134 resultaten.
waanzuchtig
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 140 dag in dag uit wordt me verteld
dat er al weer iets nieuws is
terwijl dat morgen al weer oud is
dus wacht ik gewoon een dag of zo
en kijk dan wat nog interessant is
ach laat de waan van de dag
maar aan de waanzuchtigen
die echt niet kunnen wachten…
Schilderij.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 Ik ben gevonden in een schaal,
is het niet schandalig?
In plaats van mij als fruit te zien,
maakt hij alleen een foto.
Veel plus en kleur en histogram,
verzadiging en crop.
Dat levert dan uiteindelijk,
toch nog,
een schilderijtje op.…
Ik, de zon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 274 Ik leef
Ik huil , ik lach
Ik schijn
Ik zeg de zon straks weer gedag
Draaiend om mijn eigen as
Draai ik om haar heen
Dynamisch als een waterpas
Beschijn ik
haar horizon alleen…
Waterkamer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 276 Op weg naar zee passeer ik luchtkastelen
en woningen zonder bewoners
vervallen oude huizen die als losse hulzen
na het treffen in het landschap liggen
de daken bieden geen beschutting meer
gunnen de roofvogels een onbelemmerde blik
in de lege buik van bescherming
slechts een verstomde angstkreet houdt zich
uiteengescheurd verborgen in uitdijende…
Avondrood
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 301 Als ik in het avondrood je gezicht sta te begluren
Als jij je ogen sluit,
alsof het eigenlijk niet mag
En als je dan opkijkt
om mij te zien blozen
Maar dat zie je niet
want het zachtroze licht mengt alle kleuren tot liefde
en ik pak je hand
in de ziel van je stap
op de vederlichte herfstbladeren
Zachtjes zitten we
over het weiland uit…
jij wint
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 180 Op een zonnige dag in maart
zit je ontspannen achter het huis
tot je een grassprietje ontwaart
dat brutaal tussen de tegels
zich als rechthebbende openbaart
Die tegels heb je vorig jaar
vast aaneen gelegd
juist om te voorkomen
dat onkruid zich daar hecht
Een rukje, helaas het sprietje breekt
Nu houdt het worteltje voeling en
groeit tot…
De Regenboog
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 150 Een grauwgrijs wolkendek
komt langzaam naderbij
zwaarbeladen met rijkelijk vocht.
De natuur is tweeërlei.
Tussen vele donderkoppen
doet de zon haar werk.
Heldere doordringende stralen
talloos en oersterk.
Ineens voltrekt zich
een natuurlijk wonder.
Een machtig scala verschijnt.
Feeëriek en heel bijzonder.
Ver boven de aarde verheven…
Ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 Ik
ben alleen maar ik
in het heden van vandaag.
Mijn gister ik
die ken ik wel,
maar ‘t wordt al vaag.
Zo’n foto van de kleuterschool
dat meisje met die vlechtjes
ze lijkt me wat verlegen.
Het schijnt dat ik dat ben.
Herinneringen dan:
alleen maar flarden, flitsen
of simpel statisch beeld;
geen geur of kleur eraan,
geen enkele belevenis…
Een cadeau
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.012 Vandaag stuur ik je een mandje moed
het korfje kracht doe ik erbij
een busje blijdschap voeg ik toe
mijn tasje troost sluit deze rij
Ik had het toch in huis
graag stuur ik het jou
ik ben je zeer toegenegen
en ik weet het zeker
jij zit erom verlegen…
WAANZIN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 245 De zon haalt de vorst van de daken
De mollen bezetten de dijken
De wind tracht een geest te bereiken
Die los is geraakt van zijn baken
Die duivels ziet, monsters en draken
Die alles opnieuw moet bekijken
Er zullen veel maanden verstrijken
Die opgaan aan smerigheid braken
Totdat hij volkomen genezen
Het leven weer weet te omarmen
Verheugd…
Canto Obstinato
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 blinde woede
op papier zetten
wrevel wekken
bij toehoorders
dit urenlang volhouden
en ze zullen
één voor één
afhaken
die toehoorders…
EEUWIG TREKKENDE KRACHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 284 De kist waarin zij rust sleept
hartverscheurende aanhang
van verslagen huilende geliefden
over het gangbare grof knerpend
grindpad van het oude kerkhof
als gebogen menselijke zerken,
op weg naar het o zo diepzwarte
graf waarin zij tegen haar zin
in zal moeten rusten
continue heeft zij zich ingezet
voor haar dierbare kroost
zij had zich…
Wortels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Voor Omke
Boom van machtige statuur,
Wortels die zo diep in de
Bodem verankerd waren,
Reus die leefde van alle moois
Om zich heen hier op dit
Prachtige land, ons mooie
Westerkwartier -
Neergehaald door een
Vroege najaarsstorm die
Zich onverwacht liet gelden,
Maar zijn schoonheid blijft,
Laat voorgoed zijn sporen achter…
Amazing Grace
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Mijn moeder had acht zusters en vier broers.
Hoewel ze onderling heel veel verschilden,
bevoeren ze aan ‘t eind dezelfde koers.
En wat het noodlot (of het toeval) wilde:
De oudste gaf het eerst de pijp aan Maarten.
Het was de jongste die het laatst verstilde.
Dus al met al kwamen er dertien kaarten
in een bestek van pak weg zestien jaar…
De Blinde Ziende
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 137 "Toon me het leven", hoor je de twijfelaar zuchten.
Ik wijs hem op de schilderachtige luchten.
Ik toon hem de groene wouden.
Ik toon hem de winter met de sneeuw en de koude.
Ik toon hem het landschap en zijn pracht.
Ik toon hem de rotsen in hun kracht.
