Alle inzendingen, jaar 2013, week 30

Heel Holland was vandaag een beetje gay Geweldig al die stoute dames/ heren Die Poetin even mores gingen leren Want vaar je op de gracht dan tel je mee En in de voetbalboot Louis van Gaal De beste homovriend van allemaal!…

Als vreemdgaan voor anderen vreemd is en voor jou normaal doe dan maar net alsof vreemdgaan vreemd is en niet normaal Anderen zouden het niet begrijpen dat jij vreemdgaan normaal vindt Want als anderen vinden dat vreemdgaan normaal is is de spanning er vanaf en dan voelt vreemdgaan aan als normaal Wil je dan nog vreemdgaan…

Het was koud middernacht gestommel in het hoenderhok de knuppel, dacht ik en schoot in mijn sloffen tussen de dorpel en de deur vloerde zich een strook licht op de overloop, een zwarte jas als molshoop op het tapijt even verder een paar kisten te groot voor mijn kleine meid ik hoor haar hakken tikken voorbij de tijd, ik slik.…

Toch zijn dit gezegende dagen; een intens bewustzijn van de hitte, de blauwe lucht en zoveel redenen om dankbaarheid te voelen. Niets is voorgoed verloren, al zijn er jaren voorbijgegaan met gemiste kansen, met haast en drukte waardoor het belangrijkste niet belangrijker lijkt dan het alledaagse. Pijn, ziekte, eenzaamheid en onbegrip, ze…

dichtkunst zij kent de kunst van het verleiden; zij boeit, zij stoeit en goed van snit liggen haar bekoorlijkheden uitgespreid op maagdelijk wit. lonkend prikkelt zij de zinnen zodat de pakkans wordt vergroot, voor hen die haar als muze minnen legt zij haar kleed af, geeft zich bloot. met haar schoonheden ontsluierd waarop de klankmaat…

Ik wenste mij een steen ik kreeg een diamant wat valt er nog te wensen ik wenste mij het licht wat ik kreeg was een gedicht wat kan ik mij nog meer wensen…

de zon is niet ver genoeg voor mij ik wil jou alle stralen geven jouw gelaat omlijsten met al het licht het brengt je leven. de sterren zijn mijn gidsen door een donker zwart heelal, zij zullen eeuwig voor jou stralen omdat ik als eeuwig licht voor jou diezelfde sterren plukken zal dus wees niet bevreesd het licht van de zon blijft…

Ik beadem droef de stilte op jouw graf met de hortensia die blijft zwijgen over regen door mijn vrienden onherkenbaar loop ik langs oeverloze gewoontes van de rivier met haar onstuimigheid licht met ongekende duisternis passeer je in de schaduw vol empathie voor het leven in geestelijke ruimte alsof afstand naar werkelijkheid bestaat…

hij wacht al op haar als ze plaats neemt voor de spiegel al die jaren samen en nog steeds elke avond als de gordijnen sluiten ze zich terug trekken in hun eigen privé vertrekken, hij als een kind zo blij een voor een trekt hij de spelden uit haar opgestoken haren sterke haren, heerlijk geurende haren hij houdt ervan hoe de zware pracht…

Ben er niet op uit Op te gaan in een Nieuw begin, of Af te stromen uit Een pas vergaan Verleden - ik spreek Niet over mijn toekomst, Noch over mijn verleden, Ik schrijf enkel in het nu, Het tot op de draad gespleten, Het eeuwig lijkende Lange heden…

Komen net uit die Steriele spreekkamer Waar ons toonloos Werd verteld dat Ons kind, dat we Bij ons dragen, niet Meer leeft - het Wachten is alleen nog Op de dode vrucht die Vanzelf, werd ons gezegd, Te voorschijn komen zal - Tranen van verlies En over het overstelpend Onbegrip van hen die beter Zouden moeten weten Brengen…

Kaal en kil is het hier en stalen gezichten kijken mij aan. De straat is bijna leeg, ik zie verchroomde lichamen, omhulsels die glinsteren. Glazen ogen zonder uitdrukking in een blikken ritme gevangen. Hol klinkt elke beweging en ieder gebaar is bevroren. Terwijl de lippen vastgeklonken zijn op het glanzende metaal kan ik hun in beton…

Oef, wat een smoorhitte! Amper te harden weer Ploertige zonkracht Dat werd al voorzien Insmeren moet je voor Zonnebrandveiligheid Enkel de zonnecrème- Branche lacht voor tien! © Inge Boulonois…

Het doet pijn, er is onbegrip haar geuren om me heen Ik ben niet weggegaan zij is bij zichzelf gebleven ik toonde geen begrip Mezelf betrappen als een ballon met een touwtje, dat danst in de lucht…

