155 resultaten.
Alle geluiden gesloopt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 152 heb het zonlicht buitengesloten
spiegels weerkaatsen haar stralen
laten de dag niet meer beginnen
alle geluiden gesloopt
die gepaard gaan met het leven
van werken slapen en ontwaken
stilte binnen gelaten
die van de tijd geen deling
in dagelijkse uren kan maken
maar het duister vibreert
existeert pas ten volle in het luchtledig
is…
Grote en kleine schoenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Grote en kleine schoenen op een rij
waren mijn oom en ik, die naast 'm lag.
En hij vroeg wat ik in de wolken zag.
De wolken schoven boven ons voorbij.
De aarde is inmiddels wat gedraaid,
wolken die wij zagen, zijn vervlogen.
We vergaten wat ons heeft bewogen.
Andere wolken zijn weer aangewaaid.
Wees nu stil en ga liggen in het gras;
je…
Tot op de bodem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 714 De Nikkei-index volgt de koers van aandelen,
zwerfkeien zijn het naar meanderende
rivierdalen van een nieuwe recessie…
Dromen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 379 Ik sta eenzaam voor het raam
wacht je ergens op, vraag je
verwacht je iemand, vraag je
ik schud mijn hoofd
je zou het niet begrijpen
het zou je ongelukkig maken
maar ik,
ik keek uit het raam
ik tuurde en speurde in mijn gedachten
ik schrijf de naam van hetgeen mij nooit
meer zal overkomen
ondanks al mijn bidden en al mijn dromen
liefde…
Suzanne met de mooie ogen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 662 Ik voelde je bijzijn,
in de ochtendnevel
overal
om me heen.
Je omhelsde me
(zuchtend)
alsof je ooit
weg bent geweest.
juni 2012.…
Ambachtelijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Een ambachtelijk
bakkerijtje
een terrasje
twee tafeltjes
zes stoelen
een houten bank
een regenton
geraniums alom
een zondagmiddag
de laatste van september
nog volop zon
een koppeltje
een jonge hond
hij een twintiger
groot en blond
zij kust hem
zij kust hem
op zijn mond
de liefde te groot
de wereld te klein
de kus verheft hen
de…
EMILY DICKINSON 465
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 169 Toen ik de geest gaf, hoorde ik
Een vlieg mijn slaapvertrek belagen
De stilte daar was voor de storm
Of tussen felle regenvlagen
De ogen waren uitgewrongen
De ademhaling schoolde samen
Om zich ferm en kordaat te houden
Straks voor de Grote Kroongetuige
Wat vond uit mijn nalatenschap
Bij wie als erfstuk onderdak?
Dat vast te leggen was…
liefdesverdriet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 242 verleden week vond ik een versteende geliefde
tussen wat geuren van gisteren
die het liefhebben verleerd was
in nevel verpakt
de decoratie van een stad
zeven gedichten heb ik geciteerd
ze verrees niet
huilend heb ik het karkas omarmd
de lippen gereinigd met toverspreuken
maar de leugens bleven
de sporen van de tijd gevolgd
toekomst…
WATERLAND
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 420 Orgasmes, toch tig?
Schaars ik naast Hollandse lig,
Bochtig noch vochtig.
Drachtig of spochtig?
Niet zeug of Hollandse big,
Steeds achterdochtig.
Hoogtepunten, veel?
Nooit nat uit Hollandse keel,
Onbesproeid prieel.
Lol in het leven?
Vermoedelijk heel even.
Als Sint Pieter belt.…
Laatbloeier ( 40 jaren )
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 199 Ik bloeide
maar de vorst
kwam over me.
Ik groeide
met honger
met veel dorst.
Ik bloedde
met haat
mensen vol woede.
Ik verlang ernaar
om in zonlicht, de stralen
van mijn bloem te laten dalen
over al wat leeft.
