149 resultaten.
Varen naar de grote plas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 532 in het slootje lag een bootje
varen naar de grote plas
ze trokken daar een strootje
wie t eerste in z'n blootje
ging uit moeders schone was
met wijdse blik verkenden ze al
de zó natuurlijke attracties
heuvels, bos en waterval
en wat een schik bij 't zien vooral
van elkanders rijzende reacties
als hoff'lijk heer roeide hij stevig…
IS nadert!
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 440 Cultuurbarbaren zijn het, die van IS
Een beeldenstorm in ’t oude Nineve
Het enige wat telt, is hun MOSKEE
Een parallel in de geschiedenis?
Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen
en hakken in op een fontein in Rome!…
vredevogels tanka
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 die vredevogels
loerend bij de haringkar
azend op afval
bij nadering schieten ze
in een wervelwind omhoog…
Innigste wens
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 400 Toen God de aarde schiep
En Adam met Eva liep,
Werkelijk! Toen was de wereld perfect,
er was nog geen enkel defect.
Adam en Eva in de tuin tezamen –
waarlijk – naakt hoefden zij zich niet te schamen –
en zie, het was goed!
Zij leefden in ongelooflijke voorspoed.
Leid mij naar jouw tuin van welzaligheid,
Doch verbannen zullen wij er wederkeren…
Twaalf uur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 168 Het is vijf voor twaalf.
Jongeman, weet dat de tijd dringt,
Dat de klok vroeg of laat het leven uit je wringt.
Nu leef je en vier je feest,
Maar morgen ben je er geweest.
Het is vier voor twaalf.
Vergeet mijn les niet.
Wees niet de dwaas die`t niet ziet.
Al een minuut verder in de tijd,
maar een dag is voor jou eeuwigheid.
Het is drie…
Alle wegen leiden naar Rome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 244 Eva, vrouw wier hart ik bemin,
Schat met wie ik mijn levenslied begin,
zon, maan en sterren zijn maar klein,
want alleen bij jou wil ik zijn.
Mijn liefdeslied is om jou gecentreerd,
jij bent de vrouw die iedereen vereert,
maar mij geeft Eva speciaal de liefde,
want ik ben het die haar hart doorkliefde.
Mijn hart kan zonder jou niet langer…
Tuinfantasie - 13e tafereel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 103 Het is je reinste zelfverlakkerij:
Slechts door een rietkraag en een plasje water
en hier en daar wat pollen paarse hei,
met in de ochtend vrolijk eend gesnater
en in de lucht wat zilvergrijze meeuwen
die door thermiek gedragen, rondjes draaien
en soms de lucht verscheuren met hun schreeuwen,
omdat ze schrikken van een koppel kraaien
en…
Tuinfantasie - 14e tafereel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 277 Maar mij maakt het wel als een kind zo blij,
(daartoe voel ik de drang bij tijd en wijle)
doormiddel van een krans dan wel een rei
me rijmend aan mijn tuintje op te geilen.
En met mijn schrijven doe ik niemand kwaad,
in tegendeel, ik blijf aan huis gebonden:
Het houdt me uit de kroeg en van de straat
en weg van buitenechtelijke zonden.…
3 maart 2015
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 De Werelddag Voor Vrijheid Van Muziek.
U denkt beslist: ~Toe zeg, kom nou toch even,
dat zal ik potverdomme nog beleven,
'k bepaal met de muziek zelf mijn ethiek.~
Maar menig Duitser zal beslist nog weten
dat wat niet arisch klonk ~Verboten~ was;
ook Mendelssohn gaf in die tijd geen pas.
George Gershwin, in de States toen uitverkoren,
die…
Handen af!
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 ’t Is weer de tijd van de lichtblauwe brieven
ze vallen altijd zachtjes op de mat,
maar ja dat doen professionele dieven,
die gaan geruisloos op het roverspad.
Mijn handen vangen altijd aan te trillen
zodra ik zo’n couvertje openmaak
en wat ik lees doet mij vol walging rillen
terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak.
