144 resultaten.
die momenten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 dat je eigenlijk
niets weet te zeggen
iedereen om je heen zegt iets
en jij beweert ook van alles
maar op hetzelfde moment
zakt het geluid weg en de zin
je verliest het contact
terwijl je nog praat en denkt
dat je liever ergens zou
zijn waar het noorderlicht is
dat je alleen maar kijkt
en denkt aan die uitbarstingen
van de zon…
Een deken zijn
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 264 Wat zou ik graag een deken zijn
om jou, zo mijn warmte te geven
je te laten vernemen wat ik voel
'n zonnetje in jouw onbekende leven
Voor mij ben je een bramenstruik
met zijn stekeltjes en vruchten
die met zijn grapjes veel los maakt
waardoor ik soms diep moet zuchten.
Wat zou ik graag een deken zijn
maar je vruchten zouden vergaan
ze…
Sjofar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 258 Amsterdam; Cordova van het noorden
Voortvarende stad op overzeese oorden
Odessa aan het vrijgevochten IJ
Hier leefden Mozes' zonen blij!
Plek waar dorstigen naar kennis
Zich lezend konden laven
Mokum; stek van stennis
Hebreeuwse haven!
Holland kwistig nering drijvend
Heeft zich door hun toedoen blijvend
Tot welvarendheid verrijkt
Maar…
Gelukstreffer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 607 Door de bliksem getroffen in Den Haag
in een heldere flits kwam zij omlaag
mijn brein raakte verstoord
de droom leeft nog voort
dat ik niet meer denk aan vandaag.…
Cyclus
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 Basiselement van het voortbestaan,
Daarin drijft het ongeboren kind,
Drager des levens doet de voortgang,
gelijk kamelen hun meesters,
schommelend bewegen
en wiegen als heesters in de wind!
Water is er een,
Getrokken door de maan,
Die werkend als een spiegelraam
De nacht toelacht met zachte gloed
En zorgt voor eb en overvloed
Met naam…
MAMO
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 130 Op het juiste moment.
Op de juiste plaats.
In de juiste stemming.
Moe ben ik of gewoonweg blij.
Plotseling verschijnt MAMO.
Ik sta dan met open handen.
Niets heb ik bewust gedaan.
Steeds vaker overvalt het mij.
Wanneer de schellen van onze ogen gaan.
Dan kijken we niet langer maar we zien,
tijdens Magische Momenten,
de zinvolle zin van…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 200 ’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand
een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand.
Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand
Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant.
En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan
maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan
en…
Kont tegen de krib
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 Wanneer ik soms in stilte
mijn kont
tegen de krib gooi is dat
vanwege pure onmacht!
Tegen sommige dingen
staan we machteloos.…
Geborgenheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 140 In droefenis geborgen
kijk je nooit uit
naar de dag van morgen
dagen gaan aan je voorbij
je voelt je soms vogelvrij
in het labyrint van je geest
wordt er als wild op je geschoten
alleen in droefenis voel je je geborgen.…
Gek zijn is zo gek nog niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Mijn god, wat een
Heerlijkheid om gek
Te zijn,
Anders dan alle anderen
Die nog veel gekker zijn
Dan ik -
Alleen zij weten het niet,
Durven het althans niet
Toe te geven,
Maar ik weet van mezelf
Dat ik het zonder twijfel ben,
En dat geeft onmetelijke rust,
Ik ben me van mijn eigen
Gek zijn heel bewust,
En ervaar dat ik…
Zinloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 173 dit
is een zinloos vers
het
biedt geen troost
of
verlichting van je pijn
slechts
trieste woorden
die
niet rijmen
op
door tranen bevlekt
papier…
VERSCHOLEN.....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Ze kunnen
zich al verschuilen
achter het lentegroen
Het Holland
even
meer van toen....
Groen dat
niet afwacht
niet schuchter,eerder brutaal
Dat de molen
het schuilen niet
met opzet doet
is buiten kijf
ze moet immers
juist wind vangen
in haar bruine
of witte zeilen
op de wieken gespannen
Je ziet
al van verre
minstens…
Lieve Pa En Ma
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.765 We eten rijst hier, 't lijkt wel vermicelli.
Geen vlees. Je ziet, nog altijd principieel!
We doen vanuit de kibboets reuze veel:
eergister heb ik met een knul uit Delhi
een urenlange rit op een kameel
gemaakt naar woeste oorden in de valley
met oude tempels, echt heel cultureel.
Nou stop ik weer, tot schrijfs en kusjes,
................…
Dit ingenieuze spel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 verwoestend
slaat de wind het
rijpend koren neer als
dank voor deze zomerdag
of zien wij dat verkeerd
waar in de hitte ongezien
het vocht is verdampt
gewas door zonnebrand
al geel en slapjes hangt
bedekt zij nu de aarde
laat water mondjesmaat
de grond indringen
beschermt zo wortels
en wat andere zaken die
de bodem vruchtbaar maken…
Ode aan Shakespeare
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 235 Zal ik hem met de zomer vergelijken?