Ik ben bang
dat degene, die van mij houdt,
de bloemblaadjes telkens plukt
met de woorden in vragen:
"Houdt ze wel
houdt…
Brug.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 Ik wil U hier nu niet vermoeien
met alle documenten van mijn vorige bezit,
van de vele percelen en bedrijven,
met mijn reizen over wereldzeeën
en mijn permanente deficit
Ik wilde hier eigenlijk ook niet meer ijlen
over liefdes en wat daarna,
van veel beloven en weinig geven
van veel I love you’s
en geveinsde tralala
Beter zou ik hier…
Tussen het netwerken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 In eenzaamheid is het verdriet voelbaar
tussen het netwerken van mensen
lijkt de ziel een frivole schim
achter het vitragegordijn
schemert een egocentrische wereld
vol schijnbeweging en bedrog
en wanneer werkelijkheid klaart
is wat er overblijft:
Bezinning,
niet los te krijgen van de ziel
die in eenzaamheid verlossing zoekt
ver…
Territorium
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Je dwaalt in een vierkant land
waar ratio en emotie oorlog voeren
zonder elkaar pijn te doen
af en toe
komt er een spreekwoord voorbij
toepasselijk in de tijd
maar verloren voor de eeuwigheid
van het alsmaar dieper innerlijk voelen
alsof het land geen bodem kent
beadem je verleden in de toekomst
haal je alles wat overbodig is weg
om…
De ranke stelen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 waar vroeger
lente binnen kwam
tocht nu de kou
trekt langs
onze warme plekjes
verkilt wat ik vertrouw
zacht streel ik
je bloemen op het raam
de ranke stelen
maar snel
valt er een traan
daarna nog velen
de kristallen
in je ogen
zijn gedoofd
je hart bevroren
ons lieve samenzijn
is voorgoed verloren…
over en weer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.076 tussen jou en mij is slechts één grens
huid op huid, de vingers rond de pols
van wat we voelen
buitenkant
binnenkant
lippen woelen tot de hartstocht
van een paar… hun hardgeworden lust
naar zacht gekust
bijtende illusies rond een zoetgezogen mond
een fluistering ontsnapt
gelachen naar
de tijd waar jij
mijn open armen vond…
Een mooier later
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 (Het leven als kunstwerk)
Met mijn handen die Hij gemaakt heeft
schep ik een kleine hemel
over land en water
en later rots en strand
pover en verlaten
alles wat nog in mijn herinnering leeft
De wind draait om oud gebergte, om
lovertjes en platanen
waar liefde pijn verdreef
Dit is wat Hij mij geeft
iets sterkers om in te geloven…
een laatste dans
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 de langzame draai
gevolgd door fluwelen stilte
de lach een grimas
op een late avond
dansen de herinneringen
door de lange sloppenwijken
gekweld door oude melodieën
het zigeunerorkest speelt
tot de laatste gast vertrekt
de vuren doven
maken de nacht tot wat donker is…
Bladwijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 ja, ik weet het wel
zal sorry zeggen
voor alle ezelsoren
of geknakte boeken
die ik even weglegde
zodat ik wist waar ik was
altijd verdwijnen ze
wanneer het nodig is
dus pak ik kladjes,
tandenstokers, ansichtkaarten
of oude benzinebonnen
de aangebrachte vouwtjes
strijk ik altijd weer glad
zo wis ik sporen uit…
goed gezien!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 mijn verrekijkers
overzien de wereld wel
zonder problemen…
regen en ruïne
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 er is geen loslaten zonder liefde,
zegt de ochtend
terwijl hij met een lemmet
mijn huid opensnijdt
ik leg mezelf te vondeling
op veel te kleine bloemen
samen met het geluid
dat ik liefheb
de avond zal van zwakheid spreken
wanneer ik mijn mond
opensper
om regen zichtbaar te maken…
Weeffouten?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Zaai de paddenstoelen in mijn
herfstig hart als ik naar
