inloggen

Alle inzendingen, jaar 2017, week 42

110 resultaten.

Sorteren op:

Warmtebron

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 310
Laat me delen in je warmte het is zo koud hier in de nacht er waait een ijswind door m'n hoofd die meer en meer treurnis belooft mag ik slapen in je warmte ik verkil als ik nog langer wacht er trekt een vrieskou in m'n lichaam die me langzaam van zinnen berooft ach kan ik schuilen in je warmte totdat de zon weer naar me lacht…
geeraardt21 oktober 2017Lees meer…

Voorouders en nakinderen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 691
Genen reizen in estafette. Ze zijn onsterfelijk. Dat wij maar een eeuwtje leven, is helemaal niet waar. Onze voorouders hebben we niet gekend. Ze hadden hun stokjes al doorgegeven. Zij zijn gestorven, maar niet verloren. Wij levenden doen al jarenlang ons best. Nakinderen zullen eeuwen na ons erven. Zij zijn nog ongeboren.…

Haiku XLIII

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 133
typische herfstgeur, rottende populieren, onuitwisbaar herfst…
Tjoke21 oktober 2017Lees meer…

Zonder Jou

hartenkreet
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 737
leeg is mijn tuin zonder jou ieder bloemenhart is geknakt gebroken in rouw eens waren zij mijn symfonieën in lentebegin met snerpende vogels en dansende vlinders erin nu hangt aan ied’re bloemenkelk nog een traan voor wat zo mooi bloeide en niet verder kon gaan en grijze wolkensluiers houden mij uit jouw zicht en hopeloos zoek ik naar…

Dijken...

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 146
Land van water rijk aan dijken waarvoor rivier en stroom zelden zullen wijken De hand-en mankracht nu duw-en trekkracht van bulldozer en tientonner 'n zandbult zover.... het oog wil reiken met vereende krachten werken we door strijden tegen hoog water.…

zou ik, wil ik, kan ik

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 141
Op de zinsnede van zinloosheid trekken we een ononderbroken lijn rond enig ontbreken van ‘t zijn de eindeloosheid geflessenhalsd met dat beetje eigen leven en dan die triviale kwak de dood op de bodem van de fles elkéén gesmoord in eigen nat het afvragen afgesloten met een kurk…

Donkere wolken

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 153
Een donkere wolk, boven mijn leven. Langzaam drijft hij over mij heen. Door mijn eigen kracht gedreven, als een zwaar blok aan mijn been. De zon zal voor mij ook schijnen, een enkele straal valt op mij neer. Hoewel ze soms ook weer verdwijnen, Zijn zij mijn grootste drijfveer. De hele zon wil ik bewonderen, al is die wolk nog zo dik en…
Katharina21 oktober 2017Lees meer…

twintig graden celsius in oktober

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 114
ach kom - laten wij niet zeuren tot in de treuren - het is de nieuwe tijd bekleed met hippe zomergeuren open ik het venster wagenwijd een boeket om 't huis mee op te fleuren wandelend door straten als een jonge meid zonnebloemen naast een bos met okergeuren kleuren de ezel in een landschap van krijt ach kom - laten wij niet zeuren tot…

vrijheid

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 219
heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

eenzaamheid

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 172
De auto is bijna meerderjarig, De fiets is met pensioen. Boeken herleid tot ruggen. Kranten verschrompeld tot kruiswoordraadsels. Geschuifel van TV naar PC. Zijn PC wil hij niet kwijt. Het is net zuurstof in de lange dagen. Moest hij die niet hebben zou hij zelfs schrikken van zijn eigen stem. De simpele gesprekken met de weinige levenden…

gedachte bij een oude boom

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 211
zoals hij bijna geen blad meer draagt toch met het landschap vergroeid en verbonden blijft zo wil ik hier wel staan wanneer mijn eigen levensjaren zijn geteld maar voor mezelf nog geen einde wens als een voltooide boom die heimelijk nog van een jonge lente droomt…

Wet van Murphy

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 154
Toch denk ik wel dat Murphy zich vergist: Bij mij is er nooit sprake van mislukken, Noch breekt hier iets in honderdduizend stukken. Nee, Murphy was bepaald geen optimist. Want waar haalt Edward Muphry het vandaan Dat altijd wel iets fout zal blijven gaan?…

Mailbericht

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 527
Via mijn mail op internet vernam ik dat mijn griezelverhaal in de bundel 'Enge verhalen bundel' is geplaatst, mijn kat sprong van geluk vier meter in de lucht en daarna in mijn openstaande mond, waarna ik hem heb uitgekucht en wij samen van verbazing bij Bol.com voor zo'n 15 euro deze bundel hebben besteld. Kletsnat van het nerveuze…

De pastelletjes

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 98
de eerste kou trekt langs je huid met vocht uit barre streken de overgang is groot van zomerbloot naar een wat herfstiger leven het speelse is voorbij maar toch liggen de pastelletjes nog warm licht te geuren donker is wat zwaarder op de hand waar dagen korten door lage zonnestand de oogst is rijp in warme kleuren knusheid…
wil melker21 oktober 2017Lees meer…

