120 resultaten.
Wat is Rijkdom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 199 Omdat rijkdom een streven is.
Bestaat het enkel als doel.
Het geluk is het vinden ervan.
Omgekeerd,is het vinden van geluk
Een toeval. Dat doet beseffen wat
Rijkdom nou echt is.…
Wie ben ik?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 788 Wie ben ik
Ik ben een niemand
Een stofje dat weg geveegd wordt
Van de schouders van dure pakken
In hun hiërarchie de onderste rand!
Wie ben ik
Ik ben geen persoon
Maar een euroteken te veel
Op de nota van het systeem
In hun hiërarchie ben ik de hoon!
Wat ben ik
Een contractant, de zwarte Piet!
Nummer zoveel die er niet toe doet
Minderwaardig…
Nestelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Niet te branden uit het bed,
het is zo donker,
hoor ik gekreund nog maar net!
Niet te porren op te staan,
doe dan ook geen lampjes aan!
Ik kijk eens rond en besluit dan snel,
die dag begint ook zonder ons wel
nestel me gezapig wederom
in het nog warme bed!
Hoe heerlijk is nestelen?…
Uitersten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 286 2014 gaat de boeken in,
als het warmste jaar,
het scheelt maar liefst
een hele graad gerekend
over het hele jaar
is dat eigenlijk helemaal niet raar!
Dat de sneeuw zich minder laat zien,
is voor de een een lust, voor de ander niet,
dat is dan degene die een pak sneeuw
zo ontzettend graag van dichtbij ziet.
Natuurlijk niet de hoeveelheid…
Mijn Levensader
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 215 Als alles mij te machtig is
zintuig ik naar de Vader,
beleef ik Zijn getuigenis.
In 't diepst van die geheimenis
komt Hij mijn ziel steeds nader
als alles mij te machtig is.
Zo straalt Hij door mijn duisternis,
vormt Hij mijn levenskader,
beleef ik Zijn getuigenis.
Hij vult wat ik ten diepste mis,
doorstroomt in mij als ader
als alles…
Jij bent mijn levenslicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 281 Nog voordat ik je kende verlangde ik al naar jou.
Jouw ogen die de mijne ontmoeten.
Een blik die ik nooit meer zal vergeten.
Nooit is er een moment geweest,
dat krachtiger was dan dat ogenblik.
Ik besefte niet hoe leeg ik was
totdat ik dronk van jouw liefde.
Ik kwam thuis in jouw armen.
Ontdooide van een lange winter.
Intens, diep, warm…
Eiland in december
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 Een vertind landschap verbergt
morsige schandalen
verzonken in bladgerande meertjes
op de oever staan roerloos
diepgewortelde bomen
ze brengen gebroken kleur
en chaos aan het licht
alleen de woorden hebben
geen wortel
ze zingen vloeibare slaapliedjes
wat ooit gestold was
wordt weer vloeibaar.…
Vertrekgarantie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Goed Idee Reizen
Heeft een fantastisch idee:
Het adverteert de laatste
Winterreizen met vertrekgarantie -
Over een aankomstgarantie
Hoor ik de reisorganisatie niet:
Daarover heeft ze
In deze barre tijden
Werkelijk geen idee…
Kinderspel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 er viel nog zoveel te zeggen
maar krampachtig of niet
het feestgedruis is vergeten
door voltooiing van geheugen
nu valt niets meer te herhalen
wat we eigenlijk al wisten
dat jeugdstemmen verdrinken
in windstilte zoals ouderdom
dat momenten voldongen zijn
voordat de storm is gaan liggen
anekdotes, ons bord is leeg
met tijdsbestek…
Beleefde landschappen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Stiekem
in het gras verscholen tussen bloemen
in het scheve landschap
waar ik overdag nachtelijke vlinders zoek
bloesemt een tafel van hout
waar ik dankbaar op ga zitten
in het steengebakken panorama
leefde ik te laat
liep te lang maar ongericht
door gebakken lucht en bakerpraat
zoekend naar een passende ruimte
elders weer
in een klotsend…
De golfslag sterft
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 141 Het is wanneer ik op het strand loop
- daar waar zand en water elkaar raken =
en de golfslag rond mijn voeten sterft
dat ik nadenkend kijk naar waar ik sta
de grond die mij eerst stevig droeg
lijkt verdronken te verspoelen en
aan draagkracht te verliezen
onder mijn aarzelende stap
maar dan zie ik de lijnen
voor me…leidend naar de einder…
de pont
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 ik stond vandaag
op de pont naar Noord
het stormde en
de pont wiebelde
ik keek om me heen
en in de verte
zag ik een ver verleden
al die boten die hier lagen
al die mannen die hier waren
aan het roer en in de masten
uitkijkend over het IJ
dachten ze aan hun moeder
aan hun lief en aan hun dochter
wisten ze al dat ze nooit terug…
Winter in San Clemente (Rome)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.963 De koude stilte van de donkere kerk.
Ik zie de oude monumenten weer,
ruik de bestorven wierook van weleer,
herken de schedel, de gebarsten zerk.
De kale koster, zuchtend aan het werk
bij 't altaar, zet daar doden bloemen neer.
Een duif vliegt op en laat een witte veer
en ritselt aan het venster met zijn vlerk.
De laatste non, in een verweduwd…
Meeuwen.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 565 Witte zon op zee en zeilen.
't Water ruist en meeuwen keilen.
Gevleugeld schuim,
de baar onttrokken,
vliegen ze in 't ruim,
en vlokken.
Een tuimelvlucht!