onbekende oorden reis,
verstrooi mij in de sporen van de
golven van een bloemen oceaan
en zal ontwaken voor het naderende einde,
laat mij zwarte
aarde eten indien
ik in de armen stijg
van een argeloze orkaan, die
mij aan de geparelde zwijnen voert
als aandenken wat voor…
alleen 's nachts
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 214 ik nodig olifanten uit
dikbuikig
in cirkels rond mijn lichaam
hoor alles dreunen
op het linoleum van de leegte
wijsvingers breken maanlicht
meedogenloos
in het spoor dat ze achterlaten
slapende kamers
en striemen worden geklemd
tussen slagtanden en een bloedend hart
ik begraaf mezelf
onder aarde en bladeren
en blijf nog even…
’n dialoogje met de liefde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 337 jouw ogen
wanneer ze mijn wereld
raken
zachter in verbazing, jij mens;
man van duizend dromen
je kleurt me
in het klaverveld, het verlangen
welwillend bevrijd
ik fluit naar herfst
en hoe hij ruist en reikt
naar stille rust
naar de vogel en zijn maatje
die samen het antwoord
voltooien
in de warme ruimte
van hun nest
jij…
Aardse sferen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 205 Of ik je ooit weer ontmoet
na een sterven in de toekomst
wanneer we zonder leven zijn
en het gemis geen pijn doet
zal ik vragen aan de herfstvogels
als ze afscheid nemen
en ik beloof je
in aardse sferen
tijdens dit herdenken
ben ik mezelf
en blijf ik aan je denken.…
Ik kom eraan!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Ik kom eraan
haast zich een moeder
wanneer ’t gevallen kind
haar schreiend zoekt.
Ik kom eraan
klinkt als verlichting
voor de kleinmoedige
die hulp inroept.
Ik kom eraan
klinkt als een luchtsprong
wanneer een drenkeling
naar redding zoekt.
Ik kom eraan
klinkt als verlossing
voor wie in barensdrang
de dokter roept.
Ik kom…
Hallo wereld!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 820 kom dwalen
in een wereld vol verhalen
prikkel je zintuigen
droom over de aarde
ontmoet culturen
kinderen die leven
spelen tussen kamelen
in de warme woestijn
volkeren die één
met de ijskoude vlaktes zijn
zoek ver dichtbij in woordjes
de plaatjes van het boek
*Kinderboekenweek 2012
Thema: Hallo wereld!…
Onzichtbare hand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Uit jouw stilte
plukt leegte grijze bloemen
maar in ieder hoofdstuk
van jouw armoedig bestaan
bezingt een erudiete nachtegaal
mysteriën van de duisternacht
tot aan de laatste woorden
van het verloren boek
probeer je
uit de waanzinnige droom
te ontsnappen
maar een onzichtbare hand
brengt je terug naar de mystiek
die in jouw ziel…
De zoveelste ronde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 266 vingers priegelen
met een touwtje
je hoofd zwaait heen en weer
je sloft
de zoveelste ronde
wilt u een koekje meneer
maar de trommel is leeg
je ogen en lach zijn
een schaduw van wat is geweest
zacht dansen
de stofjes in de
reepjes middagzon
je slaat
naar een bromvlieg
die je zelf verzon
ik kus je tot een volgende keer
hulpeloos…
Koppen gelooid en weerbarstig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 als de bazuinen schallen
knallen de kurken
komen de dolende ridders bijeen
voor het grote oktoberfeest
moe van het oogsten
willen zij net als vroeger verpozen
in de koele kelders van het kasteel
te midden van fusten die liggen te rusten
geen paarden en maliënkolders
maar op de tafels de glazen
en kleurrijke folders met de trots
en geneugten…
De zon blijft schijnen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 385 Zolang je bij me bent
laat ik de zon altijd schijnen
ik laat hem nooit achter de wolken verdwijnen
iedere straal is dan op jouw gezicht gericht
mocht je dan toch besluiten te gaan
dan verwarm ik me met een gedachte aan jou
de zon blijft dan aan de hemel staan
en zo sta ik nooit in de kou.…