Ik leek soms te wachten op nieuwe krachten met volledig open venster ... naar jouw geest, jouw hart! Ik bleek, geheel alleen in de trein te zitten... richting Rotterdam en Amsterdam. En terug; já terug! Ik vroeg me toen af, waarom ik dit, nu zou gaan schrijven. En vooral: hóe ik mezelf leerde blijven, schrijvend. Ook dit. Na veel piekeren…

jij bent het zomerkind geboren uit een warme wind stralend door de zon gedoopt met het eerste ochtendrood nog beroer jij zachtjes flarden mist die snel vluchtig zijn geworden nadat zij van jou hoorden speelt met zee en kleine schaapjeswolken laat de stranden snel bevolken met vroege gasten van plezier vult lucht met geur laat vlinders…

Die homo-optocht ligt weer aangemeerd Een mooie dag voor mij als potenrammer Alleen dit jaar – en dat is retejammer - Wordt homo’s meppen niet getolereerd Ze mogen ‘m van mij wel over slaan Want zo vind ik er dus geen flikker aan…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…

Neen 'een net doodervaring' niet wel vele "niet levend ervaringen" overkomen ons nog steeds dagelijks! Alsof ons zijn er niet toe doet alsof onze verschijningen doodsangsten oproepen voor velen die voor levend doorgaan maar alles wat maar enigszins van hun norm afwijkt, ons voor niet levensvatbaar uitmaken of op z'n best ons doodzwijgen…

Ik gooide een bal er kwam een klaaglijk geluid uit ik wist dat een bal je wezenloos kan laten schrikken maar dat hij zijn bek niet kan houden dat hij zijn ware aard niet toont is ongehoord.…

Waar zijn mijn zinnen alles wat blijft om jou te beminnen ik weet dat je bent gegaan op een reis achter de maan waar sterren fel fonkelen je bent nu een stralend hemellichaam en hier op aarde probeer ik jou te zien vanuit mijn raam en terwijl ik de sterren tel om jou te vinden kan ik woorden weer aan het papier binden.…

Mijn vrije geest voor jouw vrijheid. Vrijheid in eigen hoofd, in hart; vrij van hoofd én hart! Alleen dan kan ik vrij zijn. Vrijheid voor, door en vrijheid met jou... Mijn vrijheid voor de vrijheid compleet in een nieuwe wereldlijke stroming. Stromingen door de rivieren en oceanen over de aardbol. Opdat íéder mens vrij wordt en zal zijn…

Van je zelf houden Heb ik vroeger nooit geleerd Je hield alleen van je ouders En naasten Van jezelf houden, Doe niet zo mal Dat bestond niet Maar nú Nu weten we beter Van jezelf houden Is heeeeel belangrijk Een knuffel van jezelf, heerlijk…

Van alles was er twee en wat slechts enkel was deden we twee keer En alles wat we zagen was goed en alles wat we deden was fijn Fiets, kaartje voor de overtocht, duinovergang, die twee keer dus, de dagen die we samen hadden, cappuccinootje, glaasje droge wijn. En alles wat jij vond, vond ik ook en alles wat ik vond gaf ik aan…

een man vraagt een vuurtje hij straalt charmant op deze hete zomerdag het waait een beetje z'n omhelzend woord spreekt in meerdere talen het vlammetje dooft meteen wanneer ik zijn vriendelijk verzoek afwijs en zeg dat de slagroom in mijn koffie al gesuikerd is zijn verbeelding smelt ter plekke…

Verblindend schittert de wijde zandverstuiving; een hoge treurberk glanst luchtig en opwekkend, vol verkwikkende schaduw.…

In mijn eigen bos Wil ik verdwalen Over kronkelende Paadjes mijn leven Gaan, in volstrekte Wildernis datgene zoeken Wat voor mij het Leven is - de wildernis Van de geest kan ik Beter begrijpen als Ik daag'lijks langs dit Verwilderde bestaan De wegen zoeken kan Die ook mijn kinderen Vinden als zij de Uitgang zoeken in…

Met de dood Heb ik leren Leven, wat wil Je, een bypass Die me nog maar Net in leven Hield toen de Dood al voor De deur stond, Twee infarcten verder En nog steeds ben Ik er, terwijl ik De ongenode gast Die eens ons allemaal Op een onverwacht Moment verrast Nog net buiten de Deur weet te houden - Toch ervaar ik troost…

heb de koelte van het bos gezocht open plekken gemeden daar brandt zon vrijwel loodrecht haar hitte naar beneden grote kronen filteren licht met lage struiken in het zicht zij houden koelte vast met hun lichtgroene bladerpracht stilte schemert tussen smalle banen zon schaduw danst vertraagd rondom…

Het wordt vandaag wel vijfendertig graden Houd vrouw en kind’ren uit de volle zon Zet oma in de schaduw op ’t balkon En ga zelf in een teiltje pootjebaden En morgen...ach alweer veel tegenslag De weersvoorspelling: Zwarte Zaterdag…