je nakeken als priemende oogjes…

Valentijn… Op deze dag worden heimelijke liefde’s openbaar Maar wij hebben allang openlijk gekozen voor elkaar Wat dat betreft is de verrassing er voor ons dus wel vanaf Behalve natuurlijk van het kadootje dat je me gaf Ik ben geen stille aanbidster, hoewel het is maar hoe je het bekijkt Want mijn gevoel voor jou is veel sterker dan het wellicht…

Misschien is het slechts voelbaar dicht onder je huid zoals een dans in een warme lente regen of is het een ragfijn geweven droom van het zuiverste zijden in mijn hoofd blijft het bestaan dit onvoltooide einde…

't Is voorbij, over, tabé en neem asjeblieft ook het verleden mee. 't Is voorbij. die vriendschap, na al die jaren, voor mijn part mag je alleen verder varen. 't Is voorbij, mijn vertrouwen in jou, hoewel ik nog steeds van je hou. 't Is voorbij, ik heb niet meer die kracht, want 't is teveel wat je van me verwacht. 't Is voorbij, 't…

Als ik de dingen niet vooruit zou plannen Zou ‘k me de zenuwen rennen Van hot naar her. Als ik geen agenda bij zou houden Mensen me niet nodig hebben zouden Zou ‘k me niet overhoop hollen Als ik geen kalender zou gebruiken Warempel, de mensen zouden ’t ruiken Zou ‘k geleefd worden. Maar als ik de telefoon en bel uitzet, me van niemand…

Wat groen en wit en heel veel zon, ze doen me van de lente dromen, al is de winter nog steeds hier en kaal zijn ook nog al de bomen, er hangt iets van de lentelucht temidden van de winterzangen; ik weet het wel, het is vooral een kwestie van een stil verlangen maar dat houdt mensen op de been ook op vandaag, voor velen feest, maar laat…

Wanneer de klok weer heeft geslagen Duurt het niet erg lang meer Mijn moeder zal een poging wagen Ze probeert het elke dag weer Uiteindelijk trek ik aan het kortste end Ik leg me erbij neer Vandaag ben ik genoeg verwend Probeer ik het toch gewoon morgen weer Mijn hemd gaat over mijn hoofd Ik mag nog even in bad Dat had ze me beloofd Ik…

Waar het bij talenten ter nadere bepaling van hun toekomst om gaat is het vermogen te leren zich vanuit hun motoriek gericht aan te sturen naar doelen in de ruimte Toelichting: Dr. Erik Matser (Zevenaar, 29 maart 1963) neuropsycholoog o.a. werkzaam bij Chelsea, gaf deze week aan dat zijn discipline bij uitstek geschikt is voetbaltalent…

Als eenmaal het smetteloze wit in mijn tuin vervangen zal zijn door jouw adembenemend groen Als eenmaal jouw lichtvoetig dansen mijn gazon zacht ruisend zal doen zweven Als eenmaal jouw klanken door mijn huis lachen, fluisterpratend vensters zullen openen Als eenmaal jouw zaligmaken weer terug zal zijn in mijn verlangende hersenhelften…

in de lente wil ik met je springen in de zomer dan rozen erbij in het najaar ons ermee omringen onze winter beginnen in mei…

ik lig te ver van bomen af om het roerloze spreken te bezitten het heeft ook geen zin om eerder dan woorden de wind te bevelen of de blauwe plekken in de lucht die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde lichtjes wat uit kruinen valt zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt met schedels en afgestorven bloesems…

als ik voor jou de zon kon zijn zouden tranen nooit meer vloeien maar verdampt in warmtestralen als fonkeling in je ogen gloeien en eist het lot dan toch eens wreed dat nacht van binnen pijnlijk schrijnt zou ik dicht naast je willen blijven tot duisternis in ‘t gloren kwijnt mocht ik voor jou de Poolster zijn zou ik als baken voor je stralen…