Als zwaluwen zere, en zonder
gerucht,
van boven naar onder,
van onder naar boven tot tegen de lucht;
dan, zakkende,
zwakkende,
zwenk op zwenk,
in een wenk
in 't zicht,…
Gepeins en overleg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 nooit heeft het mij
aan tijd ontbroken
wat ik vandaag niet uit
kon spoken ging naar morgen
er was geen race
tegen de klok
maar wat moest
werd ad hoc opgehoest
nu korten uren hun minuten
met gepeins en overleg
de tienden van seconden
zijn al verder van mijn bed
het razendsnelle kaatsen
over een reclamestunt
is vervangen door de…
Esthetisch kapitaal
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 297 De wind waait guur de laatste bomen kaal
De lucht is grijs, de tijd voor velen grauw
Participatiemaatschappij lijdt kou
Dan hoor ik plots: “…esthetisch kapitaal…”
Hoe kan een land waarin zo’n woord ontspringt
genivelleerd en vaal zijn? Nee, dat swingt!…
Tranen van geluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 224 Het koesteren is voorbij
mijn tranen van geluk zijn op.
Om altijd bij jou te zijn
is een ondertekende bladzijde.
Een handtekening als een punt
het uitroepteken duidt het plezier
jouw lach tekent mijn vraagteken
dat geluk wat jij kon verleidde.
Tranen zijn er alleen voor jou
zij vloeien droog over mijn wang
mijn poriën zijn als een…
Waarheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.337 de bloementuin is aardedonker
zelfs geen sneeuw die zacht glimt
in de uitgestorvenheid van de avond
ijzig beroert de wind mijn wangen
waar ben je
struiken zijn vreemde bruine schimmen
zonder weerkaatsing
zelfs niet van de somberheid
geen vogels, geen leven , slechts nevel
wat doe je
het tegelpad is hard en koud
gedachten dwingen een…
Naar mezelf kunnen kijken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 171 Je mag me ontwijken
Je mag me vergelijken
Maar
Ik wil nu
Naar mezelf
Kunnen kijken
Want
Ik wil van mezelf
Leren houden
Dat kan ik nog niet onderbouwen
Ik mis nog DAT stukje zelfvertrouwen…
Decemberjeuk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 348 Rutte of Timmermans
Clownspiet of wegkijkstaat
Volvo V40 of
BMW3
Iedere dag wel een
Ietsvanhetjaaruitslag
Dat wijst bij mij
Op toptienallergie…
Afscheidsdienst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 376 één grote gaap van
de kleinste telg geeft aan
dat het te lang duurt…
Olifant
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 241 Noem hem maar een olifant
die opeens amok maakt
wil rennen over de vlakte
baden in een modderpoel
proeven van het vrije gras
trompetteren zo luid hij kan
vurig paren in de kudde
treuren bij de knekelgraven
van zijn vergane vaderen
terwijl hij nog opgesloten zit
in een kast waar hij niet zijn wil
o ja en beschouw jezelf
en alle anderen…
Licht 2
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Aan het einder dooft het licht
In een halo van zachte stralen
Brekers dempen het laatste zicht
Een meeuw krijst met schelle uithalen
Dieho…
Die onsterfelijk is
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 200 Alles dat ooit op deze
Aarde is ontstaan
Is tijdelijk, waar het eeuwige
Vaak zo wenselijk zou zijn;
Elk leven, hoe zeer ook geliefd,
Zal zijn einde krijgen,
Mens, plant en dier
En zelfs de kleinste organismen
Zullen sterven, opgaan in
Een onbestemde eeuwigheid -
Slechts een die de dans
Ontspringen kan, 't is onverwacht
De dood…
Even adem halen...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 Ik liep met de schep naar buiten
Om lucht te scheppen.
De atmosfeer binnen was ondraaglijk.
Ik schepte, en schepte en schepte.
Tot ik niet meer kon.
Dat luchtte op.…
VERSCHEIDEN
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.208 Overbekend dit huis: de andertijds
maar onherstelbaar ingesleten klanken,
de tafel voor de vrome spijs en dranken
voorbij de stoelen, recht aaneengerijd
en ik – de eredienst allang ontwijd -
muitend in heimwee naar de oude banken,
niet wetend of ik bidden moet of danken
voor wat zich indekt in gedegenheid.
Verweer dat bij de open kist verstomt…
Met kerst in je haar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 588 jij klokte
sneeuw vlokte
en hagel
zong op de wind
je vroor
en ontdooide
laag in de zon
speelde als kind
danste op
feesten met
kerst in je haar naar
een knallend nieuw jaar
nu krokus je
tussen kristal stil
bloeit al heel pril
de kleuren van lente
kust iedereen
met die intens
stralende lach voor
de allerbeste wensen…
Maastreechter Tsaar
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 292 Maastricht neemt afscheid van zijn burgervader
Wat is 'privé' nog in dit kikkerland?
Een stukje film, een foto in de krant
Van slachtoffer verander je in dader
Ach Onno...voel je daar niet overbodig
André Rieu heeft nog wat pijpers nodig…
Regen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 126 Regen jij hebt mij goed gehad
Ik ben helemaal zeik en zeik nat
Mijn jas mijn broek mijn sokken en zelfs mijn ondergoed
Ik ben doorweekt van top tot teen
Als je het doet dan doe je het goed
Maar jij doet het niet zonder reden
Jij moet de plantjes en de bomen water geven
Zonder regen hebben wij geen leven
Dus bij deze zal ik het jou vergeven…
herfstvrouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 ik wandel door de herfst
alsof hij van mij is
een pad bezaaid met
verloren zielen van de zomer
een lage zon tekent
lichtkegels in het bos
ze wijzen een weg naar verder
naar de vrouw
die ik zou kunnen zijn
een wintervrouw misschien
die sneeuwkristallen knipt
ijsparels rijgt
in koele meren zwemt
als alles anders had geweest…