Alle inzendingen, jaar 2014, week 33

Intelligent zijn mensen die beseffen, dat zij af en toe dom zijn. Dom worden stervelingen die denken, dat zij altijd intelligent zijn. Wijs zijn studerenden die ervaren, dat zij maar erg weinig weten. Teleurgesteld worden mensen die, niet teleurgesteld willen worden. Gelukkig worden ongelukkigen die leren. Dat de dood hopeloos gelijkstelt…

meeuwen zijn beschermd zij beoefenen de kunst van het vliegen…

nu ik mezelf met spiegels verwar blijkt mijn massief windgevoelig en mijn pluim een woordwolk er is geen eenvoudige weg om te kiezen, tussentijds in verstikking boven ademvrees als doorschijn is fijngewreven tot glazen fragmenten lijdend in gevonden voorwerp aan een lichte vorm van verdwaling tussen vogels en fotonen doch onvervreemd…

Voor Albert Een kind ben je nog, En je begrijpt niet helemaal Wat de tandarts bedoelt Als hij zegt dat je met jouw Manier van poetsen de Goden gaat bezoeken - Lijkt je op zich nog niet Zo'n gek idee, kleine guit, Misschien wordt dat wel Een spannend dagje uit!…

Met mijn eigen oorsprong Had ik niet veel van doen, Anderen hebben die Voor mij gekozen, Zelf stond ik daar buiten - Maar ik moet het er wel mee doen…

In het vruchtvlees van verwachting licht een boodschap verankerd een harde kern die achterblijft bevestigd in half versleten pitten van herinneringen, als de eerste geur of zoen van vrouwen waarvan ik de naam ben vergeten de ontmoeting uit de schaduw die wortel heeft geschoten, uit de spiegel vertakt het zich, komt tot ontluiking…

Ik kijk om me heen Zie een ziekte zo gemeen Hij doet je vergeten Hoe je heette Je weet niet eens je naam Mijn god waar kom ik verdaan Mijn hemel wat heb ik gedaan Sorry,maar alzheimer is mijn naam Ik doe je alles vergeten Wat zei je? Alzheimer is mijn naam…

Het schrijven van eenvoudige sonnetjes pleziert hem als een zuigeling de borst die honger heeft en ook een flinke dorst. Hij tult wat af en boert zijn binnenpretjes. Het schrijven van een swingend partituurtje bekoort hem als een maagd de jonge knaap wiens libido hem verre houdt van slaap en dromen doet van menig herdersuurtje. Dus velen…

In het algemeen meent zij dat bij feestelijk vrijen een champagnefluit hoort klaar te staan, (ook) naast het bed: tongkus met champagnesmaak als voorgerecht proeft heerlijk. In het bijzonder geniet zij goddelijk als hij een mondvol parelende prikkeling laat neersijpelen in de vallei der koningen, tussen haar royale billen, terwijl zijn…

als een donkere deken lag de nacht over het houten huis de wereld was stil donker en eenzaam hij had de rust gezocht maar kon de slaap niet vinden beelden overspoelden hem die hij jarenlang niet meer had gezien hij wilde haar niet zien ,nooit meer aan haar denken het verhaal erachter was te gewelddadig onnozele trut ….…

Blijf nog bij me Blijf nog even Alsjeblieft, verlaat mij niet Alleen jij herkent mijn sterke punten Alleen jij bent het die dat nog ziet Blijf nog bij me Blijf nog even Toe nou, ga niet weg Alleen jij bent het die naar mij luistert Alleen jij begrijpt het wat ik zeg Blijf nog bij me Blijf nog even Ik smeek het je, ga niet heen Samen…

Achter haar masker schreide zij vaak wanneer ze pijn had, of eenzaam was Gespeelde vrolijkheid was noodzaak mede daarom acteerde zij de grapjas ’s Nachts in bed, kon zij zichzelf zijn ‘t masker gleed dan van haar gezicht Dan deed het eenzaam het meest pijn als ze zich rot voelde bij ’t maanlicht Haar masker met ‘t opgewekte gelaat wilde…

samen wiegden wij hoger en hoger in een ultieme strijd naar de zon jij hoopte met vorm en kleur meer licht te vangen ik groeide snel in verlangen wij wortelden in verschillende grond ik groef dieper waardoor mijn steel rechter stond jij draaide sierlijk naar steun en vertrouwen om ook met storm een hechte basis te houden herfst…

Mijn moeder was een heilige vrouw - o daar ligt blijdschap in die rouw - mijn moeder was heilig, en rein, en zoet als de melk van haar borst... O mijn moeder was goed! En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar wang, haar ogen al ziel en haar woorden al zang! Gij hoordet, gij zaagt haar, en vroegt, mijn vriend: ach, jongen, waar hebt gij…

