100 resultaten.
Pure nostalgie:
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 295 Luisterend naar de piano op de autoradio,
zie ik nu haarscherp
een exgeliefde spelen.
(die nu rouwend om een ander is)
Mijn wijk binnen komen rijden,
jongetjes zien klimmen over hek,
die me in een vlaag doen denken aan mijn kind,
waarvan 'k kort daarvoor nog het graf,
waarlangs ik reed, dacht te bezoeken, maar toch niet deed.
Langs…
BLIJE MORGEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 het bos is vol zon;
uit dicht loof valt een druppel:
verlate regen.…
gedacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Een woord en woord
Maar de ogen
Geen contact
Klik geen geklik
Geen verstikkend gevoel
Bij het gedacht
Dat het binnen de minuut voorbij is
Een lach en daad
Maar het lichaam
Geen contact
Zo ver weg
Veilig en intact
In het hoekje
Terwijl ik zeg
De nood en drang
Houdt mijn snelkloppend hartje in bedwang
Het willen van iets echt
Het…
Ik sta erbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 272 Je dartelt in haar tuintje en
vertelt de wereld
haar glimlach,
wie ben ik nog
in dit verhaal
ik zie het allemaal en hou van jou
maar pijnlijk
is de liefde nu
juist als ik het weer aandurf
merk ik je drang naar haar
vul maar in en spring
het was ook mooi bij ons,
me nog ten volle kunnen geven
kost me wat
en toch
er is iets…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Geluk vinden is simpel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 268 Zegt de ene vis tegen de andere: "Als ik water heb gevonden, dan kan ik pas gelukkig zijn!".
Het vinden van innerlijke rust (geluk) is zo simpel dat je het over het hoofd ziet.…
woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 hij verleidt me… verleidt me, hij
fluistert woorden die ik wil horen
bij bloementuinen die zo heerlijk
geuren
als een kind in zijn armen ben ik
een veer gedragen door de wind
zo licht ben ik.
zes maanden lang draagt hij me
naar het land der verleiding
hij geeft me de zon, de zomer
vertelt me dat ik zijn alles ben
gelijk sta aan duizend…
Mijn wereld de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Met niets anders voor me dan de zee,
kijk ik naar wolken die overdrijven.
Waar ik heen wil of ga, géén idee,
ook niet of ik wel hier wil blijven.
Gedachten die door m'n hoofd spoken,
geef ik geruisloos mee met de wind.
Weg met beloften die zijn verbroken,
hier en nu ben ik weer even 'n kind.
Ik bouw mijn kastelen hier in 't zand,
droom…
Mistroostig polderlandschap.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 Molens in de verte, de wieken
staan stil.
Het verdorde gras geeft een
mistroostig aangezicht.
En tussen de weilanden liggen
de lege sloten.
Een dode zwaluw ligt langs de kant
van een sloot en een reiger staat
krom gebogen tussen het geknakte riet.
En de anders zo kwakende kikker zie
en hoor je nu niet.…
Herfstregens op het Dodenhof
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 381 Ogen liggen verscholen, diep
in een ovaal van liefde
en handen priemen frontaal in de nacht
onder koude dekens die wenken
Met vereende kracht
sijpelt verlatenheid uit een loden last
Als kadavers liggen zij daar, herinneringen
aaneengeregen door de tijd
Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant
in het schrapen van een rauwe keel
Ligt…
Progressie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Kruip door sluip door
in Den Haag Centraal
hier gedril daar geboor
herken ik niets van wat ooit was
Buiten gekomen word ik
omringd door hoge gebouwen
waardoor het in het niet vallen
onontkoombaar lijkt
Den Haag stad mijn stad
met besmeurde skyline
de vooruitgang wacht je op…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 Wanneer vogels buiten
zinnen twinkeleren
begint het te dagen.
Er is weer een nacht voorbij.…
SUBSTANTIE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Dit zou inzicht kunnen zijn
omgelegd in verdriet
van een verpulverd hart
kleurloos weggeworpen
ingekuild
waar vluchten vergaat
geslipt
zonder enige houvast
weggezogen
in drijfzand
uit een nachtmerrie
waar zelfs ontwaken
geen redding kan zijn.…
Het ruige leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 De wilde zee met haar woeste golven
ik zwem maar word er bijna onder bedolven
ik bereik het land, maar zelfs het zand proeft zilt
de zee, zij blijft wild
eenmaal rustig op het land
ver ver weg van het zoute strand
zie ik die stormachtige zee
en ik besef, bijna nam zij mij mee.…
omhelzing
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 194 het warme zand
omhelst
mijn voeten
als een donsdeken
in de winter
het verwarmt
lichaam en geest
en doet me de
koude winterdagen
vergeten
en
indommelen
op een zomerse dag,
ergens in het zand...…
Houd de kever uit de garage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 193 Ik las laatst goedbedoeld gezever,
over lentes, De Bildt en de kever.
