Alle inzendingen, jaar 2014, week 31

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht geflatteerd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb maar eigenlijk bedoel ik lust om vredig en bevredigd in te slapen en niet meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen wakker wordt in de armen…

Over zomers schrijf ik vooral buiten het seizoen: in de lente, in het najaar, dus over de komende en de voorbije. Wat komt bijvoorbeeld: zon en zomerse luchten van Italië, bruiloftzomer, pelgrimszomer. Ook: de vage treurnis om wat reeds bijna onherroepelijk voorbij is. Want nog enkele weken en het jaar is over zijn hoogtepunt…

Vandaag is de morgen van gisteren Het nu van net is voor altijd verleden tijd De toekomst is er al; NU! En weg is die weer; voor eeuwig veroordeeld tot de geschiedenis…

Verbonden zonder lijnen voelt als uitgelaten communicatie zonder stress. Met een kledingkast als gekleurd persoon past zwart jou het best. Jouw taille etaleer jij stijlvol in elk boetiek in little black dress.…

Ik heb u zoveel te vertellen dat ik telkens over mijn brein struikel dan wil ik alles tegelijk zeggen maar niet alles door elkaar halen voor ik het vergeet wil ik even zeggen dat ik er wakker van lag en had steeds die zin in mijn hoofd om als titel te gebruiken want daar draait het juist allemaal om voor ik het vergeet door te geven het…

stil enkel de echo van een zucht in een kamer onbeschreven komt tot leven in een oogwenk komen schimmen turen ze sieren zwart op witte muren handen komen grissen ik wijs ze de deur dat wat ze komen halen kan ik nog niet missen is het een droom is het werkelijkheid is het een kwestie van tijd……

ben ik de bewogen bewegende rusteloos zwervend tussen eb en vloed angstig speurend van kustlijn naar einder of ben ik de aangespoelde vondeling treurend en dolend eindeloos zoekend ginds en dichtbij wie zal het zeggen https://www.youtube.com/watch?v=tryI72ExYaI…

samen in de milde oktobermaand van ons leven met een wirwar van wegen hebben we een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was…

De hemel toont ons zijn stille tekens terwijl wij voortrazen. Geen wonder dat ons een groot geheim ontvalt. Onze blik is al bij morgen. Terwijl vandaag niet eens de kans krijgt om ons met haar licht te omstralen. Wie heeft er in zo’n wereld nog kans om te groeien? Ons lot wordt bepaald door nieuwe wetten. Terwijl we de oudste wetten vergeten…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten. Iets extra’s af en toe, nou ja, akkoord, maar wat daar niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij aan McDonald's danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

van buiklopen ziek zat de dichter uren op de plee en dacht 't schrijft niet lekker maar het zitten valt wel mee…

Ach kind, ben je al nu gegaan, nog van het leven niets ervaren, terwijl in onze broze jaren wij ouden nog gevangen staan. Een ademtocht, je blik opslaan, om lichter lucht bij ons te snoepen, had je genoeg, te veel doorstaan; je keerde in, niet meer te roepen. Met deze blik en zucht misschien, je trok je terug met schrik en beven, heeft…

Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid De bouw ervan is amper opgeschoten Zodat na vijftien jaren is besloten Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt Zo is dit snelsonnet niet afg…

Neem maar het sprei voor twee ik slaap vannacht alweer bij jou Heerlijk zo samen in de bedstee bij het meisje van wie ik zo hou Kies toch je mooiste pyjama uit ik wil jou het verleidelijkst zien Je liefkozen over je zachte huid jou nemen, wel een keer of tien Draai maar onze lamp tot zacht zodat ik je in de schemering zie In ’t maanlicht…

jouw dans rijgt stukjes stilte aaneen haalt uit geluid zachte tonen in draai en bewegen komen vorm en ritme tot leven als melodieuze lichaamstaal jij nodigt uit met handen en voeten in een sierlijk begroeten als parels stralen je ogen tijdens ons zwevend gaan ik danste als schaduw achter je aan…

Seneca Zij hebben 't schone woord van oudsher aangebeden, mijn vriend, en wisten met de trage zoetvijl hun taal te ronden als een puikjuweel; de deining grootser klanken siddert door hun lucht en wentelt open langs den schemerige einder; te middernacht ontsteken zij een vierwerk, dat knallend al de daken van de stad verlicht en op…

het lijkt net alsof je een gedicht geschreven hebt, deze schrijfstijl haat ik daarom, allah akbar, dat moest ik ff kwijt…

