Alle inzendingen, jaar 2011, week 5

in overpeinzing terwijl gedachten beuken met noorderslag botsen dukdalven verbittering en spijt vonden verspilde woorden toch hun weg in vrijheid in tragiek van leven lach na lach traan na traan het kan me niet schelen zolang ik jou maar heb want gisteren bestaat niet meer alleen nog maar de morgen nu de herfst door onze haren speelt…

het leven is té kort inderdaad het leven is kort, voor sommigen veel te kort. maken ze er daarom een dubbelleven van om juist daardoor hun frustraties, hun ongenoegen, hun haat en nijd als venijn uit te braken tegenover iedereen die hen eerlijk van antwoord dient? smeden die sujets die als een god in 't diepste van hun gedachten geen…

ingesponnen in webben van tijdloos geluk voelt hij zich in de wolken terwijl hij de geneugten van de zevende hemel savoureert cocooning krijgt voor hem een eeuwigheidslabel.…

( en zaden verwaaien ) Een traan ontrolt aan het verblinde oog weggezonken in het licht van oude aders Een hand ontvouwt levens ouder geleefd en jonger te gaan Het geheim kleurt zachte gezichten zonder des maskers treurnis Het is geen heilig moeten om de wilg te verplanten als wortels krom trekken Het is het verwaaien van het…

Warmte geneest, doet deugd en geeft innerlijke rust Echte vriendschap maakt ook blij en tovert lust. Genegenheid, een laaiend vuur, maar je betaalt haar soms duur Helaas zijn weinige zaken helemaal puur. Relativeren is de kunst, het lukt echter niet altijd Soms dreig je te falen in deze zware strijd. Mijn lieve lapjespoes, wil ik echt nooit…

doof als een kwartel belet conversatie, blind als een mol: contact.…

(voor Zahra Bahrami) Natuurlijk is het niet moeilijk voor beulen om een strop rond je tedere nek te leggen en je via een valluik naar de andere wereld te helpen, ze doen waar ze goed in zijn; ware mensen afkappen, omverzagen, neerknallen. Maar diezelfde beulen zullen bij God in ongenade vervallen, daar ze de liefde gehaat hebben en zelfs…

Hoog nasaal gakkend het voorjaarsteken schrijvend welgemoed noordwaarts…

niemand kan harmonisch verder componeren zolang er valse noten klinken die het geheel blijven verstoren!…

Een heldere kijk op de wereld doe je niet van dichtbij, maar van ver. Een heldere kijk op de wereld doe je vanuit het perspectief van een ster. Neem een paar stappen terug en bekijk het hele plaatje. Neem een paar stappen terug en zoek het gaatje. Het gaatje waar een puzzelstukje ontbreekt. Het puzzelstukje dat het antwoord geeft. Het antwoord…

als boezemvrienden proefden ze van dag tot dag meer van 't zelfde bloed. ****************** trouwer dan velen droegen ze elkaar steeds op handen en in 't hart. .................…

Op een zwoele zomernacht bezocht ik haar languit lag ze in het gras ik was jong en onbedreven moest drinken haar meegebrachte brouwsels opdat ik niet meer op zou staan dan sloeg ze me ik ging gehavend heen en steeds maar weer terug zocht haar in het gras maar nooit vond ik niet eens een schim van haar…

Mijn werk wordt betaald met een maandelijks salaris. Maar onbetaalbaar is de voldoening en vreugde die ik ontvang. Er zijn momenten dat mijn innerlijke schoonheid als een bloem zijn schoonheid geeft aan iedereen die haar wil kussen. Er zijn momenten dat trots in me naar boven komt als goedheid tegen me glimlacht. Het werk spreekt…

haar avondjurk die naar passie en lonkt en onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoekt een avondkleur die zwicht in affectie die er niet toe doet strak en sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij indigo is de mooiste wanorde een knipoog en een duim omhoog is een prachtig bezit…

hilariteit alom in de stilte coupé enkele oudere dames krijgen de slappe lach... wanneer ze uiteindelijk lezen dat het hier stil moet zijn zijn ze niet meer te stoppen als excuus voeren ze aan 'een dag niet gelachen is een dag niet geleefd'…

