162 resultaten.
de era voor de Narten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 van voorbij de Panthalassa zee
voer ik
lang
ik meerde mijn scheepje aan
op Pangaea
daar waar
mijn adem
tevoren gezweefd had
overzag wederom het land
het was goed
mijn ogen ontwaarde
een utopia
ik zag het groene Kumari Kandam
waar middenin
de berg Meru
de hemel raakte
in die tijd
was er geen krijg
verderop markeerde
de…
aan het einde van woorden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 het is tijdelijk, elk jaar weer
zomerse perikelen hebben besloten
dat door vakantie nemende redactieleden
de tent voor een maandje wordt gesloten
aan het einde van woorden
heeft men het tabblad net gedicht
dicht de deur, voor niets vergoten
mijn woorden waarvan ik dacht
dat er geen eind aan kon komen…
papa
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.150 Jij zal er altijd zijn, papa
Je zal er altijd zijn
In alles wat mij is zo na
Zelfs in mijn levenspijn
‘k zie jou in alles, overal
Jouw werelds pad, in het heelal
In ieder, ver en mij nabij
Maar overduidelijk diep in mij
Jouw einde dat geen einde is
maar slechts een nieuw begin
jouw passie die vermogend is
die geeft me levenszin
maar…
AMBACHTSMAN M/V
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.155 Heeft een vak
houdt dus werk
'VAKWERK'
overwint de krediet-crisis!
------------------------------
Deze hartenkreet draag ik op aan
de Amsterdamse loodgieter Bertus.…
Gebroken licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Ik heb mezelf gevonden,
omgeven door regenbogen
in de glimmende lucht.
Ik zie een halo van onaantastbare gedachten,
mijn rug naar de zon.
Ik ontdek waar ik heen ben gevlucht,
naar het midden van mijn eigen kring,
niemand anders die er nog is.
Hoe kon ik weten waar ik aan begon?…
Afvragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 411 nu 't 'volwassen'zijn
gestaag nadert
daar de datum
weldra in zicht komt
staan de haren
nog sneller rechtop
heb ik 't bijvoorbaat
bij 't verkeerde eind
ligt de wereld
aan zijn voeten
nee, beter nog
is hij de wereld
vraag ik me af
of ik 'm zal vangen
als hij valt…
Zuivere duisternis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 2.090 In het voorbijgaan
van het praten
in zuivere liefde
hebben we elkaar
in duisternis
zonder iets te zeggen
de geheimen
van een droom
gegeven
het mystieke liefdeslandschap
verstilt zich in zacht ruizen
van dromen achter de horizon
intimiteit is in zwijgtaal
bekomen van alle onrust
die zo voelbaar was.…
Op een mooie zomerdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.040 Eindelijk is de regen gestopt.
We hebben de tent uitgeveegd.
Jij nu op weg naar broodjes.
Neem de krant mee riep ik je na.
Hoe lang gelee is het nu dat ik even alleen ben?
Een natte eeuwigheid. Ik tel mijn knopen.
Zoveel te doen. Ik trek al mijn kleren uit.
Ik doe je kleinste slip aan en wring me in je
zomerjurk. Hoe lang gelee dat ik jou…
Sla
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 364 Ons land moet nodig eens in therapie
De Tour en het EK gingen verloren
De zomer is zo kil als nooit tevoren
Nu ook nog kaalslag in de poëzie
Mijn jonge sla hangt slapjes naar beneden
Vandaag is Rutger Kopland overleden
-----------------
Na Gerrit Komrij is nu ook dichter Rutger Kopland overleden.
Zijn bekendste gedicht is 'Jonge Sla'.…
Kopland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 616 De tuin bij avond
heeft een droom verzwegen
alles wat werkelijk gebeurde
heeft getreurd om de dood
toen ik je zag
verzamelde je schilderijen
voor een reizende tentoonstelling
in het hoofdland bij het moeras
en in alle talen
werd de dood gehesen
zelfs de eenzaamheid van liefde
had een vooraf bepaald kompas.
