151 resultaten.
Haaksbergen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 Het plein was klein, het monster levensgroot
en vijftien meter was voor hem echt geen partij.
Een paar seconden naar een wrede dood,
wie denkt daar aan, men stond er vrolijk bij.
Toen werd het donker als de zwarte nacht,
minder nog dan een ademtocht; het was voorbij.
Het monster had zijn wrede taak volbracht,
het marktplein werd een ware doodsvallei…
Dageraad
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 109 Morgenvroeg ga ik weer hetzelfde doen
om jou te behagen
niet te beschrijven
maar te koesteren.
Morgenvroeg omarm ik weer het eerste licht
om je in te ademen
met gesloten ogen
te herinneren.
Eén seconde jouw schoonheid van de dageraad
als warme opwinding
op mijn huid
te absorberen.
Morgenvroeg iets later dan gisteren
open…
Verdronken in oktober
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 342 We nemen de trein, dat wil zeggen,
de trein neemt ons mee
de jaren van volhardend vervoeren
druipen van de geharnaste huid
een kort signaal blaast de wagons
het palet van het seizoen op
gesproken wordt er nauwelijks
mannen schommelen mee met de dans
van de uitgewoonde salonwagen
bleke gezichten onder zwarte hoeden
schaakstukken achter gebroken…
Stranding
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 606 De kiel loopt na de lange reis
vast op verzande ree,
branding slaat het roer onklaar,
de stuurhut ziet verlaten.
Vanaf de wal zie ik gelaten
de natuur haar werk doen.
Is dit het lot na moeizaam zwoegen
met aardse waar door hoge zee?
Voorwaar een trieste ondergang,
onteerd door averij,
verward geraakt in golven
van het immer kerend…
Wat ik in je ogen las
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Onder een stolp van glas
stroomt de luie rivier,
ver van de sprakeloze stad,
de vroege winter laat zich
klinken, moeiteloos rust het
slib van de waarheid op een
droog gevallen espenblad,
zonder daarvan te drinken,
Een panorama die ik met name ken,
gedompeld in oeverloze wildernissen,
de ziel niet groter dan een notendop,
gedrenkt…
Een koutje pakken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 351 Ik heb een kou te pakken
Of pakte ie juist mij
Ik kan er niks van bakken
Dat kan er ook nog bij
Aandelen bij de Kleenex
Bij Dampo eveneens
Het niezen viert hoogtij
Terwijl ik geeneens
Een ander slachtoffer zag!
Ik heb een kou te pakken
Maar eigenlijk pakte ie mij
Te zeggen dat ik blij ben
Dat is er helemaal niet bij
Ik hoest me in de…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 Het kan me zomaar
overvallen,
weemoed omdat de blaadjes
vallen,
ben niet depri of
anderszins,
maar als ik die blaadjes vallen zie
ginds,
kan me zomaar overvallen
dat weemoed gevoel,
niet depri maar weemoedig,
snap je wat of ik dan bedoel?