Zijn verzen stranden niet in klamme dagen
Maar spiegelen om hoogmoed aan te klagen
En weten haarfijn pointes te bereiken
Zo lang de mens kan lezen en kan spelen
Zo lang zal Shakespeare’s oeuvre niet vervelen…
KAN JE ME HOREN?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 325 Hoop zo, dat ik doorkom
wat waren er veel mensen
wat werd er mooi gesproken
de muziek was helemaal mijn keus
terugkomen, dat zou ik wensen
mijn vrienden en kinderen te horen
wat een rijk bezit iedereen te zien
wat een liefde heb ik meegekregen
ook mijn vrouw heeft niet gezwegen
mijn hemelvaart was stil en mooi
zonder lijden ben ik heengegaan…
Niet vergeten straten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 131 Zet mij neer als kind
en met dichte ogen
weet ik blindelings
nog in detail de weg
van huis naar school
alle namen van straten
elke winkel onderweg
Maar vraag je nu naar
straten in mijn huidige wijk
moet ik het antwoord
vaak schuldig blijven
terwijl ik toch probeer
de namen te onthouden
De wegen van het geheugen
zijn soms ondoorgrondelijk…
Een echte van Dam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 Of het nou door de hitte of een dichter kwam
die sneller dan de haas een fraai sonnetje pent
op zomerzotte billen, of een ballentent.
Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam
en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went.
Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent.
Of het dus door de hitte of een dichter kwam
die Willem…
God is zo gek nog niet...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Het idee dat er een God bestaat,
is een kinderlijke gedachte.
Dat theologen God serieus nemen,
is een naïef idee.
Zoals boeddhisten die in duisternis,
helder worden verlicht.
Dat biologen leven willen begrijpen,
is een heel vermakelijke ambitie.
Alleen Darwin heeft een tipje,
een tipje van de sluier opgelicht.
Leven ontstond ooit in zee…
Warmte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 193 We zuchten,
want het is warm,
we steunen want
het is boven
de dertig graden,
we puffen
want het is heet,
we klagen maar
iedereen weet;
na zonneschijn
komt echt weer regen!…
en altijd is er
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 135 en altijd is er de angst
voor de wakken in het ijs
de zuigende kracht
van het drijfzand
het verdwalen
zonder kompas
de diepe put
van het verdriet
het kantelend woord
op de weegschaal
de stormen
zonder bakens
het verliezen
van de tijd
het breken
van de ogen
het loslaten
van het leven
het verdwijnen
in het niets
de eindeloosheid…
Je moet eerst de hel overleven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 Je moet eerst de hel overleven voordat je in het paradijs kan leven
Je moet moeilijke tijden beleven om te weten wat het goede is
Je moet eerst stress beleven voor dat je in echte rust kunt leven
Je moet eerst duisternis leren kennen voor dat je aan het licht kunt wennen
Zodra je de lelijke kant van het leven weet te overleven
dan pas weet je…
Praalzucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 120 Zodra de zomerzonneschijf
haar hete stralen zengend brandt,
gaat op het blotebillenstrand
de laatste kleding van het lijf.
Je ziet dan onvoorstelbaar veel
aan glim-metaal en glittertooi,
gestoken door een lichaamsplooi
maar meer nog in een edel deel.
Vagijntjes met een ring versierd,
de navels door een edelsteen
en eikels -schrijnt dat…
Lieve Kitty
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 Bar het verleden en de historie boos
Wat vonkt er in de tondeldoos?
Het haatvuur van de opgestookte norm
En Silberbaur in zijn uniform conform
Ogenschijnlijk door de naald van Van Maaren
Sponnen zij op de valreep hun laatste garen
Echter Heer wat heeft het hen gespeten
Zij hadden de maat zo nauw niet gemeten
Gestrikt voor het stroppen met…
Tijdreiziger
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 In je gedichten leef je,
Kun je onbekommerd reizen
Door de tijd,
Kun je schrijven
Hoe de oertijd was,
En na jouw tijd
De eeuwigheid -
Voor ons werd je
Stilaan een vreemde,
Die onmerkbaar uit
Het zicht verdwijnt…
Hoop & vrees van een klein konijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 71 breng je mij teder
naar jouw lippen
of bijt ik de hand
die de slangen
voert? proef ik
liefde in je woorden
of is 't een leugen
die mijn hart verleidt?…
De Prostaat
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 458 P.S.A
Grauw is de neergelaten sluier
Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult
Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden
Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden
Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt
Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt
Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief…
Kunstenaar of ambachtsman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 Zonlicht speelde in het dorp op de kasseien.
De toren hield het zware weer op afstand
dat zich vanaf de Rijn tegen de oever vlijde.
Jan Janszoon schoof de dekens aan de kant.
Op de ezel stond een spieraam klaar
om met linnen te bespannen.
De hoeken perfect haaks,
was het werk van timmermannen.
De schilder wilde eindelijk eens breeduit,…
Stukjes lichtgewicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 79 ik zie pluizen
langs de huizen
omhoog zweven
stukjes lichtgewicht
die op warme wind
hun leven richting geven
ver van blad en tak
waar lente hen tot bloei
en vruchten bracht
in deze miljoenendans
heeft slechts een enkeling
de kans om op te groeien
zij heeft tijd en plaats
goed uitgepluisd om ooit
van droom tot boom te komen…
Bleek vliendertje.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Bij 't muurke, waor de druufkes hangen,
Daor speult, met bleekheid op de wangen
En flonkerieng ien 't donker oog,
Mien jungske; 't gooit zien petje umhoog
Um 't witte vliendertje op te vangen.
'k Stao naor dâ kienderspul te turen,
En zie 't zoo graog en toch zo nooi...
Ocherm! 'et zal nie lang meer duren:
Went ook de dood duut gooi…