175 resultaten.
schoonrijders
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 147 (in zijn koude mantel hangt nog
een winter van toen)
nu vorst de aarde dekt-
wit en stil rond vogels waadt, laat ik niets na
de ijsdans van een glijdend paar
draait achten boven water
sierlijk als een kleinood in vergeten glans
hun wals smelt weg
waar ik herinneringen leg, leg jij
het beeld van nu
zwierend, zwevend tot bevroren lof…
Als ik maar weet....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 235 Als ik maar weet in dit leven
Dat ik nooit alleen zal staan
Omdat God met mij mee zal gaan
En mijn zonden heeft vergeven.
Als ik maar weet in dit leven
Dat ik vertrouwen mag op God
Die altijd bezorgd is om mijn lot
En mij met liefde blijft omgeven.
Als ik maar weet in dit leven
Dat God mij nooit verlaten zal
En mij weer opricht als ik…
Geboorte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 279 Kind
speel met zon en wind
en laat de zee door je heen stromen
weef van liefde je dromen
Kind
wees als de zon
die aldoor straalt
in de dag
in de nacht…
Vliegende maan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 685 De plichtpleging hangt als
stille troef aan de wand.
Grijs,
licht en donker.
Vooral donker.
Stramme olie kruipt
over land.
Koud,
zoals het weinige warme
weerloos is.
Seconden gaan traag,
zodat
niets blijkt te zijn wat lijkt,
zoals
de Blauwste Maandag.
Zoals vandaag.…
Sporen in de sneeuw
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 349 Verkleumd tot in 't diepst
Van mijn gedachten zwerf ik
Doelloos over platgetreden paden
Niet wetend welke richting ik
Moet gaan - de richting die ik
Zoek lijkt zinloos en onzichtbaar
Begraven in het landschap dat wereld
Schijnt te heten, door haar was ik verslonden,
En toen kwam vandaag zo maar de ommekeer,
Heeft het voor 't eerst…
Spaarvarken?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 265 Na alle wetenswaardigheden,
besloot men daar nu in den haag,
dat de mensen hun spaargeld wel op kunnen eten,
rijst bij mij alleen de vraag,
wanneer ze zelf hun varkentje op moeten eten,
zullen ze dan nog steeds wel weten,
dat ze zelf dit over zich hebben uitgeroepen!
En dan maar roepen, dat we moeten sparen!…
Van voor ik moeder werd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 373 Toen ik jou die onschuldig was
Aan het redeloos verkeer
Verloren had - jij die
Deel van mij was en altijd
Zijn zal, was er in mijn
Hart een gat geslagen zo
Groot en wijd en diep
Als nooit meer zijn zal,
Een krater die niet meer
Met heelwording kan worden
Opgevuld, tot een zee van tranen
Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…
Laagland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 Laagland zoekt erkenning (m/v)
in laagte, op een sonore vlakte
met ongelijkvloerse kruisingen,
in een ongelaagde dimensie onder
neergebogen dekens van broze mist.
Om langs de rooilijn van het maaiveld
te wentelen in dunheid, waar alle sporen
van diepte en verheffing zijn gewist.
Het lage traagland vindt in bergloos
waaieren zijn Waterloo…
Kuikens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Ze had een zak met kuikens meegenomen,
Want ’s winters vriezen alle meren dicht.
Voor reigers zijn de vissen dan uit zicht,
Het lukt ze niet de winter door te komen.
Als dierenvriend zit ik ook op haar spoor,
Wat help ik kuikens graag de winter door.…
de komst van het verdwijnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 de toekomst gesloten
van dit oude uur waarin de avond
zich niet hoeden laat
ik faal opnieuw, twee of driemaal
rond mijn ogen, trek een kring van mist
rond een lege stoel
en leg mijn oor te luisteren
op mezelf
in dit tijdelijk, papieren huis;
de blik gedwongen, zo dichtbij…
levensgroot
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 241 het is zo'n ding waar je nooit zeker van bent
dat nooit zeker kan zijn
het dwaalt langs straten, overdag
of in de late avond
het schurkt tegen een boom
zoals een hond die vlooien heeft
en smeekt om gestreeld te worden
het bewierookt boeken
over de ondergang; grijze kleding
en een doorstreepte hemel
het kruipt onder kaarslicht
omdat…
schaatsrequiem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 735 Vanmiddag bij Monnickendam geschaatst,
was echt goed staalhard ijs.
Heb tien rondjes gedaan,
plus even een matige erwtensoep tussendoor,
maar was vooral ook mooi :
die Gouwzee, die sneeuw, dat dorp
en een laagstaande heldere zon
die gaandeweg steeds verder weg zonk
in nevel.
Moest je af en toe wel even stilstaan
om dat…
Ademland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 177 Nachtvogels vlogen over sneeuw
een beetje dronken, vrolijk
door een droomloos drinken
en je zei dat je geen naam had
geen sporen achter liet
in een verlaten land
in het duister ademde jij
en betreurde jij jouw ziel
weer terug naar ’t ademland
waar alle hoop in ’t duister
lag begraven.…
21 januari.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 262 Geef het volk brood en spelen.
Geef het bier.
Geef het youtube.
