128 resultaten.
Aangifte
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 289 Mijn ene hand verdwaalde op een knie
De andere lag weldra op een dij
‘Gelukkig’ waren knie en dij van mij
’t Gebeurde in volstrekte harmonie
’t Was linke soep, al duurde het maar even
Dat telde niet, ik heb me aangegeven…
Wreed.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 377 Net een maand terug je laten inslapen - grenzenloos en sprakenloos
Hete tranen biggelen ... schattebout wees toch niet boos.
Opnieuw zwerfkat uit asiel gehaald; onschuldig dankbaar Ratje
Doetje vertederend aanhankelijk jong speels dus reeds verwend katje.
Mellieke, vergeef me - kon je niet meer helpen, bloed niet te stelpen -
Ziel gebroken…
"Vernedering is een subjectief begrip"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 143 Bruut geweld duwt het hoofd in braaksel
Het slachtoffer weerloos op de grond
Een hand op de keel, een voet op het hoofd
Een strafexpeditie in het tennishok
Hersenletsel, zware mishandeling
In de pikorde staat de beul aan top.
Vernedering is een subjectief begrip
Is het devies van de ‘corpsballen’
Als er soms slachtoffers vallen
Jammer van…
Een verdwaalde veer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 83 Was ik maar een verdwaalde veer
In plaats van een verdwaalde heer
Zonder verzonnen naam en bezwarende bezittingen
Zonder mislukte loopbaan en die nare verplichtingen
Al dartelend zou u mij zien gaan
Als een vis in het water
Verlost uit die almachtige waan
Mee met waar de wind naartoe staat
Was ik maar een verdwaalde veer
In plaats van een…
De hogepriesteres
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 699 Toont zich meestal van haar zonnige kant
In haar fluwelen gewaad
Begrip en zorgzaamheid zijn aan haar verwant
Te midden van tweekleurige pilaren
Houdt zij zich al eeuwen schuil
Door dagelijks voor haar uit te staren
Maakt zij haar jurk niet vuil
Zo leeft zij tussen wit en zwart
Lezend in haar geschriften
Met een gemoed vol smart
Beheersend…
moeder aarde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 146 Zij ligt er moerassig bij,
slijk, water een vuile brei.
De jeugd lijkt uit haar lijf verdwenen,
de hemel is zelfs aan het wenen.
Moeder, waarom doe je mij dat aan.
van jou komt toch mijn bestaan.
Laat me weer even bloeien,
laat vergeet-mij-nietjes op mij groeien.
Ik word vruchtbaar door het zaad,
van duizenden gewassen,
gans…
Bootje in een fles
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 164 Witte zeilen hoog gehesen
Geteisterd door een flinke windhoos
Op Gods wil aangewezen
En op die van de matroos
Dit schouwspel duurt al jaren voort
Varend in turbulente stormen
Ofschoon licht aan de horizon gloort
Schuimen golven in talrijke vormen
Buiten dit tafereel hoort men getik
Van grootmoeders antieke breigerei
De zeebries geeft…
We waren samen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 268 We waren vrienden
altijd bij elkaar
We gaven elkaar ringen
jij was niet inwisselbaar
we sloten een verbond
overwonnen alles
wat ons tegenstond
We groeiden en
Leefden samen
we vertrouwden
Op elkaars geesten
En lichamen
Ons vroegere verhaal
Van ons kind zijn
Deerde ons niet
Ondanks het verdriet
toen kwam de splijtzwam
Ik weet niet waardoor…
Ik wou dat ik jou was...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 332 Ik wou dat ik vleugels had
zoals vannacht in mijn droom
waar ik achter vlinders vloog
over uitgestrekte weilanden
zoete honing van boven
als dwalende regendruppels
benevelen mij in liefde
dansend onder een regenboog
tot de zon mijn ogen opende.
Ik wou dat ik jou was...…
Jij de roos in mijn verzen
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 394 Jij mijn blakende morgenzon
onsterfelijke glans over mijn leven
de dag dat ik jouw liefde won
werd de aarde mijn hemel.
