Alle inzendingen, jaar 2013, week 49

Zoals ze waarschuwen voor aanslagen, erg overdreven vond ik dat. Tot vanmorgen, toen lag er een aanslag op m'n mat...…

Kerst zou het feest van geboorte zijn maar van nieuw leven merk je weinig met een stervend boompje in de kamer en een stuk gestorven dier op het bord liefst meer want één dier is zo alleen en het moet toch vooral gezellig zijn dus daar moet wel op gedronken worden ach, mag ik dit festijn even overslaan ik ben op zoek naar een kerstvrije plek…

muren houden adem in hun echo klinkt kortzichtig tegen het gevallen licht men noemt het schaduw maar beslotenheid is niet ontvankelijk voor ruimte de buitenwacht bevriest in gemaskeerd stilleven gevangen in versteende spieren, geknoopte magen iets vlucht in iemand, niets ontsnapt aan de greep aan omklemming, kan schuilen achter zwijgende…

Weet nog de dag dat ik hoorde dat jij er niet meer was. Ik kon het niet geloven! Ik keek omhoog de lucht was blauw en in mijn gezicht scheen de zon fel. Gedachtes gingen door mijn hoofd. Door een ongeluk ben je niet meer hier.. What the hell! Nooit meer die lieve lach, nooit meer chillen in de avond of een praatje overdag. Die lieve…

Met woorden wordt een wereld gebeiteld die overal is en nergens bestaat. 's Avonds laat rijmt op dageraad maar is een ander universum. Die avond en die roze of water en wind en wapengekletter het scheelt nauwelijks een letter maar slaat andere toetsen aan. Van geuren weet je hoe ze werken en licht snijdt je ooit de adem af maar woorden…

Als op een dag Er het besef komt Dat doorgaan Op deze weg Niet langer kan Niet langer gaat In deze Verrotte maatschappij Dat verharding, haat Alleen tot niets leidt Is er nog hoop Word ik wat blij Als men beseft Dat verder leven Langs deze weg Met zekerheid Voor verliezen En voor leegte staat Is er weer licht Zijn er nog kansen…

Gescheurd, Gevlekt, Bekrast Al toen mijn Leven spiksplinter Nieuw uit de Garage werd gereden - Altijd overschaduwd Door de kras uit Het ongeboren verleden…

Neergesabeld door Het eeuwige hier En nu, alleen Het moment dat Telt, dat een tel Later al weer Naaamloos vergaan Is in het universum Van vergankelijkheid - Zinloosheid die Muren bouwt van Ontoegankelijkheid - Mijn blik houd ik Gericht op wat komen Gaat, als alle Momenten van het Hier en nu zijn Samengesmolten…

onbezonnen en blij danst zij door het leven opgroeiend in een jonge vrouw wier schoonheid verborgen blijft onder fleurige doeken tot het moment waarop realiteit haar bruut overvalt hij vraagt haar (op veel te jonge leeftijd) doch blijkt 't geen vraag maar een eis die geen tegenspraak duldt en beantwoordt haar afwijzing met zuur…

Terwijl ik dacht dat alle pijn die ik voelde en de moeite die ik nam ik toch niet verder kwam dan die ene straat of steen elke seconde of elk uur proefde ik desondanks het vuur van mijn ziel dat me verder bracht en zorgde dat ik niet bij mijn pijn neerviel.…

Een traan, niemand die het ziet Een lach doet die traan teniet Een traan, niemand die het zag door die ene enkele lach. Je wilt schreeuwen 'Zie je het niet het is maar schijn!' Maar je doet het niet, omdat je net zoals iedereen wil zijn. Maar achter die lach Zit zoveel verdriet... Niemand die kijkt Niemand die het ziet Als niemand kijkt…

liefde is zacht teder en teer maar overal vind je de coaches weer zij helpen steunen en separeren repareren moet je zelf proberen het zijn de fijnste kneepjes in jargon tot liefdeskunst verheven het is gewoon manipuleren gebleven al schik je de bloemen nog zo subtiel tot mooi zonder een goede vaas blijft het van twijfelachtig allooi…

O, zalige nachten van huwelijksmin, Met tranen van weelde bepereld, Ge zijt het geheime en het enig begin Der eeuwige liefde op de wereld. Ge geeft mij iets krachtigs, ge vormt me tot man, Betoverend maakt ge de gade, Ik voel me nu meester, ik voel wat ik kan, Zij voelt zich vol lust en genade. Wel rein is de zwane, doch reiner is zij Des…

In iedere familie zit er één: Het zwarte schaap, de dynastieke schande Die men als het maar even kon verbande Al kan je om zo'n bloedverwant niet heen Of toch? U snapt dat ik hier wel van schrik; Het zwarte schaap van ons geslacht ben... ík…

