Alle inzendingen, jaar 2015, week 26

Het verleden roept naar mij Steeds harder Steeds scheller Het verleden lacht mij uit Steeds luider Steeds sneller Mijn verleden doet mij pijn Soms onverdraaglijk Soms zacht Mijn verleden daagt mij uit Soms plotseling Soms verwacht Het verleden blijft mij plagen, zelfs nu ik volwassen ben Vluchten of vechten helpt niet echt Toch kan…

Om aan te komen Varen van de kant Naar de overkant. Om er te komen Op het brede strand, Voeten in het zand. Om er te komen Liggen op je rug En niet meer terug Om aan te komen Op het vasteland Aan de overkant.…

De wegen leiden naar Rome mijn koers stond weid open ik had al stiekem aan jouw parfum zwijgzaam geroken. Voorbereid op je komst verblind door licht uit de tunnel schaduwde de horizon haar postuur mijn prikkel Voor euforie van jouw glimlach stond ik steeds direct klaar zelfs zonder woorden gesproken leidde mijn…

Naar aanleiding van de vraag van Gabriëla onder mijn versje ~Zadelpijn~ hoe heren dat nu doen met hun plasser bij het fietsen, doe ik hier een poging een redelijk antwoord op haar vraag te geven. Al is het onderwerp wat delicaat Ik zal het heel voorzichtig attaqueren En hoop dat je er toch nog van mag leren Hoe ’t op de fiets met die organen…

Ditje zit met heur handen in 't haar, 't leven valt haar deze week wat zwaar ze hinkt, ze strompelt ze is uit haar doen, de dokter zegt: kalmpjes aan doen. Maar Ditje is beroerd zo erg, dat hinkend het toilet halen, met recht een BERG te ver is. Want Ditje moet vaker naar de wc en dat komt dan weer van de diarree. Ditje lieverd…

Het huilen van de eigen borelingen Konden wij moeders nauwelijks verdragen Er stapelde zich steen op lege magen Toen wij als min richting verdienste gingen Het rijkeluiskroost kon het ook niet helpen Dat het bij de elite was geboren Dus zoogden wij het zonder te ontsporen De tranenvloed was nauwelijks te stelpen Wanneer wij ‘s nachts eenzaam…

In het leven, wordt geroepen voor elk wat wils een speciale dag, een dag voor vrede een dag anti pesten een speel- dag zodat met de auto je de straat niet in mag. Een dag van feesten een dag van rouwen een dag van veel van elkander houden, maar nog niet in dit rijtje gevonden is een duimen- dag die ik hierbij in het…

Temperatuur daalt als wolken met de zon spelen en wind, een koude douche of een duik in zee even verkoeling geeft wat een verademing is voor velen maar dan, als wolken verdwijnen gaat de zon weer uitbundig schijnen en slaat de hitte genadeloos toe ik zeg dit niet om te klagen maar hitte maakt loom en moe...…

Bram haat die pesters in zijn klas Als die kwallen kunnen klieren, zijn ze in hun sas Zoeken een zwak punt van een ieder Schrijven gemene briefjes, stop met dat geklieder! Pesten is zo oneerlijk en niet fijn Hoop dat op 'n dag jij de gepeste zult zijn Oef nee, dat is geen oplossing ben ik bang Plak je in gedachten wel achter het behang…

Leven is als een eeuwige oceaan, waarnaar water altijd terugkeert. Bloed, dat terugkeert naar het hart. Zonder water kan geen vis zwemmen. Zonder bloed kan geen mens bestaan. Als kind genoot ik al van fonteinen. Als oude man besef ik pas waarom.…

Wolvega Noord, des morgens vroeg 2007 -2010 Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn zichtbaar onvermogen En die vertelden Dat zelfs de reis Naar gene zijde Ondanks mijn zondeval Ook voorwaar niet lukken zal…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

als een in woede ontstoken meute haar driftig te grazen wil nemen al de illusies die ze ooit heeft gedroomd met geweld tracht mee te nemen haalt zij hen met een sprong in de nacht onderuit ketent hen gedachteloos vast aan de sikkel van een ondergaande maan omdat zij wil verdergaan met leven ten volle wil bloeien iedere morgen…

Als ik zo’n stukje Tour zie op TV Denk ik altijd ~Goddank, ik doe niet mee Die smalle zadels en ook altijd heet Dat schrijnt toch aan je reet met al dat zweet~ Ik snap niet dat die kerels zoiets doen Alleen voor op de meent die slappe zoen…

ik heb de lente aan het bloeien gekregen met wat zon en milde regen pas toen de kou achterwege bleef kwamen de zomerse tekens van leven hij straalde het groen tot volledige wasdom bloesemde volop naar vrucht in lange dagen zindert hij warmte die de oogst rijp zal maken nog zijn er hindernissen te nemen zoals onweer storm en hagelstenen…

