Alle inzendingen, jaar 2011, week 5

nu al bungelen ontelbare katjes in het plantsoen vrolijk word ik er niet van een wereld vol druiloren…

De winterzon schrijft lentebrieven in letters van verlangen groot, ze groet de bloemen die verborgen al reiken naar het morgenrood maar die nog even moeten wachten omdat zoveel nog rilt van kou en anders heel dit tere leven vergeefs geboren worden zou. Zo heeft ook ieders hartsverlangen een tijd die er niet altijd is, maar steeds blijft…

Hoe dor ook nu nog alles is, de lente zal toch eens gaan komen; je voelt aan het groot gemis en ziet het aan de zwarte bomen. Er is geen dood zonder herleven, geen hunkering die enkel wacht; want alles is met al verweven: het voorjaar met de winternacht. Maar eerst moet er nog stilte zijn, verbeiden van wat zich zal tonen en soms doet…

Toen we elkaar leerden kennen, kon ik wel in een hoekje kruipen. Zonder woorden. Omdat je me zo aardig leek, durfde ik ze niet uit te spreken. Emoties slingerden in allerhande talen door mijn ouder wordende lijf. Toen onze ogen elkaar diep beroerden, kon geparkeerd verlangen weer de keldertrap op. Nu aai ik door jouw mooi gesponnen grijze…

Een slurf, een grijs lijf dikke poten, lomp en zwaar oren waar je zeg het maar: op weg zou kunnen vliegen! Toch is diezelfde olifant degeen die na het lezen als geen een: het verhaaltje uitblazen kan!…

Mijn humeur is als het weer, druilerig en teneergeslagen, zodat ik me niet hoef af te vragen, hoe ik er aan toe zal zijn, bij een klein beetje zonneschijn…

Als ik na teveel drukke werkzaamheden op de fiets in natte kou naar huis ben gereden loop ik ietwat rillerig naar hem toe want mijn lijf voelt klam, mijn hoofd zo moe Ik bemin deze dagelijkse redder in nood, altijd klaarstaand als ik mijn lichaam ontbloot .... Verlangend raak ik zijn knoppen aan die na een draai warm vocht laten gaan over…

Dom water. Beukt en striemt de pijlers van de brug die zwijgend schrap staat tegen overgave. Eeuw na eeuw is wat hij weet het binden van twee oevers. Waakzaam, moe. Weer ga ik door de oude stad, altijd naar de rivier. Midscheeps posteer ik mij in machteloze aandacht, blote hand op steen. Ik brul met doorgesneden keel, zonder geluid…

(....telt jaren van weleer) Vertoeven aan de Rode Zee Water voor zowel mens als dier Egyptes levensader echter is De meer dan majestueuze Nijl Stromend van noord naar zuid Op de oevers wonen Egyptenaren Tussen Schatten van Cultuur Die door architectonische Klasse d'wereld voor zich winnen Echt hebben gewonnen. Al eeuwen lang De…

Een gynaecoloog van aan het Scheld' verdient - naar 't schijnt - veel Nederlands geld. Wie gaat voor een zoon betaalt een klein loon. Maar voor een dochter wordt extra geteld !…

Mona Lisa, pas vijf eeuwen jong, gaat steeds vuriger over de tong. Heel diep in haar oog vond een cryptoloog dat Da Vinci graag een man besprong.…

Wie fietsend naar zijn werkplaats sjokt moet obligaat een helm op de kop. Maar de ambtenaar hangt met veel misbaar zijn hersenen niet aan een kapstok.…

Ik zie d'r twee reebruine ogen. Ze blijkt me bijzonder te mogen: 't is klaar, dat de meid nu het liefst met me vrijt om d'r vreugde met mij te verhogen. Al snel komt ze tot een besluit: in een mum kleedt ze zich voor me uit. Het is vreemd: ik ontwaar weinig vleeskleur bij haar, zo bemoedervlekt toont zich d'r huid. Door ons wordt er geenszins…

Hij haat Tamarinde uit Leiden en wenst om zichzelf te verblijden te trouwen met haar, want dan kan-ie zowaar officieel van het takkewijf scheiden.…

