222 resultaten.
Kerkhof
gedicht
3.0 met 69 stemmen 11.280 Het stormt in de schaduwrijke nacht
ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen
dit is mijn droomachtige
dronken wat dan ook
werkelijkheid
en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden
ook al zijn ze dood
-------------------------------
uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…
Bobo 1
gedicht
2.0 met 9 stemmen 5.568 Tevreden met wat hij aan beelden
Hoort? Denkt op het juiste ogenblik
Een gek te zijn. Voorland van hem,
De kwade droom die hij verveeld en
Snel uittrekt en weggooit. Niet gewikt
En steeds meer draden los. De accuklem
Is van literatuur, veroordeeld en
Verroest. Of ze gedrukt staat. Ik
Weet van opgeld dat het ruikt naar zijn stem…
PAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Onmiskenbaar
zijn zij
een paar
Vliegen op
van zee
uit eb of vloed
Dalen neer
op het strand
de reep van zee
Hij neemt haar
als op vleugels
mee
Doet zich
met haar
tegoed
tafeltje-dek-je
voor dit paar.…
Onbereikbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 Wanneer wij elke dag voortaan
dwars door de huizen
konden kijken,
ik hier, jij daar:
wij gingen reiken
naar elkaar.
En ja, ik zou
een hemel zien:
jouw ogen
glinsterden de mijne.
Maar zouden
bergen die
al eeuwen zwijgen
een antwoord
hebben op de vraag
of steen ook transparant
kan zijn?…
schildering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 159 er zijn niet veel kleuren
mee gemoeid
in rake streken
ben jij de ezel
en het doek veegt
onbarmhartig jouw
leven op het toneel
uitgetekend…
De ballen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 287 De bal is rond, de bal is rond
er hangt een versje aan mijn kont
het gras is groen, de stip is wit
een half leeg stadion waar elke fan bidt
de échte hooligan snuift en slikt
slaat in het rond als er wordt gekicked
de zondagsrust wordt weer verstoord
wanneer er "bommen op rotterdam" wordt gehoord
ik houd van voetbal met al zijn facetten…
libellen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 208 libellenvleugels
fonkelend en doorschijnend
kostbaar als opaal
met dank voor de foto: Pascal Vyncke, seniorennet.be…
Zachte raadsels
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.592 dauwtrappend
proef ik het zachte serene gras
onder roze voeten, tuin geruchten stil
waar ik U voor de 'groene uitstraling' prijs
in de kern der zaden
die sprieten weelderig voort
op grote schaal
is de sleutelbron met eindeloos geduld
die van dag tot dag voortgaat
het groene gras is een lust voor het oog
ook de vele meizoentjes flora
is…
Senryu: stapje terug
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Een stapje terug
moet straks echt een ieder doen
zal flink zwaar vallen…
De ouderdomseweg
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 174 Een heer
zo oud als pulverhout
Zo teer en broos
dat hij bezwijkt
(of dat het lijkt)
Zijn adem wee, verzwakt en voos
maar ondanks dat
Een sterke wil
Een scherpe blik die alles zag
Ook wat God en mens vermag
De zaligheid der ouderdom
Helaas, ook deze man komt om...…
Het hout is hard
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Het hout is hard
de klink verroest
mijn haar verward
in mij kookt het woest
De sleutel verdwenen
ik kan duwen wat ik wil
mijn ogen wenen
in mij is het stil
Krakende scharnieren
en dubbele glazen
ik zeg gedag tegen mieren
niets kan me meer verbazen
Een nieuw geschilderd kozijn
walmen verse verfgeur
alleen op een groot plein
ik sta…
overschotten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 302 Het is er teveel aan, soms
het onzegbare
(met klompen aan de vingers)
hoe de jonge veulens
alles liggen op te hopen
in het verslijten op heuvels van morgen
en hoe ik daar mijn tanden op gebroken heb
ergens hier waart het in alledaagse gestaltes
het herkennen in de vlakte van de poëzie
hoe het trekt aan het panorama
(het zich tot vleugels…
zo zoet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 338 de dagen
aangelengd
met licht
zijn zoveel
minder bitter en
zo zoet 't
zomer zonnezicht
ik ademdiep
verrukt
mijn teugjes
van geluk
bottel
flessengroen
voor later…
stiefelend [monoku]
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 116 stiefelend de daken over naar de vorst het kauwtje…
Zomerse kijk
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 394 zicht op zon
laat triestheid verglijden
wekt nieuw verlangen
uit de grond van mijn hart
vrolijkheid slaat een tropische overmaat
en ik voel mij volkomen
gedicht voor winterse wroeging, woede en haat
herken in pijn en blijdschap
gekartelde randen van dit zijn
scherper afgetekend dan in regentijd
zie ik zomers de feiten
en schijn…
Toverspreuken
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 455 Moeder heeft mij uitgerekend
om uit haar talud te varen
levend boegbeeld, ik lijk sprekend,
elke dag en alle jaren
meer dan op mezelf te lijken
kan haar ziel niet overstijgen
moeders ogen kunnen kijken
in de erkers van mijn eigen
dreigt het leven soms met breuken
pijnen in barre barensnood
fluister ik haar toverspreuken
als druppels water…
Zwaartekracht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 323 Zo-even ontwaakte ik zo zacht,
ik dacht dat ik kon zweven,
waar eindigt zwaartekracht tot
hoever reikt de macht van leven?