Donald

snelsonnet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 293
Ken jij het land waar de citroenen bloeien waar pret regeert en elke mop verrast, waar niemand niemand ongevraagd betast en biggetjes met tamme wolfjes stoeien? Wie helpt er mee een zone af te snoepen om daar het vrije Duckstad uit te roepen! (r.1: geleend van Goethe)…

Afgunst

hartenkreet
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 121
het gras is groener sowieso bij de buren daarnaast jaloezie…
Girt20 oktober 2017Lees meer…

Zoet

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 159
De herinnering aan jou streelt nog immer zacht mijn huid Krult mijn lippen in een glimlach Warm en hemels zoet proeft nog je stem…
Sanne20 oktober 2017Lees meer…

Herfst uit het raam

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 151
Wat je niet hoort is dat ruisen, we zijn nu eenmaal binnen Bomen zijn zenuwachtig als de ruitenwissers van al die auto's van al die mensen die nu toch snel op huis aan willen gaan. Mogelijk heeft de vrouw snert gemaakt. Misschien heeft ze je eindelijk en voorgoed verlaten. Herfst. Het heeft lang geduurd er naar te verlangen.…
fp.tuinder20 oktober 2017Lees meer…

herfst

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 222
traag glijdt de dood over de dorre daken die met pannen zijn geëerd, de glans is verstreken wat rest zijn de nagels van dit seizoen gisteren sprak de wind nog zacht, breekbaar teder, tot de nacht brutaal zijn kussens ging verleggen, nu snurkt de wind met vlagen storm tegen de reinheid van deze dag grijze nissen die zich verschuilen tegen…
elze20 oktober 2017Lees meer…

Heer, onze Heer

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 61
Heer, onze Heer, hoe groot bent U Verheven en machtig is Uw naam Wij willen U loven, allen tezaam Elke nieuwe dag ons gegeven, ook nu. Wij verwonderen ons over de sterrenpracht Ook over de maan die licht verspreidt En die overal te zien is, wereldwijd Tijdens de avond en de donkere nacht. Onbegrijpelijk dat U naar ons omziet En werkelijk…

Materie en wens

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 110
Is er een materie Ingewikkelder dan ’t leven Een wezen Ondoorgrondelijker Dan een mens Diep in venijn en haat Toch de liefde zijn wens Is er iets wenselijker Dan rust en vrede Vrijheid, broederschap Vandaar onze dagelijks bede Leid ons daarheen Stap voor stap.…

een man die niemand ooit had zien huilen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 201
haar moeder’s hand daaraan haar ringen de wijsvinger een beetje krom een lach op haar gezicht.. vredig maar onwezenlijk hoe ze daar lag en tegelijkertijd toch niet hoe zij later in 't ouderlijk huis een extra trui aantrok haar moeders trui en hoe zij zich toen nestelde als een poes in de witte rieten stoel haar moeders stoel…

Kwal

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 154
Ben jij die kwal die mij zand in de ogen strooit? Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

Witte steen

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 234
Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

schaduwbeeld

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125
Zwemmend in ’t water zulks toekomst vergetend verpozend onder ’t lover de hitte van ’t heden verloochenend In elke bespieding Alleen te zijn bezwangerd en bezwaard van loden hitte vervreemd en onthecht te zijn verteerd door de vele gedaantes van verbeelding…

De diepere lagen

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 160
in een voorzichtig tasten naar vlakken die raakten spraken je vingers zich uit wisten direct een gevoelig contact te maken met de diepere lagen van mijn huid traag pulserende stromen werden gewekt om op een hoger niveau te existeren je manueelde de sprankelende melodie van bevrijden met muziek als mentaal begeleider in die…
wil melker20 oktober 2017Lees meer…

Menselijkheid

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.471
Ik, die mij somtijds klein voel in dit grote Leven dier duizend zonnen, boven dees mijn doodgaand hoofd, en moedloos dwaal omdat ik hier als mens moet leven en mij geen hoger doel van wezen schijnt beloofd.... - Kan plotseling zoals een vuur omhoge klimmen wanneer ik voel en weet, dat in mijn hert getroond, standvastig en steeds levend…

De wolf en de bok

snelsonnet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 229
Alweer een wolf gespot in Nederland Dat is dit jaar al voor de derde keer Natuurliefhebbers willen er nog meer Dit alles stond vanmorgen in de krant Die wolf vindt mij misschien een ouwe bok Maar ik verstop me toch maar in de klok…

Overpeinzing

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.136
Vanmorgen was ik nog een spelend kind in een tuin vol beelden, vanmiddag een jongleur met toverballen op een marktplein, in de schemering een hemellichaam aan een trapeze zonder net, maar met de avond viel ik uit mijn luchtig leven in het vlees terug van een schouwer, zijn twee handen om mijn kop gevouwen, overdenkend hoe het kind dat…

Uranus

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 147
we liepen ons landschap in, hoorden bladeren ritselen tot een tapijt zagen elke toekomst liggen in de verte, zeldzaam zichtbaar bij helder weer er waren zinnen die we nooit eerder lazen, woorden die werelden schreven ijs werd gas en daarna warmte waarbij afstand smolt tot naderbij ons tijdstip was aan de hemel, we waren aanwezig als…
Iniduo19 oktober 2017Lees meer…
Meer laden...