De mallemolen is opnieuw begonnen met beachen, tennissen en Tour de France. Het sportjournaal verleidt ons met een dans van punten, scores, wie er heeft gewonnen. Wij merken niet dat ons de zomertijd zo onomkeerbaar door de vingers glijdt.…

’s Morgens vlecht hij de haren voor ze wakker wordt in rode kroonblaadjes. Hij kan haar beter niet plukken. Ze verliest haar bloei zo vlug. Wat nog maar pas ontplooit, verwelkt al na de middag. Ze blijft gebrekkig overleven. Waar haar zaad de aarde roert, zal het tijdloos rusten. Ooit komt ze explosief terug op andere grond. ’s Avonds balsemt…

Als moeder moet je foutloos zijn als moeder maak je geen misstap als moeder moet je luisteren, als moeder moet je niet klagen, als moeder ben je een duizendpoot als moeder ben je altijd de wijste, de verstandigste de slimste de liefste de.....de..... Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee.…

J schreef al over de Tour die morgen start oké, in Utrecht maar toch in de buurt, J schreef ook al dat Gouda in 't geel moet lopen, ach er zijn altijd wel dingen aan te knopen! Maar wonend in Capelle wil ik je toch graag even vertellen dat vlak voorbij mijn deur de meute voorbij komt. En al heb IK niet zoveel op met fietsen, valpartijen…

Soms heb ik er toch zo schoon genoeg van, van dat rijmen en dat in de pas lopen van de klemtonen en accenten en regelmatigheid en dan lees ik een gedicht en probeer te voorspellen wat het rijmwoord zal wezen en dan vraag ik me af moet dat nou? Wie had dat eigenlijk uitgevonden? En dat in groepjes verdelen van woorden die wel of niet…

Vermaak Raak In het hart Der mensen Raak Getroffen Raak Vermaak Het volk De edelman Vermaak Raak Een draak Met zestig poten En vleugels En teugels Raak vermaak Een schouwspel Een deftig toneel Een tribune een publiek dat kijkt en lacht Raak vermaak…

hou van me met je hamer, verwen me met de zaag de schouwarts zegt: ‘t valt me mee want je hart is mooi gebroken hou van me met je drilboor, streel me met ‘n schaaf de schouwarts zegt: ik zie een deuk in ‘t vertrouwen en ‘n krasje op je ziel hou van me met je beitel, bemin me met je bijl de schouwarts zegt: de schade…

Nog wreder dan de liefde van jouw lief opgevat voor een jongere man maar niet beantwoord door hem hoewel hij haar wel wil berijden is de liefde die Susanna voor haar voelt, getroffen door een gouden pijl Het knaagt woester dan de opgezweepte Waddenzee aan de afsluitdijk…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Tuig van de richel worden ze genoemd, Rapalje of geteisem, halve zolen, Mark Rutte scheldt ze uit voor gladiolen, Een bloemennaam die wel de ernst verbloemt. Wie bovenstaande regels leest beseft Dat schelden zich somtijds tot kunst verheft.…

Het kan niemand ontgaan zijn, de Tour start op een snikhete dag in het hart van Nederland, Utrecht. Flink wat mensen slaan er een slaatje uit, want ze hopen op een winstgevend festijn, een gulle lach en veel dronkenschap, terecht. In Gouda roepen ze iedereen op om in het geel te komen, alsof wij zotte marionetten zijn, één oranje dag is…

ik was omringd door lange schaduwen van de ondergaande zon zag ze langzaam nader komen uit een nog onbekende bron zij contrasteerden met het dieper wordend rood zwart geeft geen geheimen bloot ik voelde hoe duister won van het laatste streepje aan de horizon de obstakels zijn gebleven heb verlatingsangst dit late uur geen plaats…

Ik zit en durf me nauw'lijks te bewegen Zelfs in de schaduw is het nog bloedheet Mijn hoofd en armen zijn bedekt met zweet Komt er na zonneschijn wel altijd regen? Ja/nee...wat maakt het uit wie er gaat winnen De Griekse lente viel ons land al binnen…

Geloof in de schepping in een leven na de dood geloof – maar je weet het niet zeker - in een verbinding van spiritueel verlangen waarbij de opperste macht zijn gouden troon bestijgt en ons leidt uit het duister van de nacht geloof in existentialisme vermeende contingentie geloof – want je weet het niet zeker - in louter toeval van heel…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…