Alle inzendingen, jaar 2012, week 17

vader kocht ooit een verzameld werk een bundel gedichten van degelijk merk bij wat hij mooi vond zette hij strepen een enkele keer een uitroepteken bij tijd en wijle herlees ik die zeer summiere biografie in een code van strepen en stippen steeg het water hem naar de lippen…

In Serajevo stierf de laatste beer. Zijn dierentuin was al een tijd gesloten, Omdat zelfs daar voortdurend werd geschoten En daarom kreeg hij ook geen eten meer. Immers de Joegoslaven van weleer, Door wie in strijd met oude landgenoten Het eigen bloed geestdriftig wordt vergoten, Schoten ook alle dierverzorgers neer. Het is helaas een trieste…

Het veld was modder. Ik meed de wegen. Regen waste het avondlicht schoon. Prikkeldraad aan de rand sloot te hoog om de verte tegen te spreken. Ik had zoveel jeugd bij te benen, angst stuwde op in mijn bloed, kreeg snelheid, werd overmoed. De wind hield zijn honden geketend. Haas is een hartslag op lopers, een springveer door hoepels van…

Denkend aan jou zie ik prachtige ogen en een heerlijke mond in een stralend gezicht. Jouw blonde krullen en prachtige lijf zijn opwindender dan elk erotisch gedicht. En als je me kust en mijn lichaam verovert met je stevige, strelende spelende handen, dan is het gedaan met beschaving en rust en zal ik mij graag aan jouw hartstocht…

Zodra de steen er ligt herneemt zijn lot haar loop. De steen weet niet van opgeven: hij herhaalt zich; zijn blinde hoort hem. Deze weet vooreerst nog niet wat te doen met wat hem vreemd is. Hij legt beide handen op de toetsen, hij herhaalt wat hem is geleerd. Hij brengt wijzigingen aan; hij herneemt zich, raakt ontroerd. -------------…

Niet alle vogels vliegen. Onopvallend zitten ze in het diepvries zenuwstelsel van de winterbomen. Eén op de tien, ’n ekster, slijpt zijn veren aan de diamanten vrieskou in de lucht. Niet alle jagers razen schallend door een woud, waar licht en groene tinten in samen werken aan ’n atmosfeer die ’t hen te moede maakt als snelle vissen in een…

Soms ben ik best wel erg sentimenteel, verlang ik plots naar de slapeloosheid van Bloem, "De Moeder de vrouw", de Vuurtijd verwoord door Nooteboom. Een klein smaldeel sonnetten brengt mij in hogere sferen. Ineens ben ik dan in de Dapperstraat, is poëzie een stoere verzetsdaad, wil ik Marsmans "Holland" uit mijn hoofd leren. Hoe groot…

Ik wil je graag bedanken, voor alles wat je doet. Ik wil je vertellen dat ik om je geef, maar ik weet niet hoe het moet. Ik word gelukkig van hoe jij mij behandelt; Alsof ik ben ontstaan uit jouw bloed. Lieve, lieve 'mama', Onthoud dit heel erg goed. Ik zal je mijn hele leven dankbaar zijn, Voor alles wat je doet.…

"Dat ik van dit soort dingen leren kan en sterker word van deze tegenspoed", preekt zij fijntjes met een lach op haar snoet en haast zich dan naar bloemetjesbehang. Zwanger in haar Audi Tachtig: hoe goed de wereld toch in elkaar zitten kan, met haar mooie baan, huis, politieman, de voorspoed die spontaan vergeten doet. Hoe het verkeren…

Bedankt voor je aandacht, bedankt voor je hulp, bedankt voor je luisterend oor, bedankt Bedankt dat je er altijd was, bedankt voor je tijd bedankt voor je raad en advies, bedankt. Bedankt dat je in mijn leven kwam, bedankt dat je mijn vriend was, bedankt voor alles, bedankt Bedankt dat je me leerde luisteren, bedankt dat je me leerde…

De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was ’t de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van de daken, polsstokken…

Bulldozer en zaag door oergeluid aan ketting tamtam zegeviert!…

Zomaar even binnenwippen voor een bakkie leut of gezellig even nippen aan een glaasje neut. Zomaar even een boom opzetten over, ach, het maakt niet uit je zinnen even verzetten je bent er even uit. Zomaar even samen koken voor de gezelligheid daarna een sigaretje roken niet letten op de tijd. Zomaar even samen huilen om iets op de…

Wij bleven onveranderd trouw aan 't heden; Zij zijn het, die nu bij ons willen zijn, Zich redden uit hun donker en 't verleden In onze zaalge avondschijn. Weer niet hun dorre handen van de zomen; Hun ijdel lijf heeft geen gewicht of vat; Alleen in de' onlust der slaapwandeldromen Benaadren ze onze tastbre schat Met halfbewust en machteloos…

Immense zee van emotie, angstvallig in verlangen, door de eeuwige jaren heen, vele kwetsbare ondergangen. Krachtig onzichtbaar schild, zet zich vast om mij heen, teruggetrokken in mezelf, stille roep, heel sereen. Heldere kleurrijke regenboog, weerkaats jij op mij neer, stralende zon in jouw lach, een blij ongedwongen sfeer…

