141 resultaten.
VERHOOGDE ZEESPIEGEL
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 446 Een eilandje in de zee
een kleine parel
een jaarlijks gebeuren
een knal in de stad
een gefrustreerde gek
een graag schietende
een levend kerkhof
een totale verslagenheid
een onuitwisbaar verdriet
een zee van bloemen
een pandemonium van rouw
een golfstroom aan tranen
een zee vol tranen
een oceaan vol tranen
een verhoogde zeespiegel
een…
Rode jurk
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 936 De welvende rondingen zijn nu holtes van pijn
Onrecht, je vroege verkwijn.
Donker dansende lokken herleid tot een rattennest
Je fijne geur ruikt naar ... koeienmest.
Staren en erg zwaar ademhalen, verder niets
Je heldere gelach, zomaar lol om een prettig iets.
Rijk schepsel, ik kan er even niet bij
Waarom nou jij?
Vaal, kleurloos en…
vergeten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 298 was je maar
dichter
in mij
verder dan
alles
in mij
verder verdwaald
in mij
zomaar
hier
dichter
bij mij…
LEIDZAAM
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 193 Voor een verkoopleider in Leiden
was het leiden een lijden bij tijden;
hij leidde en leed
en nog altijd niet weet
hij bij 't leiden het lijden te mijden.…
en of !
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Een te vroege herfst
zo midden in de zomer
een spelbederver…
In verlegenheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 233 Mijn haar danst caleidoscopisch
op de hoogglans van het licht
als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt
Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren
en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen
van ziltige verlangens en schaapachtige wolken
We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde
in een storm van verlegenheid
waar blosjes…
Origineel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 135 Probeer niet origineel te dichten
Je bent niet steeds een ander mens
Want achter al je clownsgezichten
Gloeit nog steeds die ene wens
Die geen pen kan achterhalen
En die altijd verder uitgediept
Enkel helderder gaat stralen
Of je nu huilt, of stil geniet
Je kunt geen poëzie bereiken
Door het nieuwe toverwoord
Niet door geëngageerd te lijken…
De dichter en ik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 Ik dicht niet om de tijd te doden
Niet om mijn hart te laten gaan
Niet uit mijn diep verkrampte noden
Of om mijn vijanden te slaan
Ik dicht omdat er geen ander is
Dan de Dichter, in wie ik mij herken
Niet omdat hij zo schrander is
Verslagen, leunend op zijn pen
Ik dicht niet uit een groot vertrouwen
In de schone muze, mij toegezind
Niet…
BOTTEL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 256 Als ik mijn éne oog nu sluit en met het andere wat knijp
schuif je hoogmoedig zomaar voor die grote rode zon
zoals Venus in de sterrenwacht al had willen doen
maar niet verder kwam dan een speldenknop voor een ballon.
Ik zie je in je winters bedje mokken op zwart zaad.
Zo van buitenaf bekeken heb je het te kwaad,
maar ik wil het zeker weten…
Als ik jou....zie-ruik enz.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 180 Als ik jou zie,
word ik wezenloos
als ik jou ruik
word ik radeloos
als ik je aanraak
word ik grenzeloos,
als ik je pak,
word ik ademloos,
oei
hoeveel "lozen",
kan een mens hebben!?…
dim
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 de dimensies
van dementie
beperken zich tot
toen
en
nu
met een stop bij
dan…
DAVOS
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 204 wat zijn we dikke vrienden,
die zijn echt bijna niet meer te vinden
door dik en dun en al meer dan 40 jaar
komen we ieder jaar een paar keer bij elkaar
astma heeft ons met elkaar verbonden
zijn ruim 40 jaar geleden naar Davos gezonden
honderden mensen zijn daar herboren
zonder medicijngebruik, geweldig,
anders waren we reddeloos we verloren…
Hartslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 Het was eindelijk weer
het jaar van de cicade
zoemzingend in loklicht
en bewegend in priemgetallen
bovenkomen en verwekken
als kunstvorm
de aarde als dekmantel
kleur als kapsel
paladijn terzijde
een kort manifest
terug naar het onderaardse
onzichtbaar geduldig wachten
op het onverwachte
diep in mij klopt vandaag
het hart van de…
Opgedrongen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 voor altijd in de schaduw van
lijkt er geen ontkomen aan
het opgedrongen stigma
in wat voor bochten je jezelf
ook wringt, lijkt vluchten zinloos
daar één blik of woord
je genadeloos aan de grond
nagelt door hen die geen
scrupules hebben…
50% stamt af van Toetanchamon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 Bent u een West-Europese man ?
haal dan effe een DNA-scan.
Door uw ad'ren zoet
stroomt farao-bloed.
Start dus tijdig met uw grafbouwplan !…
Als jij danst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 404 Als jij danst
ben je plezier, vrijheid en
een en al bloesem.
Ritme, muziek en
enthousiasme hebben
je beet genomen.