In 't Vlaamse Broekzele aan de Zenne wilde men Frankofonen verwennen. Mais les Fransquillons se trouvaient trop bons om 't Vlaams als voertaal te erkennen. http://www.hbvl.be/nieuws/binnenland/brusselse-ambtenaren-moeten-niet-langer-tweetalig-zijn.aspx…

een licht geklater over zilverglanzend water weer buigt het riet nederig diep mussen neuriën voort hoog aan de zwakke wind breekt de zon door nevelslierten heen alles licht op in verschillende kleuren tot in de teerste kern treed het binnenin je hart verwarmt daardoor al het aardse leven op gewenste momenten in het ritme van seizoenen…

Mijn ogen vallen in het rose en zo te zien aan jouw zachte haar van vroeger moet ik jou hebben herschapen de koffie verkeerd staat op en rats aangebrand je gouden teller ik hoor hem nog het afscheid van je nonchalance je ogen op stokjes ze bevallen mij nog maar de macht is er af terwijl ik vast zit aan de beek en sterf met mijn visdraad…

nog kiert alles in het huis met zoveel deuren kamers hebben geuren de ramen kleuren in een zon die is geweest je drempelt nog na vele levens gooi met mij de ramen open van ons huis in veel beloven kom maar thuis de tocht is weg je stappen in de kelder hebben wij na winter weer in lentes bloeien omgezet…

Rietstengels buigen als onderdanen met de windrichtingen mee.…

Vond jou weer terug in luisterdichten, dat speels gerichte onderkennen, en hart verplichte aandacht wennen zag jou dansen onder duisterheden met in de nacht het zicht op vrede voelde weer jouw ziel verzoeken vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw…

Herinnert u zich deze nog de vergadering van vrijdag jongstleden, met mijn lijf en zijn voltallige leden? Uw aanwezigheid was een verpletterend succes, uw acties getuigden van een doelgerichte doortastendheid en verscheidene afdelingen van mijn lichaam hebben uw input dan ook diep gewaardeerd. Vooral de dienst interne ontwikkelingen laat…

de wind verft mijn ogen om tot spitse vlaggen en ik geef mijn hoofd over aan de grote verre wolken in de grote verre wolken zitten maanzieke honden als door de ramen de zon schijnt zijn de honden zonzieke poezen mijn benen jengelen uit de verre wolken als van processies verstoken klokken maar mijn hoofd is een haan tussen de honden en…

“Ik ga een dagje uit naar Engeland Met mijn projector en projectiescherm Om Fitna te vertonen,” sprak Geert ferm, Maar hij is op de luchthaven gestrand, Al zwaaide hij ook dapper met zijn pas - Wat op zichzelf al een vertoning was.…

De aarde is een eiland die drijft in de zee van materie zij drijft cirkel rond mysterie in de oceaan van dit geheel heelal zee van het bestaan binnenzee de melkweg en wij liften mee als stokers op zee de eeuwige rivier zwem of verzuip het is een oneindig oud gebruik…

Zij noemt mij aap niet omdat ik lenig ben maar meer vanwege mijn droevige ogen Van één die in gevangenschap zijn hersenomvang af voelt nemen Weer terug in de natuur vrijwel onmiddellijk door een virus wordt weggenomen het went nooit wie je bent zingt ze zachtjes voor me heen wacht ze tot ik haar wakker kus…

o ik wens je toe wat ik mijn ergste vijand nooit zou toewensen ga het huis uit verdomme en breng de nacht door bij mij…

Vannacht speel ik met jouw dromen en kom ze stiekem even verstoren speel voorzichtig met je borstharen en knabbel zachtjes aan je oren Vannacht loop ik in jouw dromen rond en speel daarin een blonde vamp 't is maar een droom, ik kan m'n gang gaan maak jouw dromen niet tot een ramp Ik droom ons in de zevende hemel waar we wandelen door…