Deed het met voorbedachten rade, Jij Deed het weloverwogen Jij Deed alsof je neus bloedde Jij Stapte niet eens opzij. Jij Trapte nog eens stevig na Jij Was voor de laatste keer aan zet Jij Hebt mensen overlopen Jij Was nietsontziend tergend Jij Was onstuitbaar in je doen en laten Jij Liet niet over je lopen o nee Jij Gaf mensen geen…

Altijd blij althans, in het weekend Want in het weekend ben jij bij me, mijn zoon, de reden van mijn bestaan. Mijn zoon blijft naar boven kijken mijn zoon weet dat ik er altijd zal zijn Weekendpapa. Want doordeweeks alleen maar pijn.…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer. Ik ben met vlinders bijen bloemen, gras en kiezels aan de slag, terwijl ik zomaar loop te zoemen…

Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

Ik ga geen sorry zeggen Voor 10 jaar tederheid Mij niet schamen voor de liefde Ook al raakten we die kwijt Ik wil niet denken in rancunes Daarom laat ik soms een traan Moet ook stoppen met dat piekeren Waarom het zo heeft moeten gaan Een open einde is nooit leuk Zonder uitgesproken woord Waar vragen blijven vragen Al wat rest aanzienlijk…

Na een lange maar hevige strijd is zijn kaarsje nu gedoofd Je bent uit mijn leven weggeroofd. Ik zag je als een zeer aardig persoon die nooit iemand kwaad deed. Tot dat fatale moment dat iemand jou aanreed. De auto reed door en niemand keek naar jou om ik dacht bij mezelf waarom. Had hij het fatsoen niet om even te stoppen? Een gevoel…

Real Madrid heeft de uitwedstrijd tegen Barcelona met 2-1 gewonnen. Uitgerekend Cristiano Ronaldo, de meest gehate speler van de aartsvijand, maakte de winnende treffer. ----------------------------------------- In eigen huis is Barça nu verslagen, Dat ook nog door de vijand in het wit Die luistert naar de naam Real Madrid, Voor Catalanen…

Ik hou zo veel van je, niet normaal.  Ik kan niet begrijpen dat je dat niet ziet. Ooit zal er een dag komen dat je je realiseert wat je gemist hebt en wat niet. Ik wil het zo graag met je proberen Gewoon, voor een maandje, of iets in die geest. En ik hoop, dat als ik doodga,  jij de enige bent die dit leest. Want ik zal aan je bewijzen…

mijn dank voor jouw duizend gezichten de tonen in je stem waarmee jij mij hebt opgevoed je ogen altijd in een warme groet de open blik op leven die jij hebt doorgegeven handen die beschermden zich over mij ontfermden jij mijn toeverlaat bij ziekte pijn of eenzaam zijn ik heb je losgelaten maar blijf met jou voor altijd lijfelijk…

De meeuwen vechten, vleugels hol, en hangen aan de wind. Zij vallen in 't bouwland neer, - en, neergevallen, maken ze 't langs de voren vol. Zij namen overland de wijk, en zochten langs de brede stromen hun toevlucht, - om op kracht te komen achter de hoge winterdijk. De snavels, onder pen en veer, herstellen de geleden schade. Maar…

Het is stil, zó stil, zó kil De stem van vrijheid is vergaan Een gerichte kogel wraakt Niets mocht blijven bestaan Dit Nederland is vanaf zes mei 2002 gedompeld in verloren zielenbloed Woorden die de stem van het volk predikten zijn in stof gestikt en nooit meer gevoed Het is stil, zó stil, zó kil De woorden van verandering zijn overleden…

Dat zal niet zijn dan een licht verloren, een zilverig sprookje van zon, niet meer. Weg woei de wind over 't groene koren, zonneblank bogen de halmen neer ach ! anders niet dan wat licht, verloren in wuivende aren, wie vindt het weer? Dat zal niet zijn dan een woord verloren, op stofwitte wegen een bloem, niet meer. Weg woei de wind in het…

ik heb je gezien tussen alle vrouwen jij, de mooiste zonder hoofddoek zonder borsten…

Mijn vader ging heen; maar het was niet definitief Ik voel me nog ieder moment zijn schattige hartendief. De relatie tussen man en vrouw is vast machtig ook prachtig Die band is enig word hechter, we zijn één tot onze tachtig. Een meisje kan toch zo vreselijk veel van haar papa houden Begrijpelijk, de eerste man die ik omarmde en intens op…

Haar hoofd woog aan mijn borst, het haar viel al bezijden, Een glimlach was haar mond, die schromend bleef en teer... Wee mij! toen zonk dit beeld; de dageraad was véér, Die 'k had nabij gedroomd sliep vèr van mij gescheiden. 't Hart zei: ‘verbórgen brood geurt zoeter en mondt méér.’ Ik rees van 't slaaploos bed, de liefde zou mij leiden.…