Ja, de vakantie gaat aan…
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Ze waren van de Zwartekousenkerk.
Als iets naar blijheid rook was ’t al verboden,
qua vreugde leefden ze zwaar in merode;
het motto in ’t gezin was: ~Bid en werk~.
Maar Lodewijk de één na jongste zoon
(ze hadden er totaal een stuk of negen,
een grote kinderschaar was ’s Heren zegen)
had moeite met dit muffe leefpatroon.
Na achttien jaar…
Roffel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Hij vliegt welhaast nog sneller dan het licht.
Je ziet hem echt de tuin niet binnenkomen,
maar dan schiet er wat roods tussen de bomen
met zwart en wit, het is een pracht gezicht.
Dan landt hij, ja hoe krijgt ’t ie ’t voor elkaar,
precies aan ’t einde van een sinus-boog
(het was haast niet te volgen met het oog)
in ’t hoogste topje van de hazelaar…
Mookerhei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Ik heb de stad ver achter me gelaten
en slenter kalmpjes op de Mookerhei.
’t Is middernacht, je hoort geen schaap meer blaten
en zelfs niet eens het zoemen van een bij.
‘k Loop mijmerend wat voor me heen te praten
tegen de sterren en een sikkel maan;
de Melkweg is de hemel aan ‘t bestraten
en Venus heeft haar bruidstoiletje aan.
Het Universum…
Met tedere handen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Met tedere handen zie ik haar terug
mijn aanraking vol herinneringen
de warmte gloeide net zoals toen
terwijl zij dit moment zal vergeten.
Met tedere handen zonder angst
als een reis door een fotoalbum
de weg terug ziet er verlaten uit
zij verzorgt haar eigen imperium.
Tedere handen openen gevoelens
als zij wandelt zonder schoenen…
Strelende handen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Jouw koolstofdioxide is mijn ademhaling
de stilte voor de storm berust in mijn oog
mijn perspectief vergroot de verlichting.
Het zijn strelende handen voor dag en nacht
jouw bekwaamheid kleurt de hemel open
uit mijn winterslaap komen is een verademing.
Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën
het voelt als schrijden over mijn koele…
Participatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 128 Uitbuiken kost niets
garandeert door collecte
leven met welvaart.…
Opening
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een poort als ingang
een poort voor een nieuwe begin
de kracht van het leven
stond als hoofdletter van mijn zin.
Herboren zoals jij bent
zelfverzekerd volmaakt transparant
jouw poort staat open
die ik als een bundel eeuwig omarm.…
Fruit is gezond toch?
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 202 Zo kan het zomaar gebeuren, da'k mezelf verwen
niet met dure geuren, maar met een " kinder- bakje" fruit.
Zo gezond
Wanneer ik 's avonds een bakje neem, cellofaan verwijder,
wat vocht lek, mijn vingers aflik, denk ik: wat gek!
Heb een vieze smaak aan mijn lippen!
Plastic verdwijnt in de verzamelbak en ik eet op mijn gemak,
het bakje leeg…
Natte neus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 212 De zon schijnt volop,
het waait, zeg maar stormt,
Zullen we een ommetje,
al is het zonder hond?
Schoenen, jas aan
wind wordt getrotseerd
Net uit de zon,
pakt de wind ons stevig beet
De wind op de voorkant
en net als met de hond
Hebben we een natte neus,
nou weet ik wat die ervan vond!…
Mona en grootouders
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 200 Mona sprak in het journaal,
een vechtscheiding is fataal,
voor kleinkinderen en grootouders.
Ze wil wettelijk vastgelegd zien,
dat kleinkinderen ten alle tijden
hun grootouders mogen blijven zien.
Het CDA denkt hiermee,
de oude zielen wederom
naar zich toe te trekken,
maar wat ik je brom;
die voornemen zijn na de uitslag
van…
In waarde laten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 Laat een ieder in zijn of - haar waarde,
soms kost me dat moeite echt waar
want voor de tweede keer in slechts een week,
staat daar weer een Jehova- paar.
