Alle inzendingen, jaar 2011, week 50

Klein en groot stuk voor stuk gierig, inhalig. Bon ton werd de leugen van hoog tot laag. Wie leiding had dienen te geven deed niets dan bedriegen spon reeksen leugens. Geen keuze bleef horigen, zij kregen de rol opgedrongen van medeleugenaar. Vrede vrede wordt beweerd maar vrede is er niet. Schamen zij zich nu hun roofzucht bekend…

Een doos of vaas kan zich geen beeld van iets anders vormen. Zij zijn alleen een deel van een omgeving voor een mens of dier. Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets…

Taal is een raderwerk (slecht onderhouden hier)- Uiterst vernuftig En steeds in bedrijf Sommige wielen zijn Weinigbetekenend Maar wel onmisbaar Dat staat buiten kijf ---------------------------------- uit: 'zeslettergrepigheid', 2009.…

In het museum der Huiselijke Gezelligheid zag ik de beroemde scherven. Maar toen ik naar de Moeder vroeg keek de suppoost mij ernstig aan. Die is tijdelijk uitgeleend, zei hij. Ik kwam in de zaal van Steeds Dezelfde Dromen. Ik rook daar de geur van een vergeten soep in een vitrine voor het raam, en op een rotan bank zat het bezoek dat even…

Driehoog in de Amsterdamse binnenstad denk ik terug aan de rots van Gibraltar, een flonkerend speldenkussen door de zee omhoog getild naar laag hangende sterren terwijl ik terug dacht aan het plaatje van een bult die opstak uit een blauwe vlakte, dikwijls bekeken door een kind vol vage gedachten aan later dat nu vroeger is. -----------…

Zij zingt haar klanken zijn verscheurd van overvloed aan verlangen zij zingt. Hij zingt zijn klanken doen melodieën omfloersen met verleden hij zingt. Die klanken doen denken aan vergeten tijden terugkomen in nu herinneringen een klank, een hart verscheurd een verlangen betoond een muziek gehoord en woorden gewijd aan vreugd…

de dag komt in gezongen woorden die een klacht in klank verstoorde met een droef en dralend lied dat men klinkend in de verten ziet…

Ik zou graag weer eens Met u van gedachten wisselen Een gesprek zoals wij voorheen Vaak gehad hebben Ik draag u met heel mijn hart en ziel Een lang en gelukkig leven toe Vertel mij, hoe vergaat het u? Zal ik mijn wedervaren verhalen? Ik ben moe weet u Zeven miljard telt de teller reeds Allen wachten ze op mij Verwachten mildheid…

tijd tussen tijdingen in de noordwesterstorm zwijgt westenwind is geweest in het oog van de tijd schijnbare rust maar aan de grenzen van de cirkel beloeren ons roeringen klaar om toe te slaan als wij na laten… ondertussen dans ik de victorie als overlevende, aandeelhouder van het leven ik kan ik mag de zwarte omlijsting is even ver…

Verheug u want de komst des Heren is nu nabij; Hij talmt niet meer. Leg al uw zorgen bij Hem neer en laat uw vreugde steeds vermeren. Hij komt, de wereld wacht op licht en zal herschapen zijn tot vrede; Hij doet de deur naar 't onrecht dicht en brengt gerechtigheid dan mede. Hij komt, wees dus van zorgen vrij en durf vertrouwen op de morgen…

kerstmis komt terug ieder jaar weer als je nog leeft realiteit kerstmis speciaal feest voor ieder anders gevierd, eenvoud of luxe speciaal kerstmis de nachtmis overdag kan ook prachtig gezongen liturgische liederen kerkkoor kerstmis de kerstboom met vele lampjes en gekleurde glanzende ballen feestelijk kerstmis veel…

Reizend door uw Woord waakzaam als de wijzen volgen we uw Licht dat elke nieuwe dag opkomend uit het Oosten uw Weg ons wil wijzen met Goddelijke overwinningskracht. Verheugd verwachten wij de komst van ’t Koninkrijk de dag waarop uw Licht zal blijven stralen als teken dat U ons voor eeuwig hebt bevrijd. Knielend voor uw Troon het kostbaarste…

Ergens is er een dood punt tussen in- en uitademen, op en neer of heen en terug Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld reizigers boven een wolkenlandschap die de tijd najagen maar ondertussen tijdloos in zwart geronk naar een tv-scherm turen want de ovalen ruitjes bieden slechts dat naargeestig uitzicht op de eigen uitzinnige drift…

Als een dichter niet meer bij de mensen is geen persoonlijke haven kent in ’t geweten dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee en als je ademt zonder innerlijke lente weet je nooit of er een ochtend komt is verlangen een metafoor zonder gevoel maar bij de boom is er bekeerde stilte wordt het niemandsland in een droom bewaard.…

