Alle inzendingen, jaar 2012, week 53

POTVER2013.…

De noorden wind orakelt in voorvluchtige en duistere vlagen, het getij is haar zekerheden kwijt, vergeten naar de bekende weg op het strand te vragen. Dat was de tijd dat ik de zee verstond, dat de golven konden redetwisten rij naar rij , stuivende koppen sloten een nieuw verbond uit de diepten van mijn hart, tot verspringend tij…

Verbonden met de geur van het alledaagse wil je vliegen in de wolkenlucht Je wilt weten waarom de winden sterven en waarheen de verhalen gaan In het groots en het klein versnelt of vertraagt het licht niet De wind draagt wat jij niet vatten kan maar toch voor altijd blijven zal Drink het avondrood als antwoord op je vraag en…

oprukkende betonjungels waar deuren verdwijnen wind transparante naaktheid slaat in hoeken van digitaal leven vanachter lichtende schermen stroomt chemo door aderen van geleende tijd gif licht op in elke cel modderpoelen en draaikolken van leugens leugens om bestwil en eigenbelang om landsbelang en geld wij zijn verloren gelovigen…

Buur viert oudjaar met een kelder vol vuurwerk. ‘Die knallen, daar doe je het allemaal voor.’ Rotjes, kanonschoten, oorsmeerverkruimeling. Ik heb een vuurmuur, daar komt echt niks door.…

Grauw water moet eten van ijzige oeverranden, droge inktvlekken moeten holle luchten vullen. Dwangmatig, omdat de rivier niet mag verzanden en luchten zich niet in zwijgen mogen hullen. Geschreven woorden verdrinken krampachtig in bevlogen letters van de spiegelende kust. Golven van herinnering zijn geen zee te machtig, zij kennen geen paniek…

Handen omklemmen het koude metaal, zittend op het plankje reiken voeten achterwaarts tot aan de tenen het zand. Benen recht naar voren wiegt ze zich vooruit om langzaam met het lichaam vaart te maken. Wind suist langs haar haren, schakels kraken, in haar maag zweeft vaag het draaierig gevoel. Ontspannen laat ze zich door lucht en ruimte…

Zwijgend treed ik Ze daag'lijks tegemoet Zooitje ongeregeld dat vindt Dat ik niet langer leven moet Hoog tijd, vinden ze, Dat ik me van het leven beroof Daar heb ik, vinden ze, Sowieso al te lang mee gewacht - Als het aan hen gelegen had Was ik er al lang uitgestapt, Niet beseffend dat de horde Om morgen toch weer naar school…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…

Het is maar een gedachte maar hij keert steeds weer terug het is je lachend gezicht waarvoor ik zwaar ben gezwicht jij bent nu mijn woord, mijn mooiste gedicht.…

Ergens tussen fantasie en werkelijkheid is een gedachte realiteit zij daalt, hij stijgt charme en gedurfdheid bewegingsvreugde, projectie het is als een snel gedraaide film niet meer te bevatten het kronkelt, het zweeft verlies van zwaartekracht het reiken naar de verte ineens alom huivering de grootsheid als een steltloper uitbeelding van…

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…

Op de plek waar ik nu kom sta ik stil, kijk achterom enkel mijn eigen schaduw jij die me niet volgen kon of niet wilde.. het veld,zonnebloemen,klaar om te oogsten na hard werken,genieten en proosten naast elkaar mijn hand op je heup de warme zonnegloed laat ons voelen de beloning voor het volgen van de zon jij die niet wilde of me niet…

De laatste dag op de kalender hangt er nu al losjes bij terugkijkend naar 2012 maakt 't me vrolijk, en heel blij genietend van al die mooie mensen die ik dit jaar heb ontmoet nieuwe stappen ondernomen ja dat voelt heel goed kijk ik uit naar al het nieuwe dat mij ten deel zal gaan vallen wens ik een ieder genoeg laat de kurken nu maar…

Ook in de puree alleen met je twee ik heb een idee een pot marmelade van zwarte bosbessen éénenzestig procent pure vruchten een lekker stuk brood een dampende koffie weg met de puree is dat geen idee…