Ik ga mijn dichtersplicht hier weer verzaken: een klusje in de verte roept. Ik ga een maand of drie naar Nicaragua en wil me daar voor straatjeugd nuttig maken. Ze zijn zo arm. Het is zo goed te geven vanuit ons goed verzorgde rijke leven.…

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

~ Oogrijm # 4 Al die vogels in de tuin Het wordt toch wat penibel Ze produceren mettertijd Steeds meer en meer decibel…

Des te leger mijn afstandbediening is druk ik vinniger…

Wie doorbreekt de verzegeling van het altijd stille zwijgen waardoor gevangen woorden zich loswrikken uit het vastgeroeste patroon en opgesloten pijnemoties zich bevrijden? Ontneem mij mijn adem niet nu mijn wil om los te laten eindelijk de diepte induikt en elk achtergebleven beeld met één grote veeg, onvermijdelijk voor eeuwig…

Hoe zalig krult het ongeboren kind in de verborgendroom van moeder geboren aan de borst der hoeder waarna het uitgroeien begint wanneer bewustzijn zich dan opent en het andere ogen voelt boven de wieg het nopen smoelt stemmen galmen zeer uitlopend veilig was de stille schuilplaats en het levendig bewegen rondom het draaien van de taats…

Godverlaten strand mijn lippen proeven het zout van eigen tranen…

Zijn kemel! ‘t Levend schip, dat door de zandzeebaren Zijn koers houdt, rijk bevracht met keur van Oosterwaren, ‘t Woestijnpaard, dat in ‘t zaal, hem door natuur gewrocht, Zijn ruiter rustig voert door d’eindeloze tocht, Hem knielend afwerpt en weer opvangt, en, waar de ogen Vergeefs een waterdrop als uit te lokken pogen, De karavane met zijn…

Iedereen kent het gevoel en iedereen weet wat ik bedoel. Dat gevoel ben ik er klaar voor wel of niet, dat idee bezorgt mij soms wel eens verdriet. Al die gedachtes wij met zijn twee en dan komt weer in je op Ja of Nee. Zijn we er nou klaar voor dat is de grote vraag, je bent vrienden en hebt ook wel eens kriebels in je maag. Soms zitten…

De ringen van trouw op deze huwelijksdag als symboliek gegeven zijn als de jaarringen van jullie levensboom geworteld in Gods liefde met elkaar verweven. Zolang de trouw door liefde wordt gevoed is jullie levensboom gezond en groeit hij goed. De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste…

Clichés zweven voor mijn ogen. Ik schrijf ze weg in de nacht. De liefde snurkt. Ik schets een droom op grote witte vellen, inktloze levens van verlangen. Ze wachten om te mogen. Aangeraakt. Kleine twijfelingen bloeien als winterrozen op mijn bevroren lippen. De tijd smeekt. Mijn hart slaat over. Ik tel mijn uren en sluip uit een huiverende…

Duisternis, ik weet het er is zoveel over getwijfeld ik kon de ingang niet vinden was in de worsteling te wrang voor eenzijdig niet beminnen en ik hield het beetje licht ook vast in mijn grijpgrage vrouwenvuisten vol onbegrip, maar met vertrouwen dat onze vergissing niet blijvend was of weg zou kwijnen in de tussentijd ik hield immer jouw…

Voorbij de opstand van de sneeuw Ze heulde met de wind Die haar weldra vallen liet Onbeweeglijk Liggen kristallen op de aarde neer Wie nu nog doorloopt Maakt geen stap meer ongedaan…

het Wad graast eeuwig in het zoute gras nu de storm spreekt en het water steeds maar hoger stapelt tegen het groen van de hoge dam ‘k voel me nietig nu de dood twijfelt aan mijn voeten er is geen ginder en geen hier slechts wat bijvallen uit een oud geweten de wind als een muziekdoos speelt het spel met ruwe woorden het pijnigt…

ik ben er nog niet zegt de man prevelend met verweerde lippen zoveel al achtergelaten menig spiegel moeten vervangen de weg die ik bewandel kent vele hobbels en gaten ook luchtkastelen vol verlangen en kinderogen die nog steeds vrijelijk tegen me praten waar ben ik toch naar op zoek de jaren hebben mij toch alles verteld talloze malen…