Zoals u leeft, een symbiose heeft, Met uw angsten, heb ik die ook Ik droom vaak dezelfde droom; Terwijl ik aan het oogsten ben Zwelt er een watervloed aan Sleurt mij mee naar de einder En doet mij ondergaan tot boven mijn kruin… Ik kan geen ademhalen! Water omspoelt mijn knoken, Vult gans mijn lede karkas Mijn zeis meegesleurd de diepte…

alleen wat woorden op papier dat is wat ik ben en er van mij zal overblijven spreken doe ik ze niet wel lezen en schrappen meer komt er niet bij kijken of toch? de duizendstemmenman komt wel eens op bezoek door hem krijgen de woorden lading intrigerend hoe lezen en schrijven dan door spreken pas echt gaat leven de gave van de spraak…

Ik schijn met de lamp op de stal de heilige wordt verlicht in de lichtbundel. Is het schone schijn, of zou dit onder de noemer vallen van schijnheiligheid?…

dagen gaan en dagen komen ochtend, middag avond, nacht opstaan, douchen, kleden, eten en de katten niet vergeten elke dag aan je gedacht lachen, huilen, zwijgen, zingen werk en hobby, fiets en trein gewoon de dagelijkse dingen voor het eten een glas wijn wind en regen, zon en maan liggen, lopen, zitten, staan zomer, herfst, de wind…

In Monster is een schildpad aangespoeld Die illegaal ons land in wilde komen Hij werd direct door Sea Life meegenomen Voordat hij hier zomaar wat rondkrioelt Ze mesten hem in Scheveningen vet Daarna wordt Flip meteen weer uitgezet! ---------------------------------------------------- Op het strand van Monster is een aangespoeld schildpadje…

December maand van donkere dagen maar ook van warmte en gezelligheid. Als een lage zon door versierde ramen schijnt en de kou voor ons buiten sluit. Verhalen verteld worden in een nooit vergeten taal al zoveel lange jaren. De zon in volle schoonheid haar licht laat schijnen tot ze het langzaam dimt. Dan de weg vervolgt in haar eigen…

een verblindend tegenlicht tussen wolken en de stortregen is de koning al kijkend naar voren is in spiegelbeeld te zien een lucht helemaal verdicht in donkerheid en duisternis de weg is verdwenen de korte en de lange lijnen ben ik bijster oevers zijn verrezen in deze zeer korte strijd en ik zie zelfs de golven verworden tot de regen…

jouw kleuren vervagen naarmate de dag groeit de reden van het bestaan hangt nog aan een zijden draadje in vurig overleg worden scenario's besproken doch zijn ze het snel eens openen de kooi en laten hem vrij voor altijd ~ Voor Fred, rust zacht ~…

de nacht verdwijnt in een witte zakdoek, ver van het geluk af waarheid wordt weer een leugen of zijn het twee gelijken, zonder einde ik treur om ons en de windvlagen zonder scheppingsdrang wij hadden “wij” opgetild verdronken met koraalogen aan het strand naast het beeldhouwwerk uit brede golven gemaakt ik ben nooit een goede…

die berg kerstkaarten zal ik nu versturen een jaar geleden zat ik hier ook te schrijven ik ben al tot de H ik blader in mijn beduimeld adressenboek de hark van de dood nam drie geliefden mee ik ben al tot de M geboortes waren er, bruiloften in de zon vrienden verdwenen er kwamen nieuwe bij ik ben al bij de V…

een zwaan op een meer parmantig in het wit dansend, deinend de sprekende lijsterbes haar takken door guirlandes van bessen gebogen het licht naast de schaduw die zonneklaar haar glans laat zien, weloverwogen zou ik kunnen zijn als.. een lentemadeliefje bloeiend tussen het gras dat enkel maar groener lijkt het winterkoninkje…

Mijn dag is goed als jij me groet wanneer ik zit ’t ontbijten. Schrik toch niet zeg nee, vlieg niet weg want heus, dat zou mij spijten! Je borst is rood je bent niet groot je oogjes zijn net krenten. Je kopje scheef ja ik beleef weer heerlijke momenten! Werk ‘k in de tuin zie ik je kruin je hipt me voor de voeten. Blijf maar heel…

hapklare brokken de geurende wind verplaatst wat vleugeldansers…

Ze hield van voer en vrat zich hiermee vol, al achtte zij d'r lichaamsvorm belangrijk. De mensen vonden haar nogal omvangrijk, omdat de vrouw de vorm had van een bol. De middellijn bedroeg een meter tachtig. (Vermenigvuldig dit - het lijkt wel idioot - met pi, dan blijkt de vrouw d'r omtrek groot.) D'r stofverkoper vond 't echter prachtig.…

zij heeft de dood uitgespeeld deelt de kaarten opnieuw op het grote bed leest wat ze haar te vertellen hebben over het verleden over nu en de toekomst frappant zijn de parallellen toch weet zij dat toeval niet bestaat…

wij creëren taboes de meerderheid dan is er één die wil doorbreken staat die openlijk aan de schandpaal toch zijn er tijden waar meer aanvaard wordt in golfbewegingen gaan die door de maatschappij zelfs bestaan ze naast elkaar; aanvaarden en verwerpen opeten of cremeren begraven of bakken ik heb nog wat kadavers in mijn…