Eerst hebben we haar opgehaald. Dat had niet gehoeven, deed ze met lauwe schouders door ons heen. Nu zij aan tafel, herfst onder haar ogen, merk ik, ver weg van de leuning van de stoel van de man, dat ik plotseling liplezen kan. Ze zegt ik zal blij zijn de dag dat ik mijn ogen sluit en jij hebt dat zo gemaakt, lezen wij erachteraan…

Als mijn hart gaat, als mijn hart slaat, blauwe golven, oceanen Slaap ik uit in koningszalen, laat ik hemelbedden staan Verzin ik sterren bij de vleet die wij in dromenlanden zagen En vertelde ik van sprookjes en van vollemaanse dagen Trok de hemel voor je open om je vleugels uit te slaan Om jou in honderd liefdesbrieven naakt te zien in zonnestralen…

elk moment in je hoofd zeg je iets het houdt niet op al dat zeggen in je hoofd is taal en nog en keer taal dus wie zegt dat taal communicatie is vergeet dat het is het niet, je denkt het ondoorgrondelijke elk moment weer dat denken tot je iets zegt eindelijk en die uitgesproken taal is bijna niks maar toch oke, noem het…

Een doos vol vreemde wezens, die dolende gedachten zijn. Een hoofd vol ideeën, die niemands eigendom zijn. Houd die doos gesloten! In naam van de saaiheid. Als gebod van armoede. Open die brainbox! In naam van het avontuur, en het rijke leven.…

In de geest is weinig een vast gegeven wat bij wezens bovendrijft en lukt, blijft uiteindelijk maar even. onbeschrijfelijke smart rukt aan het tintelend vel, de essentie van volkomenheid aangemeten uit het heelal en een vage hel uit zich in de gedachte van het hart het gemis zit veelal tussen beide oren. paradigma om…

Ik vind een foto hier doet mamma vast plezier ik sta met zus erop papa weer niet Waar was hij toen toch heen kinderherinnering doe hem de groeten maar als je hem ziet…

Situatieschets; kroonluchters weerkaatsen in spiegels gekletter van borden doorsnijdt zacht geroezemoes obers flitsen elegant jonglerend met stapels borden op fluwelen schoenen. Tussen het bruisend rumoer een vrouw in rood mantelpak, goed van snit beschermd door haar accessoires zittend in een wolk van zwijgen Met geverfde blik ziet…

Synchroon werd in gebarentaal vertaald, Als speciale service voor de doven. Hoewel de tolk zich flink zat uit te sloven Is er nooit door vertalers zó gefaald. Maar hij is schizofreen, dus heel misschien Wil men dat bij hem door de vingers zien.…

Door de natte mist Steeds meer ingesloten Druppels van zilveren Weefsel die mijn Grijze haren, mijn Levenswijze wenkbrauwen Tooien Die mij het gevoel Nog geven dat ik Leef, maar zo zeer Door kleiner wordende Ramen, en groter wordende Muren in een hoek gedwongen Dat ik zelfs mijn eigen Naam niet meer weet En dan zie jij…

Ze grijpt naar mijn venster wil meer dan alleen de ochtend strelen wil doorleven in een laatste maand van missen niet slechts spelen met het gevoel maar met de morgenvogels verschil maken een fluistering van aandacht een muze van verlangen een schildering zijn.…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd heel fijn Anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen. Het kan zo’n druk geven…

Heeft u een oom die foute grappen maakt En steeds naar de jeneverfles blijft grijpen De tantes in hun billen loopt te knijpen En later op uw nieuwe bankstel braakt Daar valt het een ander aan te doen Als u het voorbeeld volgt van Kim-Jung-Un.…

Wat een verandering! Ongewoon jaar voor haar Weg is haar kroon, ze draagt Friso als kruis Denk ik aan haar met dat koninginmoederhart: glimlacht zij nú nog alleen in haar huis?…

Als afscheid nemen geen pijn zou doen Zouden we vaker water bij de wijn doen Wanneer er water bij de wijn wordt geschonken Worden we ook wat minder snel dronken…

Nog een krappe twee weken te gaan, dan gaat ook dit jaar er alweer aan, een jaar van vreugde, maar ook van verdriet, een jaar van verliezen dan zijn de winnaars er niet! Nog een krappe twee weken te gaan dan is 2014 klaar om van start te gaan zeker weten, dat ook in dit jaar, er mensen winnen, maar ook verliezen, helaas!…

duisternis het nachtlicht waakt wel, maar vergeet te schijnen snel verdwijnen binnen slaap een wijde gaap en dichte ogen mogen geen verklikker zien mijn huivering eet angst mijn hart de mooiste uren maar wat naar is, duurt het langst en ik ben bang…