134 resultaten.
Teruggeworpen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 310 Soms wordt een mens met de neus op de feiten gedrukt,
soms, omdat iets niet helemaal ineens lukt.
Soms moet je dingen aan een ander overlaten
gewoon omdat je vaak dingen niet zelf meer kunt waarmaken.
Dan word je teruggeworpen, niet in de tijd,
nee, je wordt terug gesmeten, simpelweg omdat
je vragen moet een ander je te helpen.
En ik weet niet…
In het klad?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 Ongeschreven synthese
laaft aan het kloppen
van een natuurlijk hart,
tonen van synergie,
ritmisch wit getooid
in ijsblauwe stilte
schaart zich in ongerepte aarde
ongeroerd in winterrust
waaruit de lage zon hem baarde
waaruit ook de purperen
mist lijkt op te staan,
in een laatste stadium
de gelijkenis te vinden in het
patroon…
December
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 703 De laatste maand december
met moede dagen kort en koud
zoeken naar genegenheid en warmte
in iemand die innig van ons houdt.
Liefde moet ons blijven dragen
doorheen een sombere tijd
van storm, sneeuw en regenvlagen
tot het licht van Kerstmis ons bevrijdt.
Ontwaken in een wereld van wit
met hart en ziel die reeds geklaard
op het nieuwe jaar…
Angstig kloppen vele harten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Angstige momenten met iets
van pleinvrees overheersen
de gevaren van de straat.
Een gevoel van angst kan
je beklemmen als je in
afwachting van die belang-
rijke operatie twijfelt over
of het er straks met jou
wellicht iets beter voorstaat.
De claustrofobische
momenten wanneer de angst
paniek zaait in een hart.
Om het niet weten of straks…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 427 Het landschap is van craquelé oud,
bruine bomen kruimelen stofgoud.
In een diepe toonaard schept een weg
traag warm licht op de avond.
Een reiziger gaat in vormloze jas,
op de schouder een zwaar pak.
Hij wenst aan het eind van de reis
zich van het gewicht te ontlasten.
Het is al laat.
Zonder verandering voeren
bomen naar een hoog huis,…
Wolken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 142 Nooit zag ik zo veel wolkenluchten
maan en zon werden vriend aan huis
ieder raam geeft andere vruchten
de hemel vergroot mijn thuis
De rivier stemt tot nadenken
de stroom van het leven is dicht bij
het raam bedient mij op mijn wenken
de keus van het raam is vrij
Dit huis is als een kathedraal
mijn oorsprong draag ik mee
bezinning, ontmoeting…
De gebeten hond
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 414 Vroeger, was hij: de gebeten hond,
zodra er iets gebeurde, had HIJ het
gedaan, echter: zonet is hij
gebeten door een hond, hoe kan
de gebeten hond, nou gebeten worden
door een hond?…
Blij -2- Rimpel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 277 Keek in de spiegel
alweer een rimpel erbij
was even iebel…
Triana
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 320 Triana, Triana
o zo bitterzoet
Rivier, stad, gitanas
bier, wijn in overvloed
Zo zacht maar soms zo wreed
breekt zij harten open
Als Triana hardop weent
tranen in de rivier laat lopen
zullen groene heuvels haar omringen
wolken wit in de hemel staan
Als gitanas zullen zingen
hun liederen over de stad heen gaan
zal Triana betoverd zijn…
Vrede op aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Vrede op aarde
zingen we uit volle borst
maar wat heeft het voor waarde
in een wereld vol gebrokenheid
waar soms te zoeken is
naar harmonie en genegenheid
temidden van pijn en verdriet,
ziekte, afscheid en gemis,
temidden van de armoede
die in ons land aan 't toenemen is.
Temidden van de eenzamen,
jong en oud,
bij angst voor gewelddadigheid…
weduwnaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 290 ik wil je niet missen
waar de zee het strand verlaat
de duinen mij het zicht ontnemen
in de ontreddering die mij verstaat
ik zie jou nog in de golven
waar de branding mijn lippen
hebben gekust en het opspattend
schuim de liefde tussen ons verstond
toch mis ik jou, ik mis je in de nevel
terwijl ik met de hond jouw silhouet ontwaar
tussen…
Streamen vanuit de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Ontelbare gestorven mensen,
die nu in de hemel wonen,
waarschuwen ons voor de hel.
De aarde draait maar rond,
de levenden draaien ook,
langzaam maar zeker, dol.
Stop it! Stop, schreeuwen wij!
Zijn jullie doof geworden?
Jullie klinken zo leeg en hol!
Jullie levens zijn opgeborgen,
in de cloud.
Wij streamen vanuit de hemel.