'Kan 'n oorlog, op vrijdag begonnen, onmogelijk worden gewonnen?' 'Zo is het beslist,' zegt de raspacifist. 'al gebruikt men miljoenen kanonnen! Het mensdom lijkt niet te genezen van vechtziekte, moeten we vrezen. Uitzonderlijk dom is de vraag, want waarom zou de vrijdag een uitzond'ring wezen? Wie niet wenst te voelen, moet horen. Een…

de joint strike fighter vloog hoog boven de wolken gans onzichtbaar voor de toeschouwers op de grond geheel onverwacht in brand…

Ik schrijf iets over Delft en ben al op de helft. Er woont een Delftenaar. Ziezo. M'n vers is klaar.…

fontijn van zalf op mijn hardnekkige wonden de rode draad gevonden heel paard half weke dagen bleek en doorschijnend wit en schrijnend knorrende magen waar bevindt zich de lans? om eens fris uit te halen naar de banalen waarom is er eigenlijk geen schijn van kans? ik loop door de regen en de stegen waar het stinkt en huilt ze…

Een massa-demonstratie door het volk Blijft onverminderd toppunt van protest Een sterk anti-Mubarak manifest Geen zorg voor ondertiteling of tolk Ze komen overtuigd in het geweer En halen zó een piramide neer…

Iedereen kent het gevoel en iedereen weet wat ik bedoel. Dat gevoel ben ik er klaar voor wel of niet, dat idee bezorgt mij soms wel eens verdriet. Al die gedachtes wij met zijn twee en dan komt weer in je op Ja of Nee. Zijn we er nou klaar voor dat is de grote vraag, je bent vrienden en hebt ook wel eens kriebels in je maag. Soms zitten…

Met een gezicht uit zuiver goud geslagen, Zoals herinnering mij heeft gebeeld Naar al de nachten dat wij samen lagen En lach en traan gelijk hebben gedeeld, En mond aan mond en oog in oog verzonken De adem en het licht hebben gemengd, En van die volle liefdesbeker dronken Ons aan elkanders hart hebben verzengd;- Naar die herinnering, in…

Ik zie je dwazer nu, Dan toen ik je ontmoette Razernij is afgezwakt Wat metaforen nu, Je raapt ze op en draait ze rond hun as Ik heb je gezien In het perspectief Van wie ze waren zij die meereisden Voor een stukje Soms te lang, Maar bijna nooit te kort Ook jij niet want ik weet hoe het zal gaan Als repetitio…

Til me op uit die wereld van tranen waar alle doden gestorven zijn waar stlle woorden steeds zwijgen blijven en aan de einder geen morgen gloort. Voer me weg van dat uitzicht op graven waar elke droom ook gestorven ligt naar een plaats waar de bloemen nog bloeien met hun kopjes nog steeds naar de zon gericht. Zing een lied over…

Vanavond neemt het koor een nieuwe compositie van hun geliefde psalmen door; berijmd en onberijmd met een initium verbonden. De alten en sopranen zingen een middendeel, dan luisteren ze naar de bassen en tenoren en laten op hun beurt volgende woorden horen waarbij ze zich een kwartslag omgekeerd opeens realiseren hoe mooi de tekst…

De ringen van trouw op deze huwelijksdag als symboliek gegeven zijn als de jaarringen van jullie levensboom geworteld in Gods liefde met elkaar verweven. Zolang de trouw door liefde wordt gevoed is jullie levensboom gezond en groeit hij goed. De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste…

Een stokoude farao glipte verrassenderwijs uit z’n crypte. Hij spuwde wat zand en vroeg bijdehand: “Ben ik nog de baas in Egypte?”…

Ze blijven in Egypte demonstreren. Omdat de president er niets van bakt, wil iedereen dat hij z'n biezen pakt en mèt hem al die militaire heren. Het zal niet lang meer duren, dit gedoe, want nu is ook Barack Mubarak moe.…

Je houdt nog van me, je hebt me even geaaid in het voorbijgaan. Het bospad is stil verwachten op de voeten van die ooit met mij. Ik hoor je stem weer fluisteren in de toppen van hoge dennen.…

Het gaat er mij om een steentje bij te dragen aan ons eeuwig huis.…

Een zielsbeminde, een onbeperkte schoonheid, een warme liefde.…