Niet slechts eentje, twee of drie,
met zes man sterk
staan ze voor mijn intercom,
bekeerd ben ik al en echt niet dom!
Maar als zes man voor mijn
Cameraatje komen staan,
dan…
Alle vloeken passeren de revue
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 189 In mijn hoofd bonkt het van de foute woorden,
zal ze niet zeggen of schrijven,
maar die hufter vanmorgen die het nodig vond
een woning te overvallen,
zou niet alles moeten krijgen, wat ik hem toewens,
want dan zou het hem niet goed bekomen,
echter:
In mijn hoofd vloekt het!…
Pilaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De tijd danst de dagen
het verleden daarentegen
schrikt wakker met een zucht
Voorjaarsvogels vliegen
overwinteraars taaien af
Jij en ik openen
deuren naar de toekomst
laten de stèle ongebruikt
relatie opgegraven…
Vader en Dochter
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 545 (Vrij naar M. Dudok de Wit)
Een definitief afscheid
zeer zeker een heengaan dat
werkelijk immer beklijft
Wat is toch de reden
dat een jong leven, dat
uit de knop geschoten, ontsproten
weerwil ondervindt en ziek
wordt? Ernstig, meedogenloos
zonder eigen schuld, boos
Altijd is er dat stille
verlangen van nooit meer, steeds
echter wordt…
Lichaamsdelen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Liefde leven
Samen zijn
Zich overgeven
Moeten zijn
Jouw stem
Klassieke muziek
Vleugel bespelen
Ons brein
Hemel belooft
Het kompas
Natte noorden
Fluisterend spreken
Zonder woorden
Mijn handen
Jouw huid
Die billen
Als steen
Een beeldhouwer
Marmer vormt
Naadloos sluitend
Een kunstwerk
Eeuwig mozaiek
Lichaam delen
Brandende honger…
Tafelblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 Je scheefgetrokken smoel,
De uitgezakte kin die
Met slappe lijnen als
Vanzelf in het vooronder
Van de tijd verdwijnen,
Hoog opgetrokken wenkbrauwen
Die louter onbenul uitstralen,
Noesten die je scheve ogen
Zo levend verbeelden
Kijken mij spottend aan
Als je ziet dat ik,
Met de rug van mijn
Rechterhand het schuim
Van mijn…
Het maakt me niet uit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 161 Het maakt me niet uit
Of ik er alleen voor sta,
'k Laat mijn geweten spreken,
Mijn laatste steun en toeverlaat
Die bij mij blijft als alles
En iedereen mij heeft verlaten -
Elk mens, hoe rechtschapen ook,
Wordt geregeerd door het vooroordeel
Dat onmerkbaar in hem geboren is,
Dat zijn denken buigt en stuurt -
Ieder mens heeft zijn…
Angst voor grenzen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Ieder mens is bang voor grenzen,
kent de angst om er overheen te gaan,
en daar dan voor te moeten boeten.
Daarnaast is hij beducht
voor de vileine, venijnige reacties
van hen aan wie hij ze voor
't eerst in zijn leven
heeft durven stellen.
(Met dank aan Marjon van der Vegt.)…
Meeuw zonder prooi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Een meeuw zonder prooi
Wil ik zijn, zwevend, levend
Van schoonheid alleen,
In de gratie van het moment,
Gewichtloos gedragen
Door de wind, om even,
Heel even maar, weer
Het kind te kunnen zijn
Dat nog niet ten prooi viel
Aan de trage tanden van de tijd,
Aan die onvermijdelijke volwassenheid…
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 Wind die meedogenloos
Heeft huis gehouden,
Luiken los geschuurd,
Hengsels hangen er maar bij;
Kletterende hagel,
Razende stormen teisterden
Het houtwerk -
Verf die allang haar eigen
Kleur verloren is,
Ze is door en door verschoten,
En toch is wat nog rest
Van ongekende schoonheid -
Het leven is er zichtbaar
Doorheen getrokken…