Alle inzendingen, jaar 2010, week 11

Ver weg en toch zo na mijn hart straalt dank zij jou schijnt als een heldere ster en sprankelt als ochtenddauw dromend over duizend armen die jou en mij verwarmen, koesteren, beschermen, behoeden, wordt het mij al lichter te moede "want alles heeft een begin en een eind" ook dit verre wachten en…

'Toesies' In de trein. Twee meisjes smoezen over het vriendje van de een een bekende van de ander. Een zwart/wit foto kan ik hiervandaan nét zien. Was dat mijn vriendje zou ik ook fluisteren. Ik herken ze, de dorpse trutjes. 'Toesies' genoemd naar een dominee die ooit het Damdorp op z'n grond­vesten deed trillen. Jurkje, tasje, hoedje…

Opstaan, uit de as herrezen vanuit een stoel zonder gebruik die er gewoon staat onverzettelijk, onwankelbaar heel vanzelfsprekend, aan het eind van de mahoniehouten tafel. Opstaan, overeind staan de hoopvolle blik naar buiten.. gaan langst andere wegen, klimmen in één oogopslag eenstemmig onwrikbaar een reis vol stabiele nieuwigheden…

Diamant aan de hemel, onveranderlijk onvermijdelijk heeft de liefde van het lichtschip de tweede zon Jupiter, tot liefde gewekt en ontvlamt. Luister naar onbeschrijfelijke geheimen, die lichtvaardig lijken donkere gebieden als beschaving grauw trekken in zones weg, verschuiven naar verweven hemelsblauw. Van het licht naar waarheid,…

geschilderd waakt mijn gezicht, bloot, de teint toont wat standaard wit pigmenthoudend,welke kleuren? afgebladderde greeploze geteisterde muren, die hun oude kleur verliezen een mistroostig matzwart graniet met dikwijls sterk beschadigde glans, die efficiënt verweerd en oud in interieur verschillend, nalaat...wat vroeger was.…

Dicht in woudgebieden, werden loslopende herten gesignaleerd allemaal en in veelvoud lenige lichamen op open grasvlakten, met bruine slanke poten strekken de nekken om te kijken. Snel, de hertenjongen volgen een oude hinde, prachtige evenhoevigen met een zeer kortharige vacht opdat het ook de laatste zijn.. met complexiteit, die…

Zonder een begin van heuvels, voelt de berg geen berg, maar een nevel het dal, is een vreemde, draagt de herinnering het voelt de indringende leegte niet, de schuimkoppen in de rivier het voelt, het breekt vage weerspiegeling het zachte ruisen van de wind de gewijde zwarte grond barst open, gaf met een diepe zucht de levensgeest de…

Gesmolten is het ruwe gesteente, bij zeer hoge temperaturen het binnenste, geraakt..de vluchtige bestanddelen vloeibaar is het hart. De lagere druk verschuift, heeft de trots der aarde vast Gloeiend rood, bestaan de combinaties het oppervlakkige bepaalt de omstandigheden hoogmoedig schoon uw deel der aarde, ontwaakt kwetsbaar…

Reizen met gesloten ogen, reizen zonder beperking, zijn verzekerd tegen financieel onvermogen ontdekkers van alle windstreken boeken nu een vliegvakantie. Autovakanties zonder files, dichtbijvakanties op hotel, al was er minder organisatie al was de reis minder snel minder officiële reisgids voor wenig geld betrouwbare partners, wensen…

De plaats bijzonder koel, koud en hoog de nood principieel goedgekeurd zoals het hoort. De vraag naar meer overduidelijk goedgekeurd, de opmerkingen of bezwaren de open ruimte ruimtelijk, met zicht de druk op vrije ruimte gericht... op de individuele basis. Daarbij wordt rekening gehouden, zo hoopt men, met een groot aantal spelregels…

Als na een onweersbui van korte duur en meestal erg intens indrukwekkend stijgt dampend vocht uit gras tussen bloemen en natuur geheel bemind de enig lange warme lentedag romantisch begonnen met zoveel aantrekkingskracht vol poëzie, het frisse groen een onvergetelijke dag weerklinkt in enorme opluchting het grote luchtkasteel…

Alweer 7 jaar geleden Ben ik bestolen, bruut beroofd Hij was jong, pas 62 Kreeg die gore rotte ziekte Waarschijnlijk om een reden Die ik toch niet had geloofd Ik blijf het diefstal vinden Voor een mensenleven Wat is nou 62 jaar Iets meer dan halverwege Nog bloeiend, lang niet klaar Ik mis nog steeds mijn pa Dat gevoel blijft onverminderd…

De nacht dat het allemaal is gebeurd. Iets wat ik tot op de dag van vandaag steeds heb betreurd. Met 10 tegen 1. Nee, dan blijft niemand op de been. Messen kwamen er aan te pas die nacht. Met 8 messteken ben je naar het ziekenhuis gebracht. Geluk bij een ongeluk ben je niet in je buik geraakt, anders had je de dag van vandaag niet meer…