Kan ik nog de sterren raken,
het hart te groot, totdat ik
mijzelf er buiten sloot,verloren
in de ruimte van de atmosfeer,
aan de gene zijde lonkt de
bloeiende heide in kansen op
het ritme van de genen heen
en…
Blauw en groen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 wittte nevelen hangen
boven zwarte polders
nacht en dag over elkaar
de regen spoelt de hemel schoon
wat later legt het land
zich in de zon te drogen
plots is alles opgefleurd
in vrolijke kleuren
blauw en groen…
leesgenot
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 199 met veel plezier
verblijf ik
tussen de
warme woorden
en spannende zinnen
van jouw oneindig mooi boek
tot ezelsoren aan toe…
WONDEREN IN DOOD GETIJ
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 Triest decemberweer;
boerenwormkruid wiegt geurend
als in de zomer.
De vrouw krijgt weeën:
kadetjes kauwen doet haar
plezierig lijden.
Het meer brult, schuimt woest:
zeilen, wimpel en vlag slaan
één trillende maat.
Voor het zwarte raam
staat een elektrische kaars,
gloeit sierlijk schokkend.
In de winterwei
liggen schapen knus bijeen…
Mijn glimlach
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 253 Ik heb je niet alleen gelaten zie je dat wel
want je hoed ligt hier in het helmgras
de sleutels naast de portemonnee
de brillenkoker waar het huis op staat
de telefoon literair op intensive care
op een terras zag ik je net nog zitten
en telkens als ik een spiegelei eet
zit je hier naast me te genieten
met mijn glimlach in je ziel.…
na de barbecue
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 419 het leek, zei je met zoveel woorden
alsof ik in het landschap
opgegaan zou zijn
verbaasd als je nu bent
over het frisse groen
je hoorde mij met zoveel woorden
maar luisterde slechts
naar een toekomstlied
terwijl ik van dichtbij
de mooiste melodie liet horen
het leven bij mijn dag
is niet meer dan verwachten
dat na het rozen water geven…
Op naakte huid
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 *
jouw adem, uitgestoten langs de lente
geurt liefde tussen boom en blad
en valt
in milde streling op mijn naakte huid
waar de zomer bloeit liggen oeverloze lelies
waar wat schaduw kust
rust de tijd in een rivier vol stenen
het water gaat haar weg
en waar ik mijn blozen leg, blinkt de roze
avondgloed…
wildebeest van onrust
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 287 opnieuw besluipt het
wildebeest van onrust
de poorten van mijn ziel
en maakt zich in mijn botten breed
jaagt grenzeloos verlangen
voor de secondewijzer uit
tikt de dagen voorbij
laat je drijven - tikt ze
ga maar mee
op golven van passie en zee
geef je over aan aarde en vuur
op' t kompas van je hartstocht
zolang als je adem je draagt…
het oog van de gedachte
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 397 alsof lucht ledig is
door mij heen blaast
daadwerkelijk in onzichtbaarheid
zoals, titelloos
het gelaat
in een gedicht
dat onder metaforen van de zee kruipt
en het zwijgen wordt opgelegd
zonder onderhandelen
over woordwaarde of het aandeel
tot berusting, het gegeven dat aanbreekt
wanneer een zoutpilaar wordt bekleed met verte…
Marathonpijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 294 35 kilometer
Sappen vloeien
knarsetandend
door de kolkende
aderen van het
stramme lijf
De spieren verkrampen
trainingen verdampen
het zoet verzuurd.
Stap na stap
verloopt het mank.
Het lichaam protesteert
met een verstervende pijn
tegen wil en dank
De kilometers gaan denken
in meter voor meter
te hard gestart
het noodlot getart…
Het lied van de liefde
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 442 zie in slingerende beekjes
gevallen bladeren passeren
eens waren zij de glorie
aan de eeuwige moederboom
de herfst echter fluistert zacht
jij, blad, je bent mooi
doch laat al stromend
de voorbijganger je eenvoud vereren
drijf mee er wordt op je gewacht
je zult rietstengels
aan kronkelige oevers ontdekken
zij wuiven je toe als van…
teken
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 68 de zijde beklijft
zacht glanzend in de zon
dodelijk ragfijn trilt,
ingewikkeld, in geziene facetten
het web is haar huis
ze zit er midden in
en doktert prooien
draagt haar kruis
als een spin…
Gerontologie
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 342 de man is oud
zeker al overmorgen
zijn liefde is opgedroogd
telt niet
telt niet meer
hij telt niet meer mee
te oud, te lang gezoogd
aan een jonge veer
hij is niet meer gedwee
hij gaat zijn weg
rollatorbaan op
heen en weer en af
verleid door oma
in de rolstoel
ouderdom is straf
hij is nu al later
grijs van het verleden
toekomst…
Verstrengelingen.
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 386 De Engel wees me met haar ogen,
ik zag een onzichtbare horizon
waar alles in elkaar over liep
Er was geen lucht
en ook geen land,
er waren geen wolken
er was geen water
alleen herinneringen
aan alles wat mooi was
en beloftes aan wat nog komen zou
Ze lachte met haar ogen
en haar blikken vertelden me
dat er nog meer zou komen,
nog…