Zodra de zon zijn stralen
weer laat zien,
is de weemoed weer verdwenen
misschien ?…
Geborgen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 Nu heb je mij
En al je tranen
die nog te huilen zijn
vang ik zachtjes op
nu ineens die pijn
in de wortel verborgen
boven komt en zichtbaar wordt
en je ingedoken en verstomd
zoveel laat voelen
Samen leggen we de puzzel
Ontbrekende stukjes
komen er bij
'k help je veilig op te staan
Zodat je verder kunt gaan
Geborgen in mij…
De knipoog
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 526 Nog even hou ik je hand vast
het voelt zo klein, zo breekbaar
waar het eerst zo grof, zo krachtig was
is het leven weggegleden
ik zie je ogen niet
je houdt ze dichtgeknepen
zit daar achter nog macht
de controle over het leven
je hebt het nog niet helemaal opgegeven
dan plots een kleine knipoog
een laatste ademstoot
ik zie nog even…
FRANS TIMMERMANS
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 153 In 6 talen moet hij leren zwijgen
spreken gaat hem heel goed af
de loftrompet zou hij kunnen krijgen
als hij zichzelf 10 seconden denken gaf
Frans Timmermans
ga niet naast je schoenen lopen
na zo veel lof liggen de valkuilen open…
Trekken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 108 (hoe lang nog)
Willem Drees 'k houd U in ere
Want U zorgde er toch voor
Dat 'k mijn pilsje kan verteren
Wijl ik een sigaartje smoor
Willem Drees ‘k houd U in ere
Want ik heb een sneetje brood
En iets om er op te smeren
Nee, ik sterf geen hongerdood
Willem Drees 'k houd U in ere
Want nu op mijn ouwedag
Ga ik netjes in de kleren…
Dat ik er nog toe doe
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 Ging al twee mensenlevens mee
En was al door evenveel generaties
Afgeschreven - voorgoed, want ik
Was zichtbaar voor hen onzichtbaar
Geworden, aan het licht onttrokken
Door schaduwzijden die zij mij maar
Al te graag wilden laten aanleunen -
Toch hadden niet zij het laatste woord,
Maar heeft het licht mij teruggeroepen
Dit leven in…
Mijn zon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 257 Waar is de zon, die mij zal verwarmen
waar is de zon, die elke dag schijnt
waar is die zon, die mij doet verblijden
waar is die zon, die nooit meer verdwijnt
Ik ben op zoek naar die zon
de zon die mij blij maakt
de zon die mij vrij doet zijn
de zon die mij voor altijd raakt
Want wat moet ik zonder zon
zo koud als het dan is
zo kil mijn…
Voorwoord
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 het lijkt alsof ik je in de verte hoor roepen
laten we bestaan
zonder omhaal, nu, onttrokken aan voorheen
zijn als niemand anders dan ons en ik
een oneigenlijk anti-deel
zoals ooit de schaduw van ons zonnehuis
zonder jouw sporen geen pad dat zich kruist
zich verdroogt in bedding
verheft uit schemer, verdrinkt in grenzeloos
het lijkt alsof…
In poëzie en liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 131 een open dag
niet om te ontvangen
maar juist om te geven
aan hen met wie ik
mijn leven tot heden in
liefde en leed heb doorgebracht
met bloemen en woorden
die altijd tekort schieten
voor alles wat ik heb gehad
maar mijn ogen stralen
ik zal met ieder ons samen bewaren
als kleinood en dierbare schat
ook jij mijn muze die nooit
op…
Polderen in België
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 313 De zuiderburen hebben met Michel
een jeugdige minister-president.
Een Waal, die politiek van huis uit kent,
leidt nu hun ingewikkelde bestel.
Zijn Hollanders in polderen bedreven,
de Belgen hebben het tot kunst verheven!…
Zwart wit
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 357 Zij tekent bloemen en hartjes.
Alle prinsessen lachen tevreden,
en de vlinders en dolfijnen ook.
Vrolijke kleuren bijeen gekozen,
zorgvuldig tussen de lijntjes,
in opperste concentratie aangebracht.
Maar als het donker wordt
komen de enge gedachtes
vanonder het bed aanwaaien.
En ook overdag kan plots
die naïeve gelukzalige bui
omslaan…
Zuurstofkapje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 186 De talkshow-host drong slim een beetje aan
en Timmermans gaf onverwacht iets prijs…
zijn info bracht de natie van de wijs.
Hij was oprecht, zo leek het, aangedaan.