Als jij danst
ben je één viering van
een wijdse wereld van kleuren,
blijheid en schoonheid.
Want er is dan geen controle meer
maar enkel spontaniteit en intuitie.…
vertel mij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 vertel van het uur dat zich traag verplaatst
in het lome licht dat schuilt
achter verstild bladerdek
waar een vogel zweeft
op de thermiek van verlangen zoekend
naar zon die het voorjaar brengt
vertel van de wind die verhalen leest
van huiverend woud en vertel
van het blad dat een bries imiteert
op de zachte deining
van een slaapdronken…
Woef
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 205 Was jij de voorbode van zacht
in het keiharde ledikant
waarin ik tijd heb doorgebracht
buiten de rede van verstand
heb ik mijzelf met jou gestreeld
op kale plekken van het zijn
dat zo armlastig was bedeeld
door grote menselijke pijn
ik ken moeder en mijn vader
als bouwers van het warmste nest
zonder zachte levensader;
onder jouw vacht…
Moment van milieubewusteloosheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 'De vervuiling van lucht ben ik beu,'
redeneerde d'r buurman Mathieu.
Hij verkoos groene stroom
en hij vond 'r een droom.
Hij was vriend'lijk voor haar en 't milieu.
Hij trachtte d'r voor zich te winnen.
Ze zei hem: 'Je prikkelt m'n zinnnen,
Mathieu, maar hou maat:
schep een luchtje op straat
en in elk geval niet meer hier binnen.'
Zo…
Stukjes naderende dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 ik voel pijn
zouden het de eerste stukjes
naderende dood kunnen zijn
in frontale aanval
op de tempel
van het leven
altijd evenwicht
ieder licht nam
schaduw zelf bij de hand
nog schijnt de zon
maar de dagen korten
en het donker wint terrein
de balans is om
ik beleef nog slechts de schaduw
van wat mijn bestaan had moeten zijn…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 511 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Sotto voce
gedicht
3.0 met 263 stemmen 48.272 Zoveel soorten van verdriet
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.
Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u mee te verblijden:
mazen van…
Shell
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 371 In minder dan een jaar gaat er geen reis meer
naar ’t nu nog ongerepte poolgebied.
Die wereld die ons nu nog zoveel biedt:
De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer
Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren:
“Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…
DE NOORDZEE
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.492 De Noordzee doet zijn gore golven dreunen
En laat ze op 't strand in lange lijnen breken.
Zijn voorjaarswater marmren groene streken
En schuim en zwart waaronder schelpen kreunen
Zie van 't balkon mij naar den einder leunen
Met ogen die sinds lang zo wijd niet keken:
Een droom in 't hart is me eer ik 't wist ontweken
En 't oog wil buiten…
Kruim
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 265 Onder de knoet van het systeem
zien wij de meeste dingen ruim
de trage voet klimt uit het leem
ons bindmiddel uit karig kruim
onbenoembaar samen voelen
waar splinters hechten tot geheel
vechten voor wat wij bedoelen
met ons herwonnen leeuwendeel
in alle zones van de tijd
zal de liefde overleven
die levensangst verruilt voor spijt
van…
Hopeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 Vervlogen is mijn hoop,
een verlangen naar nieuw
maakt zich van me meester,
nieuw ruikend materiaal,
zo nieuw dat je nog net
geen prijskaartje eraan
ziet hangen, maar die kans
is met het kelderen van de
beurzen, vervlogen,
net als mijn hoop!…
het malse spoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 toen zij spraken over flarden
herinneringen die al te traag
overgaan tot ontbinding
verduisterde het late uur
een stekeblind veld
waar zij de vrieskoude van het overspelig verhaal
verwarmden met woorden
die straatarm verdampten
in de onontkoombare krater
van een morsdode nacht
maar berijpte handen hervonden het pad
en gejaagd volgden zij…
Storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Storm
Als het buiten stormt
En het binnen donker is
Verstop ik me het liefst
Om de wind niet te voelen
En de regen niet te zien
Mijn handen dichtgeknepen
En met ogen als onweer
Staar ik nergens naar
Om niet te merken
Dat de storm harder raast
Plots verandert het weer
En de donkere wolk breekt
Een lichte warme gloed
Indringend en…
Hoge gronden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 295 Het jonge kind speelt in een glooiende weide.
Nergens is de toekomst zo ver als juist hier.
Een wandeling, gewoon om de tijd te beiden,
zonder reden of doel, gewoon voor het plezier.
Vanaf de weide kun je naar gindse heuvelen kijken.
Daar lopen figuurtjes, ze passen in een kinderhand.
De uren duren langer, de tijd weet van geen wijken,
als…
Twee harten.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 468 Twee harten zo verschillend
met ongelijke slagen
onherroepelijk met elkaar
verbonden vele malen
van elkaar gescheiden
maar ook al wil je
elkaar vergeten, het
hart liegt nooit
houden van is als
je de kleur van je
hart herkent
het voelt als thuis
komen zonder een
deur te openen…