Jammer. Helaas…
het verwoorden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 231 om iets
kort & bondig
te verwoorden
moet je heel
veel weglaten…
cadeautje
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 189 iets van mij voor jou
verpakt en met een strikje
mijn liefde en trouw!…
voorspoed en geluk - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 750 op de 2de dag van de 12de maandag
vieren wij van harte
het feest van jouw zijn
dat ooit met heldere ogen
37 jaar terug onbezorgd begon
nu ben je groter gegroeid
van zoon tot vader werd je
van een eigen gezin
dat met drie enten aan de stam
in toekomst ankert
de bladzijden lezend
die jouw levensboek kent
tonen het toenemend besef
dat…
Afscheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 284 Doe een doekje om de klok
het kan de tijd verstoren
door het verstrijken van de tijd
is al wat was: verloren
Het zijn de uren van voorbij
die aan belang gaan winnen
herinneringen in een lange rij
komen het huis weer binnen
Een levenssnoer vol diamanten
geslepen door het leven
mooi, aan alle kanten
zullen rust en vrede geven…
Dat huwelijk van hem
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 2.302 Het gaat niet goed
met het huwelijk
van hem
Dat huwelijk
is eigenlijk ook
van haar
Maar
daar trekt zij
zich weinig van aan…
Poort naar winter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 329 Er verschijnen
poorten
poorten
in het landschap
De bomen
op rij
aan zoom en kant
van landelijke wegen
De wachters
mogen het goud
van hun straatje vegen
wind snelle trawant
De kruinen
verliezen -spilziek- hun kleur
blijven ontsierd
achter op hun post
Sneeuw zal
hun kreunen smoren
ijzig roepen ze
wat herfst
hen heeft…
De stilte van samen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 een wereldje vol onbegrepen zaken
dwarrelt nevelig door de straat
alleen het licht van de lantaarnpaal bestaat
het trekt ons aan als wij gaan spelen
samen lachen en steeds harder praten maar
geeft ook schaduw in de stilte van samen
niets is meer zeker in het leven van vandaag
cadeautjes en het feest van sinterklaas
door woorden van vriendjes…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.086 De vertroostingen Gods zijn nooit te klein,
Hoe groot het leed moog wezen.
De God, die ze schenkt,
en ons lijden gedenkt,
Zij eeuwig gedankt en geprezen!
Houd dan moed onder 't kruis! Hoe zwaar het drukk',
Het zal u nooit verpletten.
Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
Sint bij de tijd
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 1.241 Daar zoeft iets roods. Is dat niet Sinterklaas,
verwikkeld in een hedendaagse actie?
Hij zit te appen in een Ubertaxi
met oortjes in vanwege het geraas.
De tijdgeest heeft het feestje ingelijfd.
En da’s oké, zolang het rijmen blijft!…
DE LIBELLEN
gedicht
3.0 met 6 stemmen 7.568 Waar de zwaan zwemt met vier jongen
over het kleine kratermeer Monticchio
zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo.
Waar de vader zwaan de jongen bedreigt
die aan komt rennen om te vissen
vliegen rusteloos de blauwe libellen.
Waar de vader van de jongen zijn zoon redt
- angstig staat de jongen te wachten
tot de hand op zijn schouder hem…
Giel Beelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 240 Onwijs gewoon - dat vinden velen -
Het torenhoge loon van Beelen.
Al kan het Giel geen donder schelen
dat jij en ik dus meebetalen.
Dat kopt de krant in kapitalen.…
Als je in de maan gaat staan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 252 Als je in de maan
gaat staan
dan zie je de zon
en aarde
tegenwoordig allebei
in brand staan.
Het doet onze wereld
steeds vaker een beven.
Is dat iets
waar onze kinderen
zo maar
mee moeten leren leven?!
In hemelsnaam: dit staat toch
niet ergens ook
in de sterren geschreven.
Saar…
Onthaasting naar lieve lust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 114 Onthaasting omdat er haast geen
rem meer is op het tijdsverloop
van een mensenleven in zijn voortgaan
door de tijd. Geen mogelijkheid blijft
nog over een verzachtend beeld te vormen
waarop de nare indrukken met een gepaste
rust kunnen worden bevrijd.
Onthaasting omdat er nog zoveel niet
gezien is waarop een hypotheek van de
vrede rust. Die…
In memoriam Truus De Vocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 318 Vrede op jouw gelaat
de laatste wens vervuld
op tijd en niet te laat
en toch, geduld, geduld
In gedachten vind jij
onbekende woorden
in zin en regelmaat
vandaar dit kleine lied
Het hart slaat nu de maat
glimlach om wat jij ziet
jij hoorde zo graag zingen
jouw kleine wiegelied
Zo vrij als een vogel
heb jij nog gevlogen
lied van een…
Blij -1- Lege dop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 Vroeg om een half ei
kreeg alleen een lege dop
maar toch was ik blij…
klare taal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 spreekt hij klare taal
als hij roept voor
gesloten vensters
mompelend morrelt
aan dichte deuren
is hij een vreemde eend
tussen de klare taal als
hij in bijtende woorden
krast tegen iemand
niemand in het bijzonder
ochtendblauwe woorden
oker-oranje klanken
kleuren het najaar
zijn taal hult de winter
in roze-grijze tinten…
Vragen van Sint-Maarten bij zijn eigen beeltenissen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Nu, gekleed in goud en brokaat,
een bisschop aan het hoogaltaar.
Nog maar pas, hoog te paard,
een stoere, trotse soldaat.
En steeds opnieuw het gebaar
van barmhartigheid,
doorheen de tijd
in lijn en kleur en vorm bewaard.
Maar telkens ook de vragen.
Moet ik, zoals Christus, niet nederig afdalen
en naast de hulpelozen knielen op de aarde…
de dominee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 de dominee
de dominee
wat moet ik ermee
’t is maar een mens
van vlees en bloed
moet hij nu zeggen
hoe ik leven moet
je gelooft toch niet
dat ik geloof
in hemel en in hel
wel in de doet
hij mag preken
wat hij wil
ik zal vragen
door welke bril
zij eeuwenlang
bijbelse wijsheid
kleurden en zagen
wie schiep god ?
wie de…