Alle inzendingen, jaar 2011, week 22

wetend dat het eindig is oneindig lief te hebben niets te verwachten dan dit moment blijft in gedachten aan de herinnering de eenzaamheid eenzamer dan het mooiste moment…

Soms vraag ik mij af of we nog wel luisteren naar elkaar, Want soms kan een andere kijk op dingen echt wel helder zijn. Stap daarom eens over je eigen denklijn. Want als je er echt voor open staat Met een nieuwe blik, en niet meteen zo licht geraakt, Dan komt vanzelf die nieuwe kijk op dingen, Een nieuw perspectief. Anders dan je zou doen maar…

BELASTINGDIENST ( haiku ) de belastingdienst geeft mij elk jaar - keer op keer - aanslag - op mijn tong…

morgen is vandaag gisteren sterker nog gisteren was vandaag morgen echter vandaag is alles vandaag dat is toch geen leven meer…

Wij mogen zingen van grote dingen Van God de Heer, die alles gemaakt heeft Hij die altijd met ons mensen meeleeft En met Zijn liefde ons blijft omringen. Wij mogen zingen van God de Heer Hij is bij ons en heelt onze pijn en smart En draagt Zijn schepselen in Zijn hart Hij ziet steeds in gunst op ons terneer. Wij mogen zingen, vrolijk en…

Ik ben mijn gebruiksaanwijzing kwijt ik heb tevergeefs in alle lades gezocht ik weet niet waartoe het leven nu leidt alles waaraan ik was verknocht kan ik nu niet meer vinden het is een leven onder de blinden.…

Ik kocht mij een baseballkapje 'k zet me af en toe eens lekker in de zon 'k lees mij bekruipen woorden lukraak landt een hemels beestje op mijn handrug op mijn vingers naarstig ogenschijnlijk nietig bondig een klein wonder aarzelt even ongedwongen vliegt dan op lekker lekker in de zon…

Ik zie in ogen lichtjes stralen en hun gezicht toont o zo blij. We delen samen al genietend en een knipoog hoort hierbij. O moment van diepe vreugde Ik zie de glimlach om je mond. Dit is een intens beleven waarin ik heel veel liefde vond.…

De witte vitrage bolt lichtjes op door de zucht van een zwoele ademtocht. Een zonnestraal lukt het om over je gezicht te kruipen en je neus krult een beetje op door deze kriebelwarme inbreuk op je ochtendsluimer. Vlak daarna begint het langzame ontwaken De morgenstond is voor mij een sprookje Te mogen zien hoe je langzaam wakkert en je…

Het is je tijd Zei de dood tot de meid Laat je nu gaan je hebt Geen recht meer van bestaan Maar zij, wulps jong en mooi Gaf zich niet zo maar ten prooi Ze had wel erger mee gemaakt Werkte immers als een lichtekooi De dood een onbetalende agressieve klant Trok naakt ongenaakbaar aan haar hand Mee zal je gaan jij hoer, vunzige ‘Slet’ Ik…

wij hebben samen stenen huizenhoog gemetseld jij gaf opening met grote ramen op de zuidelijke zon ik schilderde de muren met je lach en alle kleuren van je ogen jij zong muziek in de verlichting sfeerde warm de vloer wij herschiepen de tuin tot paradijs waar jij eva en ik adam weer kon zijn…

wat bewoog de dichter de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn hoe te achterhalen wat de dingen waren voor ze neergeschreven zijn wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels en het trekken van de lijn was het afzien of verstrooiing was er wilskracht deed het pijn waarmee de klanken zijn gevormd trilt wat na in rijm nimmer…

The beat goes on Zondagmiddag in de kelder met een vriendinnetje en de oude grammofoon van pa op 78 toeren, Rock around the clock dansen of wat er voor door ging de grammofoon ging met het vuil mee zij is moeder in Canada Zaterdag vroeg in de avond pyjama's aan, net allemaal uit bad voor de tv. na Tex Tucker, Okkie…

Vrij zijn van aardse slavernij blijft 's mensen streven. Doch hem, die ons een uitweg tot verlossing bood, Bracht men omwille van zijn woord en daad ter dood, Omdat de heersers vreesden voor hun eigen leven. Hoe nodig is het nu zijn boodschap door te geven, Die zal beslist nog uitzicht bieden in de nood. Maar vaak is het begrip der luisteraars…

Als alles wat ik liefheb plots weer verdwijnt Net als de Zon die in het water schijnt Door golven verslonden in stukken geslagen Een leegte zo groot zo moeizaam te dragen Nu alles wat ik liefhad er niet meer langer is Treuren tere tranen druppels vol gemis…

De pasgetrouwde ezel stoot zich aan een steen en breekt een poot. Z'n veearts moet 'm spalken. Hij wordt een ex: z'n ezelin heeft in de brekebeen geen zin. Hij is aan 't huilebalken. Een vent, die huilebalken hoort, denkt: 'Wat een eigenaardig woord!' De oorsprong wordt door hem gevraagd. Dan reageert een antwoordman: 'Die huilebalken worden…

De ruimte van een plein. Het is al nacht. De hele dag liep ik door nauwe stegen Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht: As, stof en zaagsel om bijeen te vegen. De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt. Het is het stadsplein van een oude prent. Tientallen stegen komen er op uit. Poort, boog en standbeeld, alles is present. Traag loop…

In een potje voor de ruiten Kweekt een knaap een anjelier; Stengels stijgen, knoppen spruiten, 't Bloemke staat in volle zwier. 't Bloemke houdt hem vele dagen Aan zijn geur en kleur geboeid; Daar alleen kan 't hem behagen, Waar zijn anjelier hem bloeit. Doch eens valt door de open schijven 's Knapen oog op 't wijd verschiet…

Ik riep laatst voor de vuist weg, zonder reden Vlak voor het via twitter werd verspreid En eigenlijk uit een soort baldadigheid: "Ik denk dat Willem Duys is overleden". Mijn lief die vindt mijn gave heel apart Ze vroeg: "Kun je dat ook met Patty Brard?"…

Voor R. Wij werden als wolken uiteengedreven door donderslagen die zich ongevleugeld in het hart hadden genageld Wij waren passanten in een wereld die niet beter wist dan dat jonge vogels in dromen zouden nestelen Jouw hand vouwde zich in loyaliteit om mijn breekbare ziel tot deze knakte in een orkaan van het onbereikbare Slechts…

terwijl de rivier haar diepste punt nog altijd niet bereikt heeft duurt de droogte voort en voort sporadische druppels verdampen reeds boven het oppervlak alleen regen - dagenlang - kan enig soelaas bieden voor het brandend zout en het verloren zoet…

Hij zei: Ze hóórt niet alleen bij mij, ze zit ín mij en zij bloosde!…

zo mooi heb ik je nooit eerder gezien vreemd -jouw onbuigzame lijnen- een glimlach of verbeeld ik mij dat maar je handen bidden niet zij houden elkaar…

Ik was moe en liep naar de zee toe, vermoeid sloffend door de duinen waar de wind het zand deed opstuiven en het helmgras waaide onrustig, hard heen en weer, de hemel en de zee waren een verbond aangegaan en straks zal de maan mij doen huiveren wanneer ik aan de rand van het water zal uitkijken en wachten op de sloep die me mee zal ne-…

De wind zal ons meenemen liefste, naar Rivieren vol vissen, gevoelige snaar, Die daar wordt geraakt en ik voel vrede, Ik voel me daar veilig met jou en begrepen. De wind zal ons meenemen liefste ons beiden Naar waar we gelukkig zijn tot het einde.…

in het woord van de avond woont een donkere schaduw waanzinnig broos hij draait zich om en om in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken tot groteske vogels, nog lelijker dan de as waarin ze hun vleugels zoeken ik breek de stilte tot bestemming verzwijg mijn zinnen voor ieder die mij draagt ergens vallen stenen, eenzelvig in hun vlucht…

[Senryu] de monnik schoffelt grondmist wikkelt het klooster in een sacraal grijs…

Reeds met ’t eindpunt in zicht ging jij ‘t laatste pad betreden Je verlangde naar rust wellicht in de eeuwigheid na het heden Met de laatste adem om je lip sloeg jij de laatste kadeweg in In de verte naderde al ’t schip; langer wachten, had geen zin Met al de rust in je lieve hart bezag jij mij een laatste maal Op je uiterlijk niets…

Ze heeft zich met hand en tand verzet tegen automatisering: uit de tijd zegt ze tenminste, dat zegt ze altijd ze heeft handen als kolenscheppen zit op handarbeid, plukt handappels dol op handwerken maar naaien en afwerken doet ze met haar linkerhand handen wassen begint ze niet aan! heeft te veel in handbagage doet aan handbal, handstand…

De fysicus breekt het witte licht tot kleurrijke stralen De slager hakt een varken in hapklare brokken De scholier ontleedt de zin in zielloze delen Als zij de scherven gaan lijmen komen ze schromelijk tekort…