142 resultaten.
Voetafdruk van mijn jeugd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 PASTORIETUIN
Kastanjes in volle
Bloei die het leven
Vieren in het
Vriendelijke ochtendlicht
Geur van nu te ruiken
In de voetafdruk van toen
Van mij als vijfjarig kind
Dat aan het begin
Van zijn mensenleven
Dezelfde bomen meemaakte
Met takken die als
Slingerplanten dienden om
De pastoriegracht over
Te steken - en die samen…
Na de regen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 128 In een plas,
die een hoge boom
als in een put zover
weerspiegelt,
-‘t loof laat haar bewegen-,
die aan elke kant
een ander uitzicht biedt,
die de maan op de grond,
de wolken op de straat,
kan laten drijven,
daarin wil ik me verdrinken,
in haar diepte.…
Anders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 alleen,
sta je daar
tussen die
duizenden grassprietjes,
maar
zal ik jou eens wat
vertellen paardenbloemetje,
ook al zijn die
grassprietjes er in
de duizenden, dat wil
nog niet zeggen
dat ze ook samen-zijn!
eigenlijk
paardenbloemetje
ben ik wel blij met jou,
want in die zee
van allemaal hetzelfde
is er maar één
die me aantrekt…
Met de ragebol
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 Met een blocnote en een pen
In de rammelende tram.
Druppels toveren
diamantjes langs de ruit.
Niet te veel kijken
naar dat wat voorbij gaat.
Tussen hoop en toekomst
bloeien de rozen.
Vergeet mij niet, "oh lief!"
Mijn voetstappen dolen in
het rond
op onvruchtbare
grond en
de zon houdt zich schuil
achter donkere wolken.
Alles…
Een woord is maar een Legoblokje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 534 Met vaart vinden mijn vingers
de vakjes met daarin de letters
op mijn iPad scherm
Steeds als ik een aantal vakjes heb aangetikt
stelt zij mij voor een woord
dat vaak dan niet precies is wat ik wil
En het woord in mijn hoofd was al zo beperkt ...
Woorden, wat zijn eigenlijk woorden?
Ik probeer gevoelens, gedachten
geluiden te vangen,…
Het glanst weer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Het glanst weer van de klaver en de boterbloemen
en heel verloren staat er ook een klaproos bij.
Er zijn toch zoveel mooie dingen;
die maken plots mijn hart weer blij
en dankbaar kan ik ademhalen;
al er is pijn en veel verdriet en zorgen,
maar toch wil ik de hoop bewaren
en niet alleen maar angstig zijn voor morgen.
Er is het groot geheim…
Klagen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 Ons land bevindt zich in een koudeput
En overal worden records gebroken
Er wordt over niks anders meer gesproken
We roepen allemaal; 'Het weer is..slecht'
Wie kun je nog vertrouwen, niets is veilig
Zelfs ijs-hei-li-gen blijken knap schijnheilig.…
Vrijwillig
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 Langzaam telt zij haar laatste zegeningen
langs de krijtlijn blijft zij roepen,
haast onmenselijk, als eenling
in die grote woestijn, waar de wereld
even lijkt te hebben stilgestaan
In de verte waar warme luchtgolven
spiegelend een verfrissende oase duiden
gaat zij op zoek naar haar waardigheid
mompelend wil zij behouden, vasthouden,
maar…
Schervenloze hemel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 tijdens drooglegging van aderen
zoals turend door mijn raam
vraag ik mij nuchter af
zijn wolken wilsbekwaam
of door toeval bevangen
in de orde der onwrikbaarheid
voorbestemd af te drijven
gelijk aan hardste uren van de tijd
laat mij aan indrukken onttrekken
samengeraapt zonder doel
door afwezige koudegolven
stijgt de temperatuur van gevoel…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Diegenen
die
hun genen
onderhouden
worden
veel ouder
wel
150 jaar!…
Het eerste begin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 uitgeschreven dromen
in een envelop geschoven
worden meegegeven aan de wind
opdat wolken de innerlijke leegte
zullen verdrijven
om de zon te omarmen
ochtendgloren kleurt goud…
Onuitwisbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Slaap die ik
Uit mijn ogen
Wrijf, droom die
Onuitwisbaar is -
Beeld dat helder
Op mijn netvlies staat
Bestand dat ik
Verwijd'ren wil
Maar niet met
Zich spotten laat
Angstbeeld voor
Alle dagen
Dat ik leef…
Samen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.691 Jij geeft me kracht
als ik ben verslagen,
het is dan
alsof we samen onze last
hebben gedragen.…
'Leef verborgen.'
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 Een voortvarend leven, alles pais en
vree.
Voor hem de zee en later aan de kant
van een rivier zit een visser aan-
schouwend.
Hij leeft verborgen, vermijdt zorgen
en last zoals dat bij een Epikurist past.
Geen overdaad of wellust die verstoren
zijn gemoedsrust.
Hij bewandelt de gulden middenweg en er
is nauwelijks tot geen sprake van…
Zwarte lelie
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 907 Ik bedek je ogen met een zwarte lelie,
de wereld is er vol van om in te
verdrinken, gebaard uit de spirit
van de vrije aarde, de zachte
moedermond waaruit we zijn ontsprongen.
Zij verstond de lessen, die haar
zijn ontnomen, ze ontstonden in een
achteloos gebaar, private beweging
van gefascineerde teksten in altijd
gepavoiseerde choreografieën…
Wolkenogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 349 Soms zingt de wind
van oude dromen
ijle beelden
van zacht verlangen
schoonheid
die wasemt
over zomerheuvels...