Ja, zelfs over Kerkse tribunalen.
Als we dan toch moeten verhalen,
dan heb ik ook iets op m'n lever:
ik wil de Kever 1300 terug halen.
Die VW Kever, al was 'ie klein,
snorde lekker, reed als 'n trein.
Van een degelijke Duitse makelij.
Voor deze Kever géén tribunalen…
De elementen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 Wind in vol element zweept wilde golven
die met hun witte haar woest in de war
zich storten op het weerloos strand
dat wegvlucht met veel stuivend zand
maar steeds meer wordt verzwolgen
ik loop langzaam
sluit mijn ogen
luister naar
het grof gebulder
lik het zilt
van mijn lippen
en voel me
slechts heel nietig…
Het wit van talloze rozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun…
Inval
snelsonnet
5.0 met 2 stemmen 257 De NSA-agent dacht: ‘ik heb beet’
Nadat hij in de smiezen had gekregen
Dat Michael meer en meer begon te wegen
En dat hij aan extreme inkoop deed
Een inval bleek noodzakelijk kortom
En wat men vond: een calorieënbom…
te oud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 ze heeft geprobeerd te leven
toen de zon geen warmte
meer gaf..
haar lichaam steenkoud was
elke dag ( ook haar hart )
waar ze te oud was voor hem
met vijfentwintig jaren.
nu wil ze naar een plek zonder
angst, verdriet en pijn
niets weten van hen samen
geen herinneringen meer aan
toen, gelukkig en verliefd…
waar liefde bedrog is…
Taakstraf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 455 Het afgelopen weekend overziend
Heb ik mij op het gras uit kunnen leven.
De taakstraf die mijn vrouw mij heeft gegeven
Die had ik volgens haar oprecht verdiend.
Het maaien van het grasveld is mijn straf,
De kantjes loop ik moeiteloos eraf.…
Laat of te laat
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 328 Gevoel bedacht
gedachte gevoeld
gedrag onbedoeld
leeg gemaakt
vraag gesteld
niets verteld
denkpatroon
ongewoon
elk persoon
ander kwaad
gevoel geschaad
genoeg gepraat…
Onbehouwen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 219 Ik ken geen rem
ik praat en praat maar door
ik lijk wel dol op mijn stem
maar ik ken mijn grenzen niet
ik ga dwars door hen heen
en zo draaf ik door
ken geen stop
totdat er iets in mij breekt
dan houdt het op.…
Doornroos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 Houd niet van de dichter
je krijgt meer doorn dan roos
je leven wordt niet lichter,
en niet transparant, wél
mooi verwoord elke schoonheid
verbloemd of onverbloemd
uniek elk stukje romantiek
tranen en weemoed bij gemis
een liefdevolle belevenis…
Steeds verder weg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 869 (voor mijn broer)
Steeds verder ben je weg gedreven,
En nog even dan ben je uit ’t zicht.
Verdwenen in de mist van de tijd.
Je koos de dood boven het leven,
Hopeloos op zoek naar evenwicht.
En nu, nu ben ik je voorgoed kwijt.
Niet dat ik je ooit nog zal vergeten,
Of dat de herinnering slijt of zoiets,
Of straks geen inhoud meer heeft…
Tot aan het einde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 259 Van één drank dronken wij.
Eén slok verwijderd tot onze eeuwigheid.
Eén stap, één slok, één fles, één blik.
Een woord, een zin, en oplopend kwik.
Deze verslaving had invloed.
Voor de drang tot aan de ochtendgloed.…
Duvelen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 310 Gelijk 'n open boek
komt zij, nietsvermoedend
bij hem op bezoek
ze lachen en praten
hoe de tijd voorbij vliegt
heeft geen van beiden in de gaten
tot ze overmand wordt door gevoel
even werd 't stil, al balancerend
valt ze hals over kop van haar stoel…
zomeravond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 de zomeravond is dwalen
achter een fietslamp
het land ligt gedempt
zonder weerstand
elkaar de hand reiken
in een samenhang luisteren
naar het suizen van de banden
zonder angst al wat kou
tussen de bomen hangt
en wij gerust in ons wezen
verder het pad afleggen
geleidelijk als twee lichtprikken
door het duister trekken…
Dan ik het ooit verbeelden zal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 104 Donker dat
Mij vasthoudt
Tot ik deze
Tunnel verlaten
Heb - na minuten
Die eeuwen zijn
Zie ik in het
Groene land
Dat mij omgeeft
De eeuwig grazende
Koe, die het leven
Beter verbeeldt
Dan ik het ooit
Verbeelden zal…
Voor Albert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 Loom loop ik
Door de late
Avondzon aan
Het einde van
Wat een dag
Is geweest,
Een dag in mijn
Leven waar ik
Moe maar voldaan
Op terugkijk -
Boven mij het
Ruisen van
Blaad'ren die
Zachtjes zwijgend
Mijn waarheid
Fluist'ren van
Eeuwige geborgenheid…