Ik toon hem de zee met zijn stormend geteister.
Ik vraag hem te luisteren naar het lied van…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 ogen die dichtvallen
misschien jouw ogen
wie weet die van mij
een soort sluimer
die je overneemt
van de sluimerende ander
in de schemer van de kamer
op klaarlichte dag en buiten
stemmen van jonge dochters
in de eerste zon…
Op de roos
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.580 Mij lust de Lent', die bloemgewassen draagt,
De Lenteroos, die Goôn en mens behaagt;
't Aanminnigste versiersel voor een Maagd,
Ter eer' te zingen.
Het is de Roos, de malse Roos-alleen,
Met welker blaân de drie Bevalligheên,
Als 't Minnewicht met haar ten rei' zal treên,
Haar hoofd omringen.
Zing, Disgenoot! zing vrolijk met mij mee!…
Het prikkeldraad streelt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 ik wist de wereld van glas
breekbaar tot de laatste scherf
heb me verwond aan het scherp
dat ook voor mij onbuigzaam was
verblind door glamour en glitter
dacht ik het bestaan transparant
zonder mededogen schoof gebrek
aan succes mij terug naar de kant
waar jouw helpende hand
het prikkeldraad streelt
een nieuw leven opent en
mijn wanhoop…
Exo-aardes ontdekt
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 230 Het laatste astronomisch nieuws geeft aan
dat men een onderzoek naar stelsels deed.
Men vond toen exo-aardes bij de vleet:
er bleken er wel zestien te bestaan.
En vinden we daar tekenen van leven,
welk goede voorbeeld zullen wij dan geven?…
letters
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 edlemazrev srettel
sthcels rood laveot
nemrov ez nedroow
verzamelde letters
slechts door toeval
vormen ze woorden
geen zin in woorden
schreeuw ik onzin
tot mijn hoofd
eindelijk leeg is
ik stamel en sta op
open de gordijnen
buiten regent het
letterlijk zinloos
ik blijf binnen
om woordeloos
letters te sparen…
Ook dichters sterven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Hoe dichter ik bij de leeftijd kom,
dat ' terug' in tijd er niet meer is,
wordt de confrontatie er eentje
die ik nochtans het liefst nog even uit wis!
Wederom een dichter van subliem formaat,
overleden toch iets wat je raakt.
Al zal 'k nooit zijn hoogte aantippen,
'k ben een van hen, zoals velen met mij.
Herman is niet meer, maar zeker…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Mijn ziel is gevangen in een duistere grot
In het labyrint zoek ik een uitweg
Maar ik dol maar rond
Ik zie het licht en voel de warmte
Een innerlijke stem wijst mij de weg
Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren
En ik blijf maar dwalen
In die koude, eenzame, donkere grot…
Vies
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 164 Het leven had haar vies gemaakt
tranen vermorzelden haar hart
ze bleef lachen
door haar oneindige nacht heen
opdat anderen niet zouden zien
hoe gebroken ze was
en hoe alleen.…
Dooie gemak
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 188 Op mijn dooie gemak, zeg maar dooie akkertje,
struin ik langs het water kijkend naar de schepen,
de vissers, de meeuwen, de golven.
Op mijn rustige dooie gemak vervolg ik mijn akkertje.
Langzaam huiswaarts kerend, mijmer ik,
peins een beetje meer,
zie mijn huis in de verte, HOME SWEET HOME
Nog steeds op mijn dooie gemak en ditto akkertje…
Letteren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 hoe ver ik ook kijk
nimmer verschijnt er een wolk
aan 'n hemel zo blauw
als vandaag
of toch daar in de verte
voorzichtig zie ik ze verkleuren
en hoor de door jouw gevormde
woorden al van verre
ze toveren een glimlach
op mijn gelaat
ik raap de mijne tezamen
en stuur ze gevleugeld naar je toe…
Knuffel of rammelaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 370 In mijn verschoten kop met slappe oren
en ranzig vel, tot op de draad versleten
heeft tijd zich zienderogen vastgebeten
sinds jij, nog broos en naakt, jezelf liet horen.
Aan snuit of poten altijd meegesleurd
door huis en tuin. Geknuffeld bij het leven,
aan mij, toen apetrots, een naam gegeven.
Er met me dweepte, tot het was gebeurd.
Op…
Mond op Mond
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 377 mijn kamerheer brengt mij naar bed
bestrooit mij met zijn knuffen
zelf krijgt hij ze ook heel graag
bedelt vroeg in de dag
bacillen vliegen daarbij rond
zijn mond op mond actief
als een van ons een griepje krijgt
wordt de ander ook geveld
eerst staan bij mij, naast het bed
sapjes en partjes fruit
als hij dan aan de beurt komt
stommel…
Aan 't engeltje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 344 Ik lig op bed
Ik huil, ik lach
Nu al voor 't vierde uur op rij
En ik denk aan haar
Aan hoe ik haar wangen streel
Aan hoe ik haar lippen kus
Aan hoe ik haar beide handen stevig omarm
met de mijne
Hoe ik haar nooit meer
zou laten gaan…
MAGNOLIA STELLATA
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 157 Als sterren
tegen
een lenteblauwe hemel
Gewemel
tussen takken
neem ik waar
De bloemen
verkopen er
hun zachte huid
Wit,witter,witst
deze sterren
die de morgen overleven
En ach
wie raakt er
niet betoverd
door de Magnolia Stellata?…
staken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 279 ongeveer zeven
zal ik zijn geweest
(moeder waste nog
op een plank)
toen vader besloot
toch maar
te gaan staken
we zullen wel zien
waar het schip strandt
zei mijn moeder
vast in Scheveningen
dacht ik…