123 resultaten.
Sirene
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 485 Drie mannen in
de eerste klas
en alledrie verdiept
in haar.
Drie mannen, toch
al middelbaar,
maar evengoed en obsessief
en continu verdiept in haar.
Kijk nummer vier,
raakt in de ban,
Een jongeman,
een jongeman!
Die ook zijn ogen,
na wat zwerven,
niet van haar af-
houden kan.
Geen vrouw kan in haar schaduw staan.
Wij staren haar…
Kansen en dromen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 197 Vergeet de mogelijkheden
die je had gepland
het heeft geen zin te treuren
om onvervulde dromen
je moet je kansen grijpen
ook al zijn het niet de kansen
die je had verwacht
laat staan gewild
haal de trekker over
spoel het oude door
voor het gaat stinken…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
stil verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 210 Buiten is het somber, koud en heel kil,
Terwijl ik eigenlijk alleen maar warmte wil
Kleine tranen vallen langzaam uit de lucht,
Het is of de vrolijkheid en de warmte vlucht.
De kou en somberheid omarmen ons als een kleed,
Alsof het niets meer van de warmte weet.
De kou en grijsheid kruipen dieper in de mens,
En bereikt zijn aller diepste…
IK VOEL ME...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Als Candide en het optimisme
het pessimisme kan dat niet luchten
omdat het een tegenstelling is
maar bovenaan staat het positieve
dat ik omarm met mijn levensinstelling
de filosofie om te overleven
niettegenstaande de rimpeling
doorheen mijn doorleefd gelaat
staat alreeds jaren in mijn genen gegrift.
© Laurens Windig…
Vaarwel liefste
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 Mijn koffers stand-by
Klaar om te gaan
Nu al zo dodelijk eenzaam
Ik ga nu en zeg vaarwel
Mijn kus op je voorhoofd
Ik hoop dat ik zo veel goed maak
Iedere gedachte van mij zal aan jou gewijd zijn
Ik weet dat je zult wachten op mij
Maar…doe dat nou niet
De tijd om te gaan is gekomen
Sluit je ogen en kus mij vaarwel
Denk gewoon aan de…
Herinnering aan Ramses
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 Je keek omhoog in de verlaten stad
dronk de liefde uit alle glazen
zwalkte als een prins vol heimwee
belde bij het verkeerde liefje aan.
Je kon dansen, zingen, huilen, bidden
dromen in de randen van de nacht
flaneren in de onderbuik van de stad
die jou omhelsde en verstootte.
Meer Amsterdam kon je niet worden
meer vrijheid kon niemand aan…
boodschapper
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 vandaag begin ik opnieuw
met leven, de rest wat
er om mij heen gebeurt en wat er
nog staat te gebeuren.
vandaag start alles vanaf
waar het ooit begonnen
was.
o schrift
waaruit mijn leven stil en
rustig toekijkt
naar een tijdperk
waar ik opnieuw begin.…
Geef nooit het hele hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 330 Geef nooit het hele hart
aan een vrouw vol passie,
die het niet op waarde schat.
Ook al lijkt het zeker na enkele weken,
iedere kus zal haar hartstocht verder doen verbleken.
Liefde is voor haar slechts een vergankelijk lot;
een kort en dromerig genot.
En ook al beweren zoete lippen het tegendeel,
ach, prille, zotte minnaar, weet jij veel.…
Happy View
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 445 Aan het einde van
tweeduizendveertien
hebben weer velen
de weg naar de knoppen
gevonden,
hun leven verruimd, verruild
voor zicht op het Al,
hun zaken versneld tot
elektronische successen,
het menselijk contact
gedimensioneerd...
Dank, dank, techneuten,
computernerds en
verbindingsatleten!
Door jullie zien wij
wat wij (niet) weten…
Ontmoeting met het eeuwige leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 173 Ik geloof,
dat de bron van mijn dromen
nooit op zal drogen.
Ik beleef,
dat ontmoetingen
ons leven verrijken.
Ik vind troost in het feit,
dat alle wezens dragers
van eeuwig leven zijn!…
Eén blijvend moment
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 231 Schrijdend van de trap
met een sluier van kant
als een waterval tapijt.
Stralend bereikbaar
voor haar verbluffende
wachtende hoffelijkheid.
Oogverblindend ziet hij
zijn aankomend sprookje
als een blijvend moment.
Adembenemende romantiek
wat hij zal blijven ademen.
Gevoel dat voelt als ongekend.…
Botox
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 203 Het verkleumde lopen
door historische koude.
Handschoenen weer
thuis gelaten. Vergeten
staat wel degelijk
in mijn woordenboek.
En ik denk aan jou.
Hoe jij leeft onder
mijn oude, warme
huid. Kou verdwijnt en
ik word tien jaar jonger.
Zolang jij bij me bent,
mijn lief,
hoef ik niet aan de Botox.…
IJle splinters?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Verzinning, geef mij je woorden terug,
kwetsbare huid van perkament,
een lege windbuil op de rug,
om inzichtelijk in te lijven op
de blindheid op papier, het
is me aangepraat misschien,
blinddoek tot het zoveelste einde,
streven naar de juiste strofen
waarvan ik de inhoud nog niet zie
mij op de private tekst verlaat,
het ene verdicht…
Op een kier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 244 ze staat aan mijn deur
haar vingers bewegen zacht;
de poort naar morgen
wordt behoedzaam verschoven
een sleutel heeft ze in de hand,
had ze niet meer verwacht
verlengt zij de hoop
of komt ze mij vertellen
dat mijn jeugd is gevallen
"ja, fluistert ze
rond jou
stapelen zich
te veel getallen
je geraakt allengs meer
aan het verleden…
Met de wortels naar boven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 Wortels die zo vaak
Al te vergeefs in de
Diepte naar water
Hebben gezocht,
Levensbron die daar
Nog wel is, maar
Tot op de bodem uitgeput -
Hebben zich nu naar boven
Gericht, zoeken het leven
Nu boven de grond:
Aarde overspoeld met
Overvloedige regen,
Rijke modder voorzien
Van voedsel en vocht -
Ze hebben hun weg
Naar…
Accepteren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 176 Accepteren, loslaten en afsluiten, een plaats geven
Dit zijn hele moeilijke dingen in het leven
We moeten het verleden accepteren
Wat is geweest dat is geweest
Het is het heden waar je in leeft
Loslaten hoe moeilijk het ook is
Anders is het je eigen leven dat je mist
Dingen afsluiten om gelukkig te kunnen leven
Dat kan alleen maar…
De baan des braven.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 253 Psalm I.