Heimelijke schimmen weerkaatsen over het water, maar kwetsen kan je het water niet. Je dolk rijt het water open, maar het water zalft zichzelf terug in slaap. Een slaap die ik niet meer kan vatten, nadat de dolk der liefde, mijn hart heeft verscheurd. En de wonde blijft open… Na het nimmer uit mijn gedachte te wissen beeld, van jouw weerkaatsing…

Knopjes Had je maar een knopje Dat bepaalde hoe je dacht Ook voor elk van je gevoelens Nou, dan had ik echt veel macht Want ik zou ze vaak indrukken Echt waar, bijna elke dag Voor een vrolijke gedachte En een hartelijke lach Ook moest er nog een knopje zijn Die aan ging en ook uit Ook eentje nog voor zachter En natuurlijk een voor luid…

Gezien de balans tussen jouw lichaam en mijn mentale facet leeft er rust in het dal de kern van ontspanning van het psychosociale aspect om voor jou de deur open te houden. De tederheid van jouw woordkeuzes in de taal van passie en de warmte vooral blijkt door jouw hartstocht voor ons leven dat ik ervaar uit jouw hart met vertrouwen.…

Een kluwen van leven, van lijven, die samen, blijven willen? Iets, niets bedrijven? Die liggen, ze hangen erbij, gevangen, of vol van verlangen, bij elkaar of gedwongen, verzonnen, wat wilde de beeldhouwer vangen? Hij hakt, slijpt en polijst, beitelt. Misschien wilden de naakten zelf worden geboren, liggen en hangen wilden ze warmte…

regenpauze prompt in actie de vogels ik ga om brood…

Je kunt niet altijd winnen Hoe mooi is soms verlies Een kans om anders te beginnen Iets doen waarvoor je nimmer kiest Door terug te snoeien Stuk te trappen Diep te snijden in het rotte vlees Ontstaat de drang om weer te groeien Toont zich herstel en het geneest Soms is het beter uit te spitten Om te woelen, dat wat er was Af te kappen, op…

Ik plak een pleister 'n pleister op de wonden één voor één haal ik 't plastic er af opdat 't kleven zal blijven kleven op de benen op de armen op de buik en op de rug, naar gelang de wond 't heftigst bloedt Of ik zal je verbinden met alle liefde verbinden je verdriet doen stelpen een schouder voor je zijn je geruststellen wanneer je…

hij speelde mozart op de knopjes van haar bloes was ze in haar nopjes dan zuchtte ze zachtjes was ze ontregeld dan speelde hij blues…

De huivering gaat fluisterend door de toppen de mare gaat van tak tot naald hier verdween ze! al haar gratie, haar speelse beweeglijkheid is stilgezet, versteend en toegedekt als ijspegels hangen ze stijf en verkild in reflectie over de dekplaat van de watergroeve niets beweegt en elke tong is vastgeklonken met de ketens van het herinneren…

donkere donder boven het verlaten podium saboterende stortregen heeft iedereen verjaagd alleen de zappende zee de bliksem en het jodium de voorbije voorstelling is reeds vervaagd mijn hebberig hart is de performance vergeten op zoek naar mijn partner dicht bij de zee op die platte plankenvloer godvergeten stond jij als verleidster ik wou…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw. Kijk nu nog even naar het…

Licht gingen we naar boven naar de zware top en we zagen de bidons bij het monument voor Tommy Simpson even kippenvel in de kou en in de wolken gingen we toch naar boven daarna zwaar naar beneden met verkleumde vingers vielen we beneden bij Sault in een vol lavendelveld en in die zware lichte geur van grootmoeders paars…

ik zie je lach rijpen als vrucht van je ogen je blik straalt warmte koesterend als zon in het zomer beloven haren glanzen in het volle licht omkransen een blij gezicht jouw verschijnen opent harten zonder slag of stoot legt mijn liefde volledig bloot…

Dat ‘Nederland’ klonk hun iets te belegen Dat kregen ze daar niet meer uit hun strot Nee NPO...dat bekt pas lekker vlot En heus niet iederéén was er op tegen ‘Gebraden vliegen ze zo in mijn mond’ Aldus de zegsman van de duivenbond…

Een speedboot van een tonnetje of zeven Een Audi 8 verlengd en costum made De Griekse villa is een real estate Want Willie houdt wel van het goede leven De stennis in het land rond zijn omheining Was niet waar hij het eerst aan dacht bij 'deining'.…

als vroege klaarte binnensijpelt -voorspel tot de dag begint- nestelt ze zich dieper in de lauwte van het bed, de handen in de knusse warmte van haar schoot waar sluimer van vertrouwd verlangen weer vloeibaar wordt en zwelt tot aaibaarheid wanneer een hand zich achteloos tot streling kromt, en vingers traagzaam in beweging komen, liefkozend…