De vraag die Pauw moest stellen was: Meneer,
wat weet u van de ramp, naast dit, nog meer?…
Een frêle pose?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Onweerlegbaar in bescheiden termen
gaat ze liggen elk kwartier in schaars
geklede wegen van het schaduwbeeld
sta ik gedompeld in haar krijt, wat klinkt
in onvoorzichtigheid te besluiten, want
de gekozen draad ben ik weer kwijt
maar zij draait er middenin, zij keert
zich van de binnenkant naar buiten ,
er bestaat geen enkele weerstand…
Ze zijn groot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 214 Zij behoren aan de herfst
en grote vazen
met takken eikenblad
die ogen trekken
mijn tuin sterft reeds af
accepteert geen chrysanten
behalve dan de afvalbak
als ook zij gestorven zijn…
HOE HET GEGAAN ZOU KUNNEN ZIJN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 openheid van zaken
door een mens van goede wil
de spil van het gevoel
mag zelfs niet veronderstellen
ook al zou het zeker weten zijn
doch nog ligt de gebeurtenis
verscholen onder tafel
en is ieder woord te veel
als een sneeuwbal dikt het effect
over zijn hoofd van emoties en troost
omvang van de tragedie
wij zijn er nog niet mee klaar…
een extra zomerdag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 199 de dag ligt voor ons
onder een strakblauwe lucht
we hebben de stad al vroeg verlaten
lopen hand in hand
ik zucht dankbaar voor deze extra dag
morgen moet je weer gaan
maar voor nu kuieren we op ons gemak
we hebben geen haast
kijk, hoe mooi dit dorp is waar mijn zus woont
jij kust mijn hand…liefde overspoelt me
we praten zacht over de…
Mensenkind...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 Mensenkind zo klein
wordt bemind in zonneschijn
lacht de wereld toe.…
Dag Jeen.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Jeen van de Berg de
laatste trofee van de
ijzeren schaatsers.
Schaatsten de ham voorbij
en op ijzeren benen
beenden ze voort door het kluut.
Het klunen en kleumen zat in
hun botten en beenderen.
Hun geraamten en gruzelementen
blijven altijd overeind
als een porceleinen kopje
in Grootvaders kast.…
De glimlach van Hekate
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Was het nodig haar aan te spreken,
haar te vragen naar de weg?
Ik keek haar in de ogen
die mij liefdevol beweenden.
Met gratie wees zij mij de richting.
Langs afgronden, wonden
diep gesneden uit erbarmeloos graniet,
over rivieren kolkend vretend,
door wouden diep vertakt.
Driemaal moest ik rond de wereld,
een der Gratiën steeds mijn gids…
aardse poëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 219 ik hou van aardse poëzie
waarvan je niet gaat zweven
met de hakken in de klei
een handvol bagger er nog bij
en dan maar klunen door de taal
(voor je het weet heb je een verhaal)…
Boven de horizon uit
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 124 Waar ik in het land van de
Onbegrensde mogelijkheden
Was weggezakt in het oerwoud
Van hoge gebouwen die zelfs
Op recordhoogte hun geluk maar
Niet konden vinden, hooguit
Doelwit werden van onbezonnen
Terrorisme, ben ik hier in dit
Onbekommerde laagland iemand
Die zoals alle medelanders
Boven de horizon uitsteekt,
En voel ik bij elke…
Troosteloosheid oftewel ´velvolmaking´!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 Als dichte mist in de ochtend
de eerste rijp op de bomen
als extra dekens op het bed
Het vel wat de warme melk afdekt
"Velvolmaking" oftewel troosteloosheid
van vele vele levens
Toch snakken zovelen naar levensadem
happend, zoekend, zich banend naar lucht
Verlangend naar een zonnestraaltje
wat soms de dichtgehouden overgordijnen
kierend…
manneke
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 je hoeft slechts te kijken en je tovert-
mijn glimlach straalt
van wang tot wang voel ik verjonging
die het beste uit mijn mens-zijn haalt
en langs mijn lippen glijdt
de spijt om alle tijd die zonder jou
voorbij sloop
slaap maar
in de kom van mijn bestaan houden mijn handen
je ten doop en samen gaan we
deze weg
waar ik onweer ver…
Ogen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Deden jouw ogen het
was het jouw lach
was het de glinstering
die ik achter jouw brilglazen zag.
Was ik verdoofd
fluisterde jij intiem zacht
was het een toverspreuk
ondervond ik jouw ware kracht.
Was ik gehypnotiseerd
mijn controle was zoek
zonder stimulansmiddelen
had jij mij totaal in jouw macht.
Het waren jouw ogen
terwijl…