Laat de rust over ons komen, geen oorlog meer voor, tegen of over elkaar uitvechten. Laten we samen vechten voor: mooie idealen, ontspannen gevoel tussen jou en mij, om bijzonder fijne en prettige gedachten uit te wisselen, niks en niets meer bedisselen tegen, over, achter elkaar, eerlijkheid in geheel het wezen naar het anders lezen in…

vaak is het stil in mijn hoofd en eens was daar de bliksemschicht op mijn vijfentwintigste sindsdien functioneer ik wat minder maar rustig en tevree soms zie ik ineens weer het licht als ik een vrouw aanschouw en straal ik kort maar krachtig om daarna weer rustig in alle rust van mijn kamertje zwijgend naar muziek te luisteren van…

de wereld reikt naar sterren in muziek en spel vergroot indringend uit wat op de hemel lijkt verzwijgt meestal de hel miljoenen zijn op zoek naar schoonheid en geluk blind voor bloemen op de hoek ik ben wat tegendraads proef liefde in het kleine volmaakt past jouw hand in de mijne…

Ik draai me op mijn rug en jij geeft mee Je hoofd op mijn borst je been over mijn been Ik kijk in het donker om mij heen en ik zie niets Je bent warm en twee seconden lang Snurk je zachtjes tegen me aan Ik lig in het donker voor me uit te kijken Niets te zien Alleen maar gelukkig aan het zijn…

loslaten het mooie moeten loslaten het warme weerloos laten gaan doet verstillen en verkillen alleen verleden blijft bestaan herinneringen zijn geschenkjes voor wie die wil verwerven laten dat mooie leven levend loslaten is een beetje sterven…

nu donker al voor vieren binnensluipt het licht tot inkeer brengt en ruiten spiegelt naar mijn beeld kijkt eindelijk de laatste dag slechts onverdeeld naar nu het residu van afgelopen maanden moegespeeld door lief en leed zacht ingekleed door sfeer, wanneer ik zweer dat Kerstmis veel meer dagen telt dan twee Prettige…

Gelukkig 2013 spreek ik thans tegen elk die deze zinnen leest Houdt van elkaar, pak die kans maak van 2013 één groot feest Gelukkig Nieuwjaar gun ik U laat ons met de liefde strooien Help ook het vreemd individu die bezig is alles te vergooien Gelukkig Nieuwjaar nog even op de laatste avond van ’t jaar Schenken, doet gelukkig leven deze…

Vanavond trok de mist over de wei alsof de aarde zich opende en het grondwater buiten zijn oevers trad paarden en koeien raakten vlot en als in een moeras uit de oertijd dreven tenslotte alleen nog koppen en ruggen voorbij van het geboomte aan de overkant maakte zich iets los waarvan ik dacht dat het een roeier was die overstak voor mij…

Mocht u ‘s lands beste oliebol begeren: Een tent in Maarssen won dit jaar de strijd En bent u vegetariër - vermijd De beestjesbol van brassband Looft den Heere Zelf vind ik het gekochte spul maar niks Ik zweer bij Koopmans oliebollenmix…

't Nieuwjaar! Och! 't is altijd 't oude: zitten beven van de koude; dan, deur slijk en moze gaan; later, in de zonne braên; als het zwijn zit in de kuipe, 't keerske brandt al in de puipe; en, van zo de winter fluit, 't keerske is dood, en 't jaar is uit! 1885 --------------------------------- moze: modder puipe: open nis in…

In 't land der dromen in het dromenland, het is als kindren badend in de zee, met het gekniel van lichtvrouw in gebee, de lichte armen hoog op de zee, want er is gezweef van bove', en van de kant ruist donkere muziek in om de vree der wereld, der zonneberuiste steê, en maakt het een verward doorzocht droomland. Zachte dromen maken een…

Na 2012, Een jaar van het 12 in een dozijn, kan 2013 het jaar van de triskaidekafobie zijn. Hecht je echter aan geen geloof, Aan dit bijgeloof, Zal het jaar vol verwonderen zijn. Enkel met weinig tussen de oren Worden wonderen geboren. ------------------------------------------------------ triskaidekafobie - ziekelijke angst voor het…

Aan de buitenzijde droom je niet er is geen donker licht niets kleurt alles daar is fictie zonder beelden los of houvast geen tussenbeide. Alles uit niets, komen we en we vergaan in fantastische dromen aan de binnenkant komt de kern van de waarheid tot stand vanuit het zijn, stroomopwaarts tot aan de bron. Daar ligt de kiem, het zaad,…