WEL zalig is de man die niet de baan des bozen
Betreedt, hij, die niet volgt de raad van goddelozen,
Noch in de stoel van spotters zit.
Maar vreugde vindt des herten in de wet des Heeren,
En dag en nacht, daarin de wijsheid zoekt te leren,
Terwijl zijn geest aandachtig bidt.
Gelijk de kloeke boom, geplant aan waterbeken,…
Dit fenomeen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 164 de materie is geschoond
mensen hebben het universum gekregen
met zon maan en planeten
om dit fenomeen intens te beleven
piramides en amfitheaters
catacomben en kathedralen
curieuze paleizen om in te verdwalen
staan aan de basis van dit samengaan
in dans kunst en muziek
draait alles alleen maar om liefde
om met elkaar uiting te geven
aan…
Gelukkig
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 1.012 Decemberfeesten hebben heel het land
gehersenspoeld. We feesten met z’n allen
van Sint naar Santa tot we ’t jaar uitknallen.
Te veel, zegt u? Toch doen we ’t aardig want
de jeugd in Nederland is al een tijd
gelukkig. Stemt dat niet tot dankbaarheid?…
O, dat ik ooit nog eens
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.262 O, dat ik ooit nog eens
een vers met o beginnen mocht,
dat het dan ongezocht een ode
werd waarin zeg maar een dode
dichteres tot leven kwam
ofwel een warm lief lijf
tot marmer werd waardoor
voor wie daarvoor gevoelig is
een adem ging als was het
leven nu voorgoed betrapt.
Maar nee, wat bij mij ingaat moet bezinken,
verdicht zich tot…
Ik kan niet van mezelf winnen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 197 Ik kan
Opnieuw beginnen
Maar
Ik kan niet
Van mezelf winnen
Kan ik wel
Van mezelf verliezen
Want dat
Kan ik zelf
Wel kiezen…
Een masker
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 205 Met een masker door het leven
Vele leiden zo hun leven
Achter een masker begeven
Met een glimlach door het leven
Een groot toneelstuk aan het geven
Voor de buitenwereld heel hard
Maar van binnen heel zacht
Een glimlach op het gezicht
Maar van binnen veel tranen, depressie, geen licht
Achter een masker begeven
Voor de buitenwereld een gelukkig…
antwoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 2.716 hij dacht de ganse nacht
en nam ’s morgens
een kloek besluit :
als ik vandaag
ophoud met bestaan
zal ik maar dadelijk
naar de hoeren gaan…
TERUGKEER VAN HET LICHT....
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Het duister
vol huiver
spel van schimmen
......silhouetten
Het is....
twaalfde maand
maand van winter
weghollend licht
Hoop,
dat mijn gedicht
u allen bijlicht
in deze donkere dagen
Geniet
van de balletten
die tegen het vallen
van avond
tegen het decor
van hemel
zich afspelen
met in de hoofdrol:
zonlicht en wolken.…
VOL
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 Vol van het heerlijke eten
vol van het kerstkind
vol van hoop en verwachting
*'Hoe kan Herodes*, heden ten dage
getransformeerd in moordenaars
*’t licht verdragen*
Allah's naam te misbruiken
door gelovigen weg te vagen?
wie kan nog het bloed verdragen
vervloekt is de utopie
van zogenaamde helden
die als koppensnellers over volkeren…
Onwrikbaar.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 215 De velden zijn droog
een regenboog buigt alleen
voor hemels water.…
Geluk zit daar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 201 Geluk zit daar
Waar je het meest
Kwetsbaar bent,
Kinderen die je
Van je leven nooit
Verliezen wilt -
En dus slaan de
Herinneringen aan jou,
Aan jullie, die ik
Ongewild verliezen moest
Mij in het gezicht
Als een ijskoude winterwind
Die onverwacht voorbijkomt
Op een tropische zomerdag
Terwijl het hete zand
Van ons eigen…
Snorrestof
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 290 Fijnstof is erg ongezond.
Ook wanneer ik me scheer,
moet ik steeds weer niezen.
Dat is ook een ramp, meneer.
Snorrestof is schadelijk.
Bijna niemand die dat weet.
Lijfstof is onbekend gebied.
Bekend zijn scheet en zweet.
Snorre- en schaamstof.
Okselstof en navelpluis.
Stop toch dat wilde scheren.
Ban lijfstof uit uw huis!…
Een nieuw jaar
gedicht
3.0 met 3 stemmen 11.866 Nog niet. De zoon moet nog trouwen,
de oude nog stervan. Er komt nog
wereldvoetbal en goudvissenbroed.
In de reiskist vouwt zij de avondjurk,
kinderkleren, gesloten papieren. Eetbaar
de kleine vruchten en draken van koek.
Op de steiger blijkt de kist gevoerd
met gestreepte zijde. Leegte, lavendelgeur.
Gisteren zwommen hier zwanen als schepen…