Jij viel als dauw op mijn hart
waarvan ik de parels mocht proeven
door jou mocht ik groeien
als jong kiemend gras.
Jij gaf mij de tinten
om mij naar jouw beeld te kleuren
en je nam mij mee naar de bron
waar ons nieuw…
Onnavolgbare verschijning
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 111 Je vage blik helderder dan ooit
Al mijn emoties waren gekooid
Gedoofd en verdord
Mijn levenszender voorgoed gestoord
Alle paden dichtgegroeid en verlaten
Mijn hart een verzameling gaten
Je vult die gaten met je onbegrensde talent
Als ik nu verga heb ik gekend
jouw ontelbare onnavolgbaarheid
die mijn gloeiende hoofd verleidt
te denken in zinderende…
Niet essentieel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 125 Er waren kroonjuwelen
Toen men dacht
Dat de wereld
Er beter uit zou zien
Als het volk
Kon mee beslissen
Over onderwerpen die ons aangaan
Er was daarover nog geen argwaan
Er was hoop op meer democratie
Maar na enige referenda
Bleek het een illusie
Meer stemmen voor het volk
Bleek
Onverenigbaar
on uitvoerbaar
Want we mogen nooit alles…
Het is een cliché, maar toch....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 380 Volg je eigen pad
onderzoek en verwonder
leef
heb lief
geniet en wees blij
vergeet nooit je eigen ik
en doe ook eens aan wij
dan krijg je nooit gedonder...…
Valse Vlag
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 260 Zij hangt er maar een beetje lullig bij,
De vlag, dat rood-wit-blauw, de trots der natie,
In dit formaat lijkt zij een illustratie,
Van onze stand van zaken, volgens mij.
Misschien is het bedoeld om te maskeren,
Dat hier de multinationals regeren.…
De zee was die dag
poëzie
4.0 met 4 stemmen 862 De zee was die dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder de hemeltuin vol zonneschijn.
Wij zaten aan de zanddrempel
Van de lichte hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.
De zee zong uit blauwe monde
Heel die dag vreugdekonde:
Het was alles zo licht en blijde,
Wat…
Voor-val
poëzie
4.0 met 3 stemmen 464 De goede Amyntas zat laatst bij zijn Clorimene,
Geheel verrukt van ziel en zin,
En puur als spraakloos door zijn min,
Sloeg hij geen taal, dan door zijn stenen.
Doch juist, wanneer zijn lief hem d'oorzaak hiervan vroeg,
Zo springt bij ongeval zijn poort op;
En nam (zo 't schijnt) voor hem het woord op,
En sprak wat vuil, doch luid…
Hangjeugd
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 211 Om te voorkomen dat de Damster jeugd
De zware criminelen zijn van morgen,
Heeft men daar over hangjeugd grote zorgen,
Een nieuwe frisse aanpak doet hen deugd.
Als in hun woonplaats zelfs de keukens hangen,
Wat kan men daar van hangjeugd nog verlangen?…
Novembergrijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 215 Met valse hoop als leuning
de regenboog beklimmen
kleur bekennen halverwege
achter je slechts branderijen
het klamme novembergrijs
hangt zwijgend om je heen
een vogel probeert z'n zang
maar verzandt in fluisterijen
twijfel belaagt het evenwicht
dat al vervaarlijk wankelt
daar donkert het grijs alweer
de dag vervolgt in somberijen…
Salvator Mundi: 1+1 = 2
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 220 Je ligt in scheiding en je wilt die ploert
een laatste keer een stevig lesje leren.
Dus om hem maximaal te irriteren
voer jij een plan uit dat hem zeker vloert:
Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot,
Da Vinci’s Salvator, incognito.…
Half november
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 208 Destijds schreef Bloem: ‘het regent en het is
november’. Herfsttijd bleef zijn hart belagen
dat heimelijke pijnen had te dragen,
hem onderdompelde in droefenis.
Ikzelf ben nu één jaar melancholiek
maar dát komt door Trumps creepthroatpolitiek.…
Vlaanderen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.238 't Zijn weiden als wiegende zeeën,
Die groenen langs stroom en rivier.