Ik zie een schaduw
in het oker
van de ochtendmaan...
Even denk ik aan jou,
zoete regen
in de tuin van mijn ziel...
Ik luister
naar de tedere klanken
van de dageraad
wachtend op je naam...
En je schaduw wordt licht…
O klamme koude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 481 O klamme koude, die me 't krimpend herte
beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al…
Zonder geijkte waarheden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 160 een mysterie
is niet te ontrafelen
toch heb jij de gave het
in een ander licht te plaatsen
een nieuwe kijk
zonder geijkte waarheden
jouw benadering
zet zoden aan de dijk
jij ontneemt zijn
virtuele vleugels
geeft religie en geloof
een ander perspectief
leent hoop een
hechte basis in vertrouwen
en weet dat liefde is
om samen van…
Laatste
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 636 Geen nieuws zo groot, geschreven door de pers
Of altijd ging het wel in een sonnet
Het kwam in twee jaar tijd niet voor dat het
niet reduceerbaar was tot zo’n klein vers
Ik hou het (denk aan Heintje) voor gezien
En mam, geef je me nu ook weer een tien?…
Wat ik fout doe in de liefde?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Bekijk het eens van mijn kant
Dan is het simpel te verklaren
Want ik zoek niet zomaar iemand
Ik wil alleen de ware
Haar vinden komt wel goed
Ik maak me ook geen zorgen
Want al heb ik haar niet vandaag ontmoet
Er komt altijd weer een morgen
Misschien is ze nu nog zijn geschenk
En komt ze ooit eens vrij
Of ze denkt precies hoe ik denk
En…
De juiste snaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 489 de viool
het is alsof ik de snaren
stilletjes hoor huilen
tranen zich in elke trilling
rond het hout verschuilen
mijn emoties zweven mee
breken met de klanken open
bevrijden dat wat ongemerkt
naar binnen was geslopen
een kamer vol gevoelens
ik zit er middenin
tot aan de laatste noot
lief ik het lied van de violin…
één woord
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 324 Ik had verwacht om eens gezellig samen te zijn
Rustige woorden verstrengeld met de liefde van het hart.
Ik had verwacht om eens te babbelen,
maar werd in de kiem gesmoord.
Mijn ogen werden week,
huilen wilde ik niet.
Krop in de keel die mijn woorden deden krimpen.
Mijn stem vond haar weg niet meer.
Ik zette een masker met de glimlach op…
Zijn gezicht straalt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 de man tegenover mij straalt
we delen het terras
bij de “ Gouden Leeuw”
onder een kunstmatige gloed
dat hij pas opa was,
een schrede verder in zijn tijd,
is mooi zichtbaar
dat doet ook mij goed
in deze herfstige dagen
zetten we de kachel weer aan
de zon moeten we
zo dat lukt, in ons dragen
je hart kan jezelf verwarmen
en in gedachten…
Fraude in de zorg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 283 Naar nota 's die correct zijn kun je fluiten,
Door artsen wordt te veel gedeclareerd,
Haast structureel wordt er gemalverseerd,
Wat hun bestek betreft valt dat er buiten.
Met messen was men altijd al bedreven,
Nu wordt er ook nog met de vork geschreven.…
Toekomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 Ben jij bang voor de toekomst?
Heb jij daarom de controle over alles?
Denk jij dat je alle touwtjes in handen hebt?
Door alle minuten van de dag in te vullen
Vanaf het moment dat je de ogen opendoet
Tot het moment dat je ze sluit
Denk jij echt dat het leven zo is?
Is dat je toekomst?
Is dat wat je wilt, alles vastleggen?
Geen ruimte voor niets…
Houd de kever uit de maand..............
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Nu het matig vriest in Twente
geen druif genoeg zonde om te krenten
loeit de klaagzang aan over de elementen
Ze werken niet genoeg voor lente
Is de Bildt normaliter de gebeten
hond, nu zitten ze daar geramd al weken.
Wisselvallig ging over in zeker weten
dat slecht weer alle records zal breken
Maar neem van mij aan: GEZEVER!
Neem 1479…
vraag me niet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 181 vraag me niet waarom ik huil
ik huil daarom
daarom is geen reden
geen reden dat ik huil
dat ik huil vraag me niet waarom…
Geef niet op.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 709 Geef niet op, laat je trots niet varen.
Loop rechtop met je neus in de wind
om je eigenwaarde te bewaren.
Het gaat erom wat jíj ervan vindt.
Geef niet op, neem de juiste koers.
Laat hem gaan, hij verandert niet
en misschien wordt hij soms jaloers.
Het gaat erom dat jíj weer geniet.
Geef niet op, luister naar je verstand.
Je gevoel kan soms…
Moeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 432 Uw lach van vroeger stil vervaagd
sinds vader u alleen in ‘t leven liet.
Uw stem van zoveel liedjes van weleer,
van lieverlede ook wat brozer.
Een zorg, maar ook een troost voor u:
moemoe te zijn van zoveel telgen
Een troost die gij ons hebt gegeven:
ons schoonste have, kostbaarste bezit, ons leven.…
Middengasthuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 Loom luierend in de
Late voorjaarszon
Beschut genietend
Onder het dak van
Spinnend lover
Merk jij mij op
En terwijl verderop
Het geroezemoes klinkt
Van stamgasten die bij de
Minnaar het leven vieren
Geef jij mij snorrend
Wat kopjes, en leg ik
Vol vertrouwen mijn
Hand op jouw kop…