Een deprimerende dag.…
verwondering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 257 de overbodigheid van vragen
het onbestendige verlangen
opgeslagen in het archief
van al wat is geweest
en dan tóch bij vlagen de grote
verwondering van de dichter
verwondering om dat wat ik dacht
dat niet was er toch blijkt te zijn
het geluk die zucht van blijdschap
om een tinteling in het bloed
die mij doet beseffen dat ik leef…
Compositie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 278 grijsheid is niet uit jouw gezicht te vegen
toch blijven de denkrimpels intact
ritmisch klap je in je handen onverstoorbaar
alsof je nog daar bent, daar waar muziek nog muziek was
men groot werd gebracht op de tonen der liefde
nog schuilde onder moeders rokken, een spelend kind
nog gewoon was, tezamen at aan grote tafels
die netjes waren bedekt…
Haat
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.244 Is de haat vergeten?
Als sneeuw voor de hevige regen?
Vraag de haat wanneer hij kwam,
hoe de haat ontstaan is,
aan welke grens de haat geduldig wachtte
om ongestoord naar binnen te komen.
Vraag de haat hoe lang hij duurt,
hoe breedsprakig hij wil zijn,
op welke hoogte haatgevoelens
kunnen leven.
O haat, doornige haat.
------------…
Winternachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 In zachte sluimering van winternachten
diep in dromen over lente en zomer
jaargetijden waarin wij hoop’loos smachten
naar dagen van genot als zonnedromer.
Reeds horen wij in onze fantasieën
heerlijke vogelzang in hoge bomen
genieten van die schone melodieën
laten die beelden nu al tot ons komen.
Zacht zien wij het graan wuiven op de akker…
IK HEB STRAF
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 679 Ik verdien straf, fluisterde ze zacht
want ik andermaal niet lief geweest
Ik heb enkel maar aan mij gedacht;
aldus ben ik erg egoïstisch geweest
Ik moet mijzelf pijn doen sprak zij
mezelf pijn doen als een goede les
In mijn arm, mijn been of mijn dij
ik heb straf en verdien dus het mes
Ik moet mijzelf kastijden, vind ik
mijn cijfers waren…
Over digitaal.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 120 Digitaal, weten we allemaal,
Is een twee discrete waarden signaal.
De digitale vorm
Is voor een document de norm
Voor opslag in elektronische taal.
Daarom heb ik geloof
In ouderen en de digitale kloof.…
In je eentje.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 489 Huil jij wel eens
huil jij wel eens
omdat ze je pesten?
Omdat je niet hoort
niet hoort bij de besten?
Omdat je niet hoort
niet hoort bij de rest
word je dan wel eens gepest?
Huil jij wel eens
huil jij wel eens
omdat ze je plagen?
Omdat je niet bent
niet bent zoals de anderen?
omdat je niet bent
zoals zij aan het einde van de straat…
Vileine teksten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 143 zie het als antwoord op macabere
zinnen, de daad van een wankele
berg die zich hult in de leegte
van het verlaten landschap
of neem het zoals het sterven zich
verrijkt aan tranen, de geur
van gestold bloed waarvan het
blad nooit liefde heeft gekend
geen profeet schrijft nog nostalgie
op zijdeglans met vileine teksten
zonder oorsprong…
toekomstperspectief.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 196 de stok staat wat schuin
haar hand leeft er op.
met gestrekte arm
kijkt ze vooruit.
de geruite sjaal
maakt haar groot
en klein terzelfder tijd.
ze heeft nog een gezicht.
haar voeten volgen traag
het gezicht en haar leven.
ze staat met rechte rug;
het hoofd stevig omhoog.…
Ik zie.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 184 Als ik kijk
naar mezelf
in de spiegel
dan kan ik
niet ontkennen
dat wat ik zie
geschiedenis kent.
Ja,
het is waar
mijn ogen
liegen niet.…
vuurvogel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 609 zo kwam zij op aarde
passie en compassie
haar geboortegeschenken
weerstond zij storm en stomend leven
baarde zij en had ze lief
her - innerde en vloog
verkende hoogten en diepten
om te landen in aarde waar zij wortel schoot
en vleugels vond
niet om ver weg te vliegen
maar om afstand te creëren
overzicht om precies te zijn
in zoektocht…
RUSTPLAATS
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 's Nachts glimt het sneeuwveld;
warm liggen zwarte schapen
in dat reine wit.…
epigrammetje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 258 Ik ben oud en ik beef,
maar ik schrijf, dus ik leef.…
schuchtere voelsprieten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 188 het huis waarin ik wilde wonen was klein
zo klein als het in een sprookje kan zijn
van binnen oogde het nog groter dan een paleis
ik hoefde er niets te verzinnen, alsof alles, ieder laagje
een onderdeel van me was, rechts- of linksgewonden
vage dagen of een tragisch hopen sliepen in vrede
en liefhebben hechtte zich aan eenheid, het hart…
Woordenkind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 Woordenzon als poëzie
waarin de kleur verandert,
ankert lief en leed tot een
hongerige taal, verslaat
vergetelheid tot over grenzen
van de moraal of een ander
woord gebruikt als de
toekomst zich sluit tot een
geweven melodie, kameleon
van stilte, zwijgzame boreling
waarin meer te biechten is
dan te schrijven.
In de aanrollende…
Met de souplesse van gerimpeld fruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Hier gonst de ochtend
het licht dat ogen vult
waarin de slaap nog sluimert
Overrijp ligt het fruit
in de koperen schalen
van de tijd
De dag glanst nog onwennig
op beslagen ruiten
en in een oogwenk bonst het hart
de nacht vaarwel
Voorbij zijn ook de late uurtjes
de ontkurkte flessen
het eindige naspel
De dagen raken versleten…