*
Rutger Kopland…
meestal op donderdag
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 237 Ik heb hem Harry genoemd.
Al een hele tijd geleden. Harry is een boom.
Geregeld ga ik hem bezoeken.
Zijn schaduwen laten zich vaak gaan
in wisselend zwart. Soms duiken ze diep
in de tijd. Dan ga ik op een steen liggen en wacht.
Volgens Goethe kan je in en met iemand leven.
Maar vaak gaat dat niet samen en baart ieder
zijn eigen lijden,…
Leven en dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 664 Het zijn de dagen, die ik pluk
en zo geniet ik levenslang.
Voor 't einde ben ik geenszins bang:
ik maak me om de dood niet druk.
Die kan voor mij geen pret bederven.
Onsterflijk zal de dood me maken,
als al m'n lichaamsfuncties staken,
want na m'n dood kan 'k niet meer sterven.
Dan ben ik dood en dat is dat.
Perfecte rust wordt mij…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 (voor Rutger Kopland)
Je naam passeerde bij de lessen Nederlands
een naam die staat als een menhir
die mijn leraar Nederlands uitsprak
alsof je Alexander de Grote was
en later wisselde ik je gedichten uit
met mijn geleerde penvriendinnen
omdat er zoveel meer tussen de regels lag
dan wij konden bevroeden
we zagen de tedere diepten in wat…
het afscheid is sterker
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 358 ik lever me niet meer over
aan woorden
ze blijven onbekend, onafgerond
ook al noem ik je liefste
en als je me vraagt waarom
in gebarentaal of in steen
zal ik zeggen dat alles zich
naar binnen wenst
het geluid
van morgen dat, bovenop een heuvel
de vergankelijkheid balsemt
het hart wikkelt in een vochtige schelp van linnen
wanneer jouw…
Levensvreugde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.774 Wanneer
fysieke pijn
voortdurend en
dagelijks aan je knaagt,
je alleen nog maar
gromt en slechts
zelden klaagt,
dan weet je:
dit zit niet alleen
meer tussen
de oren.
Je denkt niets meer
te kunnen doen,
dat je vroeger
fluitend nog deed.
Wel kan je nog
spontaan en met
met een blij gevoel
je liefde tonen
en jouw emoties,
zonder…
Vlug, vlot en snel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 488 Hoe zwaar het leven als Mohammedaan!
Zes keer bidden op een dag, de Koran,
slap op het werk tijdens de Ramadan,
zie ik hier niets over in mijn CAO staan?
Nee, maar wel vlug, vlot en snel het verwijt:
"Geloven doe je in je eigen tijd!"
(in Spits van vandaag pleit CNV-Jongeren voor CAO's die "ramadan"-proof zijn, in die zin dat gelovige mensen…
Wrang en weeïg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 orgelakkoorden smelten
in gesproken woorden
warmend rond een spil
het kerkhaantje glanst
klokken beieren
de tijd staat even stil
een smalle lichtstraal
strijkt zich troostend neer
over de waan van de dag
op het wrange, weeë
het gewemel van vragen
over de gestorven lach…
Uitgeloot
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 994 Het is godsgeklaagd in onderwijsland,
haal ik met de hakken over de sloot
mijn VWO-examen, word ik uitgeloot
voor waar ik heel m'n hart aan had verpand.
Ook al voel ik me nu geheel verloren,
Pink Floyd's "The Wall" klinkt nu hard in mijn oren.
--------------------------------------------------
snelsonnet ter gelegenheid van het feit dat…
Prosecco.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 327 Op wie ik dien te zijn en op wie ik niet mag lijken
hoe ik me dien te gedragen en hoe ik vooral mezelf moet zijn
-de kat heeft inmiddels zijn behoefte in de cactus gedaan-
what 's in a name zou ik zeggen
Op de volgers die me pas laat ontdekten
zij hebben nu de grootste mond, op hen valt niets aan te merken,
de boeken geordend in de kast, en…
Zet ik koers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Nu mijn dagen geteld zijn
streep ik ze voor altijd
door
teer ik op herinneringen
in gezondheid, toen dat
nog vanzelfsprekend was
passend op mijn tellen
geniet ik van alles dat
ik nog kan
heeft mijn lichaam
mij verraden, en zet ik
koers tot mijn tijd daar is
en ze me komen
halen vanuit het
licht…
Zoeken naar geluk.....