Aan de avond van deze mooie dag Wil ik U danken, Heer, voor het goede Dat U mij deze dag weer hebt gegeven Blij dat ik U hiervoor danken mag. Eens aan de avond van mijn leven Als ik misschien niet veel meer weet De mensen om mij heen niet meer ken O Heer, wilt U mij dan niet begeven? Aan de avond van mijn aardse leven Als ik oud geworden…

het ritme van de rust regeert in rillingen van warmte twee kloppende harten slechts gescheiden door wat huid we ruiken nog naar elkaars zweet…

Adem schoonheid drink de warmte en verheug je om vele kleine dingen. Groet de dagen van de lente koester ze met tederheden. Draag de stilte laat je vinden zie de vogels hoor het groen.…

terwijl mijn stof nog door een zware deken wordt toegedekt blijkt in de hemel een nieuwe maagd geboren; naïef nog en onbevlekt waar droefenis heerst blijken bloemen te groeien terwijl houten planken nog moeten worden gezaagd zie ik elders al leven bloeien zelden ervaar ik bij het sterven van de winter de lente zo vroegtijdig ontspruiten…

als de stilte verzwijgt over een lang verleden dan heb ik zonder vergiffenis tientallen jaren voor niets geleden mijn ziel werd gekleed in naakt maar niemand die dat zag ik ben blindelings bewaakt door een minzame lach die alleen werd weerkaatst in eigen schaduwlicht om achter gesloten vensters nimmer te worden verplaatst: hij bleef…

de stilte zwijgt duizend nachten etmalen lang bestormen bomen mijn gedachten ook al vormen lippen zich om woorden te benoemen de tong blijft verstijfd achter en hoor ik hartslagen in mijn oren zoemen zo ongeveer dragen tranen het gemoed een traag stromende fontein die eeuwige leegte ruist in ongenaakbare overvloed…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee. Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden, Alleen met het ruisen der baren die branden, Zachte branding die schuimt Naar de guurklare ruimt', Witte ontrolling…

Vanaf de kleuterschool wist ik het al Ik was niet normaal Ik maakte geen kabaal Ik was anders, zo anders Hoorde ik wel hier thuis Was dit mijn huis Toch sloeg ik geen kreet Terwijl ik van me afbeet Maar als ik thuis was Huilde ik me heel zachtjes in slaap…

Gefotografeerde bomen vertalen jouw zwijgen energieker in de knoppen dan mijn eigen loze woorden Lente groeit in oerbos jouw leven bloeit in mij hoopvol en verwachtend als een veulen in de wei ik laat je niet meer los in mijn innerlijke zon overgoten droomrivier tot aan de doordeweekse einder komen sprookjes tot bloei vol bloesemen…

Arbeid adelt Werd mij vroeger verteld Maar de adel arbeidt niet Zij hebben het oude geld Blauw bloed Stroomt door de aderen Zij hebben het goed Dankzij hun voorvaderen Ik ben niet rancuneus Jaloers ben in ook niet, Heus! Het is hoe men het ziet Ik wou er alleen maar even De aandacht op richten Want over de adel zijn Niet zoveel…

O, gruwzaam woord van al wat stom en plat en muf en laag is, Van elk wiens hoofd te vol, wiens tong te log, wiens geest te traag is, O, voetbalterm, o, commisvoyageurs-, o kapperswoord, Dat in elk ingezonden stuk beslist, beslist behoort, O woord dat moet gekrijst, geniest, gekrast, gebriest, gesist: “Besjlllissst!” Ik ga beslist, jij blijft…

Vandaag dapper mijn zwart oogpotlood gepakt Ja, ik opteer voor de kattenlook, die staat me echt wel machtig. Dat werd balen, sakkeren en een gepieker. De spiegel deed het niet langer, ik geloofde mijn ogen niet. Ogen bestonden gewoon niet... Ik dacht: meid, ga wat rusten Het verdict viel, je zal berusten. Wat boeide ik me op, in domme…

Jonge tuja's staan in lange rijen. Streng verleden, vol knedende handen, kneep, duwde, snoeide, deed hen belanden op grond, verkruimeld als omwoeld door bijen. Geuren van hars en bezweet geld vrijen hier met elkaar, willen zich verpanden aan onstuimig leven zonder banden. Laat die kooplustige toekomst betijen. Avondzefier streelt de kleine…

er pluist zwart op een tak van de boom waarin de bijl is gezet beton kratert in rots hemelhoog het opstuwende water de rail ligt spoorklaar te wachten op voortdenderende bielzen het iele gekwetter twittert burelen tot uitvogelen van status quo de bijl slaat zijn slag op de dag dat zeldzaam zwart pluis uit gaat vliegen…

*********************** Bevroren lippen, tranen langs je gezicht Ze vertellen me verwarde woorden *********************** Als ik nou een vrouw heb, waarom is zij dan niet hier Waarom zie ik haar dan niet? Waarom voel ik haar zachte hand dan niet in de mijne? ************************…

De deur viel nog maar net achter hem dicht Of de verdachte die voor straf moest zitten Begon meteen de muren daar te witten En hij heeft het cachot heringericht. En zo ontstond in no time het model Van de Jan-des-Bouvriepolitiecel.…

Ook al verlaten nu dus kamerbreed Tal van politici het zinkend schip, Toch heb ik wel waardering en begrip Voor de premier die niet van wijken weet. Als kapitein weet hij hoe of het hoort: Die mag als allerlaatste pas van boord.…