Alle inzendingen, jaar 2009, week 9

Een mooi gedicht groeit niet aan bomen, het komt je zomaar aangewaaid; misschien dat 't nestelt in je dromen en dat het je daar even aait, maar 't vraagt geduld en soms hard werken, het laat je ziel dan ook niet los en doet zoveel tot je gaat merken de stille krokus tussen 't mos. Dan zingt er iets, als danst de wind, alof je plots een…

Ineens zo afgesloten, teruggeplooid op jezelf, wat wordt je wereld klein. Niets boeit je echt, er is alleen die verdomde pijn. Je ademt niet ruim, je voelt hoe moeilijk de lucht er kan zijn.…

Elke morgen hoor ik hen weer met hun hoge stemmetjes, hun klaterende lach; ze maken mijn ziel weer jong - halen me uit de sporen vanzelfsprekendheid en tille me op tot hun hoogte: dicht bij de aarde kijkend naar omhoog.…

...en dan gaan ze uit huis, koop je minder brood, kook je minder eten, dan is het minder keten en heb je minder was, maai je zelf het gras Blijft het huis zo schoon verloopt de dag zo monotoon, dan is er heel veel stilte, die aanvoelt als kille kilte Dan mis je hen steeds meer, dat doet dan lijflijk zeer Dan gaat ineens de telefoon, en…

Alerte mensen zijn up to date kien tot in hun botten bijdehand als ze zijn laten ze zich niet foppen. Zo zie je maar weer dat leeftijd er niks toe doet want deze oudere heer lette op, zo goed, dat overkomt geen tweede keer want soms vervalt men in herhaling, soms doet men iets twee keer of vaker, soms denk je eventjes niet na, zo ook deze…

Een hart onder de riem wil ik je steken Een engeltje op je schouder meegeven Een steuntje in de rug, wil ik zijn voor jou Een duwtje waar je het net niet verwachten zou Meevoelen met je tomeloze verdriet met je lachen, ook dat vergeet ik niet een schouder lenen, wanneer je die nodig hebt een zakdoek aanreiken, als je zonder zit. Je mag…

Een baby zou wel meer beweging willen En misschien een hoger knuffelgehalte ’t leidt blijkbaar tot een minder forse gestalte Dan kun je als ouder je kind weer tillen Logisch dat mijn baby vanmorgen mee ging Knuffelend, naar “Nederland in Beweging” …baby’s die weinig reageren op knuffels en te weinig bewegen lopen meer risico’s op overgewicht…

Gelukkig is haar bed door iemand voor het raam gezet. En naast haar in het witte kastje is alles wat ze nog bezit, geborgen in haar damestasje.…

In Oostenrijk is men geschrokken van het Hollandse "samenhokken" : gekooid als gekken in keldervertrekken als men maar nergens voor hoeft te dokken ...…

Het lezen van gedichten maakt me somtijds heel erg moe: ik houd niet van sonnetten met die lange regels, want ze zijn zo tijdverslindend en dat vind ik irritant. Al uitgeput na één kwatrijn ben ik aan koffie toe. Het moeizaam laten lezen vind ik op z'n minst gênant. Voor mij zijn zulke grote lappen tekst dan ook taboe. Ik weet echt wel iets…

Z'n 'Dít is een overval, weet je!' beantwoordt de dame met 'Jeetje! - En dit doet u míj aan! Ga toch in de rij staan, want u overvalt me een beetje.' Aan 't verzoek geeft de rover gehoor. Ze is niet voor de poes, krijgt-ie door. Als hij vraagt om de poen, zegt ze: 'Kan ik niet doen: een collega van u was u voor.'…

Hij lijkt zo onberispelijk en clean Geen dronken escapades of geweld Het evangelisch boegbeeld is geveld Door plaatjes die nog niemand heeft gezien Als jij bij Arie's foto's weg wilt dromen Bedenk dat hem zijn ziel ook is ontnomen…

illegaal Haar maan is illegaal; van buitenaf gezien, haar schaduw heeft geen status, neemt veel gedaanten aan, in een poging om hier thuis te horen; gestalte te geven aan het nut en noodzaak van haar bestaan, hier aan de zijde van hem; zij, die hem wenkt om de kwelgeesten van zijn geweten tot rust te brengen. Hij werkt keihard;…

De Staat In staat van verwarring; Staat, een brede naam, altijd en overal regels; voortdurende controles, van de wieg in het graf, geen simpele benadering; intens, zonder opsmuk: we zijn verdwaald, stuurloos, zonder samenhang drijven wij rond, een en al onzekerheid; we gaan allemaal het pad dat naar het water leidt. Deze doodlopende…

Opzoek naar werkelijke zingeving en op een goddelijke beleving gaat het echt gebeuren vannacht en wordt deze queeste volbracht Het gaat zo beginnen Mijn handen die trillen Mijn ademhaling wordt zwaar Ik wil haar beminnen zij ligt ervoor klaar Ik hoor ze steeds praten Het gaat over mij Dat ik het niet kan en dat ze me haten…