Nooit hoger kan ik vliegen Ik had zelfs geen flauw vermoeden dat zulke grote hoogten bestonden. Nooit hoger kan ik vliegen, omdat er geen enkele beperking is. Niets wat mij neerdrukt. Praat niet over moed en zwijg over lef. Er is zoveel vrijheid, er is zoveel nu. Er is IK BEN. Ik Ben in dat grote Licht. Versmolten met alles wat er is.…

Ik wil je graag nog één keer zien Ik wil je graag nog één ding vragen Ik zal je vragen of ik je vaker mag zien Dan zou ik vaker met je kunnen praten…

Je ziet je blinde vlek niet in de spiegel. Zie je?…

Het hart compleet op hol geslagen bonst en roffelt als een trom, onbeheersbaar slaat het over ontremde chaos heerst alom. Tornado’s gieren door het lichaam razen stormend af en aan, bliksemschichten, donderslagen, het brein verhit als een vulkaan. Volledig zoek alle controle, bloed tiert door het dolle heen bonkt en beukt, ontwricht de…

Devoot in stilte handen gevouwen, terwijl de zon schijnt op zachte aarde. Waar de wereld heilig is als een tempel... Er is vertrouwen en gemoedsrust in lichaam en geest. Een ontdekkingsreis de wereld rond. Bij je zelf nog het meest.…

Mijn hoofd vol woorden. Ik heb er slechts enkelen nodig. Die ik er uitlicht en waarmee mijn gevoelens en gedachten op de wereld zijn gericht. Zo hoop ik dat geweld en onderdrukking niet langer een kans krijgen. Mensen begripvol zullen handelen en zich zelf blijven...…

Dan is er die dag - eigenlijk waren er al meer voorbij- dat ze niet meer wil Het lange leven beu met pijnlijke veranderingen te veel eenzaamheid Liefst nam ze een pil rechtstreeks naar de vergetelheid Het valt niet mee voor steeds meer mensen als je niets meer om voor te leven vindt Soms, overleef je zelfs je kind Stil buigt…

U die van dichten houdt! Ollekebolleke...? Dichter bij schrijverspret komt uw pen niet. Listig met grappen en ondubbelzinnigheid, kadervast knijpervoer past in een tweet.…

tijdens de ontmoeting van schaduwen blijft taal verborgen in onontwarbare kluwen het zwarte bloed sijpelt aderloos door de hersenpan het ego heeft er weet van weerstand is pijnlijk broos en het gaat aan niemand voorbij vaak al scherven voor het bakken in tere vormen of kleurloze brei men draagt het mee over de horizon heen zonder…

Zo onschuldig met je stralende lach met je zee blauwe ogen jij zorgt er voor dat ik je mag Je ogen vol pret je handjes zo grijpbaar je voetjes zo speels je zoektocht al klaar Zo aanwezig zo blij zo dankbaar zo vrij Je hebt geluk er zijn er veel die om je geven knuffels, liefde en aandacht een prachtig leven Wordt maar een stoere…

elke ochtend hoor ik de klokken luiden ze luiden alle drie ze luiden luid en atonaal en doen de honden huilen waarom ze huilen ze weten het niet wie weet waarom de klokken luiden niet voor de doden niet voor verdriet wie weet waarom de klokken luiden ik weet het niet…

De stier stond in z’n uppie in de wei door eenzaamheid geplaagd heel hard te loeien en voelde tranen in zijn ogen gloeien. Het beest was dan ook helemaal niet blij. Want in het weiland aan de overzij daar graasden wel zo’n stuk of veertig koeien maar hij stond in z’n uppie in de wei en dat deed hem door eenzaamheid hard loeien. En bovendien…

Het voelt soms zo benauwd om mijn hart eigenlijk ben ik niet dit en niet dat maar alleen Duits wil ik niet zijn omdat het een leugen zou blijken en toch , ik hou van dit land waar mijn wiegje toch ooit stond hier riep God mijn naam rusten mijn families dode beenderen maar daar is nog dat andere land of men me nu wil mijden of erkennen…