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 844 Laatst vond ik tussen rommel
een schaaltje, zo ik vroeger had.
Het was maar heel gewoon van glas,
maar 't leek of het een wonder was.
Het had een rand van glazen bolletjes.
Dat was juist zo bijzonder.
Die waren toen heel algemeen,
zo'n zestig jaar geleên.
Ik kocht het voor een kwartje
en nam het mee naar huis.
Verheugd dat ik iets vinden…
"Twee ikken"
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 341 Ik ben bij jou
gewoon mezelf
met al mijn fouten
en gebreken.
Bij and'ren stop ik
"haar" vaak weg
en meermaals is dat
terecht gebleken.
Jij voelt mij aan
en tast mij af,
weegt jouw woorden
op een gouden schaal.
Anderen die "gewoon"
hun zegje doen,
zonder af te wegen
kwetsen diep verbaal.
Ik ben "te soft"
"gebutst…
Tussen twee seizoenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 268 De natuur weet het niet zeker
Blaadjes verkleuren wat
Het is nog steeds zomer
Maar het weer verkleurt het blad
Een fris windje waait er
Het regent lekker nat
De zon breekt door de wolken
Een regenboog wijst het pad
Het wonder aan de horizon
Wijst een weg vol kleur en pracht
Een paddestoel schiet uit de grond
De struiken wiegen zacht…
Veerboot
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 339 Ze gingen naar een eiland van de Wadden.
Dankzij het reukvermogen van zo’n hond
Die wiet en drugs en hasjiesj bij hen vond,
Greep men daar negen jongens bij hun kladden.
Waardoor voor mij afdoende is verklaard
Waarom de speedboot Koegelwieck daar vaart.…
Rembrandt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 Rembrandt
Innemend voorspelbaar
zoals jij je haren afvuurt
op wolken zo grauw
voor altijd kwetsbaar in toedracht
opent de hemel zich breekbaar blauw
in linnen gesponnen gedachten
die nooit echt ervaring opdoen
als een kleur die niet huilt daar
de traan van je penseel gedropen
geruisloos en nat in
druppel verf tot stand kwam…
Jij of ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 193 het laatste stukje brood
maakt het verschil
tussen levend zijn en dood
wie zal het nemen
jij of ik is het spel
dat wij dagelijks spelen
opgevoed en
grootgebracht met delen
kiest toch kracht voor macht
met lauwerkrans en heersen
declasseert de wedstrijd
ieder die de mindere blijkt
alleen de nummer één
doet van zich spreken
zijn…
De oogopslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 je bent niet weggegaan
maar kijkt me
uit de spiegel aan
jij tekende de lijnen
in mijn gezicht
gaf kleur aan oogopslag
in samengaan
veranderde mijn stugheid
in een warme open lach
ik herken je in mijn spiegelbeeld
jij die naast me staat
en voortaan met mij verder gaat…
LEVEN BIJ VERGAAN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn weke takken.
De dode karper
drijft voort; op zijn bovenzij
smullen vliegen _ droog.
De egel ligt stil;
zoekend loopt een doodgraver
tussen zijn stekels.
Op gevallen loof
bloeien bosjes levend groen:
jonge brandnetels.
Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje…
Moeder
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 245 Geboren uit jou
Vang ik altijd je aandacht
Liefde verwarmt mij…
Toch komen ze niet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 814 Huilen wil ik
Maar mijn tranen
Zie je niet
Hoofd overlopend van
Gestold verdriet
Maar mijn tranen...
Ze zijn er vast wel
Ergens naamloos
In 't verschiet
En toch komen ze niet…