Hier, vredige dorpkens daar steeên,
Die rijzen met torens vol zwier,
't Zijn welige velden en wouden,
Of vlakten der heide vol rust.
O 'k wil in mijn harte behouden
Die schoonheid, mijn opperste lust.
Voor Vlaanderen, Vlaanderen,
Trille mijn harte vol geestdrift en vuur…
Stationshal Utrecht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 123 Beng! Been tegen hek, knettergek, stepstep, olifantmeneer zakt neer, buigend ijzerbankje, sapautomaat kleurt rood, groen, geel, piepenorkest zwelt aan, Tarzan zonder lendelapje aan een glibberliaan, open, dicht, open, dicht, patatgeuren en een blubberpopwicht, haar keuren, stempelen met kurrysaus, waaien in neushoornneuzen, klikklak, klikklak, stapstap…
Mariska Veres
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 271 ik zag haar op een podium staan
haar schoonheid straalde magistraal
ze zong, haar stem was niet normaal
zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam
ze heeft het, ja, ze is het
wel schat, ik ben jouw grootste fan
voor jou vlieg ik in vuur en vlam
ik wil je hier nu op mijn bloemenbed
haar wapens zijn haar kristallen ogen
daarmee maakt ze iedere…
blozend glas
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.184 erotiek in glas
blootgegeven
tederheid
de zinnelijkheid
weergegeven
in al zijn
kwetsbaarheid
fragieler
gaat haast niet…
moeke
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 114 ze legt mij zachtjes neer
in een dons van zoete dromen
ze streelt haar vingers op mijn wang
voor tranen die gaan komen
"ik mis je moeke", zeg ik dan
maar ik zie je in de bloemen
ik hoor je in de wolken
die telkens jouw naam vernoemen
ik dwaal in warme nevels
waar ik jouw schaduw vind
droom en zweef nog verder weg
in de schoot van een…
Hema-worst
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 216 Mugabe werkt niet mee aan zijn vertrek
Kritiek op ‘zooitje’ bij de hulp aan Grieken
Enkel ellende in de nieuwsrubrieken
Tja...aan problemen is er geen gebrek
Maar ’t ergste zijn de stakingen in Oss
De Unox-worst raakt op...ik ben de klos!…
Schuldeloos blommeke lief
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.159 Schuldeloos blommeke lief,
dat op mijne weg ik ontmoete,
laat mij een stonde bij u
toch, laat mij een stondeke staan!
Schuldeloos blommeke lief,
zou immer een mens op u treden,
u, die God zelve gepeisd,
geschapen heeft ende gemaakt?
Hij was uw schepper, Hij dacht,
Hij schikte uwe blaarkes, Hij woef die
blinkende krans om uw hoofd…
Michel-Angelo
poëzie
4.0 met 2 stemmen 563 Wat deed dat fris gelaat, dat hoge voorhoofd slinken,
Gij schepper met paneel, en lier en marmersteen?
Geen traan vloeide immer langs uw bleke trekken heen;
Als Dante deed u nooit een glimlach de ogen blinken.
Ach, al te zwaar een melk deed u de Muze drinken!
Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen,
En zonder ooit een bruid vermoeid…
Zonder gemis geen voeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 Je schuwt het zijn als je niets meer doorleeft,
niets meer erkent van een gevoel dat was.
Want stel je voor dat een geliefde sneeft,
je schoonheid zag, in felle ogen las,
gemis wordt dan een wond die nooit genas.
... Maar kies de zee. Haar baren dragen mild,
banen een weg. Van een voetstuk getild
slepen ze je mee in ondergangen,
tronen omhoog…
Ambivalente makker
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 448 Stilte van de nacht
heeft me ijverig gemaakt
nu ik niet meer bang ben
om met mijn ziel te spreken
ik voel hoe je weer bij me bent
in angstige ogenblikken van onschuld
vernederd door de ongeduldige meute
die niets anders ziet dan eigenbelang
ik heb het gehoord
dat zogenaamde toeval
van mensen die de nacht vervloeken
ze zijn leeg van binnen…