O zon gij komt mij weer genezen! O geurenvolle zomerwind Ik wil in U gelukkig wezen - Een diep-gelukkig mensenkind! Ik worstel in uw straal naar boven, Ik stijg weer uit uw schaduwen - Ik wil weer in mijzelf geloven, Dat ik gezond-gezegend ben! Zie 'k heb mijn hoofd weer opgeheven, Ik wil een dappere kerel zijn, Ik wil weer vechten…

Mijn God, ik wil het niet dat Uw Zoon voor mij sterft, ik wil mijn eigen zonden dragen. Ik wil niet dat Hij wordt vermoord, dat kan ik niet verdragen. Het mag toch niet zo zijn dat Hij, onschuldig mens voor mij zou moeten lijden, ik kan mijn eigen strijd toch strijden maar God, wat kan ik anders dan het uit handen geven want ik besef maar…

Wat wetenschappers al niet kunnen vinden! Van rotte eieren heeft men ontdekt: die stank leidt tot een onverwachts effect, het is in staat om mannen op te winden. Wordt dit ècht voor Viagra een rivaal? Welnee, ik vind het maar een slap verhaal.…

Veertig dagen zijn lang genoeg om stil te blijven staan. Was het de straf die Hij droeg of is het anders gegaan Jezus als offer of slachtoffer twee verschillende vragen. Onder het kruis beseffen we Zijn kracht dat Hij het wel heeft gedaan en volbracht. Gedragen. Veertig dagen zijn lang genoeg om in beweging te komen. Hem te zalven en…

Het Kruis is veel te waar om mooi te zijn een leven krijgt geen kans je loopt met vragen. Je voelt een oude bekende pijn het is nog dichterbij dan bij jezelf. Dat kan je niet verdragen. Het Kruis is veel te mooi om waar te zijn. Een leven dicht bij God. Het Kruis is zo dubbel zo absurd en zo gemeen. Maar ook de plek voor het verdriet…

Ik droom dat ik ‘n eeuw geleden over oude gladde stenen loop een meisje huppelt voor mij uit schijnbaar uit het niets komen paard en wagen plotseling opdagen Een stem schreeuwt in m’n hoofd Grietje is dood, ze is overreden mannen en vrouwen in het zwart die in de donkere aarde staren beelden vervagen bij m’n ontwaken Een eeuw later…

Jack, zwarte schaap in de familie is goudzoeker in de outback bewijst zich zo in ‘n zware baan- liegt in brieven over successen gevangen in ‘n web van leugens durft hij niet huiswaarts te gaan Hoop, tegenspeler van de dood dooft soms heel even zijn vlam dan weer preukelt iets in de hoop gaat Jack weer aan de gang In een kwade nacht…

Mooi van binnen, mooi van buiten Elk meisje is mooi als een schilderij Voor niemand zal ik mijn ogen sluiten Maar jij bent het zelfs allebei Ik kan uren naar je kijken Ik kom nooit meer van je af Het beeld van jou zal nooit meer wijken Neem je mee tot in mijn graf Opeens zie ik je lopen Helemaal alleen over straat Mijn mond valt…

Ik vroeg laatst aan een Dokkumer bejaarde Waarom hij pakweg wel een honderdtal Op straat gestalde oude fietsen stal, Waarop de slimme grijsaard mij verklaarde: “Wij hebben alle recht om ze te bietsen. Die dingen heten immers opoefietsen.”…

Toen God de wereld in zes dagen schiep Keek Hij tevreden tot de zesde dag Toen Hij opeens zijn eerste schepsel zag, Een man die zomaar in z’n blootje liep. Vandaar dat de EO alsnog postuum Ook Adam schorst vanwege zijn kostuum.…

De wil was er,gezocht heb ik op plekken waar nooit iemand is gegaan waar hart en ziel zich kruisen in de aarde van het bestaan kroop door de holtes van mijn wezen zwom in het diepste van mijn ziel klom over honderde illusies waar ik duizend malen viel heb daar mijn weg gevonden aan het puntje van mijn tak vast moest ik mij houden…

Ik wil weer naar mijn meer waar de eenden en de kluten paren in de stilte-eeuwen gaan de meeuwen futen zwanenscharen waar de wind het water klotst waar het riet groeit naar verschiet van kleuren de wind het water en het riet meer wil ik niet…

Ik ben teruggelopen langs onbestaande stranden over korrels ondichtbare woorden door een tomeloze vloed van uitgestorven duinen met wuivend traangewas. Ik heb mij teruggevonden halverwege een droom, schudde het zand uit mijn ogen en schiep een gedachte.…

Mijn dromen zijn als water glijden door mijn leven heen, later, alsmaar later. Tijd trekt draden door mijn gezicht De douche spoelt met het water mijn dromen door het afvoerputje tekenend voor mijn bestaan, voorbije gedachten voorbij de dromen alleen maar de nacht koude nacht, steenkoude botten, water in mijn ogen glijden over…

Stoer stapt hij Naast zijn moeder voort De bloemerij in, Voor een roos zoals dat hoort Met Valentijn, Kusjes erbij, Mam, ik schaam me dood, Hou vast voor mij, Stel dat iemand me zo ziet, 's Middags gaf hij dan zijn roos Aan zijn blond vriendinnetje Met stoer bravoure Een roos die hij zelf koos.…