123 resultaten.
Ontbening
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 191 Onthoofding is onmenselijk.
Je hoofd verliezen vreselijk.
Onthoofding mensonterend.
Uitbening treft alleen vee.
Ontbening van vrouwen,
ook al gebeurt dat symbolisch,
tart elke beschrijving.
Ontlichaamde vrouwenbenen mogen.
Ontbening tart het openbaar gezag.
Op onthoofding staat levenslang.
Ontbening mag.…
Zoek de verschillen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 123 Er waren eens zes kruideniers
die heel graag wilden groeien
Ze deden er alles aan
om hun klanten te boeien
Maar hoe hard een ieder riep
Na de laatste kassabliep
was er geen een die de ander
per saldo veel ontliep
Dus zei de klant desperaat
Het maakt niet uit waar je gaat
Ze zijn teveel verweven
en laten ons maar zweven…
Licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Wie wil
er niet licht?
daglicht door gordijnen,
door vitrage
door spleten, kieren
Wie wil
er niet
het daglicht vieren?
Wie wil er niet
licht
in een gedicht?…
Er zal altijd wel wat zijn.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 114 Er zal altijd wel wat zijn.
Er zal nooit een totale
leegte kunnen wezen.
Ook al zoeken wij ons in
eenzaamheid wat troost.
Zijn er twijfels over
menselijke vriendschappen
gerezen.
Er zal altijd wel wat zijn.
Er zal nooit gebladerd
behoeven te worden in een
boek dat we al reeds hebben
gelezen. Nooit zal niets
een richtlijn kunnen zijn.…
Jij was alles
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 667 Jij was alles
wat ik had.
Ik hield van jou
en jij van mij
We deden alles samen
Je ging
voor controle
naar het ziekenhuis
de uitslag...
je had weer kanker.
Ik kon niet verder
toen ik besefte
dat ik je los moest laten
voorgoed...
Je laatste nacht
oud op nieuw
om kwart voor 1
verliet je mij
De vrolijkheid
van het leven
is…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
ze loopt de zomer in
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 ze weekt zich los
van het onderhuids
reizende verdriet
zoveel stiller dan
de biggelende traan
kouder dan
het bittere woord
geslepener dan
het mes of de pen
ze loopt de zomer in
als de warmte zich
van haar losmaakt…
Wedergeboorte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 van de vers ontloken sneeuwklokjes
rol ik zomaar in de kro die ik kus
met beide handen gooi ik wolken over
naar degene die ze vangen wil
tot dat er één uit elkaar ploft
rond zwevend op kleine waterdruppels
waarmee de aarde besprenkeld wordt
die onuitputtelijk lijkt
tovert zij wederom de lente tevoorschijn
waar ik ieder jaar weer opnieuw…
verbaasd gevoel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 125 beleefdheid verliest zijn waarden
op de bus en op de tram
weinig plaats nog voor bejaarden
en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang
want vele jongeren staan op met tegenzin
ze palmen liever alle vrije plaatsjes in
lachen uit en zitten wat te grienen
want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen
wat troebel kijkend door hun ogen
beslissingen…
Mediteren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 161 Bedekt door passie
voelt de deken van satijn
als de zomernacht
die de herinnering leidt
wat sierlijk is ingelijst.
Transparant verlicht
op de nachtkast naast het bed
is de droom tastbaar
met glinstering in het oog
bedwelmt door geur van jasmijn.
Ontwaakt door een zucht
voelt de uitademing warm
met…
Krokussen in de lentezon
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 257 in ‘t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan
in ‘t oog springend tussen zilverwitte berkenstammen
lieten ze hun kleurige kelkjes in de lentezon opengaan
in ’t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan
vol hoop keken ze mijn vermoeide winterogen aan
hun gouden hartjes straalden als echte liefdesvlammen
in ’t vroege voorjaar zag…
Tranen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 180 Tranen zijn zout
tranen zijn oud
nog voor ze geplengd zijn
ze zoeken hun baan
dwars door het hart
om dan naar buiten te gaan
ze glinsteren op de wang
in de volle zon
kleine stukjes diamant
maar hebben geen enkele waarde
ze zijn verrot hout
tranen zijn zout.…
boswachters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Toen hij dan eindelijk kwam,
september had de zomer net geblust,
werd hij brutaal de aarde op gesmeten
en was hij karig uitgerust
men was zijn tweede huid vergeten.
zo groeide hij op, de jakhalzen schuddend
die zich klemden op lijf en leden
met een ziel vol blauwe plekken
vervolgde hij zijn schreden
En later toen hij gin dronk,
er speelde…
dag, dag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 ik deel mezelf met de nacht
die nadert om de hoek
meestal ben ik dan verloren
voelt de warmte bij voorbaat zacht,
zo zal een hemel mij kunnen bekoren
ik hou me dat in alle eenvoud voor
het beperkt ook de decibellen
als ik onder het laken
op mijn hurken, liggend,
omga met het mateloos snurken
het is niet ongebruikelijk
dat dit geluid…
Katharina De Grote
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 565 Liefst wilde je nog een keer
ongelooflijk klaarkomen ontploffend
orgasme als een waterstofbom
De hele wereldbevolking mee in je graf
In rook opgaan was jou te traag
in één klap en niet laag voor laag
op bed naast jou werd ik door jouw
koude graftengels aangeraakt…
Gewijde tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 nog donkert
niet de lucht
de ondergaande
zon schijnt alle
schaapjes rood
intense drukte
van de dag
neemt langzaam af
de stille schemering
draagt sporen nacht
gewijde tijd
in terugblik naar
het volle licht
een mijmering over
de dagelijkse plicht
in ontspanning rust
de avond vol vermaak
die in voldane moeheid
wordt genoten…
Blijde Mijmering
poëzie
4.0 met 3 stemmen 428 De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen
Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.
Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
En ver de wereld in de glans van 't schone,
Hier: bomen met de zilv'ren bloesemkronen,
Aan d'einder: 't scheem'rend…
Tanneke
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.647 We zitten tegenover elkaar
Kleine meisjes in rechte jurkjes
twee lappen coupeloze stof
met steile schouderbandjes
Brildragend zijn wij en jij
een glas mat afgeplakt
Je hebt een lui oog en we staren
naar het schaakbord tussen ons.
Met opgetrokken knieën doen we
het herdersmatje dat
je leerde van je broer die het had
van de fagotspelende…
Koekeloersoftware
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 187 De klokkenluider Wikileaks vertelt
dat luistervinken het privédomein
inmiddels fluitend ingetrokken zijn.
Het loopt dus zoals Orwell heeft voorspeld.
Maar wij zijn door debatten dolgedraaid
en zeldzaam is de haan die ernaar kraait.…
Opsomming
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 617 De buurman woont al jaren
Met zijn oude vrouw in hetzelfde huis
Wat zeur ik dan dat ik van het dak wil springen.
Ze praten het broodnodige en kijken uit het raam
Komt er nog leven naar hen toe?
Als je ``het was goed`` mag zeggen
kun je van mazzel spreken.
Het komt voor dat mensen opeens
Ontploffen met ziekte of worden
Gedwarsboomd…
het vallen zit ons in "t bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 202 het vallen zit ons in het bloed
of je nu loopt of fietst
of klimt of klapt of zomaar lieft
zo dikwijls ook al lijkt het goed
ben je die je niet zijn wou
verdrietige gevallen vrouw…
Maarts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 156 Doof en hoogbejaard,
toch gezwicht voor het maartse
al dagen op stap…
Bloemen op het veld.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 138 'k Noem mijn mature gast nog steeds - kindje -
Of liever venteke van goud
Vorig jaar erg close met elkaar geworden
Jawel door toedoen van een knus huisje en een Spike
Feelings dikke troef, woordenvloed zo overbodig
Zo dankbaar om harten die vaak bloedend rijk roos worden
Steeds geloofd in wonderen en toeval bestaat niet
Die fraaie Engelbewaarder…
naakte waarheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 216 "mijn liefde voor jou zwelt aan"
waren mijn woorden
die onbezonnen
mijn grote mond verlieten
jouw verbazing was groot
moeten nu echt ...alle kledingstukken uit
wanneer jij twijfelt aan oprechtheid!…
Meedenken met een ander
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 104 Meedenken met een ander.
Je verbonden voelen met
waar een medemens aan
lijdt. Die knipoog geven
aan elkander. Dat juiste
signaal op de juiste tijd.
Je bent er voor je medemens.
Geeft aan je vriendschap een
juiste waarde. Niet slechts
voor de aardigheid,
maar omdat wij samen mens
zijn hier op aarde.
Meedenken met een ander.
Omdat er…
Titel overbodig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 246 Zonder titel 1#
Ik open mijn ogen
en staar in het niets
niets staart terug
en haalt me over
om stil te zijn...
ik open mijn ogen
en zie weer iets.
Zonder titel 2#
Ik ben klaar om te komen
maar niet om te gaan
ik heb nog zoveel dromen
laat het licht nog even aan.…
Kopland ( of het cadavre exquis )
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 175 Als Kopland zingt van het trage land
en lieflijk dicht van bomen en dieren,
dan voel ik me vaak met hem verwant
wanneer ik slenter langs droeve rivieren.
Of neem dan verlaten huizen,
een oog dat valt op behangpapier,
gekruld door tijd en tochtige kieren
een muur die fluistert van kindervertier.
Een bank onder een appelboom,
hoogzomer nu…
Tortelduifjes.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 157 Twee tortelduifjes
zitten bijeen in een boom.
Bekvechten samen.…
Gedragen avondjurk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 158 De dageraad dwaalt
door getailleerd silhouet
gedragen in rood
die elegant etaleert
gedreven door de dagdroom.
Stijlvol met passie
in pirouette door de split
wappert het textiel
in violet theater
met de ondergaande zon.…
Nadenken over liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 251 Geeft mijn nadenken mij achterdocht
ben ik nu weer opgestaan met dat nare idee
waarom staar je mij zo aan?
de wervelwind van het bestaan trok aan mij voorbij
uit liefde ben ik heengegaan
het leven duwde mij teveel voort
ik ben dus echt wie ik denk dat ik ben
zelden ben ik dichter bij de waarheid geweest
wij hebben samen bomen geplant…