Alle inzendingen, jaar 2011, week 26

De dag dat zij tot stilstand kwam verdween tussen coulissen was de dag dat zij slechts half werd een schicht van haar gezicht Zij was vader, moeder, God, de duivel mooier dan Delilah lenigde ons lamme weemoed witter dan de witste zwaan Wij waren haar bewonderaars kijkers in haar naakte sponde onze handen bleven schrijven onverknoopte…

We horen alarmerende berichten Want de politie is bepaald niet fit Te dik te traag en veel te weinig pit Om nog een arrestatie te verrichten De boeven vinden er ook niks meer an Als oom agent ze niet meer pakken kan. ---- In politiekringen wordt gevreesd dat het merendeel van de agenten kampt met een…

Duik na de werkdag in geen divans maar trek ook 's nachts te zwaard en te lans. Bel, upload en mail wacht nimmer een wijl, zo krijgt je burn-out vast nooit een kans !…

Zo vaak teleurgesteld telkens trap je er weer in gebruik toch eens je hoofd is wat je daarna denkt Door de liefde verblind het wordt heftiger en heftiger al je twijfels duw je opzij en je krijgt een waas in je hoofd je wordt vaak in de watten gelegd soms vind je het niet kloppen Je wordt gerustgesteld en over je haar gestreeld Al je…

Het geestelijke leven is een doolhof van gedachten, voorstellingen en streven naar hetgeen is wis en duidelijk uit te leggen. Het is steeds trachten voor het hele leven te vinden een richtsnoer, dat biedt houvast voor ieders vraag: waarheen voert zijn levensbestemming hem, wat staat te wachten hem in het gebeuren weldra en ook veel later…

Huiver niet Nu woorden zwijgen en bloemen zullen spreken Huiver niet Ook al zie je door de schaduw de waarheid en de schoonheid niet Huiver niet Mocht aarde je bedekken Huiver niet Als je denkt dat er niemand is die je ziet Huiver niet Want schoonheid is vergankelijk Huiver liever niet Ware schoonheid schuilt in ons verdriet Dus huiver niet…

liever op de stoep iemand roept een naam daar ga je altijd in de tijd gegaan de zon houdt van de maan een naam daar ga je niets liep op rozen vaarwel verhaal in mij een naam daar ga je dan daar ga je dan dan ga jij een naam zomaar rozen op een graf daar ga je…

een slapende reu(s) moet je niet wakker maken bezwoer klein duimpje ze was veel te laat naar school gegaan: doornroosje had zich verslapen de inquisitie kreeg bij heksenverbranding bijstand van grietje aantrekkelijk is de schoen omdat hij me past dacht assepoester onderzoek wees uit dat sneeuwwitjes maagdenvlies zeven gaatjes had…

Zoekend door lanen waar gewortelde schaduwen mij nastaren door half maanverlicht duister of paden waar geulen gaan vind ik noch mijzelf noch anderen die doelen vinden of kennen de weg waar we veilig zijn houden de onzekerheden vast waar wij zo dikwijls elkaar naar toe leiden om uiteindelijk te vinden het smalle pad dat naar huis leidt…

Wij vrouwen zijn, als het erom gaat, nooit een dag vrij, wij vrouwen zijn, wanneer niet in loondienst, aangewezen op de gunsten van, geloof ik. Maar als je denkt dat we daarom minder zijn, dan de werkende vrouw die wel een loonstrook ontvangt aan het einde van de maand, dan zit je mis, weet ik Het enige wat leuk zou zijn is die…

"Ik vind je stom en niet meer lief. Je doet altijd zo pro-actief. Steeds dat gepoets met dweil en zeem ervaar ik als een groot pro-bleem", zo zei een man tegen zijn vrouw. "T is niet dat ik je niet vertrouw, maar 't leven met een pro-bioot is echt volslagen idioot." Zijn vrouw wou ook niet meer pro-beren hun samenzijn te pro-longeren. Maar…

Ik kam je lange zachte haren aanschouw gestaag het verlies van jouw schoonheid die jou jij maakt zoveel jaren sierden ze jouw gezicht zo vertrouwd het zijn wie je was niet dat dit jouw zijn verandert wel mijn kijk op het leven…

Ik mis je wel je kleine scherpe ogen je zachte stem als ik bij je kwam bleven je handen zacht over mijn gezicht gaan af en toe verscheen er een glimlach alsof je zeggen wilde ik weet dat het dag is in het diepste duister van je geest wist je misschien nog alles wat eens was dat ik je zoon was geweest.…

Iedere partij is begaan met de wereld en alle mensen. Zelfs met partijen die andere wegen willen en criminelen. Eigenlijk willen allen meer dan meer centen, ieder wil geluk. Lijden opheffen of zelfs dood sublimeren en eeuwig geluk. Het hier en hierna wil iedereen genieten en doen genieten. Zelfs misdadigers hebben mijn liefde…

Ik wil die zin is moeilijk dus spreek je 'm ernstig stil hij kan een berg verzetten die ene korte zin Ik wil!…

kom schuilen onder het bladerdak loop met mij het schaduw pad weg van het helle licht dat genadeloos je zorg en pijn beschijnt een kleine pauze op een omgevallen boom samen praten zonder schroom in delen vallen lasten van je schouders die doodmoe van het dragen zijn met een gestrekte rug weer terug in het licht waar de zon schijnt…

De hele wereld slaapt, beseft zij terwijl zij gaapt. Onder een stille, donkere deken waarbij halogeen haar kleur doet verbleken gaat zij door tot een bitter eind... waarbij al wat ze nog moest doen, tegen de ochtend, langzaam aan verdwijnt. Eindelijk van taken verlicht kijkend in het al weer verhelderende ochtendlicht sluit zij nog even…

Opgewonden de weg naar school was iedere dag een lange zucht daar leerde ik het spel niet te spelen om welk succes dan ook, te delen het waren flarden van lucht iedere morgen die lange weg met letters van God onder mijn arm enkel de zwaai van mijn vader en de lach van mijn moeder voelde nog warm dus ik stelde God de vraag “zeg me wanneer…

de wyn giet kâld troch it iepen rút by de kollega del dy’t tinkt oan wat syn pake dwaan soe de wyn sliept fitraazje hinget stil de tinzen fan de oaren sille aansens by de pake wêze fan de kollega by de pake en wat dy yn ’e oarloch die de wyn sliept syn iepen mûle sliept fentilatordûns waait him op…

Je bent een kleine bengel, En waarom 'k je zo noem? Eerst rukte je aan de stengel, Toen plukte je aan de bloem. Goudgeel zijn wel haar bladen, Maar donker is haar hart. Wie 't aanraakt, wordt verraden, Kijk maar, je handje is zwart. Kwam je aan je mondje er mede? Dat is ook zwart als roet, Laat maar de bloem met vrede,…

Het staat in Frankrijk weer op het menu Men noemt het wel: Erýtro-poëtine Seizoensgerecht dat via je urine Kan zorgen voor een beetje residu De renners doen zich aan het maal te goed En roepen: Winnen zit ons in het bloed…

Ik wou dat de zon de ganse dag scheen, ik wou dat er altijd licht was, ik wilde dat je er altijd was, om me heen, ik wilde groen, groener dan gras. Ik wou dat er geen moord en doodslag was, ik wou dat ik voor alles een oplossing had, ik wilde dat iedereen van me hield ik wilde dat de regen met vallen ophield. Ik wou dat de mensen…

Herinneringen het kader staat maar zonder mij alsof ik nooit was meer dan licht en ik twijfel over nu Vandaag bel ik D. het voelt als voor het laatst in al haar broosheid nog eenmaal haar stem voor de stilte spreekt Gisteren mijn zoon van vijf huilt bij stef bos want na de dood komen we elkaar nooit meer tegen ik beloof het hij…

Wat een achterlijke tijd, wat een waanzin ten top, wat een gevaar, volop de weg, wat een idioten. Wat een misdaad en tussen al die nieuwsgaring door, zegt nu Griekenland: we gaan ervoor en wij leunen achterover. En wij leunen achterover, omdat niks anders kan, wij denken dat alles veilig is, nou ja zo nu en dan, behalve als het onweert…

'k Ben geboren in een dorpje, wondermooi en lieflijk klein, waar de mensen alle dagen vriendelijk en vrolijk zijn. Het wordt niet omringd door bergen en het grenst niet aan de kust. In de groene Kempen ligt het, waar het bruist van levenslust. 's Ochtends kleuren zonnestralen er de ramen van de kerk en de bloemen pronken alle…

Hoor de stilte mussen tsjilpen een duif roekoet en een merel zingt zijn hoogste lied Hoor de stilte twee boze katers mauwen en blazen en in de verte blaft een hond Hoor de stilte het is hier oorverdovend stil…

Deeltjes gevormd tot één grote als woorden uit letters die kleine gedachten vormen tot geniale vindingen in besef van eigen geringe waarden en samen opbouwend steunende pilaren zijn van wat eens de mens ten dienste is. Maar nóóit in eigenwaarde de ander kan missen!…

Op een blinkende lentemorgen rent het kind verrukt over de zandweg door 't boerenland jubelt om de nevelkronkels als frisse damp uit witte gesponnen suiker watertandt wanneer hij mooie huizen ziet gemaakt van stijve slagroom of gladgeschaafde griesmeelpudding springt naar de weide die hem zwakjes weert toch met elke dauwdruppel vrolijk…

al wandelend door de uithoeken in m’ n hoofd verbaas ik mij steeds weer over al die bekenden die ik er tegen kom spiegels vol…

Gedicht in balans, staan zinnen open om zich verlicht te dopen. Paspoort van poëzie voelt zich een verstekeling, met of zonder gezicht. Na de woordsporen kwamen de maskers tot leven, weer doorgegeven. Muze is lijden, schaduw zien aan gene zijde, nooit ziet men het geheel. Ontdooide teksten